PROPOZYCJA PYTAŃ I ODPOWIEDZI DO EGZAMINU Z MIŚP
1. Co oznacza słowo „organizacja”? Podaj definicję i omów ją.
Słowo organizacja wywodzi się od greckiego organizo co oznacza tworzenie uporządkowanych, harmonijnych całości. Sposób tego uporządkowania i powiązania przesądza o strukturze organizacji, dzieki której ten układ elementów może funkcjonować jako spójna całość, jako system.
Organizację tworzą i rozwijają ludzie i czynią to dla zapewnienia realizacji założonych celów, zadań, funkcji. Ludzie nie tylko tworzą organizację ale są również jej tworzywem. Powiązane ze soba jednostki i grupy wspólnie realizujące określone cele i zadania są społecznymi podsystemami w każdej małej i średniej organizacji.
2. Wymień główne składniki każdej organizacji
- cele
- struktura
- ludzie
- technika
Wszystkie są ze sobą ściśle powiązane, wzajemnie na siebie wpływają, a ludzie formułujący cele organizacji, sami muszą się im podporządkować.
3. Co oznacza, że każda organizacja jest ściśle powiązana z otoczeniem?
Oznacza to, że wszelkie zasoby (ludzie, surowce, urządzenia, informacje, energia, pieniądze) dostarczają w zamian swoje produkty, niezbędne innym organizacjom i innym ludziom. Tylko dzięki temu organizacja może trwać i rozwijać się.
4. Co w zakresie pobudzenia przedsiębiorczości wniosła akcesja Polski do UE?
Akcesja do UE (maj 2004) wniosła rządowe inicjatywy w zakresie pobudzenia przedsiębiorczości. Pierwszą z nich był rządowy program przedsiębiorczości rozwój i praca oraz podjęte w związku z tym działania legislacyjne i szczegółowe programy na rzecz rozwoju przedsiębiorstwa. Kolejną – normalizacja działań interwencyjnych państwa na rzecz rozwoju zapewniającego wzrost zatrudnienia, poprawę spójności ekonomicznej i przestrzennej w układzie horyzontalnym na poziomach ogólnokrajowym, sektorowym, regionalnym.
5. Co jest główną barierą rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw. Co mogłoby tego typu bariery usunąć?
Głową barierą w rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw są luki rynkowe pomiędzy stanem prawnym centralnie sterowanej gospodarki a oczekiwanym porządkiem konkurencyjnym.
W usunięciu niektórych barier przedsiębiorczości niezbędna jest nowelizacja kodeksu cywilnego, modyfikowanie definicji firmy, którą powinno wiązać się z osobą, a nie z samym przedsiębiorstwem
6. Od czego zależy stopień rozwoju rynku, w tym mikro-, małych przedsiębiorstw?
Stopień rozwoju rynku, w tym mikro małych przedsiębiorstw zależy w dużym stopniu od samych uczestników rynku. Aktywność ta jest ściśle powiązana z poziomem kapitału i możliwościami przedsiębiorczymi uczestników rynku oraz możliwościami perspektywicznych korzyści, a także okazjami rynkowymi i siłami determinującymi inercję zachowań podmiotów rynkowych.
7. Jaki jest udział mikro- i małych przedsiębiorstw w gospodarce narodowej i jakie przedsiębiorstwa należą tego sektora?
W gospodarce narodowej udział mikro i małych przedsiębiorstw odgrywa obecnie znaczącą rolę. Istotne jest znaczenie mikro i małych przedsiębiorstw na świecie, w Polsce, w krajach UE. Stanowi on 90% - 99% zarejestrowanych firm w naszym kraju. Jednocześnie jest to sektor bardzo zróżnicowany. Należą do niego przedsiębiorstwa:
a) produkcyjne, handlowe, mieszane (wpłacają one najwięcej podatków do budżetu kraju, gmin, regionów, samorządów) , są najważniejsze, najbardziej opłacalne.
b) reprezentujące wiele branż zatrudniających od 1 do 250 osób,
c) posiadające osobowość prawną,
d) eksporterzy, importerzy,
e) rzemieślnicy oraz przedstawiciele small businessu opartego na nowoczesnych technologiach,
f) oparte na różnych podstawach prawnych oraz w różny sposób opodatkowane.
