SCENARIUSZE ZAJĘĆ DZIENNYCH

DO EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

W KLASIE I

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Wstęp

Publikacja zawiera scenariusze zajęć dziennych do podręcznika Nasz Elementarz cz. 3, Ćwiczenia cz. 3, Nauka pisania liter i cyfr cz. 2 oraz rozpisane tematy wraz z nazwami kręgów tematycznych, a także godzinowe rozliczenie poszczególnych edukacji w ciągu tygodnia. Scenariusze zajęć dziennych do wymienionych wyżej publikacji obejmują miesiąc marzec.

Rozkład materiału – marzec 2015
Nr tygodnia/ nazwa bloku
Tydzień 24. Nazwa bloku: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE
Tydzień 25. Nazwa bloku: W MARCU JAK W GARNCU
Tydzień 26. Nazwa bloku: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY
Tydzień 27. Nazwa bloku: WIOSENNY TEATRZYK
Tydzień 28. Nazwa bloku: ZWYCZAJE WIELKANOCNE

BLOK TEMATYCZNY: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE

108. Temat dnia: Ś jak ślimak, si jak siedem

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat ślimaków. Wprowadzenie liter Ś, ś, Si, si. Analiza i synteza sylabowa i głoskowa wyrazów. Ćwiczenia w pisaniu liter, połączeń literowych i wyrazów. Zabawa ruchowa z muzyką. Przypomnienie zasady pisowni imion i nazwisk. Ćwiczenia w czytaniu. Zagadki językowe. Praca plastyczna – wykonanie ślimaka z papieru. Ćwiczenia słuchowe. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie w zakresie 12. Układanie zadań tekstowych do działania. Rozmowa kierowana na temat zachowania się, gdy jesteśmy gościem. Układanie i składanie życzeń. Zdrobnienia imion. Wykonanie kart z literami Ś, ś, Si, si do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• bogacenie wiedzy przyrodniczej – poznanie gatunków ślimaków żyjących w Polsce i w innych krajach,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej oraz sylabowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej, rozwijanie wyobraźni plastycznej,

• nauka pisania liter Ś, ś, Si, si,

• rozwijanie umiejętności odpowiadania na pytania przez uczestniczenie w rozmowie,

• wdrażanie do czujności ortograficznej,

• utrwalanie umiejętności dodawania w zakresie 12,

• kształcenie umiejętności układania zadań tekstowych do formuły matematycznej,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• rozwijanie kompetencji społecznych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, ilustracje różnych gatunków ślimaków (4–5 ze skorupkami i bez), białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter z literami Ś, ś drukowane i pisane, wybrany utwór muzyki tanecznej, losy z nazwami zwierząt – tyle, ilu jest uczniów, 2 długie i 2 krótkie kawałki wełny lub sznurka – dla każdego ucznia, pudełko, krepina, papier kolorowy, klej, nożyczki, kartki z konturem ślimaka, kartka do albumu liter i cyfr z literami Ś, ś, i Si, si, kartoniki z liczbami 11 i 12, liczmany (np. guziki), etykiety ze zdrobnieniami

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel umieszcza na tablicy ilustracje różnych gatunków ślimaków.

Rozmawia z uczniami na temat przedstawionych zwierząt, zadając pytania:

• Jak nazywają się te zwierzęta?

• Jak sądzicie, gdzie one żyją? (woda, ziemia, wszystkie klimaty oprócz polarnego – nie występują na biegunach)

• Jak wyglądają ślimaki? Czy wszystkie są takie same? Czym się różnią?

• Czy uważacie, że ślimaki są pożyteczne? Jeśli tak, to dlaczego?

2. Wprowadzenie liter Ś, ś

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(ślimak)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa ślimak?

• Czy słyszycie głoskę ś tylko na początku słowa, czy jeszcze w innym miejscu?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami Ś, ś. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo ślimak. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę ś.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ś, ś drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Ś, ś na tablicy. Dzieci otrzymują po 2 długie i 2 krótkie kawałki wełny lub sznurka. Układają z nich litery, a następnie kreślą litery Ś, ś w powietrzu i na kartce papieru.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 4)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ś na modelach głoskowych. Odszukują litery Ś, ś w wyrazach i podkreślają je na niebiesko. Rysują w ramce to, co zbiera ślimak Gluś (maślaki). Dzieci otaczają pętlami obrazki, w których nazwach słyszą głoskę ś.

4. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 4)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

5. Zabawa ruchowa z muzyką

Dzieci stają na środku sali. Losują z pudełka nazwy zwierząt, które będą przedstawiać. Prowadzący odtwarza muzykę. Uczniowie poruszają się po sali, naśladując zwierzę, którego nazwę wylosowali. Zabawę powtarzamy kilkakrotnie, za każdym razem losując od nowa nazwy zwierząt. Na zakończenie dzieci mówią, które zwierzę najtrudniej było im naśladować. Dzieci zachowują swoje losy, które będą potrzebne do zagadek językowych.

6. Praca z podręcznikiem (str. 4–5)

Uczniowie dzielą słowa: maślak, Jaś, Śmigiełko na sylaby i głoski, na końcu wypowiadają całe słowa.

Mówią, w którym miejscu słowa słyszą głoskę ś (w środku, na końcu, na początku). Nauczyciel pyta dzieci: Jaką literą napisalibyście imię i nazwisko?

Uczniowie odczytują wyrazy z puzzli.

7. Praca plastyczna – papierowy ślimak – praca z podręcznikiem (str. 4)

Uczniowie otrzymują krepinę, papier kolorowy, klej, nożyczki. Wykonują ślimaki z papieru w formie wyklejanki płaskiej lub przestrzennej. Chętni mogą skorzystać z gotowych konturów.

8. Zagadki językowe

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik. Uczniowie kolejno opisują zwierzę, którego nazwę wcześniej wylosowali. Pozostali odgadują, o jakie zwierzę chodzi.

9. Ćwiczenie słuchowe – praca z podręcznikiem (str. 4–5)

Prowadzący czyta wierszyk o raku Makarym. Pyta, czy dzieci zapamiętały wyrazy z wierszyka, w których słychać głoskę ś.

Nauczyciel wyjaśnia uczniom, że głoskę w niektórych wyrazach zapisujemy za pomocą liter si.

10. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie w zakresie 12. Układanie zadań tekstowych do działania

Nauczyciel rozdaje uczniom kartoniki z liczbami 11, 12. Dzieci muszą powiedzieć takie działania na dodawanie, aby otrzymany wynik wynosił tyle, ile liczba na kartoniku. Uczniowie mogą korzystać z liczmanów. Prowadzący czuwa nad tym, aby działania się nie powtarzały.

Uczniowie zapisują działania na tablicy.

Chętni układają zadania z treścią do swoich działań i przedstawiają je kolegom za pomocą liczmanów.

11. Wprowadzenie liter Si, si

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(siedem)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa siedem?

Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi od uczniów nauczyciel wyjaśnia, że w tym wyrazie głoskę ś zapisujemy literami si. Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo siedem. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ś.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Si, si drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Si, si na tablicy. Następnie dzieci kreślą palcem litery w powietrzu i na ławce.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 5)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające literom si. Odszukują litery Si, si w wyrazach i otaczają je niebieską pętlą. Skreślają obrazki, w których nazwach nie pisze się liter si. Ćwiczą pisanie liter Si, si po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

13. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 4–5, ćw. 4, str. 5)

Nauczyciel prosi, aby dzieci odczytały imiona na puzzlach po prawej stronie. Dodatkowo na tablicy prezentuje etykiety z wyrazami, np. Kaśka – Kasia, Baśka – Basia, Jaś – Jasio. Wyjaśnia, że Kasia i Jaś to zdrobnienia imion Katarzyna i Jan. Uczniowie podają przykłady zdrobnień do swoich imion. Następnie nauczyciel prosi, aby wskazani uczniowie przeczytali wierszyk po jednym wersie. Pozostali śledzą tekst.

14. Rozmowa kierowana – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 5)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o zachowaniu się w trakcie odwiedzania kogoś. Zadaje pytania:

• Kim jest gospodarz, a kim gość?

• Co robimy, kiedy przyjdziemy do kogoś z wizytą?

• Co robimy, jeśli coś nam nie smakuje?

• Czy powinniśmy marudzić?

• Jak zachowujemy się podczas zabawy?

• Jak możemy sprawić przyjemność gospodarzom?

Uczniowie wypowiadają się na podstawie własnych doświadczeń.

15. Ćwiczenia językowe – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 5)

Uczniowie układają samodzielnie życzenia, następnie w parach przedstawiają je przed klasą.

16. Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 5)

Uczniowie wyszukują w tekście wyrazy, w których piszemy ś. Odczytują je na głos. Następnie powtarzają ćwiczenie, tym razem szukając wyrazów, w których piszemy litery si.

Chętni mogą podać inne wyrazy, w których piszemy ś, oraz wyrazy, w których piszemy si.

17. Podsumowanie

Uczniowie wykonują ilustrację na karcie z literami Ś, ś. Kolorują ją kredkami i wpinają do swoich albumów.

18. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 3 i 6), karta z konturem liter Si, si

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych i wyrazów po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Wykonują kartę do albumu liter i cyfr, ozdabiając ją według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE

109. Temat dnia: W kąciku przyrodniczym

Zapis w dzienniku

Prezentacja przedmiotów niezbędnych do sadzenia rośliny. Czego potrzebują rośliny do życia? – uzupełnianie ilustracji. Tworzenie i zapisywanie sylab. Zabawa słuchowo-ruchowa. Układanie i zapisywanie wyrazów z podanych liter. Czytanie tekstu z podziałem na role. Wykonanie w grupach projektu pt. „Hodowla roślin”. Uzupełnianie wyrazów brakującymi sylabami. Ćwiczenia w pisaniu. Praktyczne działania matematyczne – odejmowanie w zakresie 12. Układanie treści zadania do formuły matematycznej. Utrwalanie pisowni wyrazów z ś i si. Praca techniczna – wykonanie dzienniczka opisującego hodowlę fasoli. Wspólne opowiadanie historyjki obrazkowej.

Główne cele:

• przypomnienie wiadomości na temat warunków niezbędnych do rozwoju roślin,

• rozwijanie umiejętności prowadzenia obserwacji,

• wdrażanie do umiejętności dokumentowania wyników własnych eksperymentów,

• rozwijanie umiejętności czytania,

• ćwiczenie umiejętności pisania i kształtowanie czujności ortograficznej,

• utrwalenie znajomości liter ś, si,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez ćwiczenie odejmowania liczb w zakresie 12,

• układanie treści zadania do formuły matematycznej,

• ćwiczenie percepcji słuchowej,

• rozwijanie sprawności manualnej,

• rozwijanie umiejętności społecznych: praca i współdziałanie w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, doniczki, podstawki, ziemia do kwiatów, naczynie na wodę, rękawiczki jednorazowe, drobne kamyki, cebulki roślin ozdobnych lub sadzonki, liczmany, zał. 1, zał. 2, karki A4 po 3 dla każdego ucznia, zszywacz biurowy, kredki

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel ustawia na stoliku: doniczki, podstawki, worek z ziemią, cebulki, np. dymki lub roślin kwitnących, sadzonki roślin, rękawiczki, naczynie z wodą, kamyki. Pyta uczniów:

• Jak sądzicie, co można zrobić, używając tego, co tu przyniosłam/przyniosłem?

• Dlaczego sadzimy rośliny wiosną?

• Przypomnijcie, czego potrzebują rośliny do życia.

• W jaki sposób możemy im to zapewnić?

• Co zrobimy i w jakiej kolejności, aby nasze rośliny miały najlepsze warunki do rozwoju?

• Jak będziemy dbać o nasze rośliny?

2. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 6)

Uczniowie wpisują wyrazy z ramki w odpowiednie miejsca na ilustracji. Układają sylaby z literami si i zapisują je w liniaturze.

3. Zabawa słuchowo-ruchowa

Nauczyciel opowiada dzieciom historyjkę o zasadzonym kwiatku. Zadaniem dzieci jest przybranie takiej pozy i wykonanie takiego gestu, aby pasowały do treści opowiadania.

Pewnego razu Zosia postanowiła posadzić wiosenny kwiat. Poszła do sklepu i kupiła: doniczkę, ziemię, kamyki do drenażu i cebulkę hiacynta. Przyniosła te ciężkie zakupy do domu. Położyła na stoliku starą gazetę i wypakowała wszystko z siatki. Założyła gumowe rękawiczki – najpierw lewą, potem prawą. Na dno doniczki włożyła kilka kamyków. Nasypała do niej ziemi i ostrożnie włożyła cebulkę tak, aby jej korzonki były u dołu. Przysypała ziemią i delikatnie ugniotła ją wokół cebulki. Zastanawia się teraz, gdzie postawić sadzonkę: na parapecie okna czy w kącie pokoju. Podpowiedzcie Zosi, jakie miejsce ma wybrać dla swojej roślinki, żeby się dobrze rozwijała. O czym zapomniała Zosia?

4. Zabawa językowa – układanie wyrazów (zał. 1)

Uczniowie pracują samodzielnie (lub w parach). Każda osoba otrzymuje kartonik z literami. Rozcina kartonik i wkleja litery do zeszytu w dowolnej kolejności. Układa z podanych liter wyrazy (może używać kilka razy tej samej litery). Dzieci zapisują wyrazy w zeszytach. Po zakończeniu ćwiczenia odczytują swoje wyrazy.

5. Praca z podręcznikiem – czytanie z podziałem na role (str. 6)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Przydziela chętnym uczniom role osób występujących w historyjce. Uczniowie czytają tekst z podziałem na role.

6. Projekt pt. „Hodowla roślin” – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 6–7)

Uczniowie dobierają się w trzyosobowe grupy. Wybierają doniczkę, cebulki roślin, które chcą hodować. Wykonują ćwiczenia zgodnie z opisem w podręczniku.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 7)

Zadanie uczniów polega na uzupełnieniu wyrazów sylabami z ramki, a następnie ich odczytaniu.

8. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 4)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych i wyrazów w zwykłej liniaturze.

9. Praktyczne działania matematyczne – odejmowanie w zakresie 12 (zał. 2)

Układanie treści zadania do formuły matematycznej

Uczniowie dzielą się na trzy grupy, a następnie siadają gęsiego na dywanie. Grupy mogą wymyślić dla siebie nazwy. Przed każdą grupą stoi krzesełko, na którym znajduje się kartka z działaniami i ołówek. Obok każdego krzesełka znajdują się liczmany. Prowadzący wyjaśnia zasady ćwiczenia – nie liczy się czas, tylko poprawność obliczeń. Uczniowie z każdej grupy kolejno podchodzą do swojego krzesełka, obliczają kolejne działanie (mogą korzystać z liczmanów) i zapisują wynik. Grupa, która poprawnie wykonała zadanie, wygrywa i otrzymuje brawa. Na koniec chętne osoby z każdej grupy wybierają jedno z działań i zapisują je na tablicy. Uczniowie z danej grupy wspólnie układają treść zadania do wybranego działania. Wybrana osoba z każdej grupy wypowiada treść swojego zadania, a jego obliczenia przedstawia za pomocą liczmanów.

10. Ćwiczenie utrwalające pisownię wyrazów (zał. 3)

Nauczyciel rozdaje dzieciom kartki z wyrazami. Uczniowie uzupełniają wyrazy literami ś lub si. Chętni odczytują wyrazy. Mogą ułożyć zdanie z wybranym wyrazem i zapisać je w zeszycie.

11. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 7)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych i wyrazów w zwykłej liniaturze.

12. Wykonanie dzienniczka na temat hodowli fasoli – praca techniczna

Uczniowie otrzymują po 3 kartki. Składają je na pół tak, aby powstał format A5 (6 kartek). Nauczyciel zszywa kartki. Każdy uczeń z pomocą nauczyciela podpisuje swój dzienniczek. Następnie ozdabia stronę tytułową rysunkiem według własnego pomysłu.

13. Podsumowanie zajęć – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 7)

Uczniowie siadają w kręgu na dywaniku, zabierając ze sobą zeszyt ćwiczeń. Chętni opowiadają kolejne wydarzenia przedstawione w historyjce obrazkowej. Mogą wymyślić i opowiedzieć ciąg dalszy, nieprzedstawiony na obrazkach.

14. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 7)

Uczniowie zakładają w domu hodowlę fasoli. Każdy bierze swój dzienniczek, w którym będzie zapisywał obserwacje z hodowli i/lub wykonywał rysunki. Na zakończenie hodowli wszyscy przyniosą swoje dzienniczki do szkoły i na podstawie zapisów i rysunków opowiedzą, jak rozwijała się hodowana roślina. Nauczyciel może pozwolić, by uczniowie przynieśli swoje roślinki do klasy i pokazali kolegom. Będą mogli porównać wielkość i wygląd swoich fasolek.

15. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 4 i 7)

Uczniowie ćwiczą pisanie zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Zał. 1

k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d
k	w	n	a	t	s	i	o	e	d

Zał. 2 (dla każdej grupy powinno być tyle działań, ilu jest w niej uczniów)

GRUPA 1	GRUPA 2	GRUPA 3
12 – 2 =	6 + 3 =	10 + 2 =
11 – 1 =	10 – 8 =	10 – 7 =
10 – 9 =	10 – 7 =	11 + 1 =
10 – 6 =	10 – 6 =	10 – 3 =
10 – 7 =	10 + 2 =	12 – 2 =
12 – 0 =	9 + 1 =	8 – 4 =
5 + 15 =	10 – 1=	2 + 8 =
6 + 4 =	11 + 1 =	10 + 1 =

Zał. 3

… limak Zo….a ko…arka …ano ro…lina …winka ...atka …odło	… limak Zo….a ko…arka …ano ro…lina …winka ...atka …odło	… limak Zo….a ko…arka …ano ro…lina …winka ...atka …odło	… limak Zo….a ko…arka …ano ro…lina …winka ...atka …odło

BLOK TEMATYCZNY: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE

110. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 13 i poznajemy ślimaki

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana na temat hodowli rybek akwariowych. Rozwiązywanie zagadek przez uczniów. Wprowadzenie liczby 13. Rozkład liczby 13 na dziesiątki i jedności. Nauka pisania liczby 13. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 13. Zabawa orientacyjno-porządkowa pt. „Zamieńmy się miejscami”. Rozkład liczby 13 na dwa i trzy składniki. Rozwiązanie łamigłówki. Wykonanie pracy przestrzennej pt. „Ślimaczek”. Zabawa ruchowa pt. „Ślimaki i zające”. Rozmowa na temat ślimaków – ich sposobu życia, budowy ciała i sposobu odżywiania. Uzupełnianie tekstu z lukami. Ćwiczenia w głośnym czytaniu. Przepisywanie tekstu drukowanego. Porównywanie kształtów muszli ślimaka. Wykonanie odcisków muszli w gipsie. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 13. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• wdrażanie do rozwiązywania łamigłówek-zagadek,

• wprowadzenie liczby 13,

• utrwalenie pojęć: dziesiątka, jedność,

• nauka pisania liczby 13,

• rozkład liczby 13 na dwa i trzy składniki,

• uzmysłowienie uczniom, że dodawanie i odejmowanie to działania odwrotne,

• doskonalenie techniki czytania i czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności uzupełniania tekstu z lukami,

• nabywanie umiejętności pisania ze słuchu,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 13,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, ilustracje z gatunkami ryb akwariowych (np. welonki, skalary, gupiki, mieczyki, glonojady) do demonstracji, rysunki z brystolu 13 welonek i 3 skalarów, kartoniki z liczbami do prezentacji, tasiemka, kółka do naklejenia na liczydła z patyczków – jedno dla każdego ucznia, 4 paski z kolorowego papieru (czerwony, pomarańczowy, niebieski i zielony) długości 10 cm i szerokości 1 cm – dla każdego ucznia, ilustracje gatunków ślimaków do demonstracji (winniczek, wstężyk ogrodowy, błotniarka stawowa, pomrów czarniawy), różne rodzaje muszli morskich, gips, naczynia do wylewania gipsu, karta do albumu liter i cyfr dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Po przywitaniu uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel czyta zagadki:

Proszę zgadnijcie dzieci –

łuska się na niej świeci.

Patrz, jak pod wodą gładką,

goni za sióstr gromadką. (ryba)

W małym domku – same szyby.

W środku woda – a w niej ryby. (akwarium)

Nauczyciel informuje uczniów, że dziś będziemy rozmawiać o hodowli rybek akwariowych i ślimakach. Zadaje pytanie:

• Czy znacie jakieś gatunki rybek akwariowych?

Nauczyciel prezentuje ilustracje z kilkoma gatunkami rybek akwariowych, np. welonki, skalary, gupiki, mieczyki, glonojady. Kontynuuje rozmowę:

• W czym trzyma się rybki akwariowe?

• Jak powinno być wyposażone akwarium?

• W jaki sposób należy opiekować się rybkami?

2. Wprowadzenie liczby 13

Nauczyciel mówi treść zadania:

Olek hodował w akwarium 12 welonek. Dostał od taty jeszcze jedną welonkę. Ile welonek jest teraz w akwarium Olka?

Nauczyciel kładzie na dywanie ilustracje 12 welonek w jednym szeregu, a następnie dokłada 1 welonkę w pewnej odległości od innych. Zadaje pytanie:

• Ile rybek było w akwarium Olka?

• Ile rybek dostał Olek od taty?

• Ile rybek ma teraz Olek?

Uczniowie przeliczają ilustracje, odpowiadają na pytania i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod ilustracjami: 12 + 1 = 13.

3. Rozkład liczby 13 na dziesiątki i jedności

Nauczyciel mówi treść zadania:

Olek wymienił się rybkami ze swoim kolegą. Za 3 welonki dostał 3 skalary. Ile welonek, a ile skalarów pływa teraz w akwarium Olka?

Nauczyciel zamienia 3 welonki na skalary i układa 10 welonek w jednym szeregu i 3 skalary w szeregu pod spodem. Uczniowie odpowiadają na pytanie i układają działanie z kartoników:

13 = 10 + 3

Nauczyciel układa pętlę z kolorowej tasiemki wokół welonek. Następnie zadaje pytanie:

• Ile dziesiątek znajduje się w liczbie 13?

Po odpowiedzi dzieci (jedna dziesiątka) zadaje następnie pytanie:

• Ile jedności znajduje się w liczbie 13?

Po odpowiedzi (trzy jedności) nauczyciel przypomina, że liczba 13 składa się z dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza liczbę dziesiątek, a druga liczbę jedności.

Po powrocie do stolików uczniowie doklejają czerwone kółeczko na liczydłach z patyczków po lodach.

Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 8)

Uczniowie wypowiadają się na temat ilustracji umieszczonej w podręczniku i odpowiadają na pytania zawarte w zadaniach.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 3, str. 8)

Uczniowie tworzą 13-elementowe zbiory.

Obrysowują kolorowymi pętlami wskazane kamyki.

4. Zabawa „Zamieńmy się miejscami”

Uczniowie ustawiają się w szeregu. Następnie nauczyciel zadaje pytanie:

• Kto jest 13 w szeregu, licząc od lewej strony?

