Zasady poddawania gaśnic i agregatów gaśniczych przeglądom technicznym i konserwacji:
Na zakupionej gaśnicy zazwyczaj widnieje naniesiony na niej, podany przez producenta, termin pierwszego (od chwili zakupu) wymaganego przeglądu. Należy dokonać pierwszego przeglądu nie później, niż w tym terminie.
Jeżeli informacji, o której mowa w pkt. 1, nie naniesiono na gaśnicy - gaśnica ta powinna być poddana przeglądowi w najbliższym terminie przeglądu innych gaśnic w ………….... (z tym, że nie może zostać przekroczony termin, o którym mowa w pkt. 3).
Na każdej gaśnicy naniesiona jest informacja o wymaganej częstotliwości przeglądów (nie rzadziej, niż raz na 6 miesięcy, lub nie rzadziej, niż raz na 12 miesięcy). Po upływie terminu pierwszego wymaganego przeglądu - gaśnice należy poddawać przeglądowi z częstotliwością nie mniejszą, niż podana na gaśnicy.
Nabywca ma pewien wpływ na częstotliwość przeglądów - wybierając kupno takiego typu gaśnicy, który wymaga przeglądów raz na 12 miesięcy.
W zależności od wymaganej częstotliwości przeglądów posiadanych gaśnic - należy ustalić jeden lub dwa terminy w roku kalendarzowym (czyli harmonogram rocznych lub półrocznych przeglądów) i przestrzegać tych terminów w każdym kolejnym roku.
Zazwyczaj ponosi się wyłącznie koszt przeglądu i konserwacji. Jednak jeżeli gaśnica zostanie zakwalifikowana do naprawy lub napełnienia - wówczas należność zostanie powiększona o koszt części, robocizny, środka gaśniczego itp.
Na terenie Białegostoku i powiatu białostockiego funkcjonuje kilka firm świadczących usługi konserwacji gaśnic. Zazwyczaj przyjmują zlecenia nawet telefonicznie, choć niekiedy konieczne jest wysłanie pisemnego zlecenia. Jednakże jeśli stale współpracuje się z jednym konserwatorem, zwykle to on przypomina o terminie przeglądu.
Wskazane jest, aby w terminie konserwacji gaśnic w ……………….. umożliwić pracownikom poddanie własnych, prywatnych gaśnic przeglądowi technicznemu (informując ich z odpowiednim wyprzedzeniem o dniu i godzinie rozpoczęcia konserwacji oraz o zasadach odpłatności). Wzór ewentualnego powiadomienia pracowników o konserwacji gaśnic stanowi załącznik do niniejszej instrukcji.
Jeżeli gaśnica przechowywana jest w szczególnie niekorzystnych warunkach (np. w dużej wilgotności, w atmosferze agresywnych chemicznie par, w narażeniu na silne zanieczyszczenia itp.) - może wymagać przeglądów częściej, niż określił to producent na tabliczce znamionowej gaśnicy. Gaśnice w …………………. są jednak przechowywane w taki sposób, że nie zachodzi konieczność przeglądów częściej, niż to wynika z napisów na gaśnicach.
Dla większości typów gaśnic proszkowych producenci zalecają raz na 5 lat wymianę znajdującego się w nich środka gaśniczego.
Raz na 5 lat zbiorniki ciśnieniowe gaśnic o objętości większej niż 5 dm3 (w zbiorniki takie wyposażone są np. gaśnice proszkowe o masie środka gaśniczego 6 kg i większej) powinny być poddawane badaniom i legalizacji przez Urząd Dozoru Technicznego. Wyjątkiem są gaśnice śniegowe, w których termin ważności wynosić może nawet 10 lat, a datę ważności ostatniego badania UDT odczytać można z cechy wybitej bezpośrednio na górnej części butli.
Niezależnie od obowiązujących okresowych przeglądów, poddania czynnościom konserwacyjnym i/lub naprawczym wymagają też gaśnice wyposażone w manometr, kiedy jego strzałka znajduje się poniżej zaznaczonego na zielono obszaru skali oraz gaśnice, które były w jakikolwiek sposób uruchamiane - nawet „na próbę” lub w których wbito zbijak, uruchomiono dźwignię lub odkręcono umieszczony na zewnątrz zawór wyzwalający gazowy środek napędzający.
