Bakteryjne zatrucia pokarmowe
Zatruciami pokarmowymi są różne dolegliwości i schorzenia najczęściej układu pokarmowego, do których dochodzi poprzez spożycie pokarmów, które uległy wcześniej zakażeniu.
Dur brzuszny (tyfus brzuszny)
Czynnikiem sprawczym tej choroby jest Salmonella typhi, czyli pałeczka durowa. Źródłem zakażenia może być chory człowieka, lub nosiciel to znaczy, osoba posiadająca w swoim organizmie, w tym przypadku salmonelle, i który może nią zarażać innych, ale u której nie wstępują objawy chorobowe. Zachorowanie polega na tym, że jelito ulega obrzmieniu, powstają na nim miejsca martwe, a następnie dochodzi do tworzenia się strupów.
Zarazki mogą się rozprzestrzeniać poprzez:
wodę,
żywność,
muchy,
przedmioty codziennego użytku, z którymi ma kontakt nosiciel lub osoba chora,
ponadto sprzyjają temu nieodpowiednie, złe warunki higieniczne, dotyczy to zwłaszcza wody pitnej, oczyszczonej w stopniu niewystarczającym.
Objawy:
podwyższona temperatura,
bóle brzucha,
bóle głowy,
ogólne osłabienie organizmu,
następnie temperatura utrzymuje się na wysokości ok. 40°C,
bóle brzucha i głowy są silniejsze,
pojawia się brak apetytu,
suchy język ulega pokryciu przez brunatny nalot,
występuje kaszel o charakterze suchym,
tętno jest przyspieszone,
dochodzi do uwidocznienia się plamek o kolorze jasnoczerwonym, które lokalizują się na skórze brzucha,
istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia biegunki.
Objawy te trwają przez około dwadzieścia dni, po czym powoli ustępują. U części osób po upływie około dwóch tygodni objawy te, lub ich część mogą powrócić. Do powikłań dochodzi w przypadku ostrej odmiany tej choroby i mogą nimi być: zapalenie płuc, zapalenie żył w postaci zakrzepowej, serca, dróg moczowych i pęcherza żółciowego. Bardzo niebezpieczną sytuację stwarza krwotok jelita.
Zapobieganie:
po pierwsze należy ustalić, gdzie choroba ma swoje źródło i w jaki sposób w danych warunkach jest przenoszona, aby zapobiec powstaniu epidemii,
osoby chore należy przetrzymywać w izolacji, by choroba nie ulegała rozprzestrzenianiu,
w niektórych wypadkach pomocne jest stosowanie szczepień,
należy przestrzegać zasad higieny osobistej,
konieczność przeprowadzania regularnych kontroli i badań wody, zwłaszcza wody przeznaczonej do picia.
Leczenie - w tym przypadku wszyscy chorzy muszą odbyć leczenie szpitalne.
Czerwonka bakteryjna
Wywołuje ją Schigiella: somei, flexneri, shigae i inne. Wytwarzają one endotoksynę. Zmiany chorobotwórcze obejmują w tym przypadku jelito grube i powodują wydzielanie dużej ilości śluzu. Zarażenie dokonuje się przez nosicieli, osoby chore, skażoną wodę pitną, skażoną żywność itp.
Objawy:
dreszcze pojawiające się nagle,
wysoka temperatura ciała,
bóle brzucha,
biegunka doprowadzająca najczęściej do odwodnienia,
bóle mięśni,
apatyczność i senność.
Zapobieganie:
przestrzeganie zasad higieny osobistej,
odizolowywanie osób chorych,
stosowanie szczepień ochronny.
Leczenie - najczęściej szpitalne.
Zatruci gronkowcem złocistym
Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) wytwarza enterotoksynę. Jest to jad, na którego destrukcyjnie nie wpływa ani enzymy zawarte w soku żołądkowym człowieka, ani poddanie go gotowaniu (chyba, że dłuższemu niż pół godziny).
Źródło zakażenia to podobnie, jak we wcześniejszych przypadkach człowiek, ale również mogą je stanowić produkty spożywcze, nawet ugotowane, w związku z bardzo szybkim namnażaniem się gronkowca.