Uczniowie odliczają kolejno i „znajdują” trzynastą osobę. Osoba ta wychodzi za drzwi. W tym czasie 2 osoby zamieniają się ze sobą miejscami. Zadaniem ucznia, który wyszedł z klasy, jest odgadnięcie, kto się zamienił miejscami. Potem następuje zmiana wychodzącego. Można poszukać 13 osoby, licząc od prawej strony. Można też utrudnić zabawę, zwiększając liczbę par, które wymieniły się miejscami.

5. Nauka pisania liczby 13

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z liczbą 13 drukowaną i pisaną.

Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się liczbę 13, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania liczby. Dzieci kreślą liczbę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 8)

Uczniowie piszą liczbę 13 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 9)

Uczniowie piszą liczbę 13 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

Uzupełniają liczby w kratkach w szeregach od największej do najmniejszej i odwrotnie.

6. Dodawanie i odejmowanie jako działania odwrotne

Praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 9)

Nauczyciel czyta pierwszą część zadania. Uczniowie rozwiązują zadanie i zapisują działania w zeszycie w kratkę. Następnie nauczyciel wyjaśnia, że do każdego dodawania można ułożyć dwa działania na odejmowanie. Następnie uczniowie wykonują drugą część zadania. W zeszycie rysują ilustracje do podanych działań, przepisują działania i obliczają je.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 9)

Uczniowie układają działania do rysunków, zapisują je w ćwiczeniach i obliczają.

7. Rozkład liczby 13 na dwa i trzy składniki

Praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 9)

Uczniowie łączą kamyki z liczbami w taki sposób, aby wynik działania wynosił 13. Nauczyciel zapisuje utworzone działania na tablicy, a uczniowie w zeszytach w kratkę.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 8, ćw. 2, str. 9, ćw. 3, str. 10)

Dzieci mierzą odcinki i łączą je strzałkami w taki sposób, by ich długość razem wynosiła 13 cm.

Uzupełniają liczby w okienkach i zamalowują prostokąty zgodnie z działaniami.

Łączą ze sobą muszle z liczbami w taki sposób, aby po dodaniu liczb wynik wynosił 13.

8. Łamigłówka

Praca z podręcznikiem (ćw. 8, str. 9)

Uczniowie układają rybkę z patyczków według wzoru podanego w podręczniku. Przekładają 4 patyczki w taki sposób, by rybka płynęła w przeciwną stronę.

9. Wykonanie pracy przestrzennej pt. „Ślimaczek”

Praca z podręcznikiem (ćw. 7, str. 9)

Uczniowie mierzą długość pasków w podręczniku. Odmierzają taką samą odległość na kolorowych paskach otrzymanych od nauczyciela. Odcinają potrzebny pasek. Sklejają paski według wzoru podanego w podręczniku i naklejają je na patyczek od lodów.

10. Zabawa ruchowa pt. „Ślimaki i zające”

Uczniowie poruszają się na czworakach. Na hasło „ślimaki” uczniowie poruszają się bardzo wolno, ale nie powinni zastygać bez ruchu. Na hasło „zające” uczniowie wykonują skoki zajęcze. Nauczyciel zmienia hasło kilka razy.

11. Rozmowa kierowana na temat ślimaków – praca z podręcznikiem (str. 10)

Nauczyciel czyta tekst. Zadaje uczniom pytania:

• Jak sądzicie, dlaczego ślimaki nazywa się brzuchonogami?

• W jakich miejscach można spotkać ślimaki?

• Jak nazywają się poszczególne części ciała ślimaka?

• W którym miejscu ślimak ma oczy?

12. Uzupełnianie tekstu z lukami – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 10)

Uczniowie uzupełniają tekst z lukami podanymi wyrazami.

Czytają głośno, w grupie rymowankę. Następnie rysują po śladzie ślimaka, jednocześnie mówiąc rymowankę.

13. Gatunki ślimaków występujących w Polsce – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 3, str. 11)

Nauczyciel zawiesza na tablicy duże ilustracje 4 gatunków ślimaków (winniczek, wstężyk ogrodowy, błotniarka stawowa, pomrów czarniawy). Uczniowie przyglądają się ilustracjom ślimaków w podręczniku. Nauczyciel przekazuje uczniom ciekawostki na temat sposobu życia i odżywiania ślimaków.

Zadaje pytanie:

• Czym pomrów czarny różni się od reszty ślimaków?

Winniczek

Występuje na terenach o dużej wilgotności – w parkach, lasach, ogrodach. Jego pożywieniem są świeże liście, dlatego przez ludzi uważany jest za szkodnika ogrodów. Zimę spędza w ściółce, schowany pod roślinnością. Jest największym ślimakiem lądowym w Polsce. Jego muszla ma przeciętnie około 5 cm średnicy. Eksportuje się go do Francji, gdzie jest uważany za przysmak. Ponieważ wywozi się go w dużych ilościach, w niektórych rejonach Polski stał się rzadkim gatunkiem. Dlatego został objęty ochroną częściową. Zezwala się na jego zbiór w okresie od 20 kwietnia do 31 maja. Można zbierać tylko te osobniki, których muszle mają powyżej 30 mm średnicy.

Wstężyk ogrodowy

Najczęściej można go spotkać w zachodniej i północnej Polsce, ponieważ przywędrował do nas zza zachodniej granicy. Zamieszkuje wilgotne lasy, ogrody i łąki. Pełza po zielonych liściach i po ziemi. Jest roślinożerny. Ma kulisto-stożkowatą muszlę o średnicy 15–23 mm. Na muszli widoczne są brunatne spiralne pasy, których liczba może się wahać od 1 do 5. Jest ślimakiem jadalnym, choć przyrządzanym dość rzadko, ponieważ ma niewielkie rozmiary.

Błotniarka stawowa

Jest ślimakiem słodkowodnym. Często występuje w jeziorach i stawach. Żywi się pokarmem roślinnym i mięsnym. Najczęściej jest to martwa materia organiczna, a czasami padlina zwierząt. Błotniarka jest tzw. gatunkiem płucodysznym. Znaczy to, że oddycha powietrzem gromadzonym pod płaszczem, dlatego od czasu do czasu musi wypływać na powierzchnię wody. Żyje maksymalnie około 3–4 lat.

Pomrów czarniawy

Można go spotkać na terenie całej Europy. Znajdziemy go w zaroślach lasów liściastych i mieszanych. Rzadko występuje w parkach czy ogrodach. Ponieważ nie ma muszli, unika miejsc suchych i nasłonecznionych. Jego podstawowym źródłem pokarmu są grzyby. Zjada nawet te, które są trujące dla człowieka. Oprócz tego żywi się roślinami, glonami i porostami, a także martwą materią organiczną. Wychodzi na żer głównie nocą, ale można go też spotkać w czasie dnia, po opadach deszczu. Żyje kilka lat.

14. Ćwiczenia w głośnym czytaniu i przepisywaniu tekstu drukowanego – nauka pisania liter i cyfr (str. 5 – pierwszy tekst)

Wybrane osoby czytają tekst, a następnie tekst czyta cała grupa. Potem uczniowie przepisują tekst drukowany do zwykłej liniatury.

15. Prezentacja muszli

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywan i prezentuje muszle ślimaków. Zadaje uczniom pytania:

• Do czego ślimakowi służy muszla?

• Co robi ślimak, gdy czuje się zagrożony?

• Jakie kształty mogą przybierać muszle?

• W czym muszle są podobne?

• Co słyszysz, gdy przyłożysz muszlę do ucha?

Praca z podręcznikiem (ćw. 2, 4, str. 11)

Po powrocie do stolików nauczyciel czyta informacje o muszlach str. 11. Następnie uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w ćw. 2 i 4 na str. 11.

16. Wykonanie odcisków muszli w gipsie – praca z podręcznikiem (str. 10)

Uczniowie pracują w grupach 4-osobowych. Odciskają muszle w gipsie, stosując się do obrazkowej instrukcji umieszczonej na str. 10. Prace pozostawia się do wyschnięcia.

17. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 8)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest patyczków na obrazku?

• Ile jest niebieskich kół na patyczku?

• Ile jest czerwonych kół na patyczku?

• Ile jest razem wszystkich kół na obu patyczkach?

• Która godzina jest na zegarze?

• Jakie monety i banknoty widzisz?

• Ile centymetrów jest zaznaczonych na osi?

• Jak powinniśmy opiekować się rybkami w akwarium?

• Jaka informacja o ślimakach była dla was najciekawsza?

18. Praca domowa

Nauka pisania liter i cyfr (str. 5 – drugi tekst)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do zwykłej liniatury.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 9)

Uczniowie wykonują działania w kierunku pokazywanym przez strzałki i kolorują zająca, który skoczył więcej razy.

Wykonanie karty do albumu liter i liczb

Uczniowie otrzymują kartę z liczbą 13. Ich zadaniem będzie narysowanie na karcie 13 rybek.

Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 11)

Uczniowie poszukują odpowiedzi na pytanie: Jak poruszają się ślimaki?

BLOK TEMATYCZNY: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE

111. Temat dnia: Dinozaury i liczymy w zakresie 13

Zapis w dzienniku

Odczytanie hasła będącego tematem zajęć. Rozmowa kierowana na temat dinozaurów. Układanie ilustracji dinozaurów z puzzli. Układanie rozsypanki zdaniowej. Przepisywanie zdań do zeszytu. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Ćwiczenie spostrzegawczości. Zabawa ruchowa pt. „Łapanka”. Porównywanie liczebności zbiorów i liczb. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 13. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Układanie dinozaura z figur geometrycznych i rysowanie figur na kartce w kratkę. Dopełnianie do 10.

Główne cele:

• wdrażanie do rozwiązywania łamigłówek-zagadek,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów z wiadomościami na temat dinozaurów,

• usprawnianie spostrzegawczości wzrokowej,

• doskonalenie czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności układania rozsypanki zdaniowej,

• doskonalenie umiejętności porównywania liczebności zbiorów i liczb,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 13,

• ćwiczenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• utrwalenie wiadomości na temat figur geometrycznych,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, puzzle (pocięte ilustracje) z gatunkami dinozaurów (tyranozaur, diplodok, triceratops, stegozaur, abriktozaur, tanystrof) – dla każdej grupy inny dinozaur, rozsypanka zdaniowa, kartoniki o różnych kształtach dla każdego ucznia, banknot 10 zł i 3 złotówki do demonstracji

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Po przywitaniu nauczyciel mówi, że aby dowiedzieć się, o czym będziemy mówić dziś na zajęciach, uczniowie muszą odczytać hasło. Następnie rozdaje uczniom po jednej literce. Rozdane litery tworzą hasło:

Poznajemy gatunki dinozaurów.

Litery każdego wyrazu są w innym kolorze. Ponadto litery w wyrazach są coraz mniejsze.

POZNAJEMYGATUNKI DINOZAURÓW.

Zadaniem uczniów jest znalezienie kolegów z literami w tym samym kolorze i ułożyć wyraz (od największej do najmniejszej litery). Następnie porozumieć się z innymi grupami i ułożyć zdanie. Uczniowie muszą ustawić się w taki sposób, aby ktoś, kto patrzy z przeciwnej strony, mógł odczytać zdanie, gdy podniosą do góry swoje kartoniki z literami.

Po odczytaniu hasła nauczyciel informuje, że tematem dzisiejszych zajęć są dinozaury.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 13)

Uczniowie wykonują polecenie z ćw. 1. Opowiadają o swoich wyobrażeniach. Następnie dzielą się swoimi wiadomościami o dinozaurach.

3. Wykonanie plakatu o dinozaurach – praca w grupach 4-osobowych – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 13)

Uczniowie dostają pocięte zdjęcia poszczególnych gatunków dinozaurów (tyranozaur, diplodok, triceratops, stegozaur, abriktozaur, tanystrof) – każda grupa inny gatunek dinozaura. Zespół układa dinozaura z puzzli i przykleja na kartce A3. Następnie uczniowie układają zdania z rozsypanki wyrazowej (każde zdanie w innym kolorze) i przyklejają pod ilustracją. Ozdabiają kartkę według własnego pomysłu. Następnie przepisują ułożone zdania do zeszytu w trzy linie. Po przepisaniu zdań kartkę z wykonaną pracą przyklejają na dużym arkuszu szarego papieru.

Zdania do przygotowania rozypanek:

Grupa 1.

Tyranozaur polował na inne dinozaury. Miał ogromne zęby i pazury. Gdy wypadł mu ząb, zaraz wyrastał nowy.

Grupa 2.

Diplodok był ogromny. Jadł rośliny. Miał bardzo długą szyję i ogon.

Grupa 3.

Abriktozaur był malutki. Miał tylko 1 metr wysokości. Jadł rośliny i mięso. Na przedzie pyska miał dziób.

Grupa 4.

Triceratops jadł rośliny. Na głowie miał wielką kostną kryzę i trzy rogi. Bronił się nimi, gdy atakowały go inne gady.

Grupa 5.

Stegozaur jadł rośliny. Jego ciało pokrywały płyty kostne. Na końcu ogona miał długie kolce, którymi się bronił.

Grupa 6.

Tanystrof jadł ryby i owady. Miał bardzo długą szyję. Posługiwał się nią jak wędką.

4. Opowiadanie historyjki obrazkowej – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 11)

Uczniowie porządkują rysunki według właściwej kolejności i opowiadają, w jaki sposób dinozaury przychodzą na świat.

5. Ćwiczenie spostrzegawczości – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 11, ćw. 2, str. 13)

Uczniowie wyszukują 8 różnic między rysunkami.

Odszukują i zaznaczają rzeczowniki.

Dorysowują brakujące elementy do rysunków.

6. Zabawa ruchowa pt. „Łapanka”

Uczniowie ustawiają się w pary. Następnie osoby stojące po lewej stronie tworzą koło. Pozostałe osoby szukają swojej pary na kole i ustawiają się za nią w odległości 2–3 kroków. Prowadzący stoi w środku i wykonuje różne ćwiczenia, np. przysiady skłony, skręty, wymachy rąk itp. Dzieci naśladują jego ruchy. W pewnym momencie nauczyciel woła „łap”. Wtedy osoby stojące w kole środkowym odwracają się do tyłu i starają się dotknąć osobę stojącą za nimi. Osoby stojące z tyłu, chcąc się uchronić przed dotknięciem, muszą wykonać przysiad podparty. Jeśli uczeń zostanie dotknięty, zamienia się miejscami z kolegą.

7. Porównywanie liczebności zbiorów i liczb. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 13

Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 14)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie określają liczbę dinozaurów w poszczególnych zbiorach, uzupełniają działania i zapisują je w zeszycie w kratkę.

Dzieci obliczają sumę elementów we wszystkich zbiorach, a następnie układają działanie do zadania. Nauczyciel zapisuje rozwiązanie na tablicy, a uczniowie w zeszycie w kratkę.

Odnajdują zbiory o tej samej liczbie elementów.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 12)

Uczniowie obliczają wynik działań i odczytują hasło. Obliczają wyniki działań, a potem je porównują, wstawiając znaki: >, <, =. Następnie rozwiązują łańcuszek strzałkowy. Na koniec obliczają działania i łączą je z liczbami na osi.

8. Rozwiązywanie zadań tekstowych – praca z podręcznikiem (ćw. 4, 5, 6, str. 15)

Ćw. 4

Nauczyciel czyta treść zadania i zawiesza na tablicy 1 banknot o wartości 10 zł i 3 złotówki. Następnie ustala z dziećmi, ile kosztował dinozaur i zabiera 10 zł z tablicy. Uczniowie podają wzór rozwiązania:

13 zł – 10 zł = 3 zł

Nauczyciel zapisuje działanie na tablicy, a uczniowie w zeszytach. Potem uczniowie udzielają odpowiedzi na pytanie i zapisują ją w zeszycie:

Darkowi zostały 3 zł.

Ćw. 5

Nauczyciel czyta treść zadania. Ustala z uczniami liczbę osób, które poszły do muzeum (dwoje rodziców i Bartek). Następnie uczniowie podają rozwiązanie i odpowiedź:

3 zł + 5 zł + 5 zł = 13 zł

Za bilety zapłacili 13 zł.

Nauczyciel zapisuje zadanie na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

Ćw. 6

Po przeczytaniu zadania przez nauczyciela uczniowie liczą, ile dinozaurów jest na obu stronach albumu. Dochodzą do wniosku, że wszystkie się nie zmieściły, i podają tę zależność w zeszytach w postaci nierówności:

12 < 13

Następnie nauczyciel zadaje pytanie:

Ile dinozaurów nie zmieściło się w albumie?

Dzieci podają wzór rozwiązania i dochodzą do wniosku, że zostanie 1 dinozaur, który się nie zmieścił w albumie.

13 – 12 = 1

Nauczyciel ponownie zadaje pytanie:

W jaki inny sposób można to obliczyć?

Uczniowie ustalają, ile dinozaurów jest na jednej stronie albumu. Potem podają wzór rozwiązania:

13 – 6 – 6 = 1

Udzielają odpowiedzi:

Uli został 1 dinozaur.

Nierówność, działania i odpowiedź nauczyciel zapisuje na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

9. Figury geometryczne

Praca z podręcznikiem (ćw. 7, str. 15)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w treści zadnia. Następnie uczniowie układają z figur geometrycznych własnego dinozaura. Porównują liczbę wykorzystanych figur z kolegą w ławce. Ustalają, kto użył więcej figur do ułożenia dinozaura.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 13)

Uczniowie rysują na kartce w kratkę dinozaura według podanego wzoru.

10. Dopełnianie do 10 – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 13)

Uczniowie uzupełniają tabelkę odpowiednimi liczbami.

11. Podsumowanie

Uczniowie siadają w kręgu. Grupy prezentują wykonane prace na kartkach A3 (część plakatu) o poszczególnych gatunkach dinozaurów.

12. Praca domowa

Ćwiczenia w przepisywaniu tekstu drukowanego – nauka pisania liter i cyfr (str. 8)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do zwykłej liniatury.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 13)

Dzieci wpisują na każdym dinozaurze liczbę większą o 2 od poprzedniej.

BLOK TEMATYCZNY: CIEKAWOSTKI PRZYRODNICZE

112. Temat dnia: Ń jak koń, ni jak niebo

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat koni – poznanie ciekawostek. Sposoby zachowania się w kontaktach ze zwierzętami – zasady bezpieczeństwa. Wprowadzenie liter ń, Ni, ni. Analiza i synteza sylabowa i głoskowa wyrazów. Odnajdywanie w tekście i odczytywanie wyrazów z ń. Ćwiczenia w pisaniu. Zabawa ruchowa „Sałatka owocowa”. Ćwiczenie słuchowe. Praca techniczna – koń ze skarpetki. Rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 13. Ćwiczenia w czytaniu. Spacer po okolicy – oglądanie nieba. Wykonanie pracy plastycznej „Spacer po niebieskiej łące”.

Główne cele:

• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych – bogacenie wiedzy na temat koni,

• wdrażanie do odpowiedzialności za własne bezpieczeństwo,

• nauka pisania liter ń, Ni, ni,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej i głoskowej wyrazów,

• rozwijanie pamięci słuchowej,

• kształtowanie kompetencji matematycznych przez rozwiązywanie zadań tekstowych,

• rozwijanie współpracy w grupie,

• wdrażanie do uważnej obserwacji,

• rozwijanie kreatywności i wyobraźni plastycznej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter ń, Ni, ni drukowane i pisane, zeszyty w trzy linie, zeszyty w kratkę, materiały potrzebne do wykonania konika (drewniany kij – ok. 70 cm, skarpetka w ciemnym kolorze, ciemna włóczka, wata, czerwona tasiemka – ok. 1 m, dwa kółka ze sztywnego czerwonego papieru, 4 długie szpilki, gotowe oczy lub wykonane z papieru, uszy wycięte z ciemnego sztywnego papieru – podręcznik, str. 16), kartki z bloku rysunkowego, farby akwarelowe, pędzle, kubeczki na wodę, kartka A4 z konturem litery ń

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – ciekawostki przyrodnicze – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 17)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat koni:

• Czy chcielibyście dowiedzieć się czegoś o koniach? A może już coś wiecie? Jeśli tak, powiedzcie o tym.

• Czy wiecie, że...

• koń widzi niemal wszystko dookoła głowy,

• koń może spać na leżąco i na stojąco, nie przewracając się,

• najdłużej żyjący koń miał 62 lata,

• najmniejszy koń na świecie ma 40 cm wzrostu, a największy 2 metry (prowadzący pokazuje, jakie to wysokości),

• o kopyta konia dba kowal i osoba opiekująca się zwierzęciem – czyści je, żeby się nie zniszczyły,

• dorosły koń ma 40 zębów, a człowiek – 32.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 17)

Prowadzący rozmawia z dziećmi o sposobach zachowania się w kontakcie ze zwierzętami. Zwraca uwagę na zachowanie zasad bezpieczeństwa.

3. Wprowadzenie litery ń

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(koń)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na końcu słowa koń?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ń. Wspólnie analizują kształt litery, mówią, z czego się składa, do czego jest podobna. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada słowo koń oraz dzieli je na głoski. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Stwierdzają, że ma ono tylko jedną sylabę i 3 głoski. Wskazany uczeń umieszcza niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszy głoskę ń.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorem litery ń drukowanym, a poniżej pisanym. Prezentuje sposób pisania litery ń na tablicy. Dzieci kreślą literę palcem w powietrzu i na plecach kolegi.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 14)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ń na modelach głoskowych. Szukają liter ń na obrazku i otaczają je niebieskimi pętlami. Samodzielnie czytają tekst z ćw. 3. Podkreślają w tekście wyrazy, które mają literę ń. Wskazani uczniowie odczytują głośno wyrazy, które podkreślili.

5. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 14)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

6. Zabawa ruchowa „Sałatka owocowa”

Prowadzący ustawia w kręgu krzesełka dla każdego ucznia. Łączy dzieci w grupy, które nazywa: konie, źrebaki, kucyki. Kiedy wypowiada dwie wybrane nazwy, dzieci z danych grup zamieniają się miejscami. Zmienia je kilkakrotnie (konie i źrebaki, źrebaki i kucyki, kucyki i konie). Kiedy powie: pastwisko – wszystkie dzieci zamieniają się miejscami.

7. Praca z podręcznikiem (str. 16)

Uczniowie dzielą słowa: słońce, kamień na sylaby i głoski, na końcu wypowiadają całe słowa.

Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę ń (w środku, na końcu).

Nauczyciel prosi, aby ochotnicy w ten sam sposób podzielili wyrazy bańka i dłoń.

8. Ćwiczenie słuchowe – praca z podręcznikiem (str. 16)

Prowadzący prosi, aby dzieci uważnie wysłuchały tekstu i starały się zapamiętać jak najwięcej słów, w których słychać ń. Dzieci wypowiadają słowa, które zapamiętały. Nauczyciel zapisuje wyrazy na tablicy. Wszyscy zapisują je w zeszytach.

9. Praca techniczna – koń ze skarpetki – praca z podręcznikiem (str. 16)

Uczniowie otrzymują materiały. Chętni uczniowie podają pomysły na wykonanie konika, korzystając z ilustracji w podręczniku. Nauczyciel prezentuje kolejne czynności, jakie trzeba wykonać. Dzieci z pomocą nauczyciela wykonują pracę techniczną.

