PODSTAWOWE ĆWICZENIA
Na samym wstępie musimy przyznać, że
szamańskie techniki mają w sobie pewien splendor. Wielu ludzi aspiruje do praktykowania w szamańskim stylu, ale o dwóch sprawach należy pamiętać - to bardzo ciężka praca, a kogoś, kto nie ma innych zobowiązań, szamanizm może zabrać o wiele dalej niż się tego spodziewa. Zawarliśmy tu ćwiczenia, które uznaliśmy za użyteczne podczas stawiania pierwszych kroków w magicznym świecie.
Z mojego punktu widzenia, podstawy szamańskiego podejścia to:
1. wyostrzenie zmysłów
2. świadomości i zrozumienie ciała i umysłu.
3. zrozumienie własnego ja
4. empatia
5. potrzeba obcowania z innymi (czy to ludźmi, czy duchami)
Jak już wspomniałem we wstępie, nie da się tak po prostu `nauczyć jak być szamanem'. W przeciwieństwie do zachodnich i śródziemnomorskich szkół wtajemniczenie, szaman nie zdobywa wiedzy w samotności. Potrzebuje społeczności, nawet małej, lub rozsianej po świecie, aby w niej żyć i uczyć się. Otrzymywanie informacji zwrotnych, porad i krytyki jest absolutnie niezbędne. Każdy może się ogłosić kimkolwiek, jeśli tylko własną opinię uznaje za słuszną w swoim móżdżku. Można też wejść w konkretny system i zdobyć mnóstwo fikuśnych tytułów i stopni, ale tam, w szerokim świecie liczy się tylko jedno - kompetencja, umiejętność wykonania usługi, którą w naszym złożonym i zróżnicowanym społeczeństwie może być błogosławienie domów, branie udziału w pogrzebach i ślubach a nawet pomoc w zdobyciu zasiłku. Wszystko zależy od tego jakie masz umiejętności, co jesteś w stanie zrobic i jaką wybrałeś drogę. Z mojego punktu widzenia, nieważne z jakiego systemu korzystasz, byle tylko działania były owocne dla ciebie, a tym bardziej, klientów.
Kilka słów o praktyce
Jednym z celów opisanych tu ćwiczeń jest umożliwienie Ci przełamania nieświadomych przyzwyczajeń Ciała i Umysłu. W rezultacie, rozwiniesz percepcję ze zwyczajnej w nadzwyczajną. To wymaga praktyki, a ona z kolei wymaga determinacji, wytrwałości i po prostu, chwilami oślego uporu. Po rozpoczęciu ćwiczeń, spotkasz swojego `wewnętrznego wroga', własną niemoc i opór przed nauką nowych umiejętności. To bardziej podstępny przeciwnik niż jakikolwiek duch napotkany we śnie lub wizji. Jak już zapewne wiesz, łatwiej jest znaleźć wymówkę, żeby odłożyć ćwiczenie do jutra, niż się nim po prostu zając.
Radzę też, żeby wszystkie ćwiczenia, eksperymenty i przemyślenia zapisywać w notatniku. Dzięki temu będziesz mógł śledzić swoje postępy i powraca do opisów w przyszłości.
Trzy etapy nauki
Podczas wykonywania ćwiczenia, zazwyczaj doświadczamy trzech wyraźnych etapów nauki:
1. Na początku, kiedy ćwiczenie jest czymś nowym mamy uczucie, że szybko czynimy postępy i wynosimy z ćwiczenia wiele korzyści.
2. Po pewnym czasie kiedy mija pierwszy entuzjazm dochodzimy do `suchej' fazy, i mamy wrażenie, że nic z ćwiczenia nie wynika. Wiele osób w tym momencie po prostu porzuca praktykę. Jedynym wyjściem jest zaciśnięcie zębów i kontynuowanie.
3. Jeśli uda nam się pokonać tą przeszkodę, zostaniemy nagrodzeni pełną świadomością swoich postępów i odczujemy wszystkie korzyści wynikające z tego co robiliśmy. Przejście przez `górkę' drugiej fazy wymaga wysiłku, ale jeśli będziesz zdawać sobie sprawę z tego co się dzieje, to nie poddasz się pierwszym oznakom niemocy.
Ćwiczenie wzroku
Zmysł wzroku jest główną drogą, jaką odbieramy informacje z otaczającego świata. Jesteśmy nieustannie bombardowani obrazami i nawet gdy zamkniemy oczy, możemy zwizualizowac świat równie bogaty w szczegóły i wydarzenia. Tak bardzo polegamy na wzroku, że kiedy go stracimy, inne zmysły się automatycznie wyostrzają. Pierwszym punktem, który należy podkreślić, jest to, że wokół nas dzieje się bardzo dużo rzeczy, których niezauważany.
Spacer znaną trasą
Wybierz trasę, do której jesteś przyzwyczajony, na tyle, że nie zauważasz już szczegółów rzeczy znajdujących się po drodze. Tym razem staraj się być intensywnie świadomy szczegółów wszystkiego co mijasz, a po powrocie zanotuj wszystko co udało ci się zauważyć. Innym wariantem tego ćwiczenia byłoby przeprowadzenie grupy ludzi z jednej okolicy do drugiej i poproszenie by zanotowali wszystko co dostrzegli po drodze.
Gra Kim
Umieść na tacy kilka przedmiotów, popatrz na nie przez jakąś minutę, po czym zakryj szmatką. Sprawdź ile przedmiotów uda ci się przypomnieć po 30 sekundach. Spróbuj tego zarówno ze znanymi jak i nieznanymi przedmiotami.
