Chemoreceptory: węch i smak
Receptory smaku - kubki smakowe (~10 000) zlokalizowane są na brodawkach smakowych (język, tylne podniebienie, przełyk)
W obrębie jednego kubka smakowego istnieją różne kombinacje komórek wrażliwych na różne smaki (~100 komórek wchodzi w skład jednego kubka)
Supertesterzy:
- większość stanowią kobiety
- nie przepadają za warzywami („zielonymi”) i tłuszczami
- stanowią około 25% populacji, mają około 165 kubków smakowych na cm2 (normalnie ludzie mają około 127 / cm2, a ludzie bez smaku - 117 / cm2)
Informacja o pobudzeniu receptorów dla poszczególnych „smaków” przenoszona jest do mózgu odrębnymi neuronami
Odróżnianie przeciwnych pobudzeń
np.: Silny bodziec słony powinien pobudzić komórki receptorowe smaku słodkiego - są tam także receptory błonowe dla smaku słonego.
Mózg porównuje odbiór z pozostałych typów receptorów: słonego, gorzkiego i kwaśnego).
Smak słony - bierze udział w utrzymaniu równowagi jonowej
Napływ jonów sodowych Na+ przez kanały jonowe do wnętrza komórki powoduje jej depolaryzację
Kanały dla sodu w kubkach smakowych są wrażliwe na amilorid (a niewrażliwe na TTX)
Aldosteron indukuje ekspresję receptorów smaku słonego
(mineralokortykoid kory nadnerczy, indukuje ekspresję także Na+/K+-ATPazy w kanalikach nerkowych)
Kwaśny (pH <6.5)
1) H+ blokują kanały dla K+ (po zewnętrznej stronie błony!)
2) H+ otwierają ASIC (Acid Sensitive Ion Channels) w mięśniach, tkankach otaczających płyn mózgowo-rdzeniowy oraz na języku; - napływ Na+ powoduje depolaryzację receptora
ASIC1a aktywowany przy pH 7,
ASIC2a aktywowany przy pH 5.5-6,
heteromerczny ASIC1a/2a - wartości pośrednie
Amilorid: hamuje ASIC (IC50= 14 mM - 73 mM)
Słodki smak posiadają:
Węglowodany - sacharoza, dekstroza, glukoza, fruktoza
Alkohole - glikol etc.
Sole - octan ołowiu (przyśpieszył upadek Rzymu...), octan uranu
słodziki:
sacharyna (1897)
cyklamat (1937)
aspartam (1965): ester metylowy Asp-Phe (formy L; formy D - smak gorzki)
Białka
Taumatyna - 3000 razy słodsza od sacharozy (roztwór procentowy)
Monellina - 3000 (molowo, to około 100 000 razy)
Mabinlina - 100
Pentadina - 500
Brazzeina - 2000
Curculina - 550
Mirakulina
Substancje słodkie:
- donor (A) i akceptor (B) wiązania wodorowego (protonu)
Miejsce hydrofobowe - modyfikuje (wzmacnia) wiązanie cząsteczki do receptora
Receptory smaku słodkiego
(Pierwsza rodzina receptorów smaku- T1R)
T1R1, T1R2, T1R3;
Dimer: T1R2/T1R3 - aktywny receptor musi być dimerem!
Słodkie białka wiążą się do T1R2/T1R3 (konkretnie do podjednostki TIR2, bo przyłączenie do TIR3 nie powoduje żadnego efektu poza przedłużeniem pobudzenia podjednostki TIR2
Miraculina - bez smaku
Po jej spożyciu, przez około 30 minut substancje kwaśne są odbierane jako słodkie - odpowiada za to pH-zależna zmiana konformacji mirakuliny (wiąże się do TIR3,
zmienia konformację po obniżeniu pH, po zmianie konformacji, pobudza receptor TIR2)
odczuwana jest jako słodycz.
Smak gorzki teoretycznie powinien odpowiadać truciznom; ale mamy tu do czynienia z ewolucyjną pomyłką (?) - jako że smak gorzki odczuwany jest u nasady języka, w momencie, gdy go czujemy, jest już za późno, żeby coś wypluć (ale oczywiście są na to sposoby :-).
UMAMI („smaczny”) - aminokwasy
Glutaminian sodu - „magi”; dużo glutaminianu w zbożach (zwłaszcza pszenicy)
Receptor:
T1R1/T1R3
Pobudzenie i wtórne przekaźniki - jak dla komórek odbierających smak słodki
Mleko ~ 20% aminokwasów
Mięso ~ 15% aa
T1R3 nie wiąże się z białkiem; jest niezbędne do osiągnięcia aktywnej konformacji przez T1R1 i T1R2
Cyklamat działa przez TIR3 (a nie prze TIR2, który połączony jest z białkiem G); wywołuje on zmianę konformacji TIR2 tak, że odczuwamy smak słodki.
Laktizol działa podobnie do cyklamatu - powoduje nieodczuwanie smaku umami i słodkiego
Odczuwanie intensywności smaku zależy od temperatury:
Wzrost temperatury wzmaga odczuwanie smaku słodkiego i gorzkiego (wyższa aktywność enzymów zaangażowanych w przekazywanie informacji)
Słone - bardziej słone, kiedy jest zimno
A kwaśne?
Leptyna - hamuje pobudzenie receptorów smaku słodkiego - otwiera kanały potasowe - hiperpolaryzacja; wydzielana przez komórki tłuszczowe (gdy mają dużą ilość ATP) zaburzenia w syntezie tego związku powodują otyłość.