10. Praktyczne działania matematyczne – rozwiązywanie zadań tekstowych na dodawanie i odejmowanie w zakresie 13

Uczniowie wspólnie układają działania do zadań tekstowych. Korzystają z liczmanów. Chętni zapisują działania na tablicy, rozwiązują je oraz zapisują odpowiedź. Następnie wszyscy zapisują działania w zeszytach.

• Na parkingu stały 3 samochody ciężarowe, 2 motocykle i 8 samochodów osobowych. Ile pojazdów razem było na parkingu?

• Na szkolnym trawniku zakwitły kwiaty. Dzieci z klasy I rozpoznały wiosenne kwiaty. Policzyły, że jest 5 stokrotek, 5 przebiśniegów i 2 krokusy. Ile wszystkich kwiatów zakwitło na trawniku?

• Na przystanku autobusowym stało 13 osób. Niektórzy czekali na autobus do Krakowa, a inni chcieli jechać do Zakopanego. Kiedy przyjechał autobus do Krakowa, wsiadły do niego 3 osoby. Ile osób zostało na przystanku?

• Państwo Majewscy hodują kury w swoim gospodarstwie. Pan Majewski codziennie zbiera jajka. We wtorek zebrał 13 jajek. Wśród nich były 3 w białych skorupkach, a pozostałe w brązowych. Ile brązowych jajek zebrał pan Majewski we wtorek?

11. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 17)

Prowadzący czyta tekst. Dzieci uważnie słuchają. Chętni czytają po jednym zdaniu.

12. Wprowadzenie liter Ni, ni

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(niebo)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa niebo?

Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi od uczniów nauczyciel wyjaśnia, że w tym słowie głoskę ń zapisujemy literami ni. Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo niebo. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ń.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ni, ni drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Ni, ni na tablicy. Następnie dzieci kreślą palcem litery w powietrzu i na ławce.

13. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 15)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające literom ni. Odszukują litery Ni, ni w wyrazach i podkreślają je na niebiesko. Rozwiązują rebusy.

14. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 15)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

15. Spacer – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 17)

Dzieci wraz z nauczycielem wychodzą na krótki spacer po okolicy. Obserwują, jak wygląda niebo. Czy są na nim chmury, jaki mają kształt. Rozmawiają, do czego podobne są chmury i co przypominają swoim kształtem.

16. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 17)

Uczniowie krótko wypowiadają się na temat wrażeń ze spaceru – każdy mówi jedno zdanie. Wykonują pracę plastyczną pt. „Spacer po niebieskiej łące”. Używają farb akwarelowych.

Chętni uczniowie opowiadają o swoich obrazkach.

17. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 10, 13)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w powiększonej liniaturze.

Uczniowie otrzymują kartę z konturem litery ń. Wykonują ją według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: W MARCU JAK W GARNCU

113. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 14

Zapis w dzienniku

Zabawa ruchowa pt. „Jawor, jawor, jaworowi ludzie…”. Rozmowa kierowana na temat wystawy koni. Ćwiczenia w pisaniu liter, połączeń literowych i wyrazów. Wykonanie kartki do albumu liter i liczb – litery Ni, ni. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 14. Porównywanie różnicowe. Rozkład liczby 14 na dziesiątki i jedności. Nauka pisania liczby 14. Zabawa ruchowa pt. „Zaprzęgi”. Rozkład liczby 14 na dwa lub trzy składniki. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Układanie działań według podanej zasady. Wykonanie kartki do albumu liter i liczb – liczba 14.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• doskonalenie pisania liter, połączeń literowych i wyrazów.

• wprowadzenie liczby 14,

• utrwalenie pojęć: dziesiątka, jedność,

• nauka pisania liczby 14,

• rozkład liczby 14 na dwa i trzy składniki,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• doskonalenie czytania ze zrozumieniem,

• rozwijanie umiejętności porównywania różnicowego,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 14,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, kartka z konturem liter dla każdego ucznia, 13 ilustracji koni i 1 kucyka do prezentacji, plansze z liczbą 14 pisaną i drukowaną, 14 nakrętek lub innych liczmanów dla każdego ucznia, karta do albumu liter i liczb z liczbą 14 oraz z literami Ni, ni dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Zabawa ruchowa pt. „Jawor, jawor, jaworowi ludzie…”

Dwójka dzieci ustawia się naprzeciwko siebie, podając sobie ręce. Ręce podnoszą do góry, tworząc otwartą bramę. Pod bramą w rytm śpiewanej piosenki przebiegają dzieci. Za bramą zakręcają raz w lewo, raz w prawo:

Jawor, jawor,

Jaworowi ludzie,

Co wy tu robicie?

Budujemy mosty

Dla pana starosty.

Tysiąc koni przepuszczamy,

A jednego zatrzymamy.

Po tych słowach brama opada, zatrzymując jednego z uczestników zabawy, który odpada z gry. Dwoje dzieci, które zostają na końcu, tworzą bramę w następnej turze zabawy.

2. Praca z podręcznikiem (str. 18)

Uczniowie wypowiadają się na temat rysunku umieszczonego w podręczniku i odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Co przedstawia ilustracja?

• Po co organizuje się wystawy koni?

3. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 11)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

4. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – litery Ni, ni

Uczniowie otrzymują kartkę z konturem liter. Wyklejają litery kolorową bibułą. Mogą wykonać rysunek, w którego nazwie słychać głoskę ni (np. nitka, dynia).

5. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 14

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

W stajni stało 13 koni. Stajenny przyprowadził jeszcze jednego konia. Ile koni jest teraz w stajni?

Nauczyciel kładzie na dywanie ilustracje 13 koni w jednym szeregu, a następnie dokłada 1 kucyka w pewnej odległości od innych. Zadaje pytanie:

• Ile koni stało w stajni?

• Ile koni przyprowadził stajenny?

• Ile koni jest teraz w stajni?

Uczniowie przeliczają ilustracje, odpowiadają na pytania i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod ilustracjami: 13 + 1 = 14.

Nauczyciel zadaje pytanie:

• Który z kolei koń to kucyk, licząc od lewej strony?

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 16)

Uczniowie wyszukują spośród podanych liczb liczbę 14, a następnie tworzą zbiory 14-elementowe.

Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 18)

Uczniowie odpowiadają na pytania umieszczone w treści zadania.

6. Porównywanie różnicowe

Praca z podręcznikiem (ćw. 2, 3, str. 18)

Ćw. 2

Uczniowie obliczają różnicę między punktacją Niwy i Etosa:

14 – 12 = 2

Następnie obliczają różnicę między punktacją Etosa i Bryzy:

12 – 10 = 2

Działania zapisują w zeszycie w kratkę.

Ćw. 3

Uczniowie odpowiadają na pytania umieszczone w treści zadania.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 16)

Uczniowie tworzą zbiory, w których znajduje się 14 zł.

7. Rozkład liczby 14 na dziesiątki i jedności – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 19)

Uczniowie samodzielnie czytają zadanie.

Nauczyciel zawiesza na tablicy ilustracje 10 kucyków w jednym szeregu i 4 konie arabskie w szeregu pod spodem. Uczniowie układają działanie i odpowiedź:

10 + 4 = 14

Razem jest 14 koni.

Nauczyciel zapisuje działanie i odpowiedź na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

Nauczyciel rysuje pętlę wokół kucyków. Następnie zadaje pytanie:

• Ile dziesiątek znajduje się w liczbie 14?

Po odpowiedzi dzieci (jedna dziesiątka) zadaje pytanie:

• Ile jedności znajduje się w liczbie 14?

Po odpowiedzi (cztery jedności) nauczyciel przypomina, że liczba 14 składa się z dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza liczbę dziesiątek, a druga liczbę jedności.

Uczniowie doklejają czerwone kółeczko na liczydłach z patyczków po lodach.

Następnie nauczyciel czyta kolejne pytanie. Uczniowie układają działanie i odpowiedź:

10 – 4 = 6

Było o 4 kucyki więcej.

Nauczyciel zapisuje działanie i odpowiedź na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

8. Nauka pisania liczby 14

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z liczbą 14 drukowaną i pisaną. Następnie pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się liczbę 14, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania liczby. Dzieci kreślą liczbę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 16)

Uczniowie piszą liczbę 14 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 16)

Uczniowie piszą liczbę 14 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce. Tworzą zbiory 13- i 14-elementowe.

9. Zabawa ruchowa pt. „Zaprzęgi”

Uczniowie uczą się krótkiego wierszyka:

Patataj, patataj,

Pojedziemy w cudny kraj!

Tam, gdzie Wisła modra płynie,

Szumią zboża na równinie.

Patataj, patataj,

Pojedziemy w cudny kraj!

Następnie dobierają się w pary. Na każdą parę przypada jedna skakanka. Pierwszy uczeń (przyjmujący rolę konika) trzyma skakankę za rączki. Drugi uczestnik (woźnica) trzyma na środku sznurek skakanki (lejce). Jeśli woźnica pociągnie prawy sznurek, to koń skręca w prawo, jeśli lewy – to w lewo. Jeśli woźnica pociągnie obydwa sznurki, wtedy koń musi się zatrzymać. Uczniowie jeżdżą zaprzęgami po sali i mówią wiersz 2 razy. Potem następuje zmiana konia i woźnicy.

10. Rozkład liczby 14 na składniki – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 17)

Uczniowie uzupełniają liczby w okienkach oraz układają działania.

11. Rozwiązywanie zadań tekstowych

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 17)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie skreślają odpowiednią liczbę kostek cukru. Następnie układają działanie i rozwiązują je. Uzupełniają odpowiedź.

Praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, str. 19)

Ćw. 5

Nauczyciel czyta zadanie i wiesza 14 podków na tablicy. Następnie zadaje pytanie:

• Ile nóg ma jeden koń?

Po odpowiedzi uczniów nauczyciel zakreśla pętlę wokół każdych 4 podków. Uczniowie stwierdzają, że można podkuć 3 konie.

Następnie pyta:

• Ile podków zostanie?

Uczniowie odpowiadają i razem z nauczycielem ustalają rozwiązanie:

14 – 4 – 4 – 4 = 2

Zapisują rozwiązanie w zeszycie.

Ćw. 6

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie liczą na patyczkach i podają rozwiązania, które nauczyciel zapisuje na tablicy:

4 + 4 + 2 = 10 2 konie i 1 kura

4 + 2 + 2 + 2 = 10 1 koń i 3 kury

2 + 2 + 2 + 2 + 2 = 10 5 kur

Uczniowie zapisują rozwiązania w zeszycie.

12. Praca w parach – praca z podręcznikiem (ćw. 7, 8, str. 19)

Ćw. 7

Uczniowie wymyślają działania, zapisują je na kartkach otrzymanych od nauczyciela, wykonują obliczenia, a następnie prezentują je na forum klasy.

<12 12 >12

10 + 1 = 11 10 + 2 = 12 10 + 4 = 14

14 – 4 = 10 14 – 2 = 12 14 – 1 = 13

13 – 2 = 11 13 – 1 = 12 13 + 1 = 14

11 – 1 = 10 11 + 1 = 12 11 + 3 = 14

9 + 1 = 10 9 + 3 = 12 9 + 4 = 13 itd.

Ćw. 8

Uczniowie układają nakrętki (mogą być inne liczmany w trzech kolorach – patyczki, kółeczka itp.) na różne sposoby i ustalają, ile jest takich możliwości.

13. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 18)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest patyczków na obrazku?

• Ile jest niebieskich kół na patyczku?

• Ile jest czerwonych kół na patyczku?

• Ile jest razem wszystkich kół na obu patyczkach?

• Która godzina jest na zegarku?

• Jakie pieniądze widzisz na rysunku?

• Ile centymetrów jest zaznaczonych na osi?

14. Praca domowa

Nauka pisania liter i cyfr (str. 14)

Uczniowie ćwiczą pisanie połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze po śladzie i samodzielnie.

Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – liczba 14

Uczniowie otrzymują kartkę z konturem liczby 14. Ozdabiają ją według własnego pomysłu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 17)

Uczniowie uzupełniają liczby od największej do najmniejszej i odwrotnie.

BLOK TEMATYCZNY: W MARCU JAK W GARNCU

114. Temat dnia: Hipoterapia, gry i zabawy matematyczne

Zapis w dzienniku

Zabawa ruchowa pt. „Rogaty kask”. Rozmowa kierowana na temat pomocy dzieciom niepełnosprawnym. Wyjaśnienie pojęcia hipoterapia. Ćwiczenia w głośnym czytaniu tekstów. Ćwiczenia w przepisywaniu tekstu drukowanego. Liczba mnoga wyrazów. Układanie wyrazów z sylab. Samodzielne układanie zdania z wybranym wyrazem. Zabawa pt. „Koniki do zagrody”. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Układanie obrazków z figur tangramu. Dzielenie paska na kilka części. Rysowanie wzorów na kartce w kratkę. Gra matematyczna pt. „Parzyste – nieparzyste”. Układanie rysunków według rozszyfrowanej zasady.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów ze sposobem pomagania osobom niepełnosprawnym – hipoterapia,

• uwrażliwianie uczniów na potrzeby osób niepełnosprawnych,

• bogacenie słownictwa uczniów,

• doskonalenie techniki czytania,

• doskonalenie przepisywania tekstu drukowanego,

• tworzenie liczby mnogiej wyrazów,

• kształtowanie umiejętności samodzielnego układania zdań,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• nabywanie umiejętności układania obrazków i figur z tangramu,

• wyrabianie umiejętności rozwiązywania łamigłówek,

• doskonalenie umiejętności rozróżniania liczb parzystych i nieparzystych,

• przestrzeganie zasad podczas gier i zabaw.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, tangram wykonany z brystolu dla każdego ucznia, pasek papieru o długości 30 cm dla każdego ucznia, 14 nakrętek od butelek na 1 parę uczniów, woreczki – 1 na parę uczniów

Przebieg zajęć

1. Zabawa pt. „Rogaty kask”

Uczniowie uczą się krótkiego wierszyka na pamięć:

Mój kask, on miał trzy rogi,

trzy rogi miał mój kask.

Bo gdyby nie te rogi,

to nie byłby mój kask.

Następnie nauczyciel ustala z dziećmi, że będziemy opuszczać słowa, a w zamian wstawiać gesty. Zamiast słowa „mój” wskazujemy na siebie palcem. Sowa piosenki wyglądają więc następująco:

(Wskazujemy na siebie palcem) kask, on miał trzy rogi,

trzy rogi miał (wskazujemy na siebie palcem) kask.

Bo gdyby nie te rogi,

to nie byłby (wskazujemy na siebie palcem) kask.

Następnym razem opuszczamy dwa wyrazy „mój” i „trzy”. W miejsce słowa „mój” nadal wskazujemy na siebie palcem, a w miejsce słowa „trzy” pokazujemy trzy palce prawej ręki.

Recytując kolejny raz wierszyk, opuszczamy słowa „mój”, „trzy” oraz „rogi”. Zamiast słowa „rogi” pokazujemy rogi. Przy kolejnym podejściu opuszczamy wyraz „kask”, robiąc daszek nad głową.

2. Rozmowa kierowana na temat hipoterapii – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 20–21)

Rozmowa na temat rysunku w podręczniku. Nauczyciel zadaje pytania:

• Jakie miejsce przedstawiane jest na ilustracji?

• Co robią dzieci, a co dorośli?

Następnie nauczyciel czyta tekst umieszczony na str. 21. Następnie wyjaśnia znaczenie słowa hipoterapia.

Hipoterapia – terapia przez kontakt z koniem.

Następnie uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w ćwiczeniach i wymyślają imiona dla koni. Najlepsze propozycje nauczyciel zapisuje na tablicy, a uczniowie w zeszycie w trzy linie.

3. Wyposażenie jeźdźca i zachowanie bezpieczeństwa podczas jazdy konnej

Nauczyciel prezentuje ilustracje przedstawiające elementy wyposażenia jeźdźca.

Kask lub toczek służy do ochrony głowy w razie upadku.

Bryczesy zapewniają wygodną jazdę.

Sztyblety to krótkie buty do jazdy konnej, sięgają nieco ponad kostkę.

Czapsy (sztylpy) są to ochraniacze chroniące łydkę przed obtarciem.

Oficerki są to wysokie buty do jazdy konnej, sięgają aż do kolana.

Bluza, bluzka czy kurtka noszona w czasie jazdy konnej powinna być dopasowana do ciała.

Rękawiczki posiadają specjalne wzmocnienia w miejscu, w którym przez dłoń przechodzą wodze. Chronią skórę rąk przed otarciem.

Nauczyciel zapoznaje uczniów z kilkoma zasadami bezpieczeństwa podczas kontaktu z koniem:

• Nie podchodzimy do konia od tyłu.

• W pobliżu koni nie biegamy i nie krzyczymy.

• Podczas karmienia zachowujemy szczególną ostrożność.

• Zachowujemy bezpieczną odległość od innych koni w czasie prowadzenia lub jazdy.

• Nie wypuszczamy wodzy z rąk, siedząc na koniu.

• Prowadzimy konia, trzymając uwiąz przy pysku.

Nauczyciel zwraca uwagę, że podczas zajęć hipoterapii opiekę nad dzieckiem niepełnosprawnym sprawuje czasami kilka osób.

4. Ćwiczenia w głośnym czytaniu tekstu – praca z podręcznikiem (str. 21)

Uczniowie czytają tekst kolejno, po jednym zdaniu.

5. Ćwiczenia w przepisywaniu tekstu drukowanego – nauka pisania liter i cyfr (str. 12)

Uczniowie ćwiczą przepisywanie tekstu do zwykłej liniatury.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 18)

Uczniowie tworzą liczbę mnogą od podanych wyrazów. Łączą obrazek z odpowiednim podpisem. Następnie układają wyrazy z sylab i zdanie z wybranym wyrazem.

7. Zabawa pt. „Koniki do zagrody”

Nauczyciel wyznacza zagrody dla koników, np. 4 rogi wyznaczonego boiska. Dzieli uczniów na cztery grupy i ustawia w zagrodach. Na hasło „na łąkę” koniki wybiegają z zagród. Nauczyciel informuje, w jaki sposób mają biegać:

• kłusem – szybko na palcach,

• stępa – powoli z wysokim podnoszeniem kolan,

• galopem – z podskokami, podnosząc to jedną, to druga nogę.

Następnie na sygnał „do zagrody” koniki wbiegają „do zagród” (niekoniecznie tych, z których wybiegły). Osoba, która zajmie miejsce jako ostatnia z grupy odpada z gry. Czyli, jeśli będą 4 zagrody, odpadają 4 osoby. Jeśli czas pozwoli, zabawę można powtórzyć.

8. Rozwiązywanie zadań tekstowych – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1 i 2, str. 19)

Uczniowie obliczają cenę zakupów i porównują kwoty wydatków.

Po przeczytaniu zadania przez nauczyciela uczniowie ustalają wzór rozwiązania i uzupełniają odpowiedź.

9. Praca z podręcznikiem

Tangram (ćw. 1, str. 22)

Uczniowie wycinają figury z tangramu i układają z nich figury zaprezentowane w podręczniku.

Układają obrazki własnego pomysłu z 2 tangramów, a następnie trójkąt – praca w parach. Liczą, z ilu części powstał ich trójkąt.

Przecinanie paska na kilka części (ćw. 2, str. 22)

Uczniowie otrzymują od nauczyciela pasek długości 30 cm. Dzielą go według instrukcji podanej w podręczniku i odpowiadają na pytania zawarte w treści zadania.

Rysowanie wzorów na kartce w kratkę (ćw. 3, str. 23)

Uczniowie liczą liczbę pokolorowanych kratek, a następnie rysują własny wzór w zeszycie w kratkę. Zadają pytania koledze w ławce dotyczące przygotowanych prac.

Liczby parzyste i nieparzyste (ćw. 4, str. 23)

Uczniowie układają pary z 14 nakrętek, a następnie sprawdzają, ile par można utworzyć z liczby 13 i 12 – praca w parach.

10. Gra matematyczna pt. „Parzyste – nieparzyste”

Uczniowie grają w parach. 14 nakrętek wkładają do nieprzezroczystego woreczka. Wyciągają dowolną liczbę nakrętek. Układają nakrętki w pary. Wygrywa ten, kto wylosuje liczbę parzystą. Przyznaje sobie wtedy 1 punkt. Uczniowie grają 5 rund. Cała grę wygrywa osoba, która zdobędzie więcej punktów.

11. Praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 23)

Uczniowie układają kartoniki ze zwierzętami w sposób podany w podręczniku. Następnie uzupełniają brakujące obrazki i dokładają dalszy ciąg układanki według rozszyfrowanej zasady.

12. Podsumowanie zajęć

Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat zabaw przeprowadzonych na zajęciach. Uczniowie odpowiadają na pytanie i argumentują swoje wypowiedzi:

• Które z ćwiczeń podobało się wam najbardziej i dlaczego?

Uczniowie wspólnie wybierają najciekawsza zabawę.

13. Praca domowa

Praca z podręcznikiem (str. 21)

Uczniowie uczą się czytać tekst.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 15)

Uczniowie ćwiczą przepisywanie tekstu do zwykłej liniatury.

BLOK TEMATYCZNY: W MARCU JAK W GARNCU

115. Temat dnia: Ź jak źrebak, zi jak ziarno

Zapis w dzienniku

Zapoznanie ze znaczeniem przysłowia „W marcu jak w garncu”. Analiza sylabowa i głoskowa wyrazów. Wprowadzenie liter: Ź, ź, Zi, zi. Samodzielne czytanie tekstu ze zrozumieniem. Ćwiczenia w pisaniu. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 14. Zagadki słowne. Poznanie nazw zwierząt dorosłych i młodych mieszkających na wsi. Zabawa słuchowa – rozpoznawanie wyrazów, w których piszemy ź i zi. Wizyta w bibliotece. Odgadywanie obiektów na podstawie fragmentów zdjęć.

Główne cele:

• bogacenie słownictwa poprzez wyjaśnienie znaczenia przysłowia,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej i głoskowej wyrazów,

• wprowadzenie liter Ź, ź, Zi, zi,

• rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• ćwiczenie umiejętności układania zdań oraz zagadek słownych,

• utrwalanie liczby 14 oraz ćwiczenie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 14,

• rozwijanie wiedzy przyrodniczej przez poznanie nazw zwierząt dorosłych i młodych mieszkających na wsi,

• wdrażanie do czytelnictwa,

• ćwiczenie uwagi wzrokowej,

• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter Ź, ź, Zi, zi drukowane i pisane, zeszyty w kratkę, zeszyty w trzy linie, kartka A4 z konturem liter Ź, ź, duży napis na papierze „W marcu jak w garncu”, sylwety zwierząt dorosłych i młodych mieszkających na wsi oraz etykiety z podpisami do ilustracji (krowa – cielę, owca – jagnię, świnia – prosię, kura – kurczę, koza – koźlę, koń – źrebak), kartoniki z liczbami 0–14 (2 komplety, po jednym kartoniku dla ucznia), zał. 1, przygotowanie wizyty w bibliotece szkolnej

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel zawiesza na tablicy napis „W marcu jak w garncu”. Rozmawia z dziećmi, zadając pytania:

• Na tablicy znajduje się karton z napisanym przysłowiem. Kto potrafi je odczytać?

