Kosmetologia Lecznicza – wykład 6 19.11.2012
Światłolecznictwo. Lasery.
Laser
Słowo laser pochodzi od terminu Light Amplification by Stimulated Emission
Skład:
Każdy laser składa się z trzech podstawowych elementów:
Ośrodka laserowego : gas, ciecz, ciało stałe
Układu pompującego
Komory rezonatora optycznego w którym dwa równoległe zwierciadła przepuszczalne i półprzepuszczalne – odpowiadają za kierunkowość emisji promieniowania
Działanie przebiega w 3 etapach
Wzbudzanie atomów ośrodka laserującego pod wpływem dostarczonej energii
Stymulowanie emisji dalszych fotonów
Emisji promieniowania laserowego
Charakterystyka promieniowania
Monochromatyczność- jednobarwność, prom emitowane przez lasery ma prawie jednakowa długość
Spójność fal światła laserowego – taka sama faza fal zarówno przestrzenna jak i czasowa
Równoległość wiązki – czyli mała jej rozbieżność kątowa, oznacza, ze wiązka wysyłana na duża odległość minimalnie zmienia rozmiar
Intensywność, oznacza ze cała moc promieniowania zawarta jest w wąskiej wiązce promienia lasera
Oddziaływanie na tkanki
Światło laserowe skierowane na określona powierzchnię napotyka na niejednorodną strukturę poszczególnych warstw , dlatego tez różne może być jego oddziaływanie na tkanki
Wiadomo ze część promieniowania laserowego padając na tkankę ulega odbiciu, pozostała wnika w tkankę ulęgając rozproszeniu, absorpcji i translacji
Głębokość wnikania w tkankę zależy od długości fal oraz od mocy użytego lasera
Ustalono, ze przenikanie promieniowania w głąb tkanki jest max dla długości fal 550 -950nm , natomiast promieniowanie o długości fal krótszych i dłuższych jest absorbowane w warstwach powierzchownych
Efekt biologiczny – zachodzący w tkankach zależy od użytej mocy. Pod wpływem naświetlania promieniowaniem laserowym małej i średniej mocy dochodzi przede wszystkim do zmian na poziomie komórkowym. W laserach większej mocy….
Przeciwwskazania
Rozrusznik
Gorączka
Padaczka
Ogólne choroby bakteryjne
Ciąża
Miesiączka
Uczulenie na światło
Nowotwory
Nadczynność gruczołów dokrewnych
Niewyrównana cukrzyca
Przeciwwskazania do UV i IR
Lasery stosowane w medycynie i kosmetyce
Praca lasera może być ciągła i impulsowa
Moza je podzielić ze względu na moc promieniowania i rodzaj ośrodka laserującego
Wyróżnia się: lasery dużej mocy, powyżej 500mW, lasery średniej mocy od 7 do 500mW, oraz malej 0d 7 do 1mW
W zależności od długości fali można podzielić lasery pracujące w ultrafiolecie, poniżej 400nm, w paśmie widzialnym 400-780nm i pracujące w podczerwieni powyżej 780 nm
Ze względu na rodzaj ośrodka laserującego wyróżniamy: lasery gazowe, cieczowe, na ciałach stałych lub półprzewodnikach
Epilacja
Metody depilacji laserowej oparte sa na zasadach zjawiska wybiórczej fototermolizy
Zawierająca barwnik łodyga włosa jest chromoforem docelowym dla światła lasera w celu zniszczenia nabłonka mieszkowego
Fazy wzrostu włosa
Anagen
Katagen
Telogen
Tylko włosy znajdujące się w okresie anagenu sa wrażliwe na działanie laserów
Melanina
Kluczowym czynnikiem w usuwaniu włosów przy użyciu lasera jest zawartość barwnika – melaniny. Melaniny zawarte w mieszku włosowym i trzonie włosa stanowią jedynie znaczące miejsce wybiórczego pochłaniania światła
Największe nagromadzenie melaniny występuje prawidłowo, w cebulce włosa w fazie anagenu, następnie w samym trzonie włosa
Jednym z najistotniejszych wyzwań laserowego usuwania włosów jest unikniecie uszkodzenia naskórka zawierającego pigment przy jednoczesnym wybiorczym zniszczeniu położonych głębiej bogatych w barwnik mieszków włosowych. Odpowiednio dobrana długość trwania impulsu daje możliwość selektywnego uszkodzenia wyłącznie mieszków włosowych
Zjawisko wybiórczej fototermolizy
Wybiórcza fototermoliza wykorzystuje selektywne pochłanianie impulsów światła przez barwne cele (naczynia krwionośne, komórki barwnikowe) w celu uzyskania uszkodzenia wybranych struktur za pomocą urazu ciepłego. Skrajnie duże miejscowe ogrzanie uzyskuje się przez krótkie impulsy, które sa niezbędne do przekazania energii celom – chromoforom zanim zdąża się ochłodzić. Zjawisko to prowadzi do koagulacji cieplnej i mechanicznego uszkodzenia tkanek wywołanego ciepłem
