3A1.rzut główny

1. Rysowany przedmiot powinien być tak ustawiony względem rzutni, aby jego maksymalna liczba

charakterystycznych elementów, takich jak płaszczyzny, krawędzie, osie itp., była prostopadła lub równoległa do

rzutni. Takie ustawienie umożliwia narysowanie go bez zniekształceń (skróceń), które są charakterystyczne dla

perspektywy.

2. Rzut główny powinien być wykonany z tego kierunku, który ukazuje najbardziej charakterystyczny

kształt przedmiotu, a jednocześnie linia obrysu jest najbardziej złożona.]

3. W rzucie głównym przedmiot powinien być przedstawiony w takim położeniu jakie zajmuje w

rzeczywistych warunkach pracy, obróbki. W przypadku gdy przeznaczenie przedmiotu nie jest znane lub gdy

przyjmuje on różne położenia podczas użytkowania, jako rzut główny przyjmuje się z reguły obraz prostopadły

do podstawy przedmiotu, za którą można uważać największą jego płaszczyznę.

4. W obranym kierunku (zasada 2) rzutem głównym powinien być obraz z tej strony, która zapewni, że

brakujące informacje lub większa ich ilość - z nie pokazanych jeszcze na tym rzucie - będą przedstawione na

pozostałych rzutach podstawowych, tj. na rzucie od lewej strony lub na rzucie z góry, lub na obu jednocześnie.

Zasada ta oznacza, że przy stosowaniu europejskiej metody rzutowania, rzut od prawej strony lub z dołu można

narysować dopiero wówczas, gdy już wykonano odpowiednio rzut od lewej strony lub rzut z góry.

5. Układ rzutów powinien być tak dobrany, aby zapewnił optymalne wykorzystanie arkusza

rysunkowego. Rzut główny długich przedmiotów powinien być równoległy do dłuższego boku arkusza. Podczas

rysowania tych przedmiotów w poziomie dolną ich czyść umieszcza się z prawej strony arkusza. Odwrócenie tej

zasady pozwala na wybranie formatu arkusza rysunku do przewidywanej liczby i układu rzutów. Dla pionowego

układu rzutów (rzut główny i rzut z góry) podstawą rysunku może być krótszy bok arkusza, a dla innego układu

rzutów podstawą rysunku musi być zawsze dłuższy bok. Podstawę rysunku określa położenie tabliczki

rysunkowej.

6. Ustawienie przedmiotu w rzucie głównym powinno ułatwić wymiarowanie. W przypadku

przedmiotów symetrycznych oznacza to między innymi, że podczas ustalania położenia przedmiotu względem

rzutni, według zasady 1, należy brać pod uwagę głównie symetrię przedmiotu.

3A2.zasada o wyborze rzutu na którym należy umieścić wymiar.

Wymiary związane nie mogą być rozdzielane na różne rzuty i należy je umieszczać na tym rzucie, który

najwyraźniej pokazuje wymiarowy zapis.

3A3. Śrubę z łbem 6kątnym wkręconą w otwór nieprzelotowy

3A4.narysować w przekroju wzdłużnym i na kładzie połączenie wielowypustowe z wypustkami o zarysie..

3A5.narysować w 2 niezbędnych rzutach połaczenie zakładkowe.