• Co znaczy „w garncu”?

• Co zatem oznacza to przysłowie?

• Jak można je przedstawić za pomocą rysunku?

• Skąd się biorą przysłowia?

• Czy wszystkie przysłowia się sprawdzają?

Uczniowie odpowiadają na pytania na podstawie własnych doświadczeń i przemyśleń.

Przepisują przysłowie do zeszytu i wykonują do niego ilustrację.

2. Wprowadzenie liter ź, Ź

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(źrebak)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na końcu słowa źrebak?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ź wielką i małą. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada słowo źrebak i dzieli je na sylaby i głoski. Uczniowie wypowiadają wyraz w podobny sposób. Wskazany uczeń umieszcza niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszy głoskę ź. Takie same ćwiczenia dzieci wykonują ze słowami: koźlątko i gałąź.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ź, ź drukowanymi, a niżej pisanymi. Prezentuje sposób pisania liter Ź, ź na tablicy. Dzieci otrzymują po 2 długie i 2 krótkie paski bibuły. Układają z nich litery Ź, ź. Następnie kreślą palcem litery w powietrzu i na kartce papieru.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 20)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ź na modelach głoskowych. Uczniowie czytają tekst samodzielnie po cichu. Podkreślają imię koźlątka. Chętny uczeń wyjaśnia, dlaczego koźlątku nadano imię Biały Nosek. Następnie wskazani uczniowie czytają tekst.

4. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 20)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

5. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 14

1. Nauczyciel rozkłada na dywanie kartoniki z liczbami 0–14. Prosi, aby dzieci zajęły miejsce przy liczbie, która najbardziej im odpowiada. Zadaniem dzieci jest odpowiedzenie na pytanie: Ile trzeba dodać do twojej liczby, aby było …? (6, 4, 10, 11, 14)

Dla każdego ucznia nauczyciel dobiera taką liczbę, aby uczeń nie musiał dodawać z przekroczeniem progu dziesiątkowego, np. jeśli dziecko wybrało kartonik z liczbą 7, prowadzący zadaje pytanie: Ile trzeba dodać do twojej liczby, aby było 9 (lub 10)? Jeśli dziecko wybrało kartonik z liczbą 10 prowadzący zadaje pytanie: Ile trzeba dodać do twojej liczby, aby było 14?

Dzieci mogą korzystać z liczmanów.

1. Dzieci zamieniają się miejscami. Teraz przed każdym dzieckiem leży kartonik z inną liczbą niż w poprzednim ćwiczeniu.

Zadanie polega na odpowiedzeniu na pytanie: ile zostanie, jeśli odejmiesz swoją liczbę od liczby …? (zasada nieprzekraczania progu dziesiątkowego)

6. Wprowadzenie liter zi, Zi

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(ziarno)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa ziarno?

Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi od uczniów nauczyciel wyjaśnia, że w tym słowie głoskę ź zapisujemy literami zi. Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo ziarno. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ź.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Zi, zi drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Zi, zi na tablicy. Następnie dzieci kreślą palcem litery w powietrzu i na ławce.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 21)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające literom zi.

Przyglądają się ilustracjom, czytają podpisy i dopasowują je do obrazków.

8. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 21)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

9. Zagadki słowne (zał. 1)

Uczniowie losują wyrazy z literami zi, niektórzy wylosują puste losy. Ci, którzy mają zapisany wyraz, układają zagadki, których rozwiązaniem jest wyraz zapisany na wylosowanej kartce, i zadają je kolegom, którzy mają pusty los. Dzieci, które wylosowały puste kartki, po odgadnięciu zagadki układają zdanie z wyrazem, który odgadły.

10. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 24–25)

Nauczyciel prosi, aby dzieci przypomniały nazwy dni tygodnia. Następnie czyta pamiętnik Piotrka. Uczniowie odpowiadają na pytania z podręcznika. Nauczyciel pokazuje sylwety wymienianych zwierząt, a następnie sylwety ich młodych. Uczniowie podają nazwy dorosłych zwierząt i ich młodych. Nauczyciel pomaga dobrać odpowiednie napisy.

11. Zabawa słuchowa – praca z podręcznikiem (str. 24–25)

Nauczyciel umawia się z dziećmi, że przeczyta jeszcze raz pamiętnik Piotrka. Zadanie dzieci będzie polegało na:

– podniesieniu jednej ręki, gdy usłyszą słowo, w którym piszemy literę ź,

– podniesieniu dwóch rąk, gdy usłyszą słowo, w którym piszemy litery zi.

Prowadzący czyta tekst dość wolno – po jednym zdaniu.

12. Wizyta w bibliotece – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 24)

Uczniowie idą z nauczycielem do biblioteki. Bibliotekarz proponuje uczniom różne książki o zwierzętach, krótko omawiając kilka z nich. Dzieci wypożyczają książki.

13. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 17– cztery linijki i str. 20 – trzy linijki)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i połączeń literowych po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

14. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 25)

Uczniowie rozpoznają obiekty, których fragmenty przedstawiono na ilustracjach. Wykonują kartę z literami Ź, ź do albumu liter i cyfr.

15. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 17, 20)

Uczniowie piszą wyraz i zdanie po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

Zał. 1

koziołek	poziomka	ziarenko	ziemia
ziemniak	zioła	bazie	ziąb
zięba	zima	jezioro	guzik
gałęzie	buzia	ziewanie	zielony

BLOK TEMATYCZNY: W MARCU JAK W GARNCU

116. Temat dnia: Spotkanie z wiosną

Zapis w dzienniku

Spacer po okolicy – szukanie oznak wiosny. Dzielenie się własnymi obserwacjami. Odczytywanie informacji z gazetki o wiośnie. Zabawa ruchowa „Dni tygodnia”. Utrwalenie nazw dni tygodnia. Układanie i zapisywanie zdań z rozsypanki. Nauka na pamięć wiersza „Marzec”. Utrwalenie liter Zi, zi – wykonanie karty do albumu liter i cyfr. Odczytywanie sylabami nazw ptaków przylatujących wiosną. Czytanie wyrazów sylabami i całościowo. Zapisywanie wyrazów utworzonych z sylab. Opowiadanie historyjki obrazkowej.

Główne cele:

• wdrażanie do obserwacji i utrwalania zaobserwowanych zjawisk i zmian w przyrodzie,

• bogacenie słownictwa przez poznawanie nazw ptaków przylatujących wiosną,

• ćwiczenie umiejętności odczytywania informacji,

• integracja grupy klasowej,

• utrwalenie nazw dni tygodnia,

• ćwiczenie kompetencji językowych przez układanie zdań z rozsypanki, wyrazów z sylab, opowiadanie historyjki obrazkowej,

• doskonalenie umiejętności pisania,

• utrwalenie poznanych liter,

• rozwijanie techniki czytania i umiejętności czytania ze zrozumieniem.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, kartka A4 z konturem liter Zi, zi, aparat fotograficzny, kartki z bloku rysunkowego, pastele, przedmioty potrzebne do wykonania doświadczenia – po 1 komplecie dla 4 osób (3 szklanki przeźroczyste, atrament w kolorze niebieskim i zielonym, kwiat z białymi płatkami – podręcznik, str. 27), etykiety z nazwami dni tygodnia, tekst wiersza Jana Brzechwy pt. „Tydzień”

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 26)

Uczniowie wychodzą z nauczycielem na spacer. Obserwują pogodę i oznaki wiosny w najbliższej okolicy. Prowadzący ukierunkowuje obserwacje dzieci. Jeśli dysponują aparatem, robią zdjęcia ciekawych obiektów, które zmieniły się w ostatnim czasie: zwierząt, roślin, zjawisk pogodowych.

2. Nasze obserwacje

Uczniowie oglądają zdjęcia z wycieczki, wypowiadają się na temat swoich obserwacji. Mogą też po powrocie narysować pastelami to, co zaobserwowały.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 3, str. 26–27)

Wskazani uczniowie mówią, jakie informacje umieszczone są na gazetce: tytuł, kartki z kalendarza, fotografia z ogródka babci, kalendarz pogody, wiersz, ilustracje ptaków, informacja o ptakach.

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

• Jakie kwiaty zakwitły w ogródku babci?

• Jakie ptaki wrócą do nas niedługo?

• Kiedy jest pierwszy dzień wiosny?

• Jakie przysłowie zapisano w kalendarzu pod datą 20 marca?

• Jaka pogoda była w czwartek?

• W jakie dni padał deszcz ze śniegiem?

• Ile było słonecznych dni w tygodniu?

• Kiedy padał deszcz?

• Jak wygląda dudek?

• Na czym siedzą jaskółki?

• Co można usłyszeć przez stetoskop?

• Co, waszym zdaniem, usłyszał Emil? Co może usłyszeć Zuzia?

4. Zabawa ruchowa „Dni tygodnia”

Wszyscy siadają na dywanie. Prowadzący rozdaje dzieciom etykiety z nazwami dni tygodnia. Uczniowie wraz z nauczycielem mówią wiersz „Tydzień” Jana Brzechwy. Kiedy wypowiadają nazwy dni tygodnia, uczniowie, którzy mają etykietę z wymawianą nazwą, wstają. Kiedy wszyscy już stoją, ponownie mówią wiersz i zabawę powtarzają, kolejno siadając.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 22)

Uczniowie uzupełniają nazwy dni tygodnia. Układają zdania z rozsypanki wyrazowej i zapisują je w liniaturze.

6. Nauka na pamięć wiersza „Marzec” – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 26–27)

Prowadzący uczy dzieci pierwszej zwrotki wiersza na pamięć metodą mieszaną.

Następnie w ten sam sposób uczy drugiej zwrotki.

7. Wykonanie doświadczenia – praca z podręcznikiem (str. 27)

Nauczyciel wyjaśnia, jak należy wykonać doświadczenie. Uczniowie w czteroosobowych grupach wykonują doświadczenie opisane w podręczniku.

8. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Uczniowie w dowolny sposób ozdabiają kontury liter. Mogą zapisać wyrazy z zi.

9. Ćwiczenia w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 18, 21)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i połączeń literowych po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 23)

Uczniowie kolorują sylaby, które tworzą nazwy ptaków. Odczytują wyrazy sylabami i całościowo. Łączą obrazek z odpowiadającym mu wyrazem. Tworzą wyrazy z podanych sylab i zapisują je w liniaturze.

11. Nauka pisania liter i cyfr (str. 18, 21)

Uczniowie ćwiczą pisanie wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

12. Podsumowanie – nauka pisania liter i cyfr (str. 19)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do liniatury.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 22)

Dzieci opowiadają historyjkę obrazkową. Mogą opowiedzieć jej dalszy ciąg.

13. Praca domowa – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 26–27)

Uczniowie powtarzają i utrwalają wiersz „Marzec”.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 22)

Uczniowie przepisują zdania do liniatury.

BLOK TEMATYCZNY: W MARCU JAK W GARNCU

117. Temat dnia: Ć jak ćma, ci jak cień

Zapis w dzienniku

Rozmowa o ćmach. Uważne słuchanie tekstu z podręcznika. Wprowadzenie liter Ć, ć, Ci, ci. Analiza i synteza sylabowa i głoskowa wyrazów. Samodzielne czytanie tekstu. Ćwiczenie pisania. Wykonanie kartek z poznanymi literami do albumu liter i cyfr. Zabawa muzyczno-plastyczna. Doświadczenie – jak zmienia się cień? Dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 14 – krzyżówka matematyczna.

Główne cele:

• wdrażanie do obserwacji zjawisk, zmian w przyrodzie, przeprowadzania doświadczeń,

• rozbudzanie ciekawości przyrodniczej – ćmy żyjące w różnych częściach świata,

• integracja grupy klasowej,

• wprowadzenie liter Ć, ć, Ci, ci,

• ćwiczenie techniki czytania i umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• doskonalenie umiejętności pisania,

• kształcenie kompetencji matematycznych – dodawanie i odejmowanie liczb w zakresie 14,

• rozwijanie wyobraźni i wrażliwości muzycznej,

• rozwijanie umiejętności sprawiedliwej oceny i uzasadniania własnego zdania.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter Ć, ć, Ci, ci drukowane i pisane, kartka A4 z konturem liter Ć, ć, Ci, ci, atlas motyli, latarka, pudełko, zajęcia w sali z roletami lub zasłonami, wiaderko z wodą, kubeczki, kreda, białe kółka z papieru o średnicy 10 cm dla każdego ucznia, nagranie piosenki o wiośnie, białe kartki rysunkowe A4, kredki, zał. 1, białe kółeczka na narysowanie buziek – tyle, ilu jest uczniów

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 29)

• Co wiecie o ćmach?

• Czego chcielibyście się jeszcze dowiedzieć?

Prowadzący odpowiada na pytania dzieci, korzystając np. z atlasu motyli (ćmy występujące w Polsce: fruczak gołąbek, zmierzchnica trupia główka – największa występująca w Polsce, zawisak borowiec, oraz występujące na innych kontynentach).

2. Praca z podręcznikiem (str. 28–29)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Zadaje pytania sprawdzające rozumienie tekstu:

• Co Ola pokazuje Darkowi?

• Jaka była ćma na zdjęciu w albumie Oli?

• O co Darek pytał Olę?

3. Wprowadzenie liter Ć, ć

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(ćma)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa ćma?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ć wielką i małą. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada słowo ćma i dzieli je na sylaby i głoski. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Stwierdzają, że ma tylko jedną sylabę, ale trzy głoski. Umieszczają niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę ć. Takie same ćwiczenia wykonują ze słowami: pięć, liść, Maćku.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ć, ć drukowanymi, a poniżej pisanymi. Prezentuje sposób pisania liter Ć, ć na tablicy. Dzieci rysują litery w powietrzu i na ławce.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 24)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ć na modelach głoskowych.

Czytają tekst zapisany dwukolorową czcionką po cichu, samodzielnie. Podkreślają niebieską kredką wyrazy, które zawierają litery Ć, ć. Chętni odczytują na głos tekst trudniejszy. Odpowiadają na pytania do tekstu.

5. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 24)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

6. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Uczniowie otrzymują kartki z konturem liter Ć, ć. Wyklejają litery plasteliną. Zapisują dwa wyrazy z ć, np. nić, ćma. Wkładają kartkę do swoich albumów.

7. Zabawa muzyczno-plastyczna

Nauczyciel rozkłada na stolikach kartki do rysowania, najlepiej w kręgu. Każde dziecko zabiera ze sobą 3 kredki w kolorach kojarzących mu się z wiosną i staje przy swojej kartce. Nauczyciel odtwarza fragmenty piosenki o wiośnie. Kiedy zatrzymuje nagranie, dzieci ilustrują tę część piosenki, którą usłyszały. Prowadzący odtwarza kolejny fragment, dzieci przechodzą do następnej kartki i rysują element ilustrujący usłyszany fragment utworu. Ćwiczenie powtarzamy tak długo, aż wszystkie dzieci będą miały możliwość rysowania na wszystkich kartkach (jeśli wybrana piosenka jest krótka, trzeba ją powtórzyć).

8. Wykonanie doświadczenia – praca z podręcznikiem (ćw. 2, 3, str. 29)

Prowadzący zasłania okna, stawia na stoliku pudełko i świeci latarką, przesuwając ją i imitując drogę słońca na widnokręgu. Prosi, aby dzieci powiedziały, kiedy cień był najdłuższy, a kiedy najkrótszy. W razie potrzeby powtarza doświadczenie. Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Prosi dzieci, aby podały swoje pomysły na sprawdzenie, jak zmienia się cień w ciągu dnia. Wszyscy wychodzą na szkolne podwórko i wykonują obserwacje, jeśli jest odpowiednia pogoda. Następnie rysują wodą obrazki na chodniku i obrysowują je kredą.

9. Wprowadzenie liter ci, Ci

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(cień)

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa cień?

Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi od uczniów nauczyciel wyjaśnia, że w tym słowie głoskę ć zapisujemy literami ci. Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo cień. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ć.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ci, ci drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Ci, ci na tablicy. Następnie dzieci kreślą palcem litery w powietrzu i na ławce.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 25)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające literom ci na modelach głoskowych. Odczytują wyrazy z lewej strony i dopasowują je do wyrazów po prawej stronie.

11. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 25)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

Odczytują sylaby i zapisują je w liniaturze.

12. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 14 (zał. 1)

Uczniowie otrzymują zał. 1 i rozwiązują krzyżówkę. Korzystają z liczmanów. Po skończeniu sprawdzają w parach poprawność obliczeń, porównując ze sobą wpisy w krzyżówce.

13. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr

Uczniowie otrzymują kartki z konturem liter Ci, ci. Kolorują kontury kredkami. Zapisują dwa wyrazy z ci, np. ciocia, kapcie. Wkładają kartkę do swoich albumów.

14. Podsumowanie

Dzieci otrzymują białe kółeczka z papieru. Za pomocą rysunku minki wyrażają swoje zdanie na temat dzisiejszych zajęć. Uzasadniają swoją decyzję.

15. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 23, 26)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

Zał. 1

6	+	…	+	4	=	14
7	+	3	+	…	=	14
14	–	4	–	…	=	8
14	–	…	–	3	=	7

BLOK TEMATYCZNY: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

118. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 15 i powrót bocianów

Zapis w dzienniku

Zabawa matematyczna pt. „Znajdź swoją parę”. Omówienie ilustracji w podręczniku. Pisanie liter, sylab i zdań w liniaturze. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 15. Nauka pisania liczby 15. Rozkład liczby 15 na dziesiątki i jedności. Porównywanie liczb – znaki: <, >, =. Ćwiczenia w czytaniu ze zrozumieniem. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Zabawa ruchowa pt. „Bocian na łowach”. Rozmowa kierowana na temat wiersza Marii Konopnickiej pt. „Bocian”. Zapoznanie uczniów z trybem życia bocianów. Budowa ptasiego pióra. Budowanie gniazda z patyków. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – liczba 15.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• doskonalenie pisania liter, połączeń literowych i wyrazów,

• wprowadzenie liczby 15,

• utrwalenie pojęć: dziesiątka, jedność,

• nauka pisania liczby 15,

• rozwijanie umiejętności porównywania różnicowego,

• kształtowanie umiejętności porównywania liczb – znaki: <, >, =,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• doskonalenie czytania ze zrozumieniem,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 15,

• uwrażliwianie na piękno poezji,

• zapoznanie uczniów z trybem życia bocianów i budową ptasiego pióra,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, kartoniki z narysowanymi jajkami od 1 do 14 – jeden kartonik dla każdego ucznia, czerwone kółka do liczydeł z patyczków – jedno dla każdego ucznia, 4 szarfy, długi sznurek, wiersz M. Konopnickiej pt. „Bocian”, ilustracje bociana białego i czarnego do prezentacji, ptasie pióra – 2 na grupę, patyki do budowy gniazd, karta do albumu liter i liczb z liczbą 15

Przebieg zajęć

1. Zabawa matematyczna pt. „Znajdź swoją parę”

Każdy uczestnik zabawy dostaje kartonik z namalowanymi jajkami – od 1 do 14. Każda liczba ma swoją parę. Ich zadaniem będzie odnalezienie osoby, która ma taki sam kartonik. Jeśli para się odnajdzie, ustawia się przed nauczycielem. Odpada para, która ustawi się ostatnia. W następnej turze gry dzieci wymieniają się kartonikami.

2. Omówienie ilustracji – praca z podręcznikiem (str. 30)

Uczniowie wypowiadają się na temat ilustracji. Odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Co przedstawia ilustracja?

• Czym zajmują się dzieci?

• Jakie ptaki widać na rysunku?

3. Nauka pisania liter i cyfr (str. 24, – pięć linijek i str. 27 pięć linijek)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter i połączeń literowych po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

4. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 15

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Po łące spacerowało 14 białych bocianów. Przyleciał jeden bocian czarny. Ile bocianów jest teraz na łące?

Nauczyciel kładzie na dywanie ilustracje 14 bocianów białych w jednym szeregu, a następnie dokłada 1 bociana czarnego. Zadaje pytanie:

• Ile bocianów spacerowało po łące?

• Ile bocianów przyleciało?

• Ile bocianów jest teraz na łące?

Uczniowie przeliczają ilustracje, odpowiadają na pytania i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod bocianami: 14 + 1 = 15.

Nauczyciel zadaje pytanie:

• Jakiego koloru jest 15 bocian, licząc od lewej strony?

5. Nauka pisania liczby 15

Po powrocie do stolików nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z liczbą 15 drukowaną i pisaną. Następnie pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się liczbę 15, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania liczby. Dzieci kreślą liczbę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 26)

Uczniowie piszą liczbę 15 po śladzie i samodzielnie, w powiększonej i zwykłej kratce.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 29)

Uczniowie piszą liczbę 15 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce. Dorysowują odpowiednią liczbę jajek w zbiorze.

6. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 30)

Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w treści ćw. 1 i 2. Układają działania:

15 – 14 = 1

8 + 2 + 4 = 14

Zapisują działania w zeszytach w kratkę.

Układają inne pytania do rysunku.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 26)

Uczniowie kolorują odpowiednią liczbę koralików i pasków.

8. Rozkład liczby 15 na dziesiątki i jedności

Nauczyciel zawiesza na tablicy rysunki 10 białych bocianów w szeregu i pod spodem 5 czarnych bocianów. Następnie mówi zadanie:

Po łące chodziło 10 bocianów białych i 5 czarnych. Ile bocianów chodzi po łące?

Uczniowie układają działanie i odpowiedź:

10 + 5 = 15

Razem jest 15 bocianów.

Nauczyciel zapisuje działanie i odpowiedź na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

Nauczyciel rysuje pętlę wokół białych bocianów. Następnie zadaje pytanie:

Ile dziesiątek znajduje się w liczbie 15?

Po odpowiedzi dzieci (jedna dziesiątka) zadaje następnie pytanie:

Ile jedności znajduje się w liczbie 15?

Po odpowiedzi (pięć jedności) nauczyciel przypomina, że liczba 15 składa się z dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza liczbę dziesiątek, a druga liczbę jedności.

Uczniowie doklejają czerwone kółeczko na liczydłach z patyczków po lodach.

9. Porównywanie liczb

Praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, str. 31)

Uczniowie porównują liczbę jajek na rysunkach. Nauczyciel zwraca uwagę na znaki: <, >, =. Dzieci ćwiczą czytanie przykładów.

Uczniowie rozkładają 15 patyczków na 2 grupy. Porównują liczbę patyczków w każdej grupie i zapisują przykłady w zeszytach. Starają się znaleźć jak najwięcej możliwości rozwiązania tego zadania.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 26, ćw. 1, str. 27)

Uczniowie porównują liczby i wstawiają znaki: <, >, =. Następnie obliczają działania, porównują wyniki działań i wstawiają odpowiednie znaki.

10. Rozwiązywanie zadań tekstowych

Praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 31)

Uczniowie samodzielnie czytają zadanie. Następnie zapisują rozwiązanie i odpowiedź w zeszytach w kratkę. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanego zadania.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 27)

Uczniowie samodzielnie czytają ćw. 2. Następnie mierzą długość tasiemki. Układają i zapisują działanie oraz uzupełniają odpowiedź. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanego zadania.