Konserwacji należy też poddać gaśnice, w których zerwano plomby umieszczone na dźwigni uruchamiającej, na zaworze butli lub na zaworze bezpieczeństwa, gaśnice, które mają ślady uszkodzenia mechanicznego (skrzywiony zawór, rozbity manometr, przecięty lub przedziurawiony wąż, brak pokrętła na zaworze, ogniska korozji itp.) oraz nie posiadają czytelnej kontrolki z terminem ważności badań.
Każdy przegląd, konserwacja, naprawa lub remont sprzętu przeciwpożarowego (a zatem także gaśnic) powinien być potwierdzony protokołem, podpisanym czytelnie przez konserwatora. Każda gaśnica powinna otrzymać indywidualną cechę aktualizacji - tzw. kontrolkę (najlepiej, jeśli jest to nalepka) z nazwą firmy, nazwiskiem i podpisem konserwatora oraz datą wykonania i datą ważności przeglądu.
Zasady dokonywania kontroli technicznej instalacji wodociągowej przeciwpożarowej (czyli wewnętrznej instalacji hydrantowej):
Kontrolę należy przeprowadzać nie rzadziej, niż raz w roku.
Podczas kontroli należy w szczególności ustalić, czy:
instalacja jest kompletna, nie wykazuje oznak zniszczenia, dewastacji, korozji itp.,
stan przewodów rurowych, zasilających w wodę, jest prawidłowy, odcinki elastyczne nie wykazują oznak zużycia i uszkodzeń,
zawory na wszystkich kondygnacjach udaje się w sposób łatwy i pewny otwierać oraz zamykać,
nie występują nieszczelności i wycieki,
wąż na całej długości nie wykazuje uszkodzeń, zniekształceń lub zużycia. Wąż, który wykazuje uszkodzenia, powinien być wymieniony lub zostać poddany próbie ciśnieniowej na maksymalne ciśnienie robocze,
zaciski lub tamowanie węża są prawidłowego typu i właściwie zaciśnięte,
zwijadło węża obraca się łatwo w obu kierunkach,
w przypadku ręcznych zwijadeł zawór odcinający jest właściwego typu oraz działa łatwo i prawidłowo,
w przypadku zwijadeł automatycznych - praca zaworu automatycznego jest prawidłowa oraz praca dodatkowego, serwisowego zaworu odcinającego jest właściwa,
instalacja zapewnia wymaganą wydajność i ciśnienie wody,
jest możliwy natychmiastowy dostęp do hydrantów (czy nie są zastawione lub zamknięte w sposób uniemożliwiający natychmiastowe otwarcie),
Zgodnie z § 18 [1]:
Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy powinna wynosić:
1) dla hydrantu 25 - 1,0 dm3/s;
2) dla hydrantu 52 - 2,5 dm3/s;
3) dla zaworu 52 - 2,5 dm3/s.
Ciśnienie na zaworze odcinającym hydrantu wewnętrznego powinno zapewniać podaną wyżej wydajność dla danego rodzaju hydrantu wewnętrznego, z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy prądownicy, i być nie niższe niż 0,2 MPa.
Maksymalne ciśnienie robocze w instalacji wodociągowej przeciwpożarowej na zaworze odcinającym nie powinno przekraczać 1,2 MPa, przy czym na zaworze 52 i zaworach odcinających hydrantów 52 nie powinno przekraczać 0,7 MPa.
Każdy przegląd, konserwacja, naprawa lub remont instalacji wodociągowej przeciwpożarowej i hydrantów powinien być potwierdzony protokołem podpisanym czytelnie przez konserwatora. Każdy hydrant powinien otrzymać indywidualną cechę aktualizacji - tzw. kontrolkę (najlepiej jeśli jest to nalepka) z nazwą firmy, nazwiskiem i podpisem konserwatora oraz datą wykonania i datą ważności przeglądu).
Zasady dokonywania badań węży hydrantów wewnętrznych:
Węże stanowiące wyposażenie hydrantów wewnętrznych należy nie rzadziej, niż raz na pięć lat poddawać próbie wytrzymałości na ciśnienie.
Ponieważ próby te wykonują niektóre zakłady konserwacji gaśnic, najlepiej jest przeprowadzać próby ciśnieniowe w niektórych terminach konserwacji gaśnic.