SPRAWOZDANIE
ĆW. 2.3.
Wzrost bakterii w hodowlach płynnych.
Badaliśmy wzrost 4 rodzajów drobnoustrojów w bulionie odżywczym, w dwóch przypadkach: bez parafiny oraz z warstwą parafiny.
Doświadczenie miało pokazać, które szczepy należą do bakterii tlenowych, a które beztlenowych.
Otrzymane wyniki dla probówek bez parafiny:
E.Coli - wzrost dyfuzyjny
B.Subtilis - kożuszek na powierzchni bulionu
Sarcina - osad na dnie probówki
P.fluorescens - wzrost dyfuzyjny
Otrzymane wyniki dla probówek z parafiną:
E.coli - rozwój dyfuzyjny
B.subtilis - kożuszek pod warstewką parafiny
Sarcina - osad na dnie probówki +_
P.fluorescens - osad na dnie + pewna ilość zawiesiny w bulionie
Wniosek:
Bakterie Escherichia coli należą do bakterii względnie beztlenowych dlatego obserwujemy ich rozwój zarówno w probówce z parafiną jak i bez niej.
Bacillus subtilis najlepiej rośnie w warunkach tlenowych. Sarcina lepiej w warunkach beztlenowych, natomiast Pseudomonas fluorescens jest bakterią tlenową.
ĆW. 2.4
Obserwacja morfologii kolonii drobnoustrojów.
Badaliśmy cechy kolonii 3 różnych mikroorganizmów.
Wyniki:
|
Ethanol Red |
Pseudomonas fluorescens |
Rhodotorulla |
Wzrost |
powierzchniowy |
powierzchniowy |
powierzchniowy |
Wielkość |
0,5mm |
3mm |
4mm |
Kształt |
okrągłe |
okrągłe |
okrągłe |
Wzniesienie |
lekko wypukłe |
kraterowate |
silnie wypukłe |
Brzeg |
gładki |
gładki |
gładki |
Przejrzystość |
nieprzejrzyste |
półprzejrzyste |
nieprzejrzyste |
Fluorescencja |
brak |
fluorescencja |
brak |
Barwa |
biała |
kremowa |
różowa |
zapach |
zapach drożdży |
mocny charakterystyczny |
charakterystyczny |
ĆW. 2.5.
Techniki posiewów ezą.
Po inkubacji badaliśmy wygląd kolonii zależnie od sposobu posiewu.
1)Posiew do bulionu:
E.coli - osad, zmętnienie
B.subtilis - kożuszek na powierzchni bulionu
2)Posiew na skos:
E.coli - drobnoustroje na całej powierzchni skosu
B.subtilis - najwięcej na dole skosu, im wyżej tym mniej
3)Posiew na słupek:
E.coli - rozwój drobnoustroju na powierzchni i wewnątrz agaru
B.subtilis - głównie rozwój na powierzchni agaru
ĆW. 2.6.
Izolacja czystych kultur bakterii metoda płytkową z zastosowaniem posiewu redukcyjnego.
na przykładzie Serrati marcescens:
Celem ćwiczenia było wyizolowanie czystej kultury mikroorganizmu którym w naszym przypadku była Seratia marcescens. Wyżarzoną ezą naniosłyśmy na powierzchnię płytki Petriego z agarem odżywczym kulturę bakteryjną tworząc na nim rysy. Po ponownym wyżarzeniu ezy wykonałyśmy rozsiew pobierając materiał z miejsca pierwszego posiewu. Po czym powtórzyłyśmy rozsiew pobierając materiał z miejsca drugiego posiewu.
Wniosek:
Izolacja czystych kultur wymaga pracy w sterylnych warunkach. W naszym przypadku posiew miał dwa różne kolory co świadczy o zanieczyszczonej hodowli lub niezbyt dokładnym wyżarzeniu ezy po wcześniejszych doświadczeniach. Mimo to udało się wyhodować pojedyncze kolonie.
ĆW. 2.7.
Metoda posiewu powierzchniowego (murawowego).
Naniesione na powierzchnię agaru za pomocą pipety niewielka ilość E.coli zostaje rozprowadzona równomiernie sterylną głaszczką po całej powierzchni agaru w szalce Petriego. Następnie materiał poddajemy inkubacji.
Wnioski
Posiew na murawę pozwala na uzyskanie pojedynczych kolonii tylko przy dużych rozcieńczeniach badanego materiału. Przy małych rozcieńczeniach obserwuje się jednolity wzrost bakterii na całej powierzchni płytki w postaci nalotu (murawy)
ĆW. 2.8.
Badanie zdolności hydrolizy skrobi przez bakterie.
Na podzieloną na pół szalkę z podłożem zawierającym 2% rozpuszczalnej skrobi nanieśliśmy odpowiednio E. coli po jednej stronie i B. subtilis po drugiej. Po inkubacji dodaliśmy do płytki kilka kropli płynu Lugola.
Obserwacje:
E. coli - brak zmian; płyn Lugola ma barwę granatową
B. subtilis - wokół kolonii pojawiło się brązowawe zabarwienie
Wniosek:
Bacillus subtilis w przeciwieństwie do E. coli rozkłada skrobie.
ĆW. 2.9.
Wykrywanie produktów rozkładu tłuszczów przez mikroorganizmy.
Na dwóch płytkach z podłożem agarowym zawierającym tłuszcz roślinny umieściliśmy kolejno:
Na pierwszej: P. fluorescens i E. coli (każda na jednej połowie szalki)
Na drugiej: B. subtilis i S. marcescens (tu także dzielimy szalkę na dwie części).
Po inkubacji zalewamy kolonie 20% roztworem siarczanu(VI)miedzi.
Obserwacje:
P. fluorescens - zmiana zabarwienia z niebieskiego na zielony
E. coli - zabarwienie niebieskie
B. subtilis - zabarwienie niebieskie
S. marcescens - zmiana zabarwienia na zielony
Wnioski:
Drobnoustroje takie jak P. fluorescens i S. marcescens rozkładają tłuszcze.
ĆW. 2.10.
Upłynnianie żelatyny przez mikroorganizmy.
Na dwie szalki podzielone każda na dwie części nanieśliśmy następująco:
- na pierwszą: B. subtilis i P. vulgaris
- na drugą: E.coli i S. marcescens
Każda z szalek zawierała podłoże żelatynowe. Po inkubacji płytki zalewaliśmy sublimatem.
Obserwacje:
1)B. subtilis - żelatyna upłynniona w niewielkim stopniu
P. vulgaris - upłynnia żelatynę
2)E. coli - żelatyna nieupłynniona
S. marcescens - upłynnia żelatynę
ĆW. 2.11.
Wytwarzanie siarkowodoru przez mikroorganizmy.
Do czterech probówek zawierające w podłożu octan potasu zaszczepiłyśmy kolejno:
-Stophylococcus ureus
-Proteus vulgaris
-Bacillus subtilis
Ostatnia probówka pozostała próbką kontrolną.
Po inkubacji dokonałyśmy obserwacji.
Obserwacje:
1) S. aureus - brak widocznych zmian
2) P. vulgaris - ciemniejsze ślady w probówce
3) B. subtilis - brak widocznych zmian
Wnioski: Doświadczenie nie powiodło się w pełni, ponieważ w próbówce zawierającej szczep P. vulgaris powinien pojawić się czarny nalot świadczący o powstającym siarkowodorze.
Literatura:
wikipedia.org
Mikrobiologia Ogólna - skrypt - pod red. Józefa Kura
http://www.sciaga.pl/tekst/36561-37-mikrobiologia