Zatrucie czadem (tlenkiem węgla)
Tlenek węgla (CO) jest bezwonnym, bezbarwnym i niedrażniącym gazem, o silnych właściwościach toksycznych. Z wdychanym powietrzem dostaje się on do płuc, a stamtąd do krwi, gdzie blokuje hemoglobinę (białko, które jest odpowiedzialne za transport tlenu w organizmie). Konsekwencja jest niedotlenienie narządów, w szczególności serca i mózgu.
Przyczyny:
spaliny samochodowe w zamkniętym garażu
niesprawna wentylacja
niesprawna instalacja grzewcza
dym (np. w czasie pożaru)
Objawy:
senność, osłabienie, apatia
zaburzenia koordynacji, drgawki
jasno-czerwone zabarwienie błon śluzowych i skóry
duszność
śpiączka
nagła śmierć
przewlekłe, nieznaczne "podtruwanie" tlenkiem węgla może wywołać nietolerancję wysiłku, problemy z chodzeniem i osłabienie odruchów
Rozpoznanie:
Rozpoznanie opiera się na relacji właściciela, badaniu klinicznym oraz badaniach dodatkowych - m. in. badanie morfologiczne krwi, badania biochemiczne, badanie moczu, gazometria, czasem możliwe jest oznaczenie poziomu karboksyhemoglobiny (hemoglobina zablokowana przez tlenek węgla).
Postępowanie:
Podstawą leczenia jest TLENOTERAPIA!!! Tlen można podawać przez specjalną maskę, przez kateter donosowy lub przez rurkę dotchawiczą, jednak ta ostatnia metoda może być niemożliwa ze względu na szczękościsk towarzyszący zaczadzeniu. Małego psa można umieścić w komorze tlenowej.
W ciężkich przypadkach konieczna może być mechaniczna wentylacja płuc.
Leczenie wspomagające - w zależności od objawów
Konieczna jest regularna kontrola neurologiczna i badanie serca (osłuchiwanie, EKG)
Zaczadzonym zwierzętom przez kilka tygodni należy ograniczyć aktywność ruchową (ograniczenie zużycia tlenu)