Taniec to:

• zespół zjawisk ruchowych będący transformacją ruchów naturalnych, powstający pod wpływem bodźców emocjonalnych, zazwyczaj skoordynowany z muzyką

• forma elementów ruchowych nosząca określoną nazwę (na przykład walc)

• przejaw kultury związany z określonym środowiskiem i określoną funkcją (taniec towarzyski, taniec ludowy)

• utwór muzyczny skomponowany zasadniczo (lub choćby tylko formalnie) w celu wykonania tańca

• poruszanie się w rytm muzyki, zazwyczaj parami lub w grupie albo w pojedynkę.

Każdy ma dość jasne wyobrażenie o tym, czym jest taniec, potrafi jeśli nawet nie opisać, to przynajmniej go rozpoznać i prawdopodobnie sam kiedyś tańczył. Od kiedy socjologia podzieliła czynności ludzkie na przyrodzone i kulturalne, taniec zaliczono do czynności kulturalnych. Najprostszy podział, jakiego można dokonać, to wyodrębnienie trzech odmiennych sfer działalności ludzkiej, w których się rozwinął: religia, rozrywka i sztuka. W każdej z nich pełni inne funkcje. Nie jest to podział ani precyzyjny, ani wyczerpujący. Taniec może być także formą terapii (choreoterapia), zaś dla niektórych ludzi jest po prostu pracą. Elementy tańca występują w niektórych dyscyplinach sportu jak: łyżwiarstwo figurowe, pływanie synchroniczne i gimnastyka artystyczna. Taniec jest zaliczany do ćwiczeń rekreacyjnych mających bardzo korzystny wpływ na zdrowie psychofizyczne. W wyniku ruchu ciała w tempie zgodnym z muzyką można wyrazić swoje uczucia, a z samego ruchu czerpać dużą przyjemność.
Głównym elementem tańca jest ruch ciała wykonawcy, może on być bardziej lub mniej skoordynowany, szybszy lub wolniejszy, ale zawsze celowy. Drugim elementem tańca jest rytm. Taniec można też nazwać formą komunikacji niewerbalnej. W tym sensie ktoś powiedział (o tańcu religijnym), że: "Taniec jest modlitwą nóg".
Historia tańca jest tak samo długa jak historia ludzkości. Taniec jest jedną z najstarszych sztuk pięknych. Był obecny we wszystkich epokach i kulturach. Od tysięcy lat ludzie przekazywali swe opowieści w formie tańca. Zawdzięcza on swe powstanie po części wierzeniom religijnym; ludzie tańczyli po to by sprowadzić deszcz w czasie suszy (tzw. taniec deszczu), czy też spowodować wzrost urodzaju i zapewnić pomyślność łowów. Wojownicy tańczyli, żeby wzbudzić w sobie odwagę przed walką.
Możemy się tylko domyślać, jak wyglądały najstarsze tańce. Taniec nie pozostawia namacalnych śladów. W kulturze europejskiej najwcześniejsze wiadomości na ten temat pochodzą od Homera, który w Iliadzie opisuje grecką choreę. Starszy jeszcze opis tańca jaki dotrwał do naszych czasów pochodzi ze Starego Testamentu i odnosi się on do króla Dawida tańczącego przed Arką Przymierza.
Niektórzy słynni tancerze to: Isadora Duncan, Margot Fonteyn, Wacław Niżyński, Mahmud Esambayev, Rudolf Nuriejew i Anna Pawłowa.