8. Czym zdeterminowane jest zróżnicowanie wewnątrz zbioru przedsiębiorstw sektora mikro- małych przedsiębiorstw?
Zróżnicowanie wewnątrz zbioru przedsiębiorstw sektora mikro-małych przedsiębiorstw zdeterminowane jest m.in. przez różnorodność celów prowadzenia biznesu przez przedsiębiorców. W przypadku mikro-małych przedsiębiorstw, najczęściej można zaobserwować jedność, własność zarządzani, gdyż właściciele sami kierują przedsiębiorstwami.
9. Na jakie grupy, według celów prowadzenia biznesu, dzielimy MiŚ przedsiębiorstwa? Podaj cechy tych grup.
Wyróżniamy podział MiŚ przedsiębiorstw według celów prowadzenia biznesu na 2 grupy:
a) cele o charakterze defensywnym, nastawione na przetrwanie, takie jak:
- zajęcie przynoszące dodatkowy dochód dla osób zatrudnionych na etacie,
- unikanie wysokich kosztów pracy, głównie składki na ubezpieczenie społeczne,
- utrzymanie dotychczasowego poziomu zatrudnienia,
b) cele o charakterze ofensywnym – nastawione na rozwój:
- podniesienie stopy życiowej właścicieli,
- realizacja własnej koncepcji biznesu,
- ekspansja przez wzrost i rozwój firmy
10. Wymień 5 cech dobrego menedżera i krótko je scharakteryzuj.
Przykładowe cechy, których można użyć do odpowiedzi:
- etyczny,
- pracowity
- posiadający silną wewnętrzną motywację,
- z dużą wyobraźnią,
- inteligentny,
- posiadający zdolność przewidywania,
- posiadający zdolność adaptacji do zmieniających się warunków,
- posiadający zdolność podejmowania szybkich decyzji i działań,
- skoncentrowany na działaniach i osiąganych rezultatach,
- przejawiający łatwość komunikowania się z ludźmi, umiejący kontaktować się z innymi,
- umiejący pokonywać trudności,
- przejawiający odwagę i energię, w tym gotowość do ryzyka,
- posiadający duży realizm i sprawność.
11. Etyka w biznesie. Na czy polega i kto jej powinien przestrzegać.
Etyka w biznesie- sprowadza się do tego, jak stać się dobrym biznesmanem; Etyka biznesu należy do etyki normatywnej, której zadanie polega na ocenianiu oraz określeniu standardów etycznych, jakie przysługują ściśle określonej sferze działalności gospodarczej. Stanowi ona konkretyzację etyki ogólnej. Etyka biznesu, jako że należy do etyki normatywnej, odpowiada na pytanie : "jak powinno być ?". etyka biznesu nie ma nic przeciwko zyskowi, ale niepokoi ją nadmiar krótkowzrocznego, często finansowego stylu myślenia, który wiedzie gospodarkę do przepaści. Celem przedsiębiorstwa nie jest jedynie podział możliwie najwyższych zysków, lecz innowacje oferowanie produktów i usług, które są społeczeństwu potrzebne i dobrze służą jego przyszłości. Etyki w biznesie powinni przestrzegać zarówno właściciele, jak i pracownicy firm, menadżerowie, dostawcy, a nawet klienci.
12. Sprawność działania i elastyczność cechami dobrego menedżera MiŚP – opisz na czym polegają.
Menadżer charakteryzuje się dużą aktywnością we wszystkich działaniach, jakie podejmuje z inicjatywą podejmowania działań i poszukiwania sposobów ich wykonania oraz trudnością podejmowania decyzji i zdolnością podejmowania ryzyka.
Dobrym menadżerem MiŚ przedsiębiorstw jest osoba, która potrafi, nawet w niesprzyjających warunkach, zarządzać przedsiębiorstwem wkładając w to maksymalny wysiłek i osiągać sukces. Menadżerowie MiŚ przedsiębiorstw, obok ich cech osobowościowych powinni charakteryzować się takimi umiejętnościami, jak:
- dostrzeżenie potrzeb ludzkich i mieć pomysły na ich zaspokojenie,
- być kreatywnym w poszukiwaniu nowych nabywców i rynków.
