W języku hiszpańskim istnieją trzy grupy czasowników, zależnych od ich końcówki: -ar, -er, -ir.

ODMIANA CZASOWNIKÓW REGULARNYCH W CZASACH TERAŹNIEJSZYCH

Koniugacja -ar	Koniugacja -er	Koniugacja -ir
trabajar trabaj-o trabaj-as trabaj-a trabaj-amos trabaj-áis trabaj-an	beber beb-o beb-es beb-e beb-emos beb-éis beb-en	vivir viv-o viv-es viv-e viv-imos viv-ís viv-en

CZASOWNIKI NIEREGULARNE

W języku hiszpańskim oczywiście oprócz czasowników regularnych istnieją, również czasowniki nieregularne jest ich dosyć dużo, jednak większość ma tak naprawdę pewne zasady odmiany.

Odnośnie tych czasowników istnieje reguła zamiany samogłosek według następującego tematu:

1. o => ue (poder , encontrar , volver , dormir , sonar , costar , recordar)

2. u => ue (jugar)

3. e => ie (querer , cerrar , comenzar , empezar , entender , perder , pensar , regar , merendar)

4. e => i (pedir , servir)

Zamiana następuje we wszystkich osobach oprócz pierwszej i drugiej liczby mnogiej.

por ejemplo:

	JUGAR	PODER	PEDIR	PERDER
Yo	juego	puedo	pido	pierdo
Tu	juegas	puedes	pides	pierdes
El/Ella	juega	puede	pide	pierde
Nosotros/-as	jugamos	podemos	pedimos	perdemos
Vosotros/-as	jugáis	podéis	pedís	perdéis
Ellos/Ellas	juegan	pueden	piden	pierden

Istnieją również całkowicie nieregularne czasowniki, które po prostu musimy się nauczyć na pamięć. Przykładami takich czasowników są między innymi SER , ESTAR (w jednym z działów na stroniejest ich odmiana) , ale również czasowniki TENER, SABER.

	TENER	SABER
Yo	tengo	sé
Tu	tienes	sabes
El/Ella	tiene	sabe
Nosotros/-as	tenemos	sabemos
Vosotros/-as	tenéis	sabéis
Ellos/Ellas	tienen	saben