Budowa mikroprocesora, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje


BUDOWA I ZASADA DZIAŁANIA MIKROKONTROLERA.

Pamięć

Pamięć jest urządzeniem, w którym mogą być zapisywane (zapamiętywane) i z którego mogą być odczytywane informacje dwójkowe. Pamięć przechowuje informacje dwójkowe w postaci grup bitów, zwanych bajtami. Komunikację między pamięcią a jej otoczeniem zapewniają linie sterujące, linie adresowe, linie wejściowe i wyjściowe danych.

Sygnały sterujące określają kierunek przesyłania danych (do pamięci lub z pamięci). Linie adresowe określają (adresują) słowa w pamięci. Linie wejściowe umożliwiają wprowadzenia danych do pamięci, natomiast linie wyjściowe - odczytywanie danych z pamięci.

Pamięci RAM umożliwiają zarówno zapis, jak i odczyt informacji, natomiast pamięci stałe ROM tylko odczyt informacji.

Pamięci RAM, realizowane jako układy scalone, są dostępne jako układy statyczne, jak i dynamiczne. Informacja zapisana w pamięci statycznej RAM jest w niej utrzymywana tak długo, jak długo włączone jest zasilanie. W pamięciach dynamicznych RAM informacja jest pamiętana w postaci ładunków elektrycznych na kondensatorach. Ładunki te mają tendencję do rozładowywania się z upływem czasu, co powoduje konieczność odświeżania (ang. Refreshing) pamiętanej informacji przez okresowe ponowne ładowanie kondensatorów.

Pamięć charakteryzuje się liczbą bajtów. Każdemu bajtowi w pamięci przypisany jest numer identyfikacyjny, zwany adresem. Wybór określonego bajta w pamięci odbywa się w wyniku podania jego dwójkowego adresu na linie adresowe.

W pamięciach stałych ROM informacja dwójkowa jest wprowadzana na stałe podczas produkcji i nie można jej zmienić.

Pamięci PROM (ang. Programmable ROM) są pamięciami, które mogą być programowane przez użytkownika (za pomocą specjalnych programatorów). W takim przypadku raz wpisanej informacji nie można zmienić.

Pamięć EPROM (ang. Erasable PROM) i EEPROM (ang. Electrically Erasable PROM) mogą być wielokrotnie programowane przez użytkownika (przez usuwanie zapisanych informacji i wprowadzanie nowych). Usuwanie zapisanych informacji przeprowadza się przez naświetlanie promieniami ultrafioletowymi (pamięci EPROM) lub elektrycznie (pamięci EEPROM).

Mikroprocesor

Mikroprocesor to procesor wykonany w technologii LSI (mikroprocesor 8-bitowe), VLSI (mikroprocesor 16-bitowe i 32-bitowe) lub ULSI (mikroprocesor 64-bitowe).

Układ, który dokonał rewolucji w informatyce, powstał trochę na zasadzie nieudanego produktu ubocznego. Pierwszy mikroprocesorem Intel 4004 (USA) z trudem znajdował zastosowania w wąskim gronie amatorów komputeryzacji i nie wróżono mu dalekiej przyszłości. Przodującymi producentami typowych mikroprocesorów są firmy: Intel, Motorola, MOS Technology oraz liczne zakłady dalekowschodnie, a przemysł mikroprocesorów stanowi istotną gałąź produkcji krajów rozwiniętych.

Cały sprzęt PC, sprzęt sieciowy i telekomunikacyjny, komputery laboratoryjne, osprzęt linii technologicznych, elektronika motoryzacyjna, niezliczone aplikacje domowe opierają się na mikroprocesorach.

Na procesor składają się głównie: układ sterowania, jednostka arytmetyczno - logiczna, zw. arytmometrem, oraz zespół rejestrów: rejestr rozkazów, licznik rozkazów, akumulatory i inne. Procesor wykonuje kolejne cykle rozkazowe, pobierając rozkazy i dane bezpośrednio z pamięci operacyjnej. Szczegóły dotyczące cyklu pracy mikroprocesora zostaną omówione dalej.

Pamięć operacyjna składa się z komórek ponumerowanych kolejnymi liczbami naturalnymi (0, 1, 2,...). Komórka jest ciągiem bitów, które można sobie wyobrazić jako miejsca, gdzie można wpisać 0 lub 1. Do komórek pamięci można więc wpisywać informacje w postaci zer i jedynek. Można również pobierać informacje tam zapisane. W czasie zapisywania poprzednia zawartość komórki ulega zniszczeniu. Przy odczytywaniu nie zmienia się. Numery komórek nazywane są adresami.