Nauczyciel czyta treść ćw. 3. Uczniowie układają pytania do zadania. Możliwe odpowiedzi:

Jaka jest długość obu wstążek? 10 + 5 = 15

O ile krótsza jest wstążka niebieska? 10 – 5 = 5

O ile dłuższa jest wstążka różowa? 10 – 5 = 5

Uczniowie zapisują jedno z działań w ćwiczeniach.

11. Zabawa ruchowa pt. „Bocian na łowach”

Na środku boiska jest wyznaczony staw (można zaznaczyć koło kredą lub użyć sznurka). Na rogach boiska usytuowane są 4 bocianie gniazda (rozłożone szarfy lub obręcze hula-hoop). Nauczyciel wybiera uczniów, którzy będą bocianami. Osoby te zakładają szarfy. Żaby skaczą po łące, wykonując „skoki zajęcze”. Na sygnał „bociany” osoby stojące w gniazdach ruszają na łowy. Powolnym krokiem wychodzą ze swoich gniazd i starają się upolować żabę. Żaby uciekają do stawu. Żaba dotknięta przez bociana zamienia się z nim rolą. Zabawę można powtórzyć kila razy.

12. Rozmowa kierowana na temat wiersza pt. „Bocian” Marii Konopnickiej

Nauczyciel czyta przygotowany fragment wiersza.

Następnie zadaje pytania:

• Z czego cieszą się dzieci?

• Jak bocian witał się z dziećmi?

• Co robiły żaby?

• O co żaby prosiły boćka?

• Co oznacza przylot bocianów?

13. Omówienie tekstu pt. „Powrót bocianów” – praca z podręcznikiem (str. 32–33)

Nauczyciel czyta tekst. Uczniowie na podstawie tekstu opowiadają o tym, jak bociany budują gniazda i opiekują się pisklętami.

Nauczyciel zawiesza na tablicy ilustrację bociana białego i czarnego. Informuje uczniów, że na terenie Polski można spotkać dwa gatunki bocianów – białe i czarne. Uczniowie porównują wygląd obu bocianów.

Następnie nauczyciel opowiada o zwyczajach bocianów.

Bocian biały to ptak, którego można spotkać na terenie całej Polski. Chętnie zakłada gniazda w pobliżu siedzib ludzkich – na drzewach, budynkach lub specjalnie przygotowanych przez człowieka platformach. Dorosłe ptaki mierzą około 100–115 cm od czubka dzioba do końca ogona. Mają białe upierzenie z czarnymi piórami na skrzydłach. Charakterystyczną cechą dla bocianów są długie czerwone nogi oraz długie, spiczasto zakończone, czerwone dzioby. Posługując się dziobami, bociany wydają dźwięki zwane klekotaniem. Żywią się owadami (głównie są to chrząszcze, koniki polne, szarańcza i świerszcze), dżdżownicami, gadami, płazami, niektórymi gatunkami żab oraz małymi ssakami, takimi jak nornice, krety i ryjówki. W sierpniu i wrześniu rozpoczynają swój lot na południe do Afryki, gdzie spędzają zimę.

Bocian czarny

To rzadko spotykany ptak zamieszkujący lasy liściaste i mieszane. Bocian ten wybiera tereny położone blisko podmokłych łąk, stawów, trzęsawisk. Zakłada gniazda w koronach drzew lub na skałach. Możemy go spotkać na terenie całego kraju, również w górach. W przeciwieństwie do bociana białego unika sąsiedztwa siedzib ludzkich. Jest bardzo płochliwy i rzadziej klekoce. Je głównie żaby i drobne ryby, jak młode pstrągi potokowe, piskorze, ślizy i karasie. Rzadziej łapie mniejsze ssaki (głównie gryzonie), płazy, mniejsze gady oraz większe bezkręgowce, niekiedy pisklęta innych ptaków. Zimuje w południowej i wschodniej Afryce i południowej Azji.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 28)

Uczniowie znajdują takie same bociany i łączą je linią. Następnie na podstawie ilustracji opowiadają, do czego wykorzystywano pióra ptaków. Przepisują zdanie do liniatury.

15. Budowa ptasiego pióra – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 33)

Uczniowie pracują w 4-osobowych grupach. Oglądają pióra ptaków i odpowiadają na pytania zawarte w treści ćwiczenia.

16. Budowanie gniazda – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 32)

Uczniowie pracują w grupach. Oglądają ilustracje gniazd ptaków w podręczniku. Nauczyciel podaje informacje, z jakich materiałów zbudowane są gniazda. Uczniowie budują gniazda z patyków. Następnie prezentują swoje prace i wypowiadają się na temat wytrzymałości zbudowanych gniazd.

17. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 30)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest patyczków na obrazku?

• Ile jest niebieskich kół na patyczku?

• Ile jest czerwonych kół na patyczku?

• Ile jest razem wszystkich kół na obu patyczkach?

• Która godzina jest na zegarku?

• Jakie pieniądze widzisz na rysunku?

• Ile centymetrów jest zaznaczonych na osi?

18. Praca domowa

Nauka pisania liter i cyfr (str. 24, 27 – dalsza część)

Uczniowie ćwiczą pisanie wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – liczba 15

Uczniowie otrzymują kartkę z konturem liczby 15. Ozdabiają ją według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

119. Temat dnia: F jak foka

Zapis w dzienniku

Układanie puzzli – przedmioty z głoską f w nagłosie. Rozmowa o zawodach na podstawie tekstu z podręcznika. Wprowadzenie liter F, f. Analiza i synteza sylabowa i głoskowa wyrazów. Ćwiczenia w pisaniu. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr. Zajęcia tematyczne „Świat na starych fotografiach”. Zabawa pantomimiczna „Jaki to zawód?”. Zabawa ruchowa przy muzyce. Poznanie czynności, jakie wykonują fryzjer, fotograf i informatyk. Praktyczne działania matematyczne – obliczenia pieniężne w zakresie 15. Ćwiczenie wzrokowe. Rozwiązywanie rebusu.

Główne cele:

• ćwiczenie percepcji wzrokowej,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej i głoskowej wyrazów,

• wprowadzenie liter F, f,

• nauka pisania liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań,

• rozwijanie wyobraźni,

• rozbudzanie zainteresowań przeszłością,

• poznanie nazw zawodów i czynności, jakie wykonują ich przedstawiciele,

• rozwijanie poczucia rytmu,

• doskonalenie kompetencji matematycznych przez naukę obliczeń pieniężnych w zakresie 15,

• poznanie pojęcia cena,

• integracja zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter F, f drukowane i pisane, kartka A4 z konturem liter F, f, koperty z obrazkami format A4 pociętymi na puzzle – jeden obrazek dla 4 osób (np. fotel, fotograf, foka, fajka, fiołek, filiżanka, futro, fasola, flet), stare zdjęcia z albumów rodzinnych przyniesione przez dzieci, kolorowe gazety, klej, nagrania muzyki o tempie szybkim i wolnym, stroje do przebrania przyniesione przez dzieci, aparat fotograficzny, kartoniki z ilustracjami monet 1 zł, 2 zł, 5 zł (po 5 z każdego nominału), kartoniki z cenami (np. 7 zł, 14 zł, 9 zł, 15 zł), zeszyt w kratkę

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w grupy czteroosobowe. Każda grupa otrzymuje kopertę z obrazkiem pociętym na puzzle.

Grupy układają swoje obrazki i nazywają je. Nauczyciel pyta: czy już domyślacie się, jaką literę dzisiaj poznacie?

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 34–35)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Uczniowie odpowiadają na pytanie do tekstu. Wymieniają znane im zawody i mówią, co robią osoby wykonujące dany zawód. Mogą powiedzieć, który zawód wydaje im się najciekawszy a który najtrudniejszy.

3. Wprowadzenie liter F, f

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(foka)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa foka?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą f wielką i małą. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada słowo foka i dzieli je na sylaby i głoski. Uczniowie wypowiadają wyraz w podobny sposób. Stwierdzają, że ma dwie sylaby i cztery głoski. Umieszczają niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę f. Takie same ćwiczenia wykonują ze słowami: Franek, delfin, golf.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter F, f drukowanymi, a poniżej pisanymi. Prezentuje sposób pisania liter F, f na tablicy. Zwraca uwagę, aby pisząc literę f, mieścić się w trzech liniach. Dzieci rysują litery w powietrzu i na ławce.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 29)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce f na modelach głoskowych.

Odszukują litery F, f na płatkach kwiatów i kolorują je.

5. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 29)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

6. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Uczniowie otrzymują kartki z konturem liter F, f. Wyklejają litery wydzieranką z gazety. Ozdabiają je według własnego pomysłu. Wkładają kartkę do swoich albumów.

7. Zajęcia tematyczne „Świat na starych fotografiach” – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 35)

Uczniowie siadają w kręgu na dywaniku. Chętni pokazują przyniesione fotografie. Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając im pytania:

• Jakie kolory mają wasze fotografie? Czy są tak kolorowe jak dziś?

• Jak ubierali się ludzie dawniej?

• Jakie mieli fryzury?

• Gdzie mieszkali?

• Co lubili robić w wolnym czasie?

• Czy ulice wyglądały tak samo jak dziś?

8. Zabawa pantomimiczna „Jaki to zawód?” – praca z podręcznikiem (ćw. 2, str. 35)

Dzieci pokazują za pomocą gestów czynności, jakie wykonują ludzie uprawiający dany zawód (dzieci same decydują, jaki zawód chcą pokazać). Pozostali odgadują, o jaki zawód chodzi.

9. Ćwiczenie pisania – nauka pisania liter i cyfr (str. 30)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i zdanie po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

10. Zabawa ruchowa przy muzyce – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 35)

Uczniowie przebierają się w przyniesione stroje. Nauczyciel pozwala bawić się dzieciom według własnego pomysłu. Dzieci robią sobie zdjęcia. Na koniec nauczyciel odtwarza fragmenty utworów szybkiego i wolnego (na zmianę). Dzieci naśladują czynności murarza, lekarza, kierowcy, sprzedawcy zgodnie z tempem muzyki.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 30)

Uczniowie odszukują na obrazku miejsca, z których pochodzą fragmenty zdjęcia. Kolorują okienka odpowiadające literze f na modelach graficznych wyrazów. Rozwiązują rebus i kolorują obrazek, który jest jego rozwiązaniem.

12. Praktyczne działania matematyczne – obliczenia pieniężne w zakresie 15

Uczniowie mają do dyspozycji kartoniki z wizerunkami monet 1 zł, 2 zł, 5 zł.

Nauczyciel ustawia na stoliku kilka przedmiotów. Przy każdym z nich ustawia kartonik z ceną. Zaprasza kolejno dzieci, aby powiedziały, jak dobrać monety, aby zapłacić za wybraną rzecz. Dzieci lepiej liczące otrzymują zadanie zapłaty za dwa artykuły.

Dziecko, które wybrało odpowiednią liczbę monet, zapisuje działanie na tablicy wraz z wynikiem. Wszyscy wpisują je do zeszytów.

13. Podsumowanie – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 29)

Uczniowie czytają tekst samodzielnie. Odszukują nazwy zawodów i zapisują je w liniaturze. Rozmawiają o tym, czym zajmują się fryzjer, fotograf, informatyk.

14. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 31)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe, wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

BLOK TEMATYCZNY: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

120. Temat dnia: Na planie filmowym

Zapis w dzienniku

Obejrzenie fragmentu filmu fabularnego. Rozmowa na temat filmów, które oglądają dzieci. Uważne słuchanie tekstu. Udzielanie odpowiedzi na pytania do opowiadania. Zabawa ruchowa „Lustra”. Zapoznanie z zawodem kostiumologa. Wypowiedzi na zadany temat. Praca plastyczna – scena z filmu. Czytanie zdań. Przepisywanie tekstu drukowanego. Praca techniczna – scenka z filmu animowanego. Wykonanie kadru filmu animowanego – praca techniczna. Ćwiczenia palców i rąk. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Rozpoznawanie i nazywanie postaci z bajek oraz ich cieni. Czytanie tekstu ze zrozumieniem. Odpowiadanie na pytanie do tekstu. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 15. Kim zostanę, gdy dorosnę? – rozmowa na temat zawodów.

Główne cele:

• rozbudzanie zainteresowania filmem,

• bogacenie słownictwa przez poznanie zawodów i pojęć związanych z powstawaniem filmu,

• ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania,

• doskonalenie umiejętności plastycznych,

• ćwiczenie sprawności manualnej,

• doskonalenie umiejętności pisania w liniaturze i przepisywania tekstu drukowanego,

• kształcenie kompetencji językowych przez udzielanie odpowiedzi na pytania,

• ćwiczenie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• ćwiczenia wzrokowe,

• rozwijanie wyobraźni,

• utrwalanie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 15,

• ćwiczenie umiejętności wypowiadania się na zadany temat i uzasadniania swojej wypowiedzi.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, nagranie wybranego przez nauczyciela filmu fabularnego dla dzieci, zał. 1, dla każdego ucznia 10 kartek (10 cm × 6 cm) połączonych tak, jak notes (wzdłuż krótszego boku) za pomocą zszywacza, Multiteka OPERONU – ćwiczenia palców i rąk, kartki (połowa A4 podzielona wzdłuż dłuższego boku z zapisanymi działaniami na dodawanie i odejmowanie w zakresie 15 bez przekroczenia progu dziesiątkowego – tyle kartek każdego rodzaju, ilu jest uczniów)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel odtwarza fragment filmu fabularnego dla dzieci.

Rozmawia z dziećmi, zadając pytania:

• Czy znacie ten film?

• Jakie filmy lubicie?

• Co ostatnio oglądaliście?

• Czy lubicie oglądać filmy animowane, czy wolicie fabularne? Czym one się różnią? (nauczyciel wyjaśnia dzieciom pojęcia: animowany i fabularny)

• Czy wiecie, jak powstaje film?

2. Praca z podręcznikiem (str. 36)

Nauczyciel czyta tekst z podręcznika. Zadaje dzieciom pytania sprawdzające, czy zrozumiały treść i zapamiętały szczegóły:

• Gdzie byli Franek z tatą?

• Kogo grała mama Franka?

• Jaki kolor miała sukienka królowej elfów?

• Kto zaprojektował ten kostium?

• Kim postanowił zostać Franek, gdy dorośnie?

3. Zabawa ruchowa „Lustra”

Uczniowie stoją parami, twarze mają skierowane do siebie. Jedna osoba jest lustrem, druga pokazuje gesty i przyjmuje różne pozy. Osoba, która jest lustrem, naśladuje wszystko, co robi druga osoba w parze. Następnie dzieci zamieniają się rolami.

4. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 37)

Uczniowie odpowiadają na pytania z podręcznika, poszukują informacji w tekście. Nauczyciel wyjaśnia, że osoba, która projektuje stroje do przedstawień, to kostiumolog.

5. Praca plastyczna – scena z filmu – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 37)

Uczniowie odpowiadają na pytanie z podręcznika, opowiadając historię według własnego pomysłu.

Malują scenę z filmu, używając techniki: farby plakatowe, kredki świecowe lub pastele.

6. Ćwiczenia językowe (zał. 1)

Nauczyciel rozdaje uczniom zał. 1. Dzieci wklejają kartki ze zdaniami do zeszytów. Skreślają zdania, które nie pasują do tekstu. Pozostałe zdania przepisują do zeszytów.

7. Praca techniczna „Robimy film animowany”

Uczniowie otrzymują od nauczyciela po 10 kartek (10 cm × 6 cm) połączonych tak, jak notes (wzdłuż krótszego boku) za pomocą zszywacza. Prowadzący wyjaśnia, jak należy wykonać scenkę do filmu: rysujemy np. piłkę na pierwszej kartce u dołu strony, na drugiej wyżej, na kolejnych coraz wyżej aż do piątej strony, a na następnych stronach coraz niżej. Kiedy zamknie się książeczkę, a następnie przekartkuje ją między dwoma palcami (dość szybko), można zobaczyć, jak piłka unosi się, a następnie opada. Ważne jest, aby piłkę rysować zawsze taką samą tylko w innej pozycji na kartce. Dzieci mogą wykonać w ten sposób inną scenkę według własnego pomysłu.

8. Ćwiczenia palców i rąk (Multiteka OPERONU)

Uczniowie wykonują 3–4 ćwiczenia wybrane przez nauczyciela. Prowadzący pokazuje sposób wykonania ćwiczenia.

9. Nauka pisania liter i cyfr (str. 32)

Uczniowie ćwiczą przepisywanie tekstu drukowanego do liniatury.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 31)

Uczniowie ustalają kolejność ilustracji. Opowiadają historyjkę obrazkową.

Rozpoznają cienie postaci z bajek. Nazywają każdą postać.

11. Ćwiczenie czytania – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 31)

Uczniowie samodzielnie czytają tekst, starając się zapamiętać jak najwięcej informacji. Następnie zasłaniają tekst, czytają pytanie i zaznaczają prawidłową odpowiedź.

12. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 15

A. Nauczyciel przygotowuje działania na kartkach (2 na A4) i rozwiesza je w różnych miejscach w klasie (napis zwrócony do ściany). Uczniowie wybierają dowolną kartkę z działaniami. Używając liczmanów, wykonują działanie i zapisują wynik.

Przykładowe działania:

2 + 8 + 3 = …

6 + 4 + 4 = …

9 + 1 + 5 = … itd.

Prowadzący sprawdza poprawność obliczeń.

B. Dzieci losują kartki z działaniami na odejmowanie, wykonują ćwiczenie jak w pkt. A.

Przykładowe działania:

14 – 4 – 2 = …

15 – 5 – 7 = …

11 – 1 – 1 = … itd.

Prowadzący sprawdza poprawność obliczeń.

13. Podsumowanie – Kim chcę zostać, gdy dorosnę? – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 37)

• Kim chcielibyście zostać, gdy będziecie dorośli?

• Czym zajmuje się osoba wykonująca ten zawód?

• Dlaczego wybraliście właśnie ten zawód? Co jest w nim ciekawego?

Uczniowie wypowiadają się, odpowiadając na pytania.

14. Praca domowa

Dzieci wykonują w zeszytach rysunek przedstawiający wybrany zawód.

Zał. 1

Babcia Franka zajmuje się dekoracjami do filmu. Babcia Franka projektuje kostiumy do filmów. Franek zostanie kierowcą autobusu. Franek postanowił zostać aktorem. Franek lubi oglądać, jak pracuje mama.	Babcia Franka zajmuje się dekoracjami do filmu. Babcia Franka projektuje kostiumy do filmów. Franek zostanie kierowcą autobusu. Franek postanowił zostać aktorem. Franek lubi oglądać, jak pracuje mama.

BLOK TEMATYCZNY: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

121. Temat dnia: Liczymy w zakresie 15

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadek. Rozmowa kierowana na temat sposobów spędzania czasu wolnego. Układanie podpisów do obrazków. Rozwijanie zdań. Wykonanie pracy plastycznej pt. „Jak spędzam wolny czas?”. Odczytywanie informacji z tabelki. Zabawa ruchowa pt. „Wąż”. Obliczenia pieniężne. Porównywanie liczb. Orientacja przestrzenna – rysowanie motyla na siatce kwadratowej według podanego kodu. Rozkład liczby 15 na składniki. Zabawa ruchowa pt. „Podaj dalej”. Wykonanie serwetki – obrót wzdłuż własnej osi.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów z różnymi sposobami spędzania czasu wolnego,

• bogacenie słownictwa uczniów,

• kształcenie umiejętności układania tytułów do obrazków,

• nabywanie umiejętności rozwijania zdań,

• doskonalenie przepisywania tekstu pisanego,

• ćwiczenie umiejętności odczytywania informacji z tabelki,

• wdrażanie do posługiwania się pieniędzmi,

• doskonalenie umiejętności porównywania liczb,

• rozwijanie umiejętności rozszyfrowywania kodu i rysowania figury na siatce kwadratowej,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• ćwiczenie umiejętności rozkładania liczby 15 na składniki,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas gier i zabaw.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, zagadki, kartki A5 i kredki pastelowe dla każdego ucznia, ilustracja do prezentacji – banknot 10 zł i moneta 5 zł, kwadratowe kartki w różnych kolorach – jedna dla każdego ucznia, wycinanki

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Po przywitaniu uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel czyta zagadki:

Na palecie się rozsiadły,

Kolorami tęczy błyszczą.

Gdy użyjesz pędzla, wody,

Namalujesz nimi wszystko. (farby)

Kiedy się do niego śpiewa,

wtedy głos mocno rozbrzmiewa. (mikrofon)

Co wolno rzucać, kopać, cisnąć,

bo nawet jak upadnie,

zamiast się potłuc lub rozprysnąć,

jeszcze podskoczy ładnie? (piłka)

Podobna jest do łyżwy.

Jak łyżwa szybko mknie.

Lecz w miejscu ostrej płozy,

kółeczka kręcą się. (rolka)

2. Rozmowa kierowana na temat sposobów spędzania czasu wolnego

Nauczyciel wybraliście zadaje pytanie:

• Co najbardziej lubicie robić, gdy macie czas wolny?

Uczniowie podają przykłady spędzania wolnego czasu i uzasadniają swoją wypowiedź.

3. Układanie podpisów do obrazków, rozwijanie zdań – praca z podręcznikiem (str. 38)

Nauczyciel zadaje pytanie:

• Co robią dzieci przedstawione na rysunkach?

Uczniowie wypowiadają się na temat obrazków i określają, co robią dzieci. Nauczyciel zapisuje na tablicy zdania:

• Dzieci malują.

• Dzieci śpiewają.

• Dzieci grają.

• Dzieci jeżdżą na rolkach.

Następnie nauczyciel wybiera jedno zdanie i razem z dziećmi rozwija je, np.:

• Dzieci z klasy 1a grają w piłkę na boisku.

Uczniowie zapisują zdania w zeszycie w trzy linie.

4. Wykonanie pracy plastycznej pt. „Jak spędzam wolny czas?”

Uczniowie wykonują pracę na kartce A5 kredkami pastelowymi. Nauczyciel zawiesza prace na tablicy, starając się pogrupować rysunki według czynności przedstawionych na rysunkach.

5. Odczytywanie informacji z tabelki – praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 38)

Uczniowie opierając się na informacji umieszczonej w podręczniku ustalają, ile dzieci lubi malować, śpiewać, grać w piłkę, jeździć na rolkach. Następnie na podstawie rysunków zawieszonych na tablicy ustalają, ile osób w ich klasie lubi wykonywać poszczególne czynności.

6. Zabawa ruchowa pt. „Wąż”

Uczniowie chodzą, biegają, chodzą na czworakach w zależności od polecenia nauczyciela. Nauczyciel wybiera jednego ucznia, który syczeniem daje znak reszcie dzieci. Na ten sygnał uczniowie ustawiają się za nim w rzędzie. Ostatnia osoba w rzędzie odpada z gry. Należy przypilnować, aby dzieci nie przepychały się przy ustawianiu. Osoba, która nie stosuje się do zasad, również odpada. Przy kolejnej rundzie zmieniamy „głowę” węża.