Zakres długości fal zdolnej osiągnąć cele w mieszkach włosowych leży w rejonie miedzy 600-1100nm charakteryzuje się głęboka penetracja tkanek
Rodzaje laserów
Rubinowe
Aleksandrytowe
Diodowe
Lasery rubinowe
Emitują wiązkę światła o długości fali 694nm. Zalecane do usuwania nadmiernego owłosienia u osób z jasna karnacja ze względu na duże pochłanianie przez melaninę światła o tej dł. Lasery te wyposażone sa w systemy chłodzące
Lasery aleksandrytowe
Emitują wiązkę światła o długości 755nm. Większa długość fali umożliwia nieco głębsza penetracje wiązki laserowej przez co zmniejsza ryzyko spowodowania uszkodzeń naskórka
Lasery diodowe
Emitują wiązkę światła o długości fali 800nm. Czas trwania impulsu 5-30 ms. Ze względu na większą długość fal i czas trwania impulsu lasery te charakteryzują się większym profilem bezpieczeństwa u pacjentów z ciemna karnacja
Intensywne światło pulsacyjne
Nie laserowe źródło światła stymulowanie przez lampe błyskowa emitujące szerokopasmowa wiązkę rozproszona, pulsacyjna, złożona z fal świetlnych o rożnej długości(515-1200nm) zastosowanie odpowiednich filtrów eliminuje fale o małych dł. 590, 615, 640 oraz 690nm.
Czas trwania impulsów waha się od 2,5 -7 mn. Aparaty te umożliwiają manualny wybór trybu pracy (emisja pojedynczych lub mnogich impulsów) i określa czas trwania impulsów oraz odstępów pomiędzy poszczególnymi impulsami
Środki bezpieczeństwa
Okulary ochronne
Odzież ochrona
Pomieszczenie zabiegowe
Zabezpieczenie lasera
Szkolenie personelu
Kamuflaż korekcyjny
Wprowadzono w latach 60 XX wieku w USA
W latach 80 zaczęto je wykorzystywać w krajach europy
Kamuflaż
Stosowany jest przede wszystkim do tuszowania nieestetycznych zmian szczególnie występujących w okolicy twarzy
Kamuflaż – wskazania
Zmiany wrodzone, pourazowe: naczyniaki, teleangiektazje, podkrążone oczy, zaburzenia pigmentacji, tatuaże, blizny, rozstępy
Stany dermatologiczne: trądzik pospolity, różowaty, toczeń , bielactwo, wyprysk
Zmiany związane z faza gojenia po operacjach: siniaki, zaczerwienienia obrzęki
Preparaty kamuflujące
Kosmetyki do makijażu zawierają od 10-15% kryjącego pigmentu
Kosmetyki do makijaży korygującego zawierają 50-54% pigmentu
Preparaty kamuflujące
Kosmetyki kamuflujące powinny spełniać następujące cechy:
Odpowiednio harmonizować…
Jak wykonać kamuflaż idealny:
Konsystencja
Kolor
Odpowiednia aplikacja
Preparatu kamuflujące
Fluid make-up (25%)
Compact make-up – zwiększona ilość pigmentów
Korektor
Kolorystyka kolorów
Zielony – naturalizuje czerwień, stosowany do kamuflowania: naczyniaków, teleangiektazji
Żółty- naturalizuje fiolet – siniaki, sińców pod oczami , tatuaży
Różowy – szarobrązowe plamy – podkrążone oczy, plamy hormonalne, ziemisty odcień cery
Camouflage creme
Kosmetyk bardzo mocno kryjący, gęsta konsystencja wymaga precyzyjnej aplikacji, jego podstawowa cecha jest duża i największa z grupy podkładów siła krycia, ponieważ ilość pigmentów może stanowić nawet 50%
Pudry fiksujące
Puder utrwalający krem do kamuflażu. Doskonale matowi skórę
Etapy kamuflażu
Demakijaż i nawilżenie
Baza i/lub korektor i/lub kamuflaż
Podkład dostosowując go do karnacji
Puder fixujacy
Utrwalacz
Makijaż kolorowy jako wykończenie
Techniki kamuflażu
Kamuflaż +podkład
Kamuflaż +kamuflaż +podkład
Biała baza pod podkład +podkład fluidalny lub kompaktowy kolorowy + podkład właściwy
Kamuflaż blizn
Do blizn świeżych o czerwonym zabarwieniu stosuje się kolektory zielone
Blizny stare – białawe połyskujące- kolektory w odcieniu skóry
Blizny sine – korektor w odcieniu żółtym
Korektor nakłada się w centralnej części blizny a następnie dokładnie się rozciera i wklepuje do zatracenia granicy. Następnie podkład dla ujednolicenia koloru blizny wraz z pudrem fiksującym na koniec