Zawartość pamięci może być odczytywana jedynie za pośrednictwem dwóch związanych z nią rejestrów: rejestru adresowego pamięci oraz rejestru buforowego pamięci (rys. 1). To samo dotyczy operacji zapisywania do pamięci. Przy odczytywaniu z pamięci do rejestru buforowego pobierana jest zawartość tej komórki pamięci, której adres znajduje się w rejestrze adresowym. Przy zapisie zawartość rejestru buforowego jest wpisywana do komórki o adresie z rejestru buforowego.

0x01 graphic

Rys. 1. Schemat pamięci operacyjnej (mem) oraz rejestru adresowego (ar) i buforowego (br) pamięci.

W pamięci umieszczane są programy oraz dane dla nich. Programy są ciągami rozkazów, które komputer ma wykonać. Dane są informacjami, które w wyniku wykonania programu są przekształcane w inne informacje. Arytmometr wykonuje rozkazy na danych umieszczonych w rejestrach z nim związanych. Mogą to być na przykład rozkazy dodawania liczb lub też rozkazy logiczne, takie jak iloczyn lub suma logiczna ciągów zer i jedynek. Wynik działania arytmometru pozostaje w jednym z jego rejestrów.

Poza wymienionymi wyżej rejestrami związanymi z pamięcią oraz arytmometrem w procesorze istnieją także takie, które sterują przebiegiem jego pracy. Kluczową rolę pełnia tu: rejestr rozkazów oraz rejestr zwany licznikiem rozkazów. W pierwszym pamiętany jest rozkaz aktualnie wykonywany przez komputer, w drugim - adres komórki pamięci, w której znajduje się następny rozkaz do wykonania.

Komputer działa według ustalonego schematu. Schemat ten, nazywany cyklem pracy komputera, wygląda następująco:

Lista rozkazów mikroprocesora składa się zwykle z rozkazów arytmetycznych, logicznych, przesłań, rozkazów skoku, zatrzymania, wejścia / wyjścia oraz wywołania podprogramu. Każdy z tych rozkazów ma zero, jeden lub dwa argumenty. Argumenty mogą być umieszczone bezpośrednio w kodzie rozkazu, w rejestrze lub w pamięci. W związku z różnymi sposobami adresowania argumentów istotne jest podanie sposobu ich odnalezienia, który zależy od zastosowanego sposobu adresacji.

Sposoby adresowania operandów

Istnieje wiele sposobów adresowania. Sposoby te związane są z konkretnym typem mikroprocesora. Najprostsze jest adresowanie natychmiastowe (proste), gdy w formacie rozkazu po kodzie operacji następuje bezpośrednio argument, czyli nie ma potrzeby pobierać go ani z pamięci, ani z żadnego rejestru procesora.

Drugim popularnym trybem adresowania jest adresowanie rejestrowe. Żądany rejestr roboczy zazwyczaj jest wybierany przez wydzielone pole w kodzie operacji.

Jeśli w rejestrze roboczym jest umieszczony nie argument, lecz jego adres zwany wskaźnikiem argumentu, to otrzymuje się adresowanie wskaźnikowe, określane również jako rejestrowe pośrednie .

W adresowaniu bezpośrednim adres argumentu jest umieszczony wprost w części adresowej rozkazu.

Nazwa adresowanie indeksowe pochodzi od typowego zastosowania, związanego z operacjami na tablicach. Wówczas adres początku tablicy umieszcza się w części adresowej rozkazu, a pozycję (indeks) elementu tablicy określa zawartość rejestru indeksowego, którą można łatwo modyfikować (np. cyklicznie zwiększać lub zmniejszać o 1).

Masełko Rafał ED. 6.2

4



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sprawko Mathcad, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje
Napęd E. 19 rafik, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje
19 rafik, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje
Napęd E. 20 rafik, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje
AutoCad, Politechnika Lubelska, Studia, Semestr 6, sprawka 6 sem moje
Sieci 11rafał, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, sprawka moje sem 5
LAB6MICR, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPROCESORY
MICRO7~1, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPROCESORY
PROCES5, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPROCESORY
M7, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPROCESORY LABOL
Mikroprocki 1kl, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPR
PROC7, Politechnika Lubelska, Studia, semestr 5, Sem V, Sprawozdania, Elektryczny, MIKROPROCESO

więcej podobnych podstron