Kochałem panią (Я вас любил, любовь ещё, быть может...)
Apostrofa do kobiety, którą podmiot liryczny kochał i jeszcze został w nim ślad uczucia do niej.

Do poety (Поэту)
Apostrofa do poety, podmiot liryczny udziela mu porad. Mówi, aby nie słuchał opinii innych ludzi. Jeśli jemu samemu podobają się jego dzieła, to znaczy, że są dobre i należy tworzyć dalej.

O, Boże, nie daj mi zwariować (Не дай мне Бог сойти с ума...)
Prośba do Boga, aby ten nie pozwolił poecie zwariować. Podmiot mówi, iż woli głodować niźli utracić swój rozum. Wariata ludzie się boją i, jeśli tylko będą mieli okazję, złapią go i zamkną w celi.

Pomnik (Я памятник себе воздвиг нерукотворный)
Wiersz, w których podmiot liryczny, utożsamiany z Puszkinem, mówi, iż po śmierci pozostanie po nim tylko dzieł, że nie umrze, zawsze będzie żył w swoich utworach. Ludzie o nim nie zapomną – wręcz przeciwnie – jego sława jeszcze się rozniesie. Jest świadom wartości swoich dzieł.

Czarny szal (Чёрная шаль)
Podmiot liryczny patrząc na czarny, splamiony krwią szal i wspomina swoją dawną miłość. Greczynka, którą kochał, zdradziła go. Wówczas podmiot liryczny z wściekłości zabił ich oboje, a następnie zerwał szal z głowy Greczynki i i wytarł nim krew z broni.

Prorok (Пророк)
Podmiot liryczny przemierzał pustynię. Bez życia i weny. Nagle na jego drodze pojawił się Serafin, który tchnął w niego nową siłę, rozpłatał mu pierś na dwoje, wyjął stare serce i włożył nowe – pałające ogniem. Po czym zwrócił się do nie do niego, by prorok powstał na nowo i dalej pokrzepiał serca ludzi.

Jeśli życie Ciebie oszuka (Если жизнь тебя обманет)
Porady by nie przejmować się tym, co było, lecz żyć dalej.

Pamiętam cudowne zachwycenie (Я помню чудное мгновенье)
Podmior liryczny wspomina pierwsze spotkanie z tajemniczą nią, która tchnęła w niego rozwiałą jego troski. Jednak z czasem zatarł się jej obraz w sercu poety. Czas płynął wolniej, odeszły emocje. Lecz wtedy ona znów się zjawiła i znów wróciło życie.

Kindżał (Кинджал)
Zwrot do sztyletu, historia jego powstania, miecz jako wykonawca klątw, wszędzie odnajdzie swoją ofiarę, nawiązanie do zasztyletowania Cezara przez Brutusa, groźba dla carów.

Wolność (Вольность)
Wezwanie wolności, prośba o prowadzenie do walki, o rozpoczęcie powstania, opis zniewolenia, opis złej władzy (karanie przestępstw, nie słuchanie jęków ludu), biada dla rodu gdzie ktokolwiek jest ponad prawem, przywołanie postaci króla Ludwika ściętego podczas rewolucji francuskiej, nawiązanie do pomnika Piotra Wielkiego, ostrzeżenie dla carów – strzeżcie się bo gniew ludu was dosięgnie.

W głębnie rud syberyjskich (Во глубине сибирских руд...)
Wiersz ma być wsparciem dla zesłanych na Syberię. Podmiot mówi, że ich trud i pamięć o nich nie zginie i radzi, by pozostali silni. Przewiduje, że nadejdzie kiedyś taki dzień, gdy wolność, radość i nadzieja dotrą do syberyjskich głębin, tak jak teraz dociera tam głos poety. Tego dnia więźniowie odzyskają wolność, rzucą swe okowy, odzyskają miecze – zdolność do walki w imię ideałów.