Kapitały własne banku, Finanse


Kapitały (fundusze) własne banku - wielkość, struktura, znaczenie dla

banku

Kapitał własny to wyrażone w pieniądzu fundusze własne podmiotu gospodarczego, będące odpowiednikiem majątku stanowiącego jego własność.

Jednym z podstawowych wymogów stawianych założycielom banku jest zgromadzenie kapitału, którego wielkość powinna być dostosowana do rozmiarów i zakresu prowadzonej działalności. Minimalna kwota kapitału założycielskiego nie może wynosić mniej niż równowartość w złotych 5 mln ECU.

Wielkość kapitału własnego określa jego pozycję na rynku, w wielu przypadkach decyduje o wiarygodności finansowej. Większe zasoby finansowe umożliwiają zwiększenie zaangażowania finansowego banku w operacje aktywne. Wysoki kapitał umożliwia także pokrycie ewentualnych strat bez zachwiania podstaw egzystencji banku.

W zależności od formy prawnej banku, kapitałem własnym banku są:

i inne fundusze zaliczone przez Prezesa NBP do funduszy własnych.

Niezależnie od formy własności kapitały własne banków dzieli się na cztery kategorie:

  1. Fundusze (kapitały) własne podstawowe - kategoria I

  1. Fundusze (kapitały) uzupełniające - kategoria II

  1. Zasoby stałe - kategoria III

  1. Inne składniki funduszy własnych - kategoria IV

Najistotniejszą grupę funduszy własnych stanowi grupa 1, gdyż stanowi ona do 50% możliwości angażowania się banku w działalność inwestycyjną na rynku kapitałowym.

Fundusze stanowiące II kategorię nie mogą być większe od 100% funduszy własnych podstawowych.

Zasoby stałe III kategorii nie mogą być większe niż połowa funduszy własnych podstawowych.

Przy wyliczaniu współczynnika wypłacalności fundusze II kategorii i zasoby stałe III kategorii nie mogą być brane pod uwagę w wielkościach większych nuż wielkość funduszy własnych podstawowych.

Suma funduszy własnych podstawowych oraz funduszy własnych II kategorii i zasobów stałych III kategorii daje fundusze własne brutto.

Chcąc ustalić fundusze własne netto należy od funduszy własnych brutto odjąć brakujące rezerwy na kredyty nieregularnej, straty z poprzedniego i bieżącego okresu sprawozdawczego oraz udziały kapitałowe w podmiotach finansowych. Tak obliczone fundusze własne netto odnoszone są w stosunku do sumy aktywów rynkowych i pozycji pozabilansowych, będących iloczynem kwot aktywów i pozycji pozabilansowych oraz stopy procentowej reprezentującej tzw. wagi ryzyka.

Banki usilnie starają się zwiększyć swoje fundusze własne. Jest to osiągane głównie:

Udział kapitału własnego w kształtowaniu się sumy bilansowej jest stosunkowo mały (do ok. 10%) , wynika z tego, że większość środków jakimi dysponują banki, pochodzi ze źródeł obcych.

Mimo to spełnia wiele istotnych funkcji:

  1. Funkcja założycielska: posiadanie kapitału jest warunkiem otrzymania zezwolenia przez odpowiednie władze na założenie banku.

  2. Funkcja hamulca: działalność kredytowa banku jest uzależniona od wielkości kapitału (wielkość jednego kredytu, wskaźnik Cooka),

  3. Funkcja finansowa: kapitał własny stanowi źródło finansowania środków trwałych (majątku banku), a także długoterminowych inwestycji,

  4. Funkcja przejściowego wyrównania poniesionych strat i osiągniętego zysku,

  5. Funkcja tworzenia zaufania do banku: prezentacja wielkości kapitału jako miary solidności banku

Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl

2

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Bankowość II, Kapitały własne banku
koszt kapitału własnego i koszt kapitału obcego(1), Rachunkowość finansowa, Rachunkowosc finansowa,
Funkcje kapitału własnego, Finanse
Kapitały własne jako źródło finansowania działalności gospodarczej
rynek kapitalowy i pieniężny(1), Bankowość i Finanse
RACHUNKFINANS2, KAPITAŁY WŁASNE
Ryzyko na rynku kapitałowym, Studia, Rynki finansowe
Bankowość I, Funkcje kapitału własnego
Bankowość I, Funkcje kapitału własnego
20030918163408, Rynek kapitałowy, część rynku finansowego obejmująca ogół transakcji instrumentami f

więcej podobnych podstron