WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWEK
Wypolerowana powierzchnia kulista soczewki ma własności zwierciadła sferycznego , bo częściowo odbija padające na nią promieniowanie. Na tej właściwości soczewek oparta jest metoda pomiaru promienia krzywizny ich powierzchni. Metodę tę można stosować w przypadku soczewek o stosunkowo długich ogniskowych. Jeżeli przed soczewką np. wklęsło-wypukłą , umieścimy przedmiot o długości L , tak ,że znajdzie się on przed powierzchnią wypukłą, to zauważymy ,że utworzą się obrazy przedmiotu, bowiem obie powierzchnie soczewki działają jak zwierciadła.
MIKROSKOP
Mikroskop jest przyrządem optycznym służącym do zwiększania kąta widzenia przedmiotów położonych blisko oka ( w odległości dokładnego widzenia ). Składa się on z dwóch optycznych układów zbierających: obiektywu i okularu. Obiektyw wytwarza obraz rzeczywisty, powiększony i odwrócony przedmiotu umieszczonego w pobliży ogniska. Obraz ten, oglądany przez okular, który działa jak lupa jest jeszcze raz powiększony. Ostateczny obraz przedstawiający się oku jest więc obrazem odwróconym i urojonym. Jeżeli obserwujemy obraz okiem akomodowanym na nieskończoność (najmniejszy wysiłek oka ), to okular mikroskopu musi być tak ustawiony, aby obraz rzeczywisty dawany przez obiektyw znalazł się w płaszczyźnie ogniskowej okularu; wówczas promienie wchodzące do oka tworzą wiązki równoległe. Można oczywiście obserwować obraz również okiem akomodowanym na odległość dokładnego widzenia, kiedy to obraz dawany przez obiektyw znajduje się w odległości ( w stosunku do okularu ) mniejszej niż ogniskowa, zaś obraz urojony powstaje wtedy w odległości dokładnego widzenia, dla oka umieszczonego tuż za okularem.
ZDOLNOŚĆ ROZDZIELCZA MIKROSKOPU.
Od mikroskopu wymaga się, aby w obrazie oglądanego przedmiotu nawet najmniejsze odległości były rozpoznawane jako odstępy wyraźnie zaznaczonych punktów. Stosowanie coraz to większych powiększeń mikroskopu (przez odpowiedni dobór wartości l, f1, f2 ), zgodnie z wzorem który nie stawia w tym względzie żadnych ograniczeń, czyni zadość temu wymaganiu, ale tylko do pewnych granic. Nawet najstaranniej skorygowane obiektywy, usuwające wady obrazów soczewkowych, posiadają ograniczoną zdolność rozdzielczą, tzn. pozwalają na rozróżnianie w otrzymanym obrazie tylko określonej, minimalnej odległości dwóch punktów przedmiotów.
2