OBLICZENIA:
Obliczam średnią wartość rzeczywistej grubości płytki d:
Wyznaczam średni błąd kwadratowy średniej arytmetycznej wartości d:
Lp. |
di |
(di-d) |
(di-d)² |
1. |
1,51 |
0 |
0 |
2. |
1,50 |
-0,01 |
0,0001 |
3. |
1,52 |
0,01 |
0,0001 |
4. |
1,50 |
-0,01 |
0,0001 |
5. |
1,52 |
0,01 |
0,0001 |
Obliczam średnią wartość pozornej grubości h:
Wyznaczam średni błąd kwadratowy średniej arytmetycznej wartości h:
lp. |
hi |
(hi-h) |
(hi-h)² |
1. |
0,987 |
-0,023 |
0,000529 |
2. |
0,999 |
-0,002 |
0,000004 |
3. |
0,980 |
-0,021 |
|
4. |
1,027 |
|
|
5. |
1,021 |
|
|
Obliczam współczynnik załamania płytki szklanej ze wzoru:
Wyznaczam błąd współczynnika załamania n metodą pochodnej logarytmicznej:
WNIOSKI:
Na przebieg doświadczenia miały wpływ błędy związane z niewłaściwym uszyciem mikromieża i z odczytem z tego przyrządu.
Kolejnym czynnikiem powodującym błąd było niewłaściwe posługiwanie się mikroskopem jak również , niezbyt wyraźne uchwycenie ostrości obrazu.