Pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości
Zmienia swoje właściwości w czasie
Charakteryzowane jest zgodnie z prawami J.C.Maxwell’a (wokół zmiennego pola elektrycznego wytwarza się zmienne wirowe pole magnetyczne, wokół zmiennego pola magnetycznego wytwarza się zmienne wirowe pole elektryczne)
Drgania elektromagnetyczne – ich istota i wytwarzanie.
Drgania elektromagnetyczne wielkie częstotliwości uzyskuje się dzięki zagotowaniu układów elektronicznych
Drgania elektromagnetyczne uzyskuje się w obwodach, w których rolę wyłącznika w oscylatorze spełnia trójelektrodowa lampa elektrodowa – trioda.
Zasada działania aparatu leczniczego wytwarzającego drgania elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości:
Obwód drgający: źródło zmiennego prądu sieciowego, uzwojenie pierwotne transformatora (S), wyłącznik (W)
Obwód żarzenia się włókna katody (I): uzwojenie wtórne transformatora (S1), które stanowi źródło prądu dla żarzenia katody, szeregowo włączony opornik (R), woltomierz (V)
Obwód anodowy (II): pod wpływem wysokiego napięcia pomiędzy katodą a anodą triody płynie prąd, którego źródłem jest uzwojenie wtórne transformatora (S2), w skład wchodzi też cewka indukcyjna (L3), połączona z anodą triody i uzwojeniem wtórnym transformatora
Obwód siatki (III): obwód drgający, złożony z kondensatora (C1) i cewki indukcyjnej
Obwód leczniczy: składa się z cewki indukcyjnej (L2), sprzężonej indukcyjnie z obwodem anodowym i obwodem siatki, kondensatora (C), amperomierza (I), elektrod zabiegowych (E1, E2)
Istota działania pola magnetycznego wielkie częstotliwości polega na wytwarzaniu w tkankach ciepła. Zabiegi, w których na tkanki ustroju oddziałuję elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne pola wielkiej częstotliwości, noszą nazwę diatermii, czyli głębokiego przegrzania (ciepło endogenne).
W fizykoterapii stosowane są drgania, których zakresy częstotliwości ustalone zostały konwencją międzynarodową, a mianowicie:
Prądy d’Arsonvala o częstotliwości 300 – 500 kHz…
Fale elektromagnetyczne stosowane w diatermii mikrofalowej> …..
Działanie drgań elektromagnetycznych na tkanki ustroju:
W postaci prądu wielkie częstotliwości, płynącego przez tkanki w wypadku ich bezpośredniego włączenia…
W postaci pola magnetycznego wielkiej częstotliwości, oddziałującego na ….
Oddziaływanie na tkanki pola elektrycznego wielkiej częstotliwości:
Występuje w metodzie kondensatorowej diatermii
Metoda ta polega na umieszczeniu obiektu przegrzewanego między okładami kondensatora, są elektrody zabiegowe
Diatermia krótkofalowa:
Polega na przegrzaniu tkanek pod wpływem pola elektrycznego lub pola magnetycznego wielkiej częstotliwości
Wyróżniamy dwie metody:
Kondensatorowa
Indukcyjna
Metoda kondensatorowa:
Gdzie obiekt przegrzewany poddaje się oddziaływaniu pola elektrycznego wielkiej częstotliwości zawartego między dwoma okładkami kondensatora. Okładki te stanowią dwie elektrody, które za pomocą przewodów połączone są z aparatem diatermii krótkofalowej
Przeważa komponent elektryczny pola elektromagnetycznego wielkiej częstotliwości
Źródłem ciepła w tkankach jest tarcie między poruszającymi się w polu elektrycznym jonami płynów tkankowych oraz tzw. strata dipolowa
Powoduje największe przegrzanie tkanki tłuszczowej
Używane elektrody:
Elektrody kondensatorowe sztywne
Elektrody kondensatorowe miękkie
Elektrody kondensatorowe specjalnego kształtu
Elektrody sztywne: składa się z metolowej płyty, która stanowi okładkę kondensatora i obudowy szklanej elektrody.
Elektrody miękkie: metalowa płyta pokryta materiałem izolacyjnym (filcem lub gumą).
Elektrody specjalne: stanowią odmianę elektrod sztywnych służą do wykonywania specjalnych zabiegów.
Czynniki wpływające na rozkład sił pola elektrycznego:
Ilość elektrod (czynna, bierna)
Rozmiar elektrod w stosunku do obiektu
Rozmiar elektrod w stosunku do siebie
Oddalenie elektrod od obiektu (1-2 cm, 3-5 cm, 6-10 cm)
Wzajemne ułożenie elektrod
Rodzaje dielektryku
Metoda indukcyjna:
Gdzie obiekt przegrzewany poddaje się działaniu pola magnetycznego wielkiej częstotliwości:
Źródłem….
Używane elektrody….
