Adaptacja do wysiłku fizycznego- polepszanie zdolności do wysiłku fizycznego jest możliwe dzięki treningowi fizycznemu o charakterze wytrzymałościowym. Systematyczny trening fizyczny powoduje wielokierunkowe przystosowanie organizmu do wysiłku fizycznego m.in. następuję zmiany w mięśniach, zmienia się skład krwi, polepszają się parametry pracy układu oddechowego, układ krążenia odpowiada mniejszymi zmianami przy tym samym wysiłku fizycznym.
Czynność robocza- każda dowolna czynność podejmowana przez pracownika w celu osiągnięcia rezultatu przewidzianego dla systemu pracy (zadania roboczego). W normach definiowana jako aktywizacja mięśni w celu wykonania czynności.
Formy pracy- to wszelkie możliwe zadania robocze usystematyzowane pod względem obciążenia układów i narządów ciała ludzkiego wykonywanymi czynnościami. Wyróżniamy formy pracy: energetyczna (fizyczna,ruchowa), informacyjna (intelektualna, umysłowa).
Obciążenie ergonomiczne- suma wszystkich obciążeń występujących w systemie pracy, działających na człowieka. Wyróżnia się obciążenia ergonomiczne: statyczne (obciążenia na nieruchomą pozycję), dynamiczne ( obciążenia na ruchomą pozycję), psychiczne (wszystkie wewnętrzne i zewnętrzne obciążenia w systemie pracy).
Fizjologia pracy- nauka zajmująca się badaniem: obciążenia fizjologicznego podczas wykonywania pracy fizycznej przy różnym stopniu obciążenia pracą, wpływu wysiłku fizycznego i czynników środowiska pracy na organizm człowieka. W jej ramach bada się zjawiska biologiczne np. oddychanie, krążenie krwi itp.
Praca i zmęczenie- praca: czynność jakiegokolwiek narządu lub układu, wpływa na każdy z układów człowieka powodując jego obciążenie. Zmęczenie: wywołane obciążeniem przez pewien czas, okresowe zakłócenie równowagi podstawowych procesów życiowych spowodowanych wysiłkiem fizycznym, prowadzi do obniżenia zdolności pracy. Zmęczenia: obwodowe-mięśniowe, ośrodkowe.
Wysiłek fizyczny-związany z pracą mięśni szkieletowych wraz z całym zespołem towarzyszących jej zmian w organizmie. Dzieli się ze względu na: procent zaangażowania masy mięśniowej, zapotrzebowania na tlen, ilości zużytego tlenu, ciężkości pracy.
Wydolność fizyczna organizmu- ogólna kondycja fizyczna, zdolność organizmu człowieka do wysiłku, szybkiej odnowy ustroju po pracy, tolerancji zmian środowiskowych. Jej poziom zależy od wieku, płci, poziomu wytrenowania oraz przebytych schorzeń.
Sprawność fizyczna- zdolność organizmu do wykonywania pewnych czynności ruchowych. Warunkują ją cechy konstytucjonalne, wiek , płeć wrodzone uzdolnienia ruchowe, nabyte umiejętności ruchowe, właściwości fizyczne ustroju, wydolność fizyczna.
Pułap i dług tlenowy- Pułap tlenowy: wielkość opisująca zdolność organizmu do wykonywania wysiłków fizycznych, określa maksymalną ilość tlenu jaka może być wykorzystana przez organizm. Dług tlenowy to ilość tlenu jaka musi być dostarczona do organizmu po zakończonym wysiłku w celu usunięcia skutków wysiłku fizycznego.
Obciążenie fizjologiczne- powodowane przez procesy zachodzące podczas wykonywania pracy fizycznej. Należą do nich pobieranie tlenu i materiałów energetycznych przez mięśnie, wytwarzanie metabolitów i ciepła w organizmie. Wielkość obciążanie nazywamy kosztem fizjologicznym, zależy on od rodzaju, czasu i intensywności wysiłków fizycznych.
Wydatek energetyczny- to ilość energii niezbędnej do pracy. Mierzona jest na dwa sposoby: z uwzględnieniem podstawowej przemiany materii oraz bez (całkowity lub efektywny wydatek energetyczny). Mierzony jest w dżulach [J]. Pomiar ma kluczowe znaczenia przy określaniu prac fizycznych dla danego pracownika.
Obciążenie pracownika pracą fizyczną dynamiczną- pracę fizyczną dzielimy na dynamiczną (obciążane są duże grupy mięśni) oraz jednostronnie dynamiczną (obciążane są małe grupy mięśni). Praca fizyczna dynamiczna to praca wykonywana z przewagą skurczów izotonicznych mięśni. Praca fizyczna dynamiczna może być dodatnia (naprzemienne skurcze i rozluźnienia) oraz ujemna (naprzemienne hamowane rozciąganie i nieobciążone skurcze).
Zmiany zachodzące w organizmie podczas wysiłku fizycznego- podczas wysiłku fizycznego następują zmiany mające na celu zapewnienie mięśniom optymalnych warunków do pracy m.in.: naczynia krwionośne zaopatrujące pracujące mięśnie ulegają poszerzeniu, serce tłoczy więcej krwi w ciągu minuty, wzrasta CO, wzrasta ciśnienie krwi i następuje jej przesuniecie oraz nasila się wymiana gazowa w płucach.
Pomiary V02max- pułap tlenowy można mierzyć metodami wysiłkowymi (maksymalne-wykorzystywane u sportowców, submaksymalne-u osób przeciętnych) i metodami bezwysiłkowymi (u osób starszych lub w razie niemożliwości przeprowadzenia testu wysiłkowego np. za pomocą urządzenia Polar lub metodą Jacksona)
Wskaźniki wydolności fizycznej organizmu- otrzymuje się go przy wykonywaniu niektórych testów wysiłkowych. Są one oparte na pomiarach związanych z przepływem krwi i są łatwe do wykonania. Należą do nich: wskaźnik Ruffiera (próba Martineta), wskaźnik wydolności fizycznej FI (próba harwardzka), krzywe restytucji (test Astranda).
Rodzaje pracy mięśni szkieletowych- skurcz to podstawowy element pracy mięśni. Typy skurczy: izotoniczny (zmiana długości mięśnia, napięcie stałe), izometryczny (zmiana napięcia mięśnia, długość stała), auksotoniczny (zmienne napięcie i długość mięśnia). Podczas pracy statycznej występuje przewaga skurczów izometrycznych, a podczas dynamicznej izotonicznych.
Układy szczególnie zaangażowane podczas wysiłku fizycznego- procesy zachodzące podczas wysiłku fizycznego związane są głównie z trzema układami: czynnym ruchu, krążenia oraz oddechowym. Czynny ruchu: kilkaset mięsni podlegających kontroli woli, kurczą się i rozkurczają. Krążenia: dostarcza tlen i substraty energetyczne pracującym mięśniom, zabiera z nich produkty przemiany materii. Oddechowy: odpowiada za zaopatrywanie krwi w tlen oraz usuwanie z niej dwutlenku węgla.