13. Według Polskiej Ustawy o Działalności Gospodarczej, napisz kogo uważa się za małego przedsiębiorcę, a kogo nie.
Za małego przedsiębiorcę, według Ustawy o Działalności Gospodarczej uważa się przedsiębiorcę, który w poprzednim roku obrotowym:
1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
2) osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 7 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 5 milionów EURO.
Nie uważa się jednak za małego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali posiadają:
1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji,
2) prawa do ponad 25% udziału w zysku,
3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy).
14. Według Polskiej Ustawy o Działalności Gospodarczej, napisz kogo uważa się za średniego przedsiębiorcę, a kogo nie.
Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, nie będącego małym przedsiębiorcą, który w poprzednim roku obrotowym:
1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz
2) osiągnął przychód netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 40 milionów EURO lub suma aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec poprzedniego roku obrotowego nie przekroczyła równowartości w złotych 27 milionów EURO.
Nie uważa się jednak za średniego, przedsiębiorcy, w którym przedsiębiorcy inni niż mali i średni posiadają:
1) więcej niż 25% wkładów, udziałów lub akcji,
2) prawa do ponad 25% udziału w zysku,
3) więcej niż 25% głosów w zgromadzeniu wspólników (akcjonariuszy).
Rozwiązania powyższe wynikają z ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. – prawo o działalności gospodarczej – art. 54 i art. 55
15. Znaczenie MiŚP w polskiej gospodarce.
Dzisiejsze małe przedsiębiorstwa są kluczem do powstania różnorodnych miejsc pracy i dóbr, które tworzą cztery zasadnicze elementy systemu dystrybucji:
- sprzedaż hurtową,
- usługi
- sprzedaż detaliczną,
- wytwarzanie
Małe firmy zaspokajają potrzeby otoczenia i stymulują sytuację, która zachęca do otwierania nowych, małych przedsiębiorstw. Nowe MiŚ przedsiębiorstwa tworzą większość bogactwa współczesnej ekonomii. Oferują każdemu obywatelowi okazję nie tylko do zrobienia czegoś po swojemu, ale także do osiągnięcia bogactwa, jakie posiadają najwięksi przemysłowcy i potentaci.
16. Na czym polega alians, kiedy i przez kogo jest tworzony.
Alians to połączenie współpracy i konkurencji w pewnej grupie przedsiębiorstw dostarczających gamę produktów częściowo komplementarnych, umowa między konkurentami, na zasadach partnerstwa. Czasami alians odbywa się bez umowy. Alians strategiczny pomaga wprowadzić firmę na nowy rynek, wymienić doświadczenia i wiedzę pomiędzy współpracującymi firmami. Obecnie jego popularność jest związana z procesem internacjonalizacji przedsiębiorstw, jest bowiem alternatywą dla innych form podejmowania działalności poza granicami kraju. Stąd też najczęstszą formą współczesnych aliansów to alianse międzynarodowe. Alians strategiczny ma na celu rozszerzenie działalności firmy i poprawę jej konkurencyjności. Są to porozumienia zawierane wówczas, gdy na łączenie się firm nie pozwalają przepisy antymonopolowe. Opierają się w dużym stopniu na integracji działalności, co sprzyja ich trwałości.
17. Co jest ważne w podejmowaniu decyzji o współpracy z innymi przedsiębiorstwami?
Decydującą rolę w nawiązaniu współpracy będą odgrywać zaufanie i etyka. Zaufanie opiera się na dobrej znajomości partnera trwającej od dłuższego czasu (min. 4 lata). W takim rodzaju organizacji, która nazywa się organizacją wirtualną nie mają znaczenia szczeble hierarchii i funkcje menadżerskie. Wszystkie osoby biorące udział w przedsięwzięciu są sobie równe. Koordynacja prac i czuwanie nad realizacją zlecenia spoczywa na tej firmie, która ma informacje o konsumencie, która nawiązuje związki z innymi zainteresowanymi zleceniem firmami.
18. Co to jest przedsiębiorstwo wirtualne. Charakterystyka.
Biorąc pod uwagę współczesną filozofię gospodarczą i możliwości wirtualne, można wyciągnąć zaskakujące wnioski. Okazuje się, że na rynku funkcjonują firmy, które obywają się bez rozbudowanej administracji i komórek sztabowych. Działają one w wybranych segmentach rynku, a bazą ich pracy jest informacja.