Działanie biologiczne:
Powstanie ciepła endogennego (ciepło wytwarzane wewnątrz)
Rozszerzenie naczyń krwionośnych
Zwiększenie przepuszczalności naczyń krwionośnych
Zwiększenie przepływu krwi tętniczej
Przyspieszenie procesów wchłaniania tkankowego
Przyspieszenie komórkowej przemiany materii
Wzrost liczby leukocytów w tkankach podgrzewanych
Obniżenie pobudliwości nerwowo – mięśniowej
Działanie przeciwbólowe
Obniżenie napięcia mięśni
Dawkowanie w DKF:
Dawkę określa się na podstawie następujących kryteriów:
Odczuwanie przez chorego ciepła w czasie zabiegu
Czas trwania zabiegu
Rodzaj i umiejscowienie procesu chorobowego
Obserwacja chorego w czasie wykonywania diatermii krótkofalowej
Powszechnie stosuje się dawki oparte na doznaniach cieplnych pacjenta poddanego diatermii
Wyróżniamy następujące dawki:
Dawka I – atermiczna – nieco mniejsza od granicy odczuwania ciepła
Dawka II – oligotermiczna – powodująca odczucie bardzo łagodnego ciepła
Dawka III – termiczna – przy której chory odczuwa przyjemne wyrażone ciepło
Dawka IV – hipertermiczna – przy której chory odczuwa silne ciepło, jednak bez nieprzyjemnych, bolesnych wrażeń
Wielkość dawki uzależniona jest od stadium rozwoju procesu chorobowego
W stanach ostrych (?) i podostrych choroby stosuje się dawki słabe, I lub II, w przewlekłych zaś procesach chorobowych – dawki silniejsze, III lub IV
Prądy d’Arsovala ( - - - nie ważne)
Wskazania:
Podostre i przewlekłe zapalenia stawów, zapalenia okołostawowe
Choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa
Gościec tkanek miękkich
Zapalenie pochewek ścięgnistych
Nerwobóle …
Odmrożenia
Zapalenia węzłów chłonnych
Przewlekły nieżyt oskrzeli
Stan po przebytym zapaleniu opłucnej lub płuc
Dychawica oskrzelowa
Przewlekły nieżyt jelit
Przewlekłe zapalenie pęcherzyka żółciowego
Przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
Przewlekłe zapalenie przydatków
Zaburzenie w czynności dokrewnej jajników
Zapalenie gruczołu mlecznego karmiącej
Przeciwwskazania do DKF:
Nowotwory i stany po leczeniu promieniowanie jonizującym
Wszystkie schorzenia, w których pswk. Jest stosowanie ciepła, np. ostre stany zapalne
Zaburzenia ukrwienia obwodowego
Gruźlica płuc oraz gruźlica pozapłucna
Ciąża
Miesiączka
Skłonność do krwawieńropne stany zaplane
Ropień nerki, wątroby, wszystkie ropnie chełboczące
Obrzęki
Żylakowatość goleni i owrzodzenia goleni w przebiegu żylakowatości
Zakrzepowe zapalenie żyły
Obecność w tkankach….
Ogólne zasady obowiązujące przy wykonywaniu zabiegów DKS:
Obowiązuje ściesłe przestrzeganie zaleceń specjalisty
Należy dobrać odpowiednie elektrody i ułożyć je w taki sposób i w takiej…
Konieczne jest usunięcie z pola elektrycznego lub magnetycznego wszystki8ch przewodów metalowych
W przypadku stykania się dwóch powierzchni obiektu przegrzewanego, np. …
Chorego należy poinformować, że w czasie zabiegu nie wolno poruszać się i dotykać aparatu
W czasie zabiegu należy kontrolować zachowanie się chorego, samopoczucie, szczególna ostrożność
Przewody łączące aparat z elektrodami nie mogą przylegać bezpośrednio do skóry, ponieważ mogą spowodować oparzenie, z tych względów nalży pod przewody…
Impulsowe pole magnetyczne wielkiej częstotliwości.
Terapia impulsowym polem magnetycznym wielkie częstotliwości:
W metodzie tej tkanki zostają poddane działaniu impulsów o dużej mocy szczytowej, oddzielonych od siebie przrwami dostatecznie długimi dla uzyskania….
Fizjologiczne działanie diatermii impulsowej:
Następuje pobudzenie aktywności fagocytarnej, zwiększenie aktywności enzymów i nasilenia transportu błonowego
Efekty działania diatermii…
Zasada działania urządzenia Terapuls GS – 200:
Formowanie sygnału:
Drgania elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości są wytwarzane w generatorze kwarcowym, zbudowa ym na obwodzie scaonym.
Do eneratora doprowadzony jest sygnał z impulsatora, który narzuca częstotliwość impulsów oraz czas ich trwania
Wzmacnianie sygnału:
Uformowany sygnał…
Przekazywanie energii:
Energia wielkie częstotliwości z obwodu wyjściowego wzmacniacza przekazywana jest do obwodu rezonansowego głowicy przez kabel koncentryczny.
…
W diatermii impulsowej wykorzystuje się aparat GS – 200.
Aparat ten wytwarza drgania elektromagnetyczne o częstotliwości 27,12 MHz, które formowane są w impulsy prostokątyne
Czas trwania impulsu – 60 miktosekund lub 100 mikrosekund
Częstotliwość – od 80 do 600 Hz (regulowana skokowo)
…
Parametry zabiegu:
Częstotliwość impulsów w sześciu wariantach; 80, 160, 300, 400, 500, 600 Hz
Szczytową moc impulsu, zwaną penetracją, w pięciu stopniach, którym odpowiadają pozycję przełącznika.
Moc szczytowa, odpowiadająca kolejnym pozycjom przełącznika wynosi:
Pozycja 1 – 300 W
Pozycja 2 – 500 W
Pozycja 3 – 700 W
Pozycja 4 – 850 W
Pozycja 5 – 1000 W
Ponieważ czas trwania impulsu jest zancznie krótszy niż czas przerwy, stąd średnia moc przekazywania do tkanek jest niewielka. Można ją obliczyć ze wzoru:
Pśr=…
Dla maksymalnej szczytowej mocy impusu Pimp = 1000 W średnia moc impulsu wynosi:
Pśr.=60W
Dla minimalnejszc….
W celu prawidłowego i efektywnego przeprowadzenia zabiegu należy kierować się następującymi wskazaniami:
Środek czoła głowicy zabiegowej powinien znajdować się w miejscu zabiegu
Głowicę zabiegową należy umieścić jak najbliżej powierzchni po…