7. Obliczenia pieniężne

Praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 39)

Nauczyciel czyta treść zadania z podręcznika. Uczniowie obliczają, że Emil ma 13zł:

10 zł + 1 zł + 1 zł + 1 zł = 13 zł

i stwierdzają, że nie wystarczy mu pieniędzy na zakupy. Nauczyciel zadaje pytanie:

• Ile pieniędzy mu brakuje, aby mógł kupić model samolotu?

Uczniowie podają rozwiązanie zadania i odpowiedź:

15 zł – 13 zł = 2 zł

Brakuje mu 2 zł.

Oba działania zapisują w zeszytach w kratkę.

Rozwiązanie zadania tekstowego

Nauczyciel mówi zadanie i wiesza na tablicy banknot 10-złotowy i monetę 5-złotową.

Ola miała 15 zł – 1 banknot 10 zł i 1 monetę 5 zł. Tata rozmienił jej pieniądze w ten sposób, że ma teraz 3 monety. Jakie monety ma Ola?

Uczniowie ustalają rozwiązanie i podają odpowiedź:

15 zł = 5 zł + 5 zł + 5 zł

Ola ma teraz 3 monety po 5 zł.

Nauczyciel zapisuje działanie na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

8. Zadania różne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 32)

Ćw. 1

Uczniowie dorysowują odpowiednią liczbę elementów w zbiorze, zapisują liczbę elementów w okienkach i wstawiają odpowiedni znak. Dochodzą do wniosku, że zadanie może mieć wiele rozwiązań i podają przykłady:

9 > 8; 10 > 8; 11 > 8 itd.

Zapisują je w zeszytach w kratkę (np. 3 przykłady).

Ćw. 2

Uczniowie przypominają kierunki: prawa, lewa, góra, dół. Nauczyciel wydaje polecenie:

Proszę stanąć obok krzesła. Podnieść prawą rękę do góry. Przywitać się z kolegą w ławce – podać mu prawą rękę. Opuścić prawą rękę i podnieść obie ręce w górę. Zrobić skłon, opuścić ręce w dół i dotknąć podłogi. Wyprostować się, podnieść lewą rękę i pomachać nią do kolegi w ławce. Proszę usiąść do ławek.

Nauczyciel przypomina, w jaki sposób rysować linie na siatce kwadratowej. Uczniowie rysują obrazek zgodnie z podanym szyfrem.

Ćw. 3

Uczniowie odczytują godziny na zegarach. Łączą w pary zegary, na których jest taka sama godzina.

9. Rozkład liczby 15 na składniki

Rozkład na dwa składniki – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 33)

Uczniowie rozmieszczają 15 kulek na dwóch półkach. Następnie podają swoje rozwiązania i nauczyciel zapisuje je na tablicy w postaci działań, np.:

15 = 10 + 5; 15 = 11 + 4; 15 = 9 + 6; 15 = 12 + 3 itd.

Uczniowie zapisują działania w zeszytach w kratkę.

Rozkład na trzy składniki – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 39)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w pierwszej części zadania. Następnie, posługując się patyczkami, rozkładają liczbę 15 na trzy składniki. Możliwe rozwiązania podają nauczycielowi, który zapisuje je na tablicy, np.:

15 = 7 + 3 + 5; 15 = 11 + 2 + 2; 15 = 8 + 2 + 5 itd.

Uczniowie zapisują działania w zeszytach w kratkę.

Rozkład na cztery składniki – praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 39)

Uczniowie pracują w parach. Nauczyciel czyta zadanie. Następnie zadaje pytania:

Ile stron przeczytała Ula pierwszego dnia, a ile drugiego dnia?

Czego mamy się dowiedzieć?

Uczniowie zapisują na kartkach możliwe rozwiązania. Gdy uczniowie wykonają zadanie, nauczyciel zapisuje na tablicy działanie z okienkami:

15 = 5 + 5 + … + …

Uczniowie do każdego z rysunków układają działanie. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a uczniowie na kartkach pod rysunkiem.

15 = 5+5+1+4; 15 = 5 + 5 + 2 + 3; 15 =5 + 5 + 3 + 2; 15 = 5 + 5 + 4 + 1

Nauczyciel sprawdza poprawność wykonania zadania.

10. Zabawa ruchowa pt. „Podaj dalej’

Uczniowie ustawiają się w kole. Stoją na przemian przodem lub tyłem do środka koła. Uczniowie podają woreczek – jedna grupa po zewnętrznej, druga grupa po wewnętrznej stronie koła. Znaczy to, że jednocześnie po kole wędrują dwa woreczki. Woreczek podawany jest tak długo, aż wróci do osób, które rozpoczynały zabawę. Wygrywa ta grupa uczniów, która szybciej wykona zadanie.

11. Nauka pisania liter i cyfr (str. 25)

Wybrani uczniowie głośno czytają tekst. Następnie wszyscy przepisują tekst drukowany do liniatury.

12. Obrót figury

Praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 39)

Po przeczytaniu zadania przez nauczyciela uczniowie odgadują, jak będzie wyglądał umieszczony wzór w ostatnim przykładzie. Następnie wykonują własną serwetkę w kształcie kwadratu. Naklejają na nią różne elementy i dokonują obrotu, obserwując, jak zmienia się położenie tych elementów.

13. Praca domowa

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 33)

Uczniowie uzupełniają tabelkę, łańcuszek strzałkowy i łączą liczby z ich nazwami.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 28)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do liniatury.

BLOK TEMATYCZNY: OBSERWUJEMY ZWIERZĘTA I ROŚLINY

122. Temat dnia: „Teatr”

Zapis w dzienniku

Wysłuchanie fragmentu lektury „Pięciopsiaczki” Wandy Chotomskiej. Zabawa w teatr – odgrywanie scenek na podstawie lektury. Rozmowa o lalkach teatralnych. Wysłuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela. Rozmowa na temat treści wiersza. Rozpoznawanie rekwizytów teatralnych. Zabawa ruchowa „Dyrygent”. Poznanie zasad zachowania się w teatrze. Zabawa tematyczna „W teatrze”. Zabawa muzyczna – wygrywanie rytmu na instrumentach perkusyjnych. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 15. Opowiadanie historyjki obrazkowej.

Główne cele:

• rozbudzanie ciekawości czytelniczej,

• rozwijanie umiejętności odgrywania scenek,

• bogacenie wiedzy na temat teatru oraz rozwijanie słownictwa związanego z teatrem,

• ćwiczenie umiejętności słuchania ze zrozumieniem,

• kształcenie kompetencji językowych poprzez udział w rozmowie,

• rozwijanie ekspresji i kreatywności ruchowej,

• rozwijanie kompetencji społecznych przez poznanie zasad kulturalnego zachowania się w teatrze,

• utrwalanie umiejętności matematycznych w zakresie dodawania i odejmowania liczb w zakresie 15,

• ćwiczenie umiejętności wygrywania rytmu na instrumentach perkusyjnych,

• rozwijanie umiejętności językowych przez opowiadanie historyjki,

• integracja zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, zeszyt w trzy linie, zeszyt w kratkę, książka pt. „Pięciopsiaczki” Wandy Chotomskiej, lalki różnego rodzaju: pacynka, kukiełka, marionetka, jawajka, materiały potrzebne do wykonania lalki z rękawiczki: rękawiczka z włóczki, papier kolorowy, ozdoby, klej uniwersalny przeznaczony do sklejania różnych materiałów lub ewentualnie Wikol (wolniej schnący), nożyczki, guziki, piłeczki do ping-ponga itp., zał. 1. zał. 2

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel czyta dzieciom 2–3 wybrane rozdziały z książki „Pięciopsiaczki” Wandy Chotomskiej.

Uczniowie uważnie słuchają.

2. Zabawa w teatr

Nauczyciel zaprasza dzieci do zabawy w aktora. Ochotnikom przydziela role i scenkę, którą mają odegrać w oparciu o usłyszany fragment lektury. Dzieci odgrywają scenki. Pozostali nagradzają aktorów brawami.

3. Rozmowa kierowana – lalki teatralne

Nauczyciel pokazuje dzieciom jawajkę, pacynkę, kukiełkę, marionetkę. Pozwala, aby dzieci obejrzały lalki. Prowadzący prezentuje, w jaki sposób lalka się porusza.

Rozmawia z uczniami, zadając pytania:

• Czy wiecie, jak nazywają się te lalki?

• Gdzie się ich używa?

• Czy byliście w teatrze?

• Czy to był teatr lalkowy, czy występowali w nim prawdziwi aktorzy?

• Czy pamiętacie tytuł sztuki?

• Czy podobało wam się przedstawienie?

• Co było w nim najciekawsze? Może coś was zadziwiło, zaskoczyło?

4. Zabawa ruchowa „Dyrygent”

Zabawa może odbywać się na siedząco lub na stojąco w kręgu. Ochotnik wychodzi za drzwi. W tym czasie pozostali ustalają, kto jest dyrygentem. Ma on pokazywać różne gesty i ruchy, które pozostali naśladują. Ochotnik wraca do klasy. Jego rola polega na odgadnięciu, kto jest dyrygentem. Zabawę powtarzamy 4–5 razy.

5. Praca z podręcznikiem (str. 40–41)

Prowadzący czyta wiersz z podręcznika. Rozmawia z dziećmi na temat wiersza.

• Co to znaczy, waszym zdaniem, że „Każdy w życiu jakąś rolę przecież gra”?

• Co to jest premiera?

• Po co w teatrze jest kurtyna?

• Do czego mogą służyć rekwizyty? Podajcie przykłady rekwizytów do znanych wam bajek.

• Jak nazywa się miejsce, na którym występują aktorzy?

• Gdzie siedzą widzowie?

• Jak przygotować się na wizytę w teatrze?

• Jak należy zachowywać się w teatrze?

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 34)

Uczniowie nazywają rekwizyty teatralne, wypowiadają tytuły bajek, z którymi im się kojarzą.

Wskazani uczniowie odczytują zasady zachowania w teatrze. Samodzielnie przepisują wybraną zasadę. Chętni mówią, którą zasadę uważają za najważniejszą. Uzasadniają swój wybór.

7. Zabawa tematyczna „W teatrze” (zał. 1)

Nauczyciel aranżuje w klasie widownię teatralną – ustawia krzesełka w kilku rzędach, przykleja karteczki z numerami rzędów i miejsc w rzędach. Uczniowie otrzymują bilety na spektakl z numerami miejsc. Ich zadaniem jest odczytanie i zajęcie swojego miejsca. Chętni mogą wybrać sobie pacynkę i przedstawić wymyśloną przez siebie scenkę.

Nauczyciel prosi, aby wskazane dzieci odczytały informacje zawarte na bilecie: cenę, rodzaj biletu, nr rzędu, nr miejsca, nazwę teatru, tytuł sztuki.

8. Praca techniczna – lalka z rękawiczki

Uczniowie przygotowują materiały do wykonania lalki. Zastanawiają się, jaką postać wykonają. Wycinają i przyklejają buzię, nos, pazurki, włosy i inne elementy według własnego pomysłu.

Przykład – lalka-krokodyl: do zielonej rękawiczki można przykleić dwie piłeczki ping-pongowe. Na piłeczkach mniejsze czarne kółeczka. Tak robimy oczy krokodyla. Przyklejamy czerwony pasek w miejscu paszczy. Doklejamy pazury na każdym paluszku rękawiczki oraz ogon z papieru kolorowego. W ten sposób można zrobić różne zwierzątka i ludzkie postacie.

9. Zabawa muzyczna

Prowadzący rozdaje dzieciom instrumenty: bębenki, tamburyna, trójkąty, marakasy. Zapisuje na tablicy rytm:

Uczniowie wygrywają zapisany na tablicy rytm. Robią to pod dyktando nauczyciela, który wskazuje kolejne instrumenty, które grają w danej chwili.

Wspólnie przypominają wartości nut odpowiadające znakom rytmizacyjnym. Można zabawę powtórzyć z innym układem rymów.

10. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 15 (zał. 2)

Nauczyciel rozkłada w kręgu kartki z działaniami. Każdy uczeń zajmuje miejsce przy wybranej kartce. Oblicza działanie i przechodzi do następnej karki, powtarzając ćwiczenie z kolejnym działaniem. Dzieci korzystają z liczmanów. Na zakończenie ćwiczenia dzieci kolejno odczytują działania wraz z rozwiązaniami. Pozostali sprawdzają, czy na ich kartkach są takie same wyniki.

11. Podsumowanie – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 34)

Uczniowie opowiadają historyjkę obrazkową. Mogą opowiedzieć dalszy ciąg.

12. Praca domowa – zadanie dla chętnych

Uczniowie układają zdania z wyrazami – rozwiązaniami rebusów. Zapisują je w zeszytach.

Zał. 1 (dla każdego dziecka inne miejsce w rzędzie)

Zał. 2 (dla każdego ucznia kartka z rebusami)

Zał. 2

7+ 3 + 5 =

15 – 5 =

3 + 5 + 2 =

12 – 2 – 4 =

6 + 4 + 5 =

10 – 8 =

10 + 3 =

14 – 3 – 1 =

1 + 9 + 4 =

5 + 5 + 1 =

13 – 3 – 5 =

8 + 2 + 2 =

13 – 3 – 8 =

7 + 1 + 2 =

11 – 10 =

2 + 5 + 3 + 2 =

11 – 1 – 9 =

6 + 1 + 3 =

14 – 2 – 2 – 1 =

3 + 3 + 4 =

10 – 7 =

BLOK TEMATYCZNY: WIOSENNY TEATRZYK

123. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 16

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana na temat teatru lalkowego i rodzajów lalek używanych w przedstawieniach. Wysłuchanie opowiadania o skarpetkowym potworze. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej. Pisanie zdań z pamięci. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 16. Nauka pisania liczby 16. Zabawa ruchowa pt. „Dookoła mnie”. Rozkład liczby 16 na składniki. Łączenie przedmiotów w pary – liczby parzyste i nieparzyste. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 16. Opowiadanie „Przygody Skarpetka”. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr – liczba 16.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów z rodzajami lalek używanych w teatrze lalkowym,

• usprawnianie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• wyrabianie umiejętności pisania z pamięci,

• wprowadzenie liczby 16,

• nauka pisania liczby 16,

• utrwalenie pojęcia liczby parzystej i nieparzystej,

• rozwijanie umiejętności porównywania różnicowego,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 16,

• kształcenie wyobraźni przez wykonanie pracy plastycznej,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, kukiełka lub pacynka do zaprezentowania uczniom, skarpetkowy potwór wykonany ze skarpetki, guzików i kolorowej włóczki, plansze z liczbą 16 drukowaną i pisaną, ilustracje 15 skarpetek i 1 rękawiczki do demonstracji, kartoniki z liczbami, kółka do naklejenia na liczydła z patyczków – jedno dla każdego ucznia, koperty z figurami geometrycznymi w jednym kolorze: 7 kół, 6 trójkątów, 4 kwadraty, 5 prostokątów – po jednym komplecie dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel po przywitaniu z uczniami prezentuje lalkę (np. pacynkę). Następnie zadaje pytanie:

• W jakim teatrze można spotkać takich aktorów?

Przeprowadza z dziećmi rozmowę na temat teatru lalkowego i pokazuje ilustracje różnego rodzaju lalek, podając jednocześnie ich nazwy. Na koniec mówi dzieciom, że lalkę można wykonać samodzielnie, i przedstawia im skarpetkowego potwora (skarpetkowy potwór wykonany jest ze skarpetki, oczy zrobione są z guzików, a włosy z kolorowej włóczki – reszta według pomysłu nauczyciela).

Opowiada im historię powstania skarpetkowego potwora:

W bardzo dużym mieście, na najdłuższej ulicy, w najwyższym wieżowcu, na najwyższym piętrze, w największym mieszkaniu mieszkała mała Agnieszka. Pewnego razu Agnieszka poszła z rodzicami na przedstawienie do teatru lalkowego. Zobaczyła tam lalki, które mówiły, śmiały się i płakały. Agnieszka była nimi zachwycona. Postanowiła zrobić własną lalkę. Wzięła starą skarpetkę, guziki, nici, trochę kolorowej włóczki. Szast-prast i już po niedługim czasie pacynka była gotowa. Agnieszka założyła pacynkę na rękę i co to? Pacynka zaczęła mówić. Powiedziała jej, że jest skarpetkowym potworem i że skarpetkowe potwory bardzo nie lubią zostawać same. Dlatego Agnieszka zabierała go do szkoły. W czasie lekcji Skarpetek (bo tak go nazwała) grzecznie siedział w plecaku. Ale gdy tylko zaczęła się przerwa i któreś z dzieci założyło Skarpetka na rękę, zaczynały się jego przygody. Jakie? To już wy musicie wymyślić…

Nauczyciel mówi uczniom, że ich zadaniem będzie wymyślenie przygód skarpetkowego potwora. Na zastanowienie się mają dużo czasu, bo swoje historie opowiedzą pod koniec zajęć.

2. Układanie zdań z rozsypanki wyrazowej

Po przejściu do stolików uczniowie układają zdania z rozsypanki wyrazowej (każde zdanie w innym kolorze). Następnie wklejają zdania do zeszytu. Piszą zdania z pamięci. Następnie sprawdzają poprawność przepisanych zdań.

Zdania do rozsypanki:

Ola bawiła się w teatr lalkowy.

Pacynkę zrobiła ze skarpetek.

Wymyśliła bajkę o Skarpetku.

Po wykonaniu zadania przez uczniów nauczyciel sprawdza poprawność ortograficzną napisanych zdań.

3. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 16

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Dzieci z klasy Ia będą robiły pacynki ze skarpetek i rękawiczek. Zebrały 15 skarpetek i jedną rękawiczkę. Ile pacynek mogą zrobić dzieci?

Nauczyciel kładzie na dywanie ilustracje 15 skarpetek, a następnie dokłada 1 rękawiczkę. Zadaje pytanie:

• Ile skarpetek zebrały dzieci?

• Ile rękawiczek mają dzieci?

• Ile pacynek mogą zrobić dzieci?

Uczniowie przeliczają ilustracje, odpowiadają na pytania i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod obrazkami: 15 + 1 = 16.

Nauczyciel zadaje pytanie:

• Które miejsce w szeregu, licząc od lewej strony, zajmuje rękawiczka?

Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 42)

Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w treści zadań.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 35)

Uczniowie tworzą zbiory o wartości 16 zł, następnie uzupełniają brakujące liczby w tabelkach według odgadniętej zasady.

Następnie doklejają czerwone kółko na liczydle z patyczków do lodów.

4. Nauka pisania liczby 16

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z liczbą 16 drukowaną i pisaną. Następnie pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się liczbę 16, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania liczby. Dzieci kreślą liczbę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 35)

Uczniowie piszą liczbę 16 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 33)

Uczniowie piszą liczbę 16 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

5. Zabawa ruchowa pt. „Dookoła mnie”

Uczniowie ustawiają się w dwa współśrodkowe koła. Zwracają się twarzami do siebie. Na sygnał nauczyciela uczniowie stojący w wewnętrznym kręgu przechodzą pod nogami kolegi z zewnętrznego koła. Następnie obiegają kolegę na czworakach i wracają na swoje miejsce, ponownie przechodząc pod nogami kolegi. Wygrywa ta osoba, która pierwsza wykona zadanie. Potem uczniowie zamieniają się miejscami – osoby z zewnętrznego kręgu stają w środkowym kole.

6. Rozkład liczby 16

Nauka pisania liter i cyfr (str. 33)

Uczniowie uzupełniają liczby w działaniach, dopełniając do 16.

Praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 43)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie obliczają działanie do pierwszej części zadania i następnie układają działanie do drugiej części zadania. Działania zapisują w zeszycie.

7. Łączenie przedmiotów w pary – liczby parzyste i nieparzyste

Praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 43)

Uczniowie znajdują parę tak samo pokolorowanych kół.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 5, str. 35, ćw. 2, str. 36)

Uczniowie skreślają tyle elementów, aby ilustracja pasowała do zadania, a następnie uzupełniają wynik.

Dzieci łączą w pary takie same pacynki. Wpisują liczbę par w okienko. W kolejnym zadaniu łączą ze sobą figury o takim samym kształcie. Liczą liczbę figur i par.

Układanie rytmu z figur geometrycznych

Uczniowie otrzymują koperty z figurami geometrycznymi: 7 kół, 6 trójkątów, 4 kwadraty, 5 prostokątów. Wszystkie figury w jednym kolorze. Uczniowie liczą poszczególne figury i określają, czy ich liczba jest parzysta, czy nieparzysta. Następnie układają rytm z figur i wklejają do zeszytu w kratkę.

8. Rozwiązywanie zadań tekstowych

Praca z podręcznikiem (ćw. 7, 8, str. 43)

Ćw. 7

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie układają wzór rozwiązania. Nauczyciel zapisuje wzór rozwiązania na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

Ćw. 8

Uczniowie samodzielnie czytają zadanie. Następnie nauczyciel zadaje pytania:

Ile lalek ma Ula?

O ile lalek mniej ma Maja?

W jaki sposób obliczymy, ile lalek ma Maja?

Uczniowie podają rozwiązanie i odpowiedź:

10 – 4 = 6

Maja ma 6 lalek.

Następnie wspólnie rozwiązują drugą część zadania i podają odpowiedź:

10 + 6 = 16

Razem mają 16 lalek.

Nauczyciel zapisuje działania i odpowiedzi na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 36)

Uczniowie samodzielnie czytają tekst. Następnie podają propozycje pytania do zadania, wzór rozwiązania i odpowiedź. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a uczniowie w ćwiczeniach.

9. Opowiadanie „Przygody Skarpetka”

Uczniowie opowiadają dalszy ciąg przygody skarpetkowej pacynki. Na koniec wybierają najlepszą historyjkę.

10. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 42)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest patyczków na obrazku?

• Ile jest niebieskich kół na patyczku?

• Ile jest czerwonych kół na patyczku?

• Ile jest razem wszystkich kół na obu patyczkach?

• Która godzina jest na zegarku?

• Jakie pieniądze widzisz na rysunku?

• Ile centymetrów jest zaznaczonych na osi?

11. Praca domowa

Uczniowie otrzymują kartkę z konturem liczby 16. Ozdabiają ją według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: WIOSENNY TEATRZYK

124. Temat dnia: „Witamy wiosnę”

Zapis w dzienniku

Rozwiązanie łamigłówki słownej. Rozmowa na temat powitania wiosny. Słuchanie wiersza i czytanie z podziałem na role. Przedstawienie pt. „Witamy wiosnę”. Nazywanie instrumentów perkusyjnych. Przygotowanie i zagranie koncertu na instrumentach. Układanie i zapisywanie wyrazów z rozsypanki literowej. Dyktando graficzne. Praktyczne działania matematyczne – układanie i rozwiązywanie zadań tekstowych. Zabawa ruchowa przy muzyce. Rozwiązanie krzyżówki. Uzupełnianie luki w zdaniu.