Receptory z rodziny TR2s:
Gorzki - T2Rs (1-5)
podjednostki beta i gamma białka G fosfolipaza C IP3 otwarcie kanałów Ca2
podjednostka alfa białka G fosfodiesteraza
WĘCH
Narządem odpowiadającym za zmysł węchu jest opuszka węchowa w jamie nosowej (wyrostek mózgowia). Nabłonek węchowy (wyrostki komórek nerwowych) u człowieka przeciętnie zajmuje powierzchnię 2 x 5cm2.
Właściwymi elementami odbierającymi są wyrostki dendrytów komórek węchowych, które kontaktują się ze środowiskiem poprzez błonę śluzową jamy nosowej (w której rozpuszczają się substancje zapachowe).
Analiza sygnałów węchowych następuje w obrębie nosa.
Komórki receptorowe tworzą kłębuszki (splot aksonów komórek receptorowych i mitralnych).
Człowiek ~ 2 x 10 000 000 komórek receptorowych
Pies ~ 2 x 1 000 000 000 komórek receptorowych
Człowiek ~ 6 cilii na jeden dendryt
Pies ~ 100 cilii na jeden dendryt
Powierzchnia dendrytów ~ 600 cm2 (powierzchnia nabłonka ~ 2x5 cm2)
Jedna komórka receptorowa (żyje 4-8 tygodni) - jeden typ receptorów dla odorantów (ORs - odorant receptors)
Receptory zapachu (ORs)
Największa rodzina GPRs(G Protein Coupled Receptors)
Ssaki ~ 1 500 genów
Człowiek ~ 1 000 genów (~ 600 -700 pseudogenów)
~ 300 genów aktywnych
Aktywacja receptora białko Golf alfa-GTP cyklaza adenylowa synteza cAMP, który wiąże się z kanałem Na+ i wzmaga jego przepuszczalność (także Ca2+).
Adaptacja do zapachu ~ zamknięcie kanału bramkowanego cyklicznym nukleotydem (CNG) przez wapń i Ca-kalmodulinę
~300 genów OR (~300 białek receptorowych) - tysiące zapachów
Ca2+ wiąże się z kalmoduliną Ca-kalmodulina łączy się z N-końcem kanału sodowego, co powoduje zamknięcie tego kanału.
Feromony - substancje lotne, zmieniające fizjologię innych osobników w obrębie danego gatunku
Jedwabnik morwowy - bombykol (atraktant płciowy ~ 3 km)
Pszczoły - feromony alarmowe (po użądleniu przez jedną pszczołę, inne atakują...)
Psy - atraktanty płciowe wydzielane przez suki w okresie rui („cieczka” - „heat”)
Koty - i samce i samice; cząsteczka feromonu podobna do waleriany
Samce świń („wieprze”) - androstenol - samica staje się gotowa do zapłodnienia
Myszy - feromon poronny (w moczu „obcych” samców) stała agresja wobec innych samic w ciąży.
Mężczyźni wydzielają androstenol (pod pachami)
Synchronizacja menstruacji - „pot pod pachami”?
Kobiety preferują mężczyzn o zdecydowanie innym „kompleksie zgodności tkankowej” (MHC; major histocompatibility complex) - szczególnie w okresie owulacji
Matki poznają dzieci „po zapachu” (czasami)
Feromony nie powinny mice zapachu (są odbierane podświadomie)
Narząd przylemieszowy - narząd Jacobsona (1813) (Vomeronasal Organ - VNO) - neurony VNO są bezpośrednio połączone z układem limbicznym
fizjologia zwierząt wykład 8
7
Jądro brzuszno-tylne przyśrodkowe wzgórza
Jądro smakowe mostu
Jądro pasma samotnego (rdzeń)
Układ limbiczny
Zakręt zaśrodkowy kory
Kora smakowa
Niepożądane: alkaloidy („gorzki”)
Czasem niepożądane: kwasy („kwaśny”)
Niezbędne: jony („słony”)
Pożądane:
energia („słodki”)
aminokwasy („smaczne”)
Gustducyna (białko G związane z receptorem)
a b g
T1R2/T1R3
Fosfolipaza C
GDP
TRPM5
(wapniozależne kanały dla jonów jednowartościowych)
DAG
IP3
g
GTP
a
Ca2+
Fosfolipaza C
b
T1R2/T1R3
cukier
Kłębuszki
Aspartam neotam
glutaminian
cyklamat
Inhibitor: laktizol
Słodki umami
Kość sitowa
Aksony kom. węchowych
Gruczoły sluzowe
komórki mitralne i kępkowe
Komórki węchowe - 2x10mln
Kom. Podporowe
Dendryty kom. węchowych
Wyrostki (cilia) dendrytów
Komórki macierzyste
Nabłonek węchowy
Błona śluzowa
Kom. ziarniste
Kom. przykłębuszkowe
komórka mitralna
komórka mitralna
Kontrastowanie zapachu
Opuszka węchowa
Kora czołowa
Układ limbiczny
Pierwotna kora
węchowa
(ciało migdałowate, guzek węchowy, kora węchomózgowia)
~ 26 000 komórek receptorowych - jeden neuron w opuszce węchowej
Brak we VNO człowieka
PKC
DAG
IP3
Kanały wapniowe (TRP2)
Fosfolipaza C
Białko G
VR
feromon
Receptory: V1R i V2R (vomeronasal receptor) KA~1x1011M-1
- setki białek kodujących VR