Taniec jest swego rodzaju aktywnością sportową. Podobnie jak tradycyjny wysiłek fizyczny jest związany z nabraniem mięśni, utratą kalorii, poprawą kondycji fizycznej oraz sprawności manualnej. Jest także ściśle związany z współzawodnictwem i przyjemnością. Rywalizacja jest również w stopniu indywidualnym i zbiorowym. Taniec jest jednak uważany, jako główna forma rekreacji. Podstawowym elementem związanym zarówno ze sportem jak i rekreacją jest ruch ciała, który może być wolny, lub szybki, bardziej lub mniej skoordynowany. Taniec jest znany już dawnych epok. Już wtedy delikatne ruchy ciała były nazywane tańcem. Taniec jest pewną forma naturalnych ruchów człowieka, powstający poprzez bodźce emocjonalne, myśli oraz sprawność fizyczną. W większości przypadków jest on związany ze zmysłem muzycznym. W pewnych środowiskach taniec jest ściśle związany z kulturą. Jest związany z danym środowiskiem oraz komunikacją niewerbalną. Istnieją tańce, dzięki którym nie trzeba używać słów. Takie tańce świadczą o danej kulturze w środowisku oraz wykonywanych gestach, np. związanych z oświadczynami. Na świecie istnieją rożne rodzaje sportów, które łączą w sobie elementy taneczne. Do takich nalezą: łyżwiarstwo figurowe, gimnastyka artystyczna, pływanie synchroniczne oraz aerobik. Taniec jest uznawany, jako forma sportu, ale rekreacyjnego gdyż oprócz kondycji fizycznej zyskujemy korzystny wpływ na zdrowie psychofizyczne. Niektórzy uważają, że w żadnej dyscyplinie sportowej nie wygląda się tak korzystnie jak w tańcu. W tańcu kobiety i mężczyźni maja ubrane piękne odzienie, które pod wpływem tańca wiruje dając uczucie lekkości i uniesienia. W ostatnich latach bardzo modnym stał się taniec sportowy. Jest to połączenie akrobatyki sportowej i gimnastyki akrobatycznej z tańcem nowoczesnym i klasycznym. Jest to aktywność bardzo popularna wśród miłośników sportów artystycznych. W szczególności szeroko rozpowszechniony wśród nastolatków i młodych osób, gdyż nowe rodzaje aktywności są zawsze popularniejsze wśród rówieśników. Jako połączenie tańca i sportu aktywność ta wymaga dużej kondycji i wysiłku fizycznego, a zarazem jest bardzo efektowny i widowiskowy. Jednak w Polsce nadal jest mało Akademii tańca gdzie można trenować taniec sportowy. Większość z nich skupia się w dużych miastach, gdzie jest duży popyt na nowości sportowe. Najpopularniejszymi województwami przodującymi w tańcu sportowym są pomorskie, mazowieckie oraz lubuskie. W tych regionach założono także Polski Związek Tańca Sportowego z siedzibą w Warszawie. Powstał w roku 1995 z myślą o ludziach, których łączy pasja taneczna i sport. Zrzesza także inne dyscypliny i osoby spokrewnione z tańcem sportowym. Organizacja ta również organizuje Festiwal Tańca Sportowego, gdzie, od najlepszych tancerzy po amatorów i hobbystów tańca sportowego, są pokazywane umiejętności taneczne. Oprócz tego są organizowane różnorodne turnieje taneczne oraz konkursy. PZTS organizuje także liczne kursy na instruktorów tego mało znanego zawodu. Trzeba się wykazać ogromną kondycją fizyczną oraz znajomością przeróżnych kroków tanecznych. Kurs taki trwa ponad 100 godzin ćwiczeń i wykładów. Zatem taniec jest nie tylko metodą na spalenie kalorii oraz poprawę sprawności fizycznej. Jest sposobem na dobra zabawę, czynny wypoczynek oraz dostarcza mnóstwo przyjemności. Może być sposobem na zarabianie pieniędzy ale także aktywnością poprawiającą humor. Taniec jest zajęciem dla osób w każdym wieku i dla tych najmłodszych i osób starszych. Jednak wszystkie ruchy muszą być uzależnione od wieku i możliwości człowieka.

Taniec klasyczny to jest pewną forma tańca jako takiego, nazywany jest po prostu baletem. Sama nazwa balet odnosi się do całego spektaklu na scenie w tym przypadku balet jako taniec jest odniesieniem do techniki tańca używanego w balecie na scenie. Taniec klasyczny pochodzi z renesansowych tańców dworskich, kroki i technika pochodzi głownie od basse dance, pawany, menueta. W tamtych czasach suknie były na tyle ciężkie, że odpadały wszelkie wyskoki i skomplikowane ruchy. W 1726 roku skrócono suknie i wprowadzono dodatkowe atrakcje w postaci unoszenia się nad sceną.
Zasady tańca klasycznego zostały wprowadzone przez Carlo Blasis w 1820 roku.  W okresie romantyzmu  zasady zostały bardzo rozwinięte, wprowadzono baletki usztywniane, dzięki czemu tancerki mogły stawać na czubkach palców.
Taniec towarzyski pochodzi z początku XX wieku jako forma rozrywki, wywodząca się z tańców salonowych i ludowych. Taniec ten związany był silnie z salami balowymi, a obecnie często spotykany na turniejach organizowanych przez Międzynarodowy Związek Tańców Towarzyskich.

Standardowe tańce towarzyskie: Tańce latynoamerykańskie :

-walc angielski -rumba
-walc wiedeński -samba
-tango -cha-cha
-foxtrot -paso doble
-quickstep -jive

Taniec współczesny oparty jest na tańcu klasycznym (balecie), jednak w tańcu współczesnym nie stosuje się tak sztywnych zasad i większy nacisk położony jest na przekazanie emocji tancerza oraz przekazanie pewnej opowieści.
Taniec współczesny powstał na przełomie XIX i XX wieku jako odłam tańca klasycznego, bez sztywnych zasad. Ten rodzaj tańca opera się na wielu tańcach m.in: modern Dance, taniec nowoczesny, taniec jazzowy i tańcach towarzyskich. W wielu przypadkach w  tego typu tańcach mogą gościć elementy akrobatyki. Oczywiście trzonem tego tańca jest balet.
Obecnie taniec współczesny nie cieszy sie taką popularnością jak np.: hip-hop czy taniec nowoczesny. Popularność tego rodzaju tańca poszerzają Teatry Tańca Współczesnego. W wielu szkołach tańca również uczony jest ten typ tańca.

Taniec nowoczesny wyłaniał się w 1930-1950 w Ameryce, w swoich korzeniach posiada elementy folkloru indiańskiego i murzyńskiego. Ten typ tańca nie nadaje się na deski teatru jest to taniec typowo estradowy. Można wyróżnić w nim następujące style:

• Hip-Hop

• Electric Boogie

• Break Dance

• Disco Dance

• Disco Show

• Dance Show

Osoby tańczące same walczą w kategorii "Solo", osoby tańczące w duetach są w  kategorii "Duet", od 3 do 7 osób to kategoria "Miniformacja". Od 8 do 24 osób tańczących tworzy "Formację". Najważniejsze wydarzenia taneczne ciągu roku:

• Mistrzostwa Polski, Europy i Świata,

• Międzynarodowy festiwal tańca "Mikołajki"

• Festiwal piosenki i tańca "Konin"

• Puchary Polski, Włoch itp. (rankingowe)

• Otwarte Mistrzostwa Polski.