Główne cele:

• rozbudzanie ciekawości zmianami zachodzącymi w przyrodzie,

• doskonalenie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• ćwiczenie syntezy literowej wyrazów,

• ćwiczenie umiejętności czytania z podziałem na role,

• rozbudzanie wyobraźni muzycznej,

• kształcenie umiejętności manualnych,

• rozwijanie umiejętności społecznych: praca i współdziałanie w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, zeszyt w trzy linie, zeszyt do matematyki, zał. 1, zał. 2, zał. 3, instrumenty perkusyjne, kopia tekstu z podręcznika (str. 44–45) dla każdego ucznia, kartki A5, pastele, nożyczki

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu (zał. 1)

Uczniowie otrzymują łamigłówki słowne. Skreślają co drugą literę i odczytują hasło Witamy wiosnę! Zapisują hasło w zeszytach.

2. Rozmowa kierowana „Powitanie wiosny”

• Kiedy przychodzi do nas wiosna?

• Skąd wiemy o tym, że wiosna już się zbliża?

• W jaki sposób chcielibyście ją przywitać?

Uczniowie rozmawiają na temat przywitania wiosny. Podają swoje pomysły, jak chcieliby przywitać nową porę roku.

Nauczyciel może zaproponować spacer do szkolnego parku, jeśli jest odpowiednia pogoda.

3. Praca z podręcznikiem (str. 44–45)

Prowadzący czyta wiersz. Uczniowie czytają kilkakrotnie wiersz z podziałem na role (wróbel, konik polny, żaby, zające, sroka, bocian, kos, wiosna).

Prowadzący rozdaje uczniom role na karteczkach.

4. Przedstawienie pt. „Witamy wiosnę”

Dzieci na kartkach A5 rysują pastelami postać, którą mają przedstawiać (bocian, żaba itd.). Następnie wycinają rysunek. Za pomocą taśmy przyklejają wycinankę do bluzki, koszulki w widocznym miejscu. Nauczyciel prosi, aby przez chwilę się przygotowały (mogą czytać z kartki). Ustawiają się tak, aby żaby stały razem, podobnie jak zające. Odgrywają przedstawienie na środku sali.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 37)

Uczniowie opowiadają, co widzą na obrazku. Nazywają instrumenty, które się na nim znajdują. Sprawdzają w klasowych zasobach, czy mają takie instrumenty, jak te na obrazku.

6. Zabawa muzyczna – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 37)

Nauczyciel rozdaje uczniom instrumenty. Prosi, aby dobrali się tak, aby w każdej grupie były różne instrumenty. Prosi, aby dzieci w grupach przygotowały krótki koncert na cześć wiosny. Grupy prezentują swoje koncerty. Na zakończenie prowadzący ustala kolejność i grupy grają wspólny koncert kolejno, jedna po drugiej.

7. Zabawa językowa – układanie wyrazów (zał. 2)

Uczniowie wklejają do zeszytu kartkę z literami. Układają wyrazy z liter i zapisują je w liniaturze.

Uczniowie pracują samodzielnie lub w parach. Każda osoba w parze otrzymuje kartonik z literami. Rozcina kartonik i wkleja litery do zeszytu w dowolnej kolejności. Układa z podanych liter wyrazy (może używać kilka razy tej samej litery). Dzieci zapisują wyrazy w zeszytach. Po zakończeniu ćwiczenia odczytują swoje wyrazy.

8. Dyktando graficzne (zał. 3)

Prowadzący wyjaśnia dzieciom sposób wykonania ćwiczenia. Uczniowie rysują linie według wskazówek.

9. Praktyczne działania matematyczne – układanie zadań tekstowych

a) Nauczyciel układa na tacy 10 guzików. Mówi dzieciom, że są to jabłka.

Dokłada jeszcze 5 guzików.

Prosi, aby dzieci ułożyły zadanie do przedstawionej sytuacji. O co możemy zapytać?

Dzieci zapisują działanie i odpowiedź w zeszycie.

b) Na tacy było 10 jabłek. Pani dołożyła 5 Jabłek. Ile jabłek jest teraz na tacy?

Ochotnik zapisuje działanie na tablicy i oblicza je.

10 + 5 = 15

Inny uczeń wskazany przez nauczyciela zapisuje odpowiedź.

Odp. Na tacy jest 15 jabłek.

c) Prowadzący daje jednemu dziecku 2 guziki, a innemu 3 guziki.

Prosi, aby dzieci ułożyły zadanie do przedstawionej sytuacji. O co możemy zapytać?

Dzieci zapisują działanie i odpowiedź w zeszycie.

d) Na tacy było 10 ciasteczek. Pani poczęstowała Jasia i Kasię. Jaś wziął 3 ciasteczka, a Kasia 2. Ile ciasteczek zostało na tacy?

Ochotnik zapisuje działanie na tablicy i oblicza je.

10 – 3 – 2 = 5

Inny uczeń wskazany przez nauczyciela zapisuje odpowiedź.

Odp. Na tacy zostało 5 ciastek.

Uczniowie zapisują rozwiązania i odpowiedzi do zeszytów.

10. Zabawa ruchowa przy muzyce

Nauczyciel odtwarza wybrany utwór muzyki tanecznej. Kiedy ścisza muzykę, mówi: Możecie dotknąć podłogi w trzech miejscach (zadaniem dzieci jest np. stanie na dwóch nogach i dotykanie podłogi ręką). Następnie ponownie odtwarza muzykę – dzieci swobodnie tańczą. Prowadzący mówi: Możecie dotykać podłogi tylko w jednym miejscu (w pięciu miejscach itd.).

11. Podsumowanie zajęć – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 37)

Uczniowie rozwiązują krzyżówkę. Uzupełniają lukę w zdaniu. Wskazany uczeń odczytuje hasło.

12. Praca domowa

Uczniowie spośród ułożonych z liter i zapisanych w zeszycie wyrazów wybierają 3 dowolne. Układają z nimi zdania i zapisują je w zeszycie.

Zał. 1

WMIKTLASMRYRWUIPOLSANCĘY!	WMIKTLASMRYRWUIPOLSANCĘY!

Zał. 2

w b o i r t a s c n

Zał. 3

	A	B	C	D	E	F
1	·	·	·	·	·	·
2	·	·	·	·	·	·
3	·	·	·	·	·	·
4	·	·	·	·	·	·
5	·	·	·	·	·	·

A3 –B2

5B – 5E

1C – 1D

1D – 2D

2E – 3F

3E – 5E

3B – 3E

3B –5B

2B –2E

3A – 3B

3E – 3F

1C – 2C

BLOK TEMATYCZNY: WIOSENNY TEATRZYK

125. Temat dnia: Przygotowujemy przedstawienie i w teatrze

Zapis w dzienniku

Międzynarodowy Dzień Teatru. Odszukiwanie daty w kalendarzu. Odgrywanie przedstawienia „Witamy wiosnę”. Wysłuchanie wiersza Jana Brzechwy „Na straganie”. Przygotowania do przedstawienia na podstawie wiersza. Wykonanie plakatu techniką kolażu – praca w grupach. Przygotowanie zaproszeń dla rodziców. Wykonanie kukiełki do przedstawienia „Na straganie” – praca techniczna. Utrwalenie zasady pisowni imion i pisowni wyrazów z ó. Układanie i zapisywanie wyrazów z podanych sylab. Poznanie zawodów związanych z przygotowaniem sztuki w teatrze. Pomieszczenia w teatrze – omówienie ilustracji. Rozwiązywanie testu na podstawie samodzielnie przeczytanego tekstu.

Główne cele:

• zaznajomienie z pojęciami związanymi z teatrem,

• poznanie zawodów teatralnych,

• ćwiczenie umiejętności uważnego słuchania,

• rozwijanie techniki czytania i rozumienia tekstu,

• ćwiczenie pamięci,

• utrwalenie zasad pisowni imion i wyrazów z ó,

• rozwijanie kreatywności,

• wdrażanie do pokonywania tremy,

• ćwiczenie umiejętności rozwiązywania rebusów,

• trening umiejętności manualnych,

• ćwiczenie syntezy sylabowej,

• kształcenie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• wdrażanie do rozwiązywania testów,

• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, zeszyt w trzy linie, zeszyt do matematyki, kalendarze, kopia wiersza Jana Brzechwy „Na straganie” podzielona na role, kartki z bloku rysunkowego A3, kolorowe gazety, klej, nożyczki, gruby mazak w ciemnym kolorze, kolorowe kartoniki na zaproszenie z bloku technicznego (A4 podzielony na 4 części – pionowo i poziomo), zał. 1, materiały potrzebne do wykonania kukiełki (zeszyt ćwiczeń, ćw. 1, str. 38)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 46)

Prowadzący zaprasza dzieci na dywanik. Mówi, że 27 marca obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Teatru. Uczniowie odszukują datę w kalendarzach. Mówią, jaki to dzień tygodnia. Prowadzący mówi, że w tym dniu odbywają się spotkania ludzi teatru, uroczyste przedstawienia w teatrach, spotkania widzów z artystami, zwiedzanie kulis teatrów w różnych miastach, warsztaty teatralne, czyli zajęcia prowadzone przez wybitnych aktorów, reżyserów.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, 3, str. 46–47)

Uczniowie odgrywają przedstawienie, które przygotowali na poprzednich zajęciach. Rozmawiają na temat tego, co jest potrzebne do przygotowania przedstawienia.

Prowadzący proponuje, aby za kilka dni przygotowali wspólnie przedstawienie „Na straganie” Jana Brzechwy. Czyta dzieciom wiersz i przydziela role – rozdaje kopie odpowiednich fragmentów wiersza (szczypiorek, koper, kalarepka, rzepa, groch, pietruszka, seler, burak, cebula, fasola, brukselka, marchewka, kapusta, narrator – jego rolę można podzielić między kilka osób, aby wszyscy uczniowie mogli wziąć udział w przedstawieniu).

3. Próba przedstawienia

Uczniowie odczytują swoje role w odpowiedniej kolejności. Nauczyciel zwraca uwagę na właściwe wypowiadanie ról przez dzieci – stosowanie się do znaków interpunkcyjnych, modulację głosu.

4. Praca plastyczna – plakat reklamujący przedstawienie – praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 47)

Nauczyciel wyjaśnia dzieciom, że aby zachęcić do przyjścia na przedstawienie, trzeba o nim powiadomić innych. W prawdziwym teatrze też się tak robi. Plakaty (afisze) rozwiesza się w mieście, aby mieszkańcy zapoznali się z tytułem sztuki, poznali nazwiska aktorów, a przede wszystkim tytuł, miejsce, datę i godzinę przedstawienia.

Uczniowie dobierają się w 3–4-osobowe grupy. Wykonują plakaty do przedstawienia techniką kolażu. Wykonują napisy na plakatach za pomocą ciemnego mazaka (przepisują z tablicy).

Wspólnie ustalają, gdzie rozwieszą swoje plakaty.

5. Wykonanie zaproszeń – praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 47), (zał. 1)

Nauczyciel rozdaje dzieciom kartoniki zaproszeń oraz tekst do wklejenia. Każde dziecko wkleja tekst, podpisuje zaproszenie i ozdabia kartonik według własnego pomysłu.

6. Wykonanie lalki do przedstawienia – praca techniczna – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 38)

Uczniowie wykonują kukiełkę do swojej roli w przedstawieniu „Na straganie” z przygotowanych materiałów. Wymyślają imię dla swojej kukiełki i wpisują je do liniatury. Przypominają o pisowni imion z wielkiej litery.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 38)

Uczniowie nazywają obrazki, wpisują literę ó w odpowiednim miejscu na modelu głoskowym.

Układają wyrazy z podanych sylab i zapisują je w liniaturze.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 48–49)

Prowadzący prosi, aby dzieci uważnie przyjrzały się ilustracji w podręczniku i powiedziały, do jakiego przedstawienia odbywa się próba w teatrze.

Uczniowie dowiadują się, kim jest scenograf, czym się zajmuje. Poznają nazwy innych zawodów związanych z powstawaniem przedstawienia.

Prowadzący wyjaśnia także, kim jest reżyser i jaka jest jego rola w powstawaniu przedstawienia teatralnego. Dzieci starają się wyjaśnić, do czego służą pomieszczenia na zapleczu teatru. Uczniowie mogą zadawać pytania, na które prowadzący stara się odpowiedzieć.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 39)

Uczniowie czytają samodzielnie tekst. Zasłaniają tekst, czytają pytania i zaznaczają odpowiedzi. Kolorują obrazek.

10. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 49)

Uczniowie rozmawiają na temat, dlaczego ludzie chodzą do teatru.

11. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 39)

Uczniowie układają wyrazy z rozsypanki sylabowej i zapisują je w liniaturze.

Praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 47)

Dzieci rozmawiają z rodzicami na temat dekoracji do przedstawienia. Rodzice w porozumieniu z nauczycielem pomagają przygotować scenografię.

Uczniowie zabierają do domu zaproszenia i wręczają je rodzicom.

Zał. 1

Serdecznie zapraszamy na przedstawienie pt. „Na straganie” w wykonaniu uczniów z klasy .... Spektakl odbędzie się dnia …………………. w sali nr ……… o godzinie ………… .	Serdecznie zapraszamy na przedstawienie pt. „Na straganie” w wykonaniu uczniów z klasy .... Spektakl odbędzie się dnia …………………. w sali nr ……… o godzinie ………… .

BLOK TEMATYCZNY: WIOSENNY TEATRZYK

126. Temat dnia: Gry i zabawy matematyczne

Zapis w dzienniku

Zabawa ruchowa pt. „Zrób tyle razy”. Rozmowa kierowana na temat podziału sali teatralnej na scenę i widownię oraz sposobu rozmieszczenia krzeseł na widowni. Dodawanie i odejmowanie w zakresie 16. Porównywanie różnicowe. Posługiwanie się tabelą. Obliczenia zegarowe. Rozwiązywanie łamigłówek. Utrwalenie znaków rzymskich. Zabawa ruchowa pt. „Liczbowy galimatias”. Przygotowanie widowni w klasie. Zasady zachowania się w teatrze. Układanie zdania z rozsypanki wyrazowej i zapis zdania w zeszycie.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów z budową sali teatralnej,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 16,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań na porównywanie różnicowe,

• wdrażanie do umiejętnego posługiwania się tabelą,

• doskonalenie umiejętności wykonywania obliczeń zegarowych,

• nabywanie umiejętności rozwiązywania łamigłówek,

• utrwalenie znaków rzymskich,

• rozwijanie umiejętności porównywania różnicowego,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• przypomnienie uczniom zasad właściwego zachowania się w teatrze,

• usprawnianie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• wyrabianie umiejętności przepisywania tekstu drukowanego,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, zeszyt w trzy linie, karta pracy nr 1, 2 i 3 dla każdego ucznia, karteczki z cyframi arabskimi od 1 do12 i znakami rzymskimi od I do XII, rozsypanka wyrazowa dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Zabawa ruchowa pt. „Zrób tyle razy”

Uczniowie stoją w kole. Jedna osoba stoi w środku. Pokazuje na palcach określoną liczbę, np. 3, i wykonuje jakieś ćwiczenie, np. przysiad. Oznacza to, że uczniowie w okręgu muszą zrobić 3 przysiady. Po wykonaniu ćwiczeń przez dzieci pokazujący uczeń wybiera nową osobę, która kontynuuje zabawę.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 50)

Rozmowa na temat ilustracji w podręczniku:

• Co przedstawia ilustracja?

• Jak nazywa się część teatru, na której aktorzy grają przedstawienie?

• Jak nazywa się część teatru przeznaczona dla widzów?

• Czym oddzielona jest widownia od senny?

• Jak ustawione są krzesła na widowni?

• Gdzie na widowni jest miejsce dla osób niepełnosprawnych i jak jest ono oznaczone?

Następnie uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w treści zadań. W ćw. 3 obliczają w obu rzędach miejsca zajęte i wolne. Układają działania:

6 + 6 = 12

2 + 2 = 4

Nauczyciel zapisuje działania na tablicy, a uczniowie w zeszytach w kratkę.

Następnie uczniowie układają pytania do ilustracji. Możliwe pytania:

• Ile miejsc jest w rzędzie pierwszym, a ile w drugim?

• Ile miejsc jest w obu rzędach? 8 + 8 = 16

• O ile więcej jest miejsc zajętych niż wolnych? 12 – 4 = 8

• Ile osób dorosłych, a ile dzieci siedzi na widowni?

• Ile dzieci i dorosłych siedzi razem na widowni? 6 + 6 = 12

• O ile więcej jest dzieci niż osób dorosłych? 6 = 6

Jeśli to możliwe, do ułożonych pytań uczniowie układają działania. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a uczniowie w zeszytach w kratkę.

3. Posługiwanie się tabelą

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 40)

Nauczyciel wyjaśnia uczniom znaczenie wyrazów „rząd” i „kolumna”. Następnie uczniowie podają liczbę rzędów i kolumn w tabliczce czekolady oraz liczbę kostek czekolady w rzędach i kolumnach.

Karta pracy nr 1

Uczniowie otrzymują kartę pracy, na której umieszczona jest tabelka posiadająca 3 kolumny i 3 rzędy.

Nauczyciel wyjaśnia, że okienko w tabelce nazywa się komórką. Potem wydaje polecenie:

• Znajdź komórkę w trzecim rzędzie i trzeciej kolumnie i narysuj tam serduszko.

• W komórce pierwszego rzędu i drugiej kolumny narysuj kwiatek.

• W komórce drugiego rzędu i pierwszej kolumny narysuj uśmiechniętą buzię.

• W komórce w drugim rzędzie i trzeciej kolumnie narysuj trójkąt.

Resztę komórek uczniowie uzupełniają sami. Następnie w parach zadają sobie pytania typu:

• Powiedz, co narysowałeś/narysowałaś w komórce pierwszego rzędu i trzeciej kolumny?

4. Obliczenia zegarowe

Praca z podręcznikiem (ćw. 6, str. 51)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie obliczają czas trwania spektaklu i podają właściwą odpowiedź.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 40)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie zaznaczają na zegarach godzinę wyjścia i powrotu do szkoły klasy pierwszej.

Karta pracy nr 2

Uczniowie zaznaczają na zegarach podane godziny.

Rozwiązują zadanie tekstowe:

Kuba był sobotę u kolegi przez 2 godziny. Wrócił do domu o godz. 12.00. O której godzinie wyszedł z domu?

Uczniowie zaznaczają na zegarach godzinę przyjścia do domu i wyjścia Kuby z domu. Odpowiadają na pytanie zawarte w zadaniu. Nauczyciel sprawdza poprawność wykonanej pracy.

5. Rozwiązywanie łamigłówek

Praca z podręcznikiem (ćw. 7, str. 51)

Uczniowie rozszyfrowują, jakie liczby ukryły się pod znakami zapytania.

Karta pracy nr 3

Uczniowie wpisują liczby w okienka.

6. Znaki rzymskie – praca z podręcznikiem (ćw. 8, 9, str. 51)

Uczniowie odgadują, jakie liczby i znaki rzymskie ukryły się pod znakami zapytania. W kolejnym ćwiczeniu dobierają parami liczbę arabską i odpowiadający jej znak rzymski.

7. Zabawa ruchowa pt. „Liczbowy galimatias”

Uczniowie otrzymują od nauczyciela karteczki z cyframi arabskimi od 1 do 12 i znakami rzymskimi od I do XII. Następnie ustawiają koło z krzesełek. Siedzą przodem do środka koła. Jedna osoba stoi w środku. Zadaniem dziecka stojącego w środku będzie zająć któreś z krzesełek, jeśli tylko nadarzy się okazja. Dziecko w środku wydaje polecenia. Jeśli powie np. „liczby”, wstają wszystkie dzieci z liczbami arabskimi i zmieniają miejsca. Osoba w środku stara się w tym momencie zająć wolne krzesełko. Uczeń, który nie zdążył zająć krzesełka, kontynuuje zabawę, wydając nowe polecenie. Mogą one być następującej treści:

liczby – wstają osoby z liczbami arabskimi,

znaki – wstają osoby ze znakami rzymskimi,

galimatias – wstają wszyscy.

Uczeń może również wywołać poszczególne liczby, np. dwójki. Wtedy wstają uczniowie, którzy mają karteczki z liczbami 2 lub II. Należy pamiętać, aby osoba w środku nie wywoływała własnej liczby, bo wstanie tylko jedna osoba. Po jakimś czasie uczniowie mogą wymienić się karteczkami.

8. Urządzanie widowni w klasie – praca z podręcznikiem (ćw. 5, str. 50)

Uczniowie ustawiają krzesełka w rzędy, np. po 8 w rzędzie. Oznaczają karteczkami rzędy i miejsca. Siadają na widowni. Nauczyciel zadaje pytanie:

• Na jakim miejscu siedzisz?

Wskazany uczeń podaje numer rzędu i miejsca, na którym siedzi.

9. Zasady zachowania się w teatrze

Nauczyciel przeprowadza z dziećmi rozmowę na temat zachowania się w teatrze. Zadaje pytanie:

• Jak powinniśmy się zachowywać, będąc w teatrze?

Po powrocie do ławek uczniowie otrzymują koperty z rozsypanką wyrazową. Układają zdanie, wklejają je do zeszytu i przepisują w liniaturze.

Gdy trwa spektakl, nie rozmawiamy i nie jemy posiłków na widowni.

10. Praca domowa – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 40)

Uczniowie obok liczb arabskich wpisują znaki rzymskie.

Karta pracy nr 1

Karta pracy nr 2

Zadanie 1.

Zaznacz na zegarach podane godziny.

Zadanie 2.

Kuba poszedł w sobotę do kolegi. Był u niego przez 2 godziny. Wrócił do domu o godz. 12.00. O której godzinie wyszedł z domu?

Zaznacz na zegarach godzinę:

Karta pracy nr 3

W puste miejsca wpisz wyniki dodawania dwóch liczb w sąsiadujących okienkach:

4	2			0	2			1	3
1	9			6	4			8	2

Jakie liczby powinny znaleźć się w prawym dolnym rogu?

BLOK TEMATYCZNY: WIOSENNY TEATRZYK

127. Temat dnia: Ż jak żaba, rz jak rzeka

Zapis w dzienniku

Układanie puzzli – litery Ż, ż. Uważne słuchanie wiersza. Wymyślanie tytułu wiersza. Układanie prawdziwych zdań zastępujących żartobliwe zdania z wiersza. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Wprowadzenie liter Ż, ż, Rz, rz. Zabawa ruchowa. Czytanie ze zrozumieniem. Utrwalenie zasady pisowni imion wielką literą. Rozmowa na temat żartów i żartowania. Przedstawianie scenek dramowych w parach. Zabawa słuchowo-ruchowa. Praktyczne działania matematyczne – rozwiązywanie zadań tekstowych w grupach. Wspólne wyjaśnianie powiedzenia „Śmiech to zdrowie”.

Główne cele:

• ćwiczenie percepcji wzrokowej,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie umiejętności układania zdań,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej i głoskowej wyrazów,

• wprowadzenie liter Ż, ż, Rz, rz,

• nauka pisania liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań,

• wdrażanie do umiejętności właściwego zachowania,

• wdrażanie do czujności ortograficznej,

• poznanie znaczenia powiedzenia „Śmiech to zdrowie”,

• rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter Ż, ż, Rz, rz drukowane i pisane, koperty z literami Ż, ż (format A4) pociętymi na puzzle – jedna kartka dla 4 osób, zał. 1, zał. 2

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w czteroosobowe grupy. Każda grupa otrzymuje kopertę z literami Ż, ż pociętymi na puzzle.

