Wykład 6

SYNTEZA BIAŁKA W ŻWACZU W ŚWIETLE FRANCUSKIEGO SYSTEMU OCENY POTRZEB BIAŁKOWYCH PRZEŻUWACZY

SYSTEM INRA – PDI

System INRA (PDI)

• Twórcy:

• J. Jarrige

• M. Journet

• M. Verite

• Założenia systemu PDI opublikowano w 1978r., weryfikacja systemu w 1988 r.

System koncentruje uwagę

Założenia systemu

• koncentruje uwagę na procesach zachodzących dzięki drobnoustrojom

• PDIM – białko drobnoustrojów (podlega wahaniom), ulega zmianom w zależności np. od warunków w żwaczu

• PDIA – białko oporne (większa stałość), białko pobierane z pokarmu (alimentarne)

System PDI

• umożliwia ocenę ilości aminokwasów (N-AA x 6,25) wchłanianych w jelicie cienkim, pochodzącym z frakcji:

• PDIM

• PDIA

• Białka endogenne

• w/w frakcje białka są trawione przez enzymy proteolityczne soku trzustkowego i jelitowego

Czynniki zmieniające rozmiar syntezy białka mikroorganizmów w żwaczu

• PDIME – energia fermentacji []

• PDIMN – podaż W łatwo rozpuszczalnego w żwaczu []

• PDIE – białko strawne w jelicie cienkim obrazujące przemiany energetyczne w żwaczu

• PDIN – białko strawne w jelicie cienkim (N-AA x 6,25) pochodzące z N-paszy

Frakcja białka PDIA

PDIA = CP (1 – dg) x ddp

• CP = zawartość białka ogólnego

• dg = stopień rozkładu białka w żwaczu

• ddp = rzeczywista strawność w jelicie cienkim białka nie rozkładanego w żwaczu (0,60 – 0,90)

• dg = 0,65S + 0,35

• S – rozpuszczalność

Frakcja białka PDIA w paszach

Rozkład białka [%]
55 – 75 65 - 85 75 - 95 (65) (75) (85)
susz z traw
śruta sojowa
śruta z nasion bawełny
suszone wysłodki
buraczane
kukurydza (ziarno)

Frakcja białka PDIM

PDIME = 0,135 DOM x 0,80 x 0,70

• 0,135 – energetyczna wydajność syntezy białka mikroorganizmów, w g/g strawnej masy organicznej

• 0,80 – współczynnik odpowiadający zawartości AA w białku ogólnym drobnoustrojów

• 0,70 – współczynnik odpowiadający rzeczywistej strawności AA pochodzących z drobnoustrojów

PDIMN = CP (0,65S + 0,35) x 0,80 x 0,70

CP

S oznaczają to co wcześniej

0,80

0,70

Bilansowanie dawki w systemie PDI

• w dawce zbilansowanej PDIN = PDIE, mały deficyt PDIN jest dopuszczalny (recyrkulacja N – endogennego)

• przy deficycie PDIN (nadmiar PDIE w dawce) może być on pokryty przez N – niebiałkowy (np. mocznik)

• NPN /g/ = PDIE – PDIN / PDIN dla NPN (PDIN dla 1 g mocznika = 1,61 g)

Zapotrzebowanie na białko PDI

• przy pokryciu potrzeb bytowych retencja N (NB) = bilansowi N, wynika z ilości N:

• zatrzymanego u owiec we włosach (0,035 g x W 0,75)

• wydalonego przez skórę u bydła (0,02 g x W 0,75)

• odpowiednie równania (z badań bilansowych) stosowane do ustalenia zapotrzebowania bytowego na PDI:

• dla bydła PDI = 3,06 + 9,32 NB

• dla owiec PDI = 2,23 + 11,84 NB

• Bytowe

• 3,25 g PDI x W 0,75 (bydło)

• 2,64 g PDI x W 0,75 (owce)

• Produkcyjne

• 50 g PDI /kg mleka 4%

• 225 – 310 g PDI /kg przyrostu masy ciała

SOKI TRAWIENNE W JELICIE CIENKIM

• MOTORYKA JELITA

• FUNKCJE SOKÓW TRAWIENNYCH

• ENZYMY I ICH CHARAKTERYSTYKA

Podział i unerwienie jelita cienkiego

• jelito cienkie:

• dwunastnica

• czcze

• biodrowe

• mięśnie gładkie jelita są unerwione włóknami współczulnymi i przywspółczulnymi zazwojowymi, potencjały czynnościowe są przenoszone przez noradrenalinę i acetylocholinę

• błony komórkowe mięśni gładkich są przepuszczalne dla jonów, pobudzenie z 1 włókna łatwo przenosi się na inne włókna powodując skurcz

Automatyzm mięśni gładkich

• mięśnie gładkie mają swój automatyzm (przecięcie nerwów błędnych nie znosi perystaltyki, izolowane skrawki długo się kurczą)

• nerwy dochodzące do mięśni są regulatorem ich czynności spontanicznej

• pobudzenie elektryczne mięśni (MMC) jest zintegrowane ze skurczami mięśniówki gładkiej i przesuwaniem treści pokarmowej

Aktywność skurczowa

• błona mięśniowa jelita cienkiego wykazuje:

• skurcze pojemnościowe (segmentowe) mięśniówki podłużnej, obecne w wielu miejscach w jelicie przebiegające równocześnie ze skurczami kosmków jelitowych

• Funkcje: mieszanie treści, ułatwienie trawienia i wchłaniania

• skurcze propulsywne – skurcze mięśniówki okrężnej:

• perystaltyczne – przesuwanie treści w kierunku doogonowym

• antyperystaltyczne – mogą wywołać wymioty (zwracanie treści żołądka przy udziale fali antyperystaltycznej w żołądku i przełyku)

Charakterystyka komórek nabłonkowych

• komórki gruczołowe wydzielają sok jelitowy (zewn. wydzielnicze) (trawienie)

• dwunastnicze – Bannera ( w ścianie jelita)

• jelitowe krypty Liberkuhna ( u podstawy kosmków)

• komórki absorpcyjne (wchłanianie)

• komórki gruczołowe wewn. wydzielnicze (produkują: gastrynę, sekretynę, CCK, VIP, GIP)

Anatomia wątroby

Soki trawienne w jelicie cienkim

1) Sok trzustkowy

• sok wydzielany jest przez komórki zewn. wydzielnicze trzustki, przewodem trzustkowym lub wspólnym odprowadzany do dwunastnicy

• komórki pęcherzykowe wydzielają enzymy (hydrolazy), trawiące składniki pokarmu

• komórki śródpęcherzykowe wydzielają elektrolity, wpływające na odczyn soku (pH alkaliczne)

2) Sok jelitowy

• wydzielany jest przez gruczoły dwunastnicze i jelitowe (zawiera cytoplazmę złuszczanych nabłonków oraz przesącz krwi)

• odczyn – alkaliczny, zabezpiecza dwunastnicę przed kwaśną treścią żołądka

• komórki nabłonkowe (enterocyty) są źródłem enzymów, udział w trawieniu i aktywacji proenzymów (np. enterokinaza)

3) Żółć

• wytwarzana prze komórki wątrobowe (hepatocyty), magazynowana w pęcherzyku żółciowym (prócz konia, szczura), do dwunastnicy wpływa (okresowo po karmieniu lub ciągle) przewodem żółciowym lub wspólnym żółciowo – trzustkowym

• żółć nie zawiera enzymów, rola w trawieniu tłuszczu i wchłanianiu produktów jego rozkładu

Ilość i skład soków trawiennych znajdujących się w jelicie cienkim świni - tabela