Objawy:
wymioty pojawiające się w sposób gwałtowny,
charakterystyczne dla zatruć pokarmowych bóle brzucha i biegunka,
potliwość,
osłabienie ogólne organizmu,
niskie ciśnienie tętnicze krwi.
Zapobieganie:
odizolowywanie osób chorych oraz unikanie przez nich kontaktu z żywnością,
przestrzeganie zasad higieny,
zapobieganie psuciu się pokarmów i namnażaniu się zarazków, czyli utrzymywaniu ich w niskiej temperaturze.
Leczenie:
w początkowym stadium choroby leczenie sprowadza się najczęściej do przeprowadzenia płukania żołądka oraz podawaniu choremu do zażycia węgla,
przy dużym natężeniu wymiotów podawanie choremu środków farmakologicznych o działaniu przeciwwymiotnym,
jeśli choroba ma ciężki przebieg należy poddać chorego leczeniu szpitalnemu.
Jest chorobą polegającą na zatruciu jadem kiełbasianym. Jad ten wytwarza Clostridium botulinum, czyli botulinowa laseczka. Botulinowa toksyna (należąca do egzotoksyn) jest zbudowana z białka i jest jedną z najbardziej niebezpiecznych trucizn.
Źródła zakażania to najczęściej spożywanie różnego rodzaju konserw, zwłaszcza mięsnych.
Objawy:
zaburzenia procesu widzenia (zez, brak reakcji źrenic na bodziec świetlny),
odczuwanie suchości w gardle, co powoduje utrudnienia w mówieniu i w jedzeniu,
odwrotnie niż w poprzednich przypadkach, w których występowały biegunki, w zatruciu jadem kiełbasianym dochodzi do zaparć,
chory szybko się męczy,
zatrucie jadem kiełbasianym, niestety bardzo często ma skutek śmiertelny.
Powikłania to zapalenia płuc, dróg moczowych, przy których pojawia się gorączka (nie występująca, jako objaw podstawowy).
Zapobieganie:
związane jest z prawidłową technologią produkcji żywności, oraz przestrzeganiem przez osoby mające z nią kontakt (zwłaszcza w sensie produkcyjnym) zasad higieny,
przetrzymywanie pokarmów (zwłaszcza konserw) w niskich temperaturach).
Leczenie - obowiązkowe szpitalne.
Alternatywne sposoby leczenia
Każdy zna, albo przynajmniej słyszał o tym, że olejki eteryczne działają na wiele dolegliwości. Poprawiają samopoczucie, przywracaj ą skórze odpowiedni koloryt, łagodzą ból głowy, pomagają w zwalczaniu kataru i przyczyniają się również do zminimalizowania dolegliwości spowodowanych przez zatrucie pokarmowe. Olejek rumiankowy, kamfora oraz geranium zmniejszają nudności oraz łagodzą bóle brzucha. Należy je stosować w postaci inhalacji. Rumianek pomaga również w postaci herbatki. Wymioty zostają zmniejszone, po wypiciu herbaty przyrządzonej z goździków, które zostały namoczone w wodzie przegotowanej.
Jednakże pamiętajmy, że nie trzeba będzie przeżywać męk związanych z zatruciami pokarmowymi, gdy odpowiednio się przed nimi zabezpieczymy. Oczywiście nawet najlepsze zabezpieczenia nie dadzą stuprocentowej gwarancji, ale na pewno znacznie zmniejszą ryzyko zakażenia. A więc produkty spożywcze zwłaszcza: jaja, mleko, masło i mięso należy przechowywać w odpowiednio niskiej temperaturze. Potrawy należy podawać od razu po ugotowaniu lub wyciągnięciu z lodówki. Ponadto dokładne mycie jarzyn i owoców, nie spożywanie produktów w stanie surowym, picie wody przegotowanej oraz bycie wiernym zasadom higieny osobistej na pewno pozwoli zmniejszyć prawdopodobieństwo zachorowania.