Grupy układają swoje litery. Dzieci, które wiedzą, jaka to litera, mogą powiedzieć. Nauczyciel mówi dzieciom, że dziś poznają literę ż oraz inny znak, którym zapisujemy tę samą głoskę.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 52–53)

Nauczyciel czyta wiersz z podręcznika. Uczniowie wymyślają tytuł wiersza i odpowiadają na pytanie do tekstu. Prowadzący czyta wiersz po jednym zdaniu, dzieci wymyślają zdania tak, aby były one prawdziwe.

3. Wprowadzenie liter Ż, ż

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(żaba)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa żaba?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje planszę demonstracyjną z literą ż wielką i małą. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada słowo żaba i dzieli je na sylaby i głoski. Uczniowie wypowiadają wyraz w podobny sposób. Stwierdzają, że ma dwie sylaby i cztery głoski. Umieszczają niebieską nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę ż. Takie same ćwiczenia wykonują ze słowami Żaneta, kałuża, wąż.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Ż, ż drukowanymi, a poniżej pisanymi. Prezentuje sposób pisania liter Ż, ż na tablicy. Dzieci rysują litery w powietrzu i na ławce.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 41)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ż na modelach głoskowych.

Kolorują drogę żaby do salonu mody (odnajdując nazwy ulic zawierających litery ż).

5. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 41)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

6. Zabawa ruchowa

Uczniowie wychodzą na dywanik. Odpowiednio ustawiając się, pokazują litery wypowiadane przez nauczyciela. Mogą to robić w parach.

Powtarzają to ćwiczenie z cyframi, a następnie z liczbami dwucyfrowymi w parach.

7. Nauka pisania liter i cyfr (str. 34)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i wyraz po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

8. Rozmowa kierowana – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 53)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat żartów:

• Co to są żarty?

• Czy zawsze można żartować?

• Kiedy nie wypada tego robić?

• W jakiej sytuacji możemy zrobić żartem przykrość?

• Czy lubicie żarty?

Uczniowie wypowiadają się na podstawie własnych doświadczeń.

9. Zabawa dramowa

Uczniowie dobierają się w pary i przygotowują scenki z żartami. Przedstawiają swoje scenki. Na zakończenie wspólnie wybierają najzabawniejszy żart. Uzasadniają swój wybór.

10. Praktyczne działania matematyczne – rozwiązywanie zadań tekstowych (zał. 1, zał. 2)

Prowadzący rozdaje uczniom zadania na dodawanie w zakresie 15 (zał. 1). Dzieci odszukują kolegów, którzy mają karteczkę z taką samą figurą. W ten sposób powstają grupy. Każda grupa otrzymuje 15 guzików, słomek, patyczków, kredek lub innych liczmanów. Dzieci w grupach rozwiązują zadanie: ilustrują je za pomocą liczmanów, zapisują formułę matematyczną i obliczają jej wartość. Chętni podają odpowiedź ustnie.

Ćwiczenie powtarzają z zadaniem na odejmowanie (zał. 2).

11. Wprowadzenie liter Rz, rz

Nauczyciel prezentuje na tablicy schemat głoskowy wyrazu podstawowego (białe kartoniki).

(rzeka)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa rzeka?

Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi od uczniów nauczyciel wyjaśnia, że w tym słowie głoskę ż zapisujemy literami rz. Nauczyciel wypowiada sylabami i głoskami słowo rzeka. Uczniowie wypowiadają słowo w podobny sposób. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę ż.

Następnie nauczyciel przedstawia model wyrazu ze wzorami liter Rz, rz drukowanymi, a poniżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Rz, rz na tablicy. Następnie dzieci kreślą palcem litery w powietrzu i na ławce.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 3, str. 42)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami i zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce ż na modelach głoskowych.

Czytają kolejno na głos zdania. Pod każdym rysunkiem zapisują odpowiednie imiona.

13. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 42)

Uczniowie piszą litery i wyrazy po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej liniaturze.

14. Zabawa słuchowo-ruchowa

Uczniowie stoją na dywanie. Nauczyciel wypowiada słowa, w których słychać głoskę ż (pisaną jako rz) oraz inne słowa, w których nie ma tej głoski, np. rzepa, zegar, morze, rzeka, burza, wózek, porządek, zupa, grzebień itd. Kiedy dzieci słyszą słowo z głoską ż, podskakują, kiedy usłyszą inne słowo, stają nieruchomo.

15. Nauka pisania liter i cyfr (str. 37)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i wyraz po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

16. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 53)

Uczniowie wspólnie próbują wyjaśnić powiedzenie „Śmiech to zdrowie”.

Wykonują karty do albumu liter i cyfr z literami Ż, ż, Rz, rz.

17. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 35 – 5 linijek i 38 – 6 linijek)

Uczniowie piszą litery i połączenia literowe po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Zał. 1

Zad. 1. Przemek kupił książkę pt. „Rzepka” i kredki do kolorowania. Oto jego zakupy: Ile Przemek wydał na zakupy? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 1. Przemek kupił książkę pt. „Rzepka” i kredki do kolorowania. Oto jego zakupy: Ile Przemek wydał na zakupy? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 1. Przemek kupił książkę pt. „Rzepka” i kredki do kolorowania. Oto jego zakupy: Ile Przemek wydał na zakupy? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 1. Przemek kupił książkę pt. „Rzepka” i kredki do kolorowania. Oto jego zakupy: Ile Przemek wydał na zakupy? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 1. Przemek kupił książkę pt. „Rzepka” i kredki do kolorowania. Oto jego zakupy: Ile Przemek wydał na zakupy? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………

Zał. 2

Zad. 2. Grażynka miała w skarbonce 15 zł. We wtorek wyjęła 5 zł, aby kupić bilet do muzeum. W środę wzięła jeszcze 2 zł na komplet ołówków. Ile zł zostało w skarbonce Grażynki? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 2. Grażynka miała w skarbonce 15 zł. We wtorek wyjęła 5 zł, aby kupić bilet do muzeum. W środę wzięła jeszcze 2 zł na komplet ołówków. Ile zł zostało w skarbonce Grażynki? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 2. Grażynka miała w skarbonce 15 zł. We wtorek wyjęła 5 zł, aby kupić bilet do muzeum. W środę wzięła jeszcze 2 zł na komplet ołówków. Ile zł zostało w skarbonce Grażynki? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 2. Grażynka miała w skarbonce 15 zł. We wtorek wyjęła 5 zł, aby kupić bilet do muzeum. W środę wzięła jeszcze 2 zł na komplet ołówków. Ile zł zostało w skarbonce Grażynki? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………
Zad. 2. Grażynka miała w skarbonce 15 zł. We wtorek wyjęła 5 zł, aby kupić bilet do muzeum. W środę wzięła jeszcze 2 zł na komplet ołówków. Ile zł zostało w skarbonce Grażynki? ……………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………………

BLOK TEMATYCZNY: ZWYCZAJE WIELKANOCNE

128. Temat dnia: „Prima aprilis” i spotkanie z liczbą 17

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadek. Swobodne wypowiedzi uczniów na temat prima aprilis i ich przeżyć związanych z tym dniem. Rozmowa kierowana na temat przeczytanego przez nauczyciela opowiadania Justyny Bednarek pt. „Prima aprilis”. Uzupełnianie tekstu z lukami. Ćwiczenia utrwalające litery Ż, ż. Pisanie wyrazów i zdań po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze. Pisownia wyrazów z „ż” i „rz”. Ćwiczenia w głośnym czytaniu. Zabawa ruchowa pt. „Wyratuj mnie, proszę”. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 17. Nauka pisania liczby 17. Porównywanie liczby przedmiotów i liczb. Rozkład liczby 17. Rozwiązywanie zadań tekstowych. Figury geometryczne. Kontynuowanie podanego rytmu.

Główne cele:

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• zapoznanie uczniów ze zwyczajem obchodzenia prima aprilis,

• usprawnianie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• ćwiczenie pisania wyrazów i zdań w liniaturze,

• nabywanie umiejętności poprawnego pisania wyrazów z „ż” i „rz”,

• usprawnianie techniki czytania,

• wprowadzenie liczby 17,

• nauka pisania liczby 17,

• usprawnianie umiejętności porównywania liczb,

• rozwijanie umiejętności porównywania różnicowego,

• kształcenie umiejętności rozwiązywania zadań tekstowych,

• usprawnianie umiejętności dodawania i odejmowania w zakresie 17,

• utrwalenie znajomości figur geometrycznych,

• nabywanie umiejętności układania rytmu,

• przestrzeganie zasad podczas zabaw ruchowych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w kratkę, karta pracy nr 1 – dla każdego ucznia, 16 rysunków pisanek i jednego zwykłego jajka do prezentacji, kartoniki z liczbami, plansze z liczbą pisaną i drukowaną, czerwone kółko do wklejenia na liczydła z patyczków do lodów – dla każdego ucznia, karta do albumu liter i cyfr dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu

Po powitaniu z uczniami nauczyciel mówi zagadkę:

Jest w kalendarzu taka data,

gdy cały świat staje na głowie.

Psikusy płata nawet tata,

a mama mówi śmiech to zdrowie!

I my robimy figli sto…

Czy już odgadłeś, kiedy to? (prima aprilis)

Uczniowie odgadują zagadkę i opowiadają o swoich przeżyciach związanych z tym zwyczajem.

2. Rozmowa kierowana na temat opowiadania Justyny Bednarek pt. „Prima aprilis” – praca z podręcznikiem (str. 54–55)

Uczniowie słuchają opowiadania czytanego przez nauczyciela. Nauczyciel zadaje pytania:

• Jakiego dnia rozgrywa się ta historia?

• Kto jest głównym bohaterem opowiadania?

• W jaki sposób Robert chciał oszukać tatę i czy mu się to udało?

• Jaki inny żart wymyślił Robert?

• Jak zareagował Sławek, gdy okazało się, że Robert go oszukał?

• Dlaczego pani uważała, że dowcip Roberta nie był dobrym żartem?

• Co zrobił Robert, gdy zrozumiał, że źle postąpił?

• Nad czym pani kazała się zastanowić Robertowi?

• Jak sadzicie, na czym polega dobry żart, a jakich dowcipów powinniśmy unikać?

3. Uzupełnianie tekstu z lukami (karta pracy nr 1)

Uczniowie wycinają wyrazy i wklejają je w puste miejsca. Następnie kilka osób czyta uzupełniony tekst.

Dowcip jest ………., gdy wszyscy się ………… .

Nie …………. i nie śmiejemy się z kolegów.

Nie robimy ………….. przykrości.

dobry, śmieją, żartujemy, nikomu

4. Ćwiczenia utrwalające litery Ż, ż – nauka pisania liter i cyfr (str. 35 – dalsza część)

Uczniowie piszą wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

5. Pisownia wyrazów z „ż” i „rz” – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 43)

Uczniowie uzupełniają wyrazy w ramkach według liczby liter w wyrazie. Następnie liczą liczbę liter i głosek w wyrazach i wpisują liczby w tabelkę. W ostatnim ćwiczeniu uczniowie czytają po cichu tekst, po czym podkreślają wyrazy z „rz”. Wybierają jeden wyraz i układają z nim zdanie, które zapisują w liniaturze.

6. Ćwiczenia w głośnym czytaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (tekst z ćw. 3, str. 43)

Uczniowie po kolei (tak jak siedzą w ławce) czytają tekst zdaniami, a następnie wyrazami. Tekst można przeczytać kilkakrotnie.

7. Zabawa ruchowa pt. „Wyratuj mnie, proszę”

Nauczyciel wybiera 2 osoby, które zakładają szarfy. Są one berkami. Berki łapią inne dzieci. Dotknięta osoba staje w rozkroku. Inne, niezłapane, dziecko może wyratować kolegę, przechodząc mu pod nogami. Uratowane dziecko wraca do gry. Co jakiś czas nauczyciel zmienia berków. Może również zwiększyć ich liczbę. Wtedy zabawa szybciej się kończy, bo w pewnym momencie nie ma kogo łapać.

8. Aspekt kardynalny i porządkowy liczby 17

Uczniowie siedzą na dywanie. Nauczyciel mówi zadanie:

Robert i Ala robią pisanki na Święta Wielkanocne. Zrobili już 16 pisanek. Mają zamiar zrobić jeszcze jedną pisankę. Ile wszystkich pisanek zrobią dzieci?

Nauczyciel kładzie na dywanie ilustracje: 16 kolorowych pisanek, a następnie dokłada 1 niepomalowane jajko. Zadaje pytanie:

• Ile pisanek zrobiły już dzieci?

• Ile pisanek chcą jeszcze zrobić?

• Ile wszystkich pisanek zrobią dzieci?

Uczniowie przeliczają ilustracje, odpowiadają na pytania i ustalają wzór rozwiązania. Nauczyciel lub któreś z dzieci układa działanie pod pisankami: 16 + 1 = 17.

Nauczyciel zadaje pytanie:

• Które miejsce w szeregu zajmuje niepomalowane jajko, licząc od lewej strony?

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 4, str. 44)

Uczniowie liczą figury na rysunku. Następnie łączą liczby kolejno od 1 do 17, w taki sposób by powstała skorupa żółwia. Kolorują obrazek.

Uczniowie doklejają czerwone kółko na liczydle z patyczków do lodów.

9. Nauka pisania liczby 17

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z liczbą 17 drukowaną i pisaną. Następnie pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się liczbę 17, zwracając szczególną uwagę na kierunek pisania liczby. Dzieci kreślą liczbę palcem w powietrzu i na blacie stołu.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 44)

Uczniowie piszą liczbę 17 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce.

Nauka pisania liter i cyfr (str. 40)

Uczniowie piszą liczbę 17 po śladzie i samodzielnie w powiększonej i zwykłej kratce. Dorysowują bazie na gałązce tak, aby było ich 17.

10. Porównywanie liczby przedmiotów, rozkład liczby 17

Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 56)

Uczniowie odpowiadają na pytania zawarte w treści zadań. Układają działania do treści zadań:

5 + 5 + 5 + 2 = 17

10 + 7 = 17

Uczniowie zapisują działania w zeszytach.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 44)

Uczniowie liczą oczka na kostkach, zapisują działania i obliczają je.

11. Pisownia liczb – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 45)

Uczniowie łączą sylaby i zapisują w kratkach nazwy liczb.

12. Rozwiązywanie zadań tekstowych

Praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 57)

Uczniowie czytają samodzielnie treść zadania. Proponują wzór rozwiązania i odpowiedź. Nauczyciel zapisuje je na tablicy, a uczniowie w zeszytach.

10 + 7 = 17

Gabrysia i Lena wykonały razem 17 pisanek.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 45)

Nauczyciel czyta zadanie. Uczniowie podają wzór rozwiązania, zapisują go w ćwiczeniach i uzupełniają odpowiedź. W kolejnym ćwiczeniu uzupełniają oś liczbową brakującymi liczbami.

13. Figury geometryczne, rytm – praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, 7, 8, str. 57)

W ćw. 5 uczniowie odszukują 8 różnic między obrazkami. W kolejnym ćwiczeniu liczą poszczególne figury i odpowiadają na pytania zawarte w treści zadania. W następnym ćwiczeniu uczniowie kontynuują rytm, rysując jego dalszy ciąg w zeszycie. W ostatnim zadaniu liczą trójkąty i układają wzór rozwiązania. Zapisują je w zeszycie.

3 + 9 = 12

Razem jest 12 trójkątów.

14. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (str. 56)

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Ile jest patyczków na obrazku?

• Ile jest niebieskich kół na patyczku?

• Ile jest czerwonych kół na patyczku?

• Ile jest razem wszystkich kół na obu patyczkach?

• Która godzina jest na zegarku?

• Jakie pieniądze widzisz na rysunku?

• Ile centymetrów jest zaznaczonych na osi?

15. Praca domowa

Ćwiczenia utrwalające litery Rz, rz – nauka pisania liter i cyfr (str. 38 – dalsza część)

Uczniowie piszą wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 45)

Uczniowie łączą figury o tym samym kształcie.

Wykonanie karty do albumu liter i liczb

Uczniowie otrzymują kartę z liczbą 17. Ich zadaniem będzie ozdobienie jej według własnego pomysłu.

Karta pracy nr 1

Dowcip jest ………., gdy wszyscy się ………… .

Nie …………. i nie śmiejemy się z kolegów.

Nie robimy ………….. przykrości.

dobry	śmieją	żartujemy	nikomu

BLOK TEMATYCZNY: ZWYCZAJE WIELKANOCNE

129. Temat dnia: Przy wielkanocnym stole i „Śmigus-dyngus”

Zapis w dzienniku

Poznanie tradycji wielkanocnych i sposobów ozdabiania jaj. Omówienie tradycyjnych elementów wielkanocnego stołu. Wysłuchanie wiersza pt. „Wielkanoc”. Wypowiedzi na temat pielęgnowania tradycji oraz wyjaśnienie zwrotu z wiersza „podzielić się z bliskimi dobrym słowem”. Samodzielne czytanie zdań ze zrozumieniem. Dokańczanie rysowania i kolorowanie pisanki. Zabawa słuchowo-ruchowa. Uzupełnianie luk w zdaniach. Ćwiczenia rytmizacyjne. Wykonanie baranka – praca techniczna. Przepisywanie tekstów drukowanych do liniatury. Wysłuchanie opowiadania. Opowiadanie na podstawie tekstu i historyjki obrazkowej. Wykonanie kartek z kolejnymi literami do albumu liter i cyfr. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 17. Rozmowa na temat kulturalnej zabawy w lany poniedziałek – ocena zachowania bohaterów opowiadania.

Główne cele:

• bogacenie wiedzy o zwyczajach i tradycjach wielkanocnych,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie umiejętności opowiadania na podstawie tekstu i historyjki obrazkowej,

• bogacenie słownictwa związanego ze Świętami Wielkanocnymi,

• kształtowanie postawy tolerancji dla odmiennych zachowań,

• rozwijanie percepcji wzrokowej i słuchowej,

• doskonalenie techniki czytania i umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• utrwalenie liter Ż, ż, Rz, rz,

• ćwiczenie umiejętności przepisywania tekstu,

• wdrażanie do umiejętności właściwego zachowania,

• kształcenie kompetencji matematycznych przez rozwiązywanie zadań na dodawanie i odejmowanie w zakresie 17,

• wdrażanie do sprawiedliwej oceny i uzasadniania własnego zdania,

• rozwijanie sprawności manualnej,

• rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 3, zeszyt ćwiczeń cz. 3, nauka pisania liter i cyfr cz. 2, zeszyt w trzy linie, zdjęcia przedstawiające palmę wielkanocną, polewanie wodą, koszyczek ze święconką, pisanki, mazurki (fotografie powinny być dużych rozmiarów) lub prezentacja multimedialna na temat zwyczajów świątecznych przygotowana przez nauczyciela, materiały potrzebne do wykonania baranka (podręcznik, str. 58), kartka A4 z konturem liter Ż, ż, Rz, rz do albumu, liczmany, zał. 1

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 59)

Prowadzący umieszcza na tablicy zdjęcia przedstawiające: palmę wielkanocną, polewanie wodą, koszyczek ze święconką, pisanki, mazurki. Może zamiast zdjęć przedstawić dzieciom prezentację multimedialną na temat tradycji wielkanocnych.

Pyta dzieci:

• Czy potraficie nazwać rzeczy przedstawione na tych zdjęciach?

• Z czym one wam się kojarzą?

• Czy mieliście okazję uczestniczyć w malowaniu pisanek?

• Jak to robiliście? Jakie znacie sposoby ozdabiania jaj?

Uczniowie odpowiadają na pytania na podstawie własnych doświadczeń.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 58-59)

Prowadzący prosi, aby dzieci przyjrzały się ilustracji i powiedziały, co znajduje się na wielkanocnym stole. Zwraca uwagę uczniów na odświętne ubrania dzieci i nauczycielki. Następnie czyta wiersz. Zadaje uczniom pytania z podręcznika.

Dzieci wypowiadają się na podstawie ilustracji i własnych doświadczeń.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 46)

Uczniowie czytają tekst. Dopasowują ramki ze zdaniami do odpowiedniej pisanki.

Dokańczają rysowanie pisanki. Kolorują ją według własnego pomysłu.

4. Zabawa słuchowo-ruchowa

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik. Wypowiada nazwy zwierząt najpierw powoli, a następnie coraz szybciej (zające, kurczaki, bociany, baranki). Zadaniem dzieci jest naśladowanie ruchem zwierząt, który nazwy usłyszą. Kiedy usłyszą słowo pisanka – stają nieruchomo.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 47)

Na podstawie obrazka uczniowie uzupełniają luki w zdaniach.

6. Ćwiczenia rytmizacyjne – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 47)

Uczniowie wypowiadają rytmicznie rymowankę. Prowadzący rozdaje tamburyna i bębenki. Dzieci wygrywają rytm na instrumentach – chętni pojedynczo, a na zakończenie ćwiczenia wspólnie.

7. Wykonanie baranka – praca techniczna – praca z podręcznikiem (str. 58)

Uczniowie wykonują baranka z przygotowanych materiałów. Nadają swoim barankom imiona. Wypowiadają życzenia świąteczne, wcielając się w rolę baranka. Np. Mam na imię ……. . Życzę wszystkim ……………………….. .

8. Ćwiczenia utrwalające litery Ż, ż – nauka pisania liter i cyfr (str. 36)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do liniatury.

9. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 60–61)

Nauczyciel czyta uczniom tekst opowiadania. Uczniowie opowiadają wydarzenia z opowiadania na podstawie tekstu i historyjki obrazkowej. Chętni wymyślają, co mogło wydarzyć się potem i opowiadają dalszy ciąg historyjki.

10. Praca w grupach – praca z podręcznikiem (ćw. 3, str. 61), (zał. 1)

Uczniowie losują znaczki. Dobierają się w grupy zgodnie ze znaczkiem. Zastanawiają się w grupach nad tym, czy pomysł chłopców był dobry. Prezentują swoje ustalenia. Muszą uzasadnić swoje zdanie.

11. Praktyczne działania matematyczne – dodawanie i odejmowanie w zakresie 17 – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 48)

Uczniowie samodzielnie rozwiązują zadania. Korzystają z liczmanów. Po skończeniu pracy podchodzą do kolegów i sprawdzają, czy mają takie same wyniki.

12. Ćwiczenia utrwalające litery Rz, rz – nauka pisania liter i cyfr (str. 39)

Uczniowie przepisują tekst drukowany do liniatury.

13. Podsumowanie – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 61)

Uczniowie wypowiadają się na temat zasad kulturalnej zabawy w lany poniedziałek.

14. Praca domowa – praca z podręcznikiem (str. 60)

Uczniowie ćwiczą czytanie tekstu zapisanego czarnym drukiem. Chętni uczą się czytać tekst zapisany na zielono.

Dzieci wykonują kartę do albumu liter i cyfr z literami Ż, ż, Rz, rz.

Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 48)

Zadaniem uczniów jest, przeskakując co drugą literę, odczytanie hasła – nazwy zwyczaju wielkanocnego.

Zał. 1