W wirtualnym przedsiębiorstwie występuje sieć złożona z drobnych firm. Każda z nich wchodzi w określone interakcje z innymi partnerami na rynku. Każda z nich ma pewien zasób klientów i określoną, szczupłą bazę infrastrukturalną. Jeżeli pojawi się zlecenie, które może być zrealizowane tylko w dłuższym okresie czasu i jest bardzo złożone, to jedna mała firma nie jest w stanie takiego zlecenia wykonać. Nie wystarczają do tego jej własne kompetencje i zasoby personalne. I właśnie w tej chwili decydującą rolę odgrywają relacje sieciowe. Polegają one na tym, że firma zwraca się do odpowiedniego partnera lub partnerów, którzy dysponują odpowiednimi kompetencjami i fachowością, o współpracę w realizacji zlecenia.
Wirtualne przedsiębiorstwo składa się z poszczególnych uczestników sieci. Inicjatorem takiego przedsiębiorstwa / konstelacji jest koordynator, który koordynuje działania uczestników. Po realizacji działania / wykonaniu usługi uczestnicy sieci rozdzielają się i znowu funkcjonują samodzielnie. Po jakimś czasie, za sprawą następnego zlecenia, tworzy się nowa konstelacja, sieć i powstaje nowe wirtualne przedsiębiorstwo.
Wirtualne przedsiębiorstwo posiadać będzie następujące atrybuty:
I ) Najnowszą technologię informatyczną.
II ) Występowaniem absolutnego zaufania, czyli etyką.
III ) Najwyższymi kompetencjami kluczowymi (wiedza ekspercka)
IV ) Brakiem rywalizacji w sieci.
V ) Elastycznością i zdolnością dostosowywania się do zmiennych sytuacji.
VI ) Tworzenie znacznego potencjału synergicznego.
19. Scharakteryzuj kultury pro transakcyjne.
Kultury pro transakcyjne (np. USA) - Ludzie nastawieni głównie na transakcję są relatywnie otwarci na robienie interesów z obcymi. Mogą zazwyczaj nawiązać kontakty z potencjalnymi partnerami na rynkach w sposób bezpośredni („face to face”).
Amerykanie SA otwarci na dyskusje o potencjalnych interesach. Oczywiście im większa transakcja, tym więcej nabywca chce wiedzieć o sprzedawcy. Istotne jest to, że w kulturach, w których ludzie nastawieni są na transakcje, sprzedawca może nawiązać wstępny kontakt z klientem bez żadnych wcześniejszych powiązań. Posiadanie referencji jest w tym wypadku niekonieczne
20. Scharakteryzuj kultury umiarkowanie pro transakcyjne
Kultury umiarkowanie pro transakcyjne (np. Wielka Brytania, RPA, kraje romańskie, Chile, Brazylia, Pn. Hongkong, Singapur) – W takich krajach, jak Dania, Szwecja, Norwegia, w których ludzie skupiają się na transakcjach, można z reguły przejść do interesów po kilkuminutowej rozmowie. Biznesmani kładą nacisk na załatwienie transakcji oraz na wstępne umowy pisemne. Negocjatorzy cenią sobie otwarty, szczery, niedwuznaczny sposób wypowiadania się. Negocjatorzy przyznają priorytet utrzymaniu harmonii i stymulowaniu stosunków międzyludzkich. Uważają, co mówią i robią aby zapobiec wprowadzeniu w zakłopotanie uczestników spotkania.
21. Scharakteryzuj kultury pro partnerskie.
Kultury pro partnerskie (np. świat arabski, większość krajów Afryki i Azji) – Najtrudniejsze kultury. Arabowie, Japończycy czy Indonezyjczycy dobierają słowa bardzo starannie z powodu możliwości urażenia któregoś z uczestników transakcji. Najlepiej jest nawiązać pierwszy kontakt z partnerami biznesowymi na targach, wystawach. Kultury pro partnerskie nie uznają dwuznacznych sytuacji, dowcipów, są bardzo uczuleni na obszar religijny.