Jeden Kolor
Poświeć na to cały dzień, albo nawet tydzień. Wybierz kolor i staraj się zwracać uwagę na to w jaki sposób pojawia się w twoim otoczeniu, wpływa na twoje myśli, nastrój a może nawet na ludzi w pobliżu.
Takie ćwiczenia prowadzą do zrozumienia, że bardzo często jesteśmy zbyt leniwi, żeby dostrzec to co się dzieje wokół nas. Zazwyczaj wyłączamy więcej informacji niż pozwalamy sobie zauważyć i nie zwracamy uwagi na subtelne zmiany w otoczeniu. A to właśnie one często odgrywają kluczową rolę w naszym magicznym rozwoju.
Kolorowa Medytacja
Celem tego ćwiczenia jest rozwinięcie umiejętności wizualizacji. Wyobrażaj sobie dźwięki, smaki, a nawet wrażenia dotykowe, jako kolory i pozwól im zalać pole widzenia twojego wewnętrznego oka.
Zwierzę/Roślina/Kolor
To może by ciekawy i zabawny sposób na odkrycie nowych sposobów postrzegania ludzi. Przeprowadziliśmy to ćwiczenie w grupie, podczas Kursu Szamańskiego Rozwoju. Polega na tym, że każdy obserwuje innych członków grupy przez kilka minut, po czym dopasowuje każdego zwierzęcia, rośliny i koloru jaki uzna za najbardziej odpowiedni. Później wszyscy po kolei odczytują swoje listy i czasami okazuje się, ze wiele osób ma zaskakująco zbieżne skojarzenia. Można wykorzystać to ćwiczenie jako bazę do dyskusji na temat związków cech ludzkich z żywiołami lub innymi symbolicznymi skojarzeniami.
Patrząc na ludzi odbieramy szeroki zakres sygnałów i wskazówek, które przybierają `kolor' naszych zwyczajów, przekonań i wierzeń. Doskonale to widać w sytuacji, kiedy siedzimy i obserwujemy przechodniów. W ciągu kilku sekund potrafimy wyobrazić sobie całą historię ich życia. Możesz by zaskoczony, ile informacji da się zdobyć, ledwo spojrzawszy na kogoś. Zwracanie uwagi na ludzi i odrzucenie własnych przekonań na ich temat to ważne umiejętności, które należy rozwinąć, aby móc pracować z innymi.
Widzenie Aury
Jest pewna historia o młodym człowieku, który przeczytał książkę o aurach drzew i ich kolorach. Spędził mnóstwo czasu koncentrując się aby zobaczyć aury drzew, niestety, bezskutecznie. Pewnego dnia, rozmyślał nad tym jak wyglądałaby aura jarzębiny, gdyby tylko ją widział. Pomyślał, że pewnie byłaby lekko złota, rdzawo-brązowa o żółtawych brzegach… I nagle zdał sobie sprawę z tego, że widzi aurę drzewa! Zrozumiał też że widzenie aury nie polega na fizycznym postrzeganiu, lecz raczej na otwarciu umysłu na wrażenia. Jako, ze wzrok jest naszym dominującym zmysłem, zazwyczaj odbieramy te wrażenia jako wizualne, np. kolory, ale nie ma powodu, dla którego nie moglibyśmy używać do tego innych zmysłów. Należy też pamiętać, że często widzimy to, co spodziewamy się zobaczyć, a nie to co faktycznie tam jest.
ĆWICZENIA SŁUCHU
Bez przerwy z wszystkich stron dociera do nas kaskada dźwięków, od przemysłowych i elektronicznych po powolne bicie serca i szum krwi przepływającej w żyłach. Większą cześć naszego czasu poświęcamy na rozmyślne niesłuchanie i filtrowanie informacji, niż na zwracanie uwagi na to, co się dzieje. Nasze mózgi uczą się jak rozróżnić dźwięki `ważne' od tych które nie sygnalizują niebezpieczeństwa. Znane są przypadki żołnierzy, którzy potrafili spać podczas ostrzału artyleryjskiego, ale budzili się, gdy usłyszeli jak ktoś w odległości kilku kroków odbezpiecza broń.
Aktywne słuchanie
Usiądź w pokoju, którym rozlega się stały, rytmiczny dźwięk, na przykład tykanie zegara. Jeśli zajmiesz się czymś innym, to w końcu zorientujesz się, że ten dźwięk znika z pola twojej świadomości. Interesująco byłoby codziennie ćwiczyć utrzymywanie świadomości dźwięków, na które zazwyczaj nie zwracamy uwagi, lub nawet intensywne koncentrowanie się na nich. Słuchanie jest bardzo ważną umiejętnością w kontaktach z innymi. Często tylko udajemy, że słuchamy, podczas gdy naprawdę tylko czekamy, aż skończą i pozwolą nam mówić. Złapanie siebie na czymś takim może być wartościową lekcją.
Medytacyjne nucenie
To ćwiczenie dla grupy. Należy usiąść w kręgu, z zamkniętymi oczami i zacząć nucić. Każdy może nucić w swoim tempie, we własnej tonacji i przerywać kiedy zechce. Ćwiczenie powinno trwać co najmniej 15 minut, później można podzielić się wrażeniami.
Koncentracja na dźwięku
Powtarzanie słowa lub frazy jest jednym z najprostszych i najbardziej skutecznych sposobów na osiągniecie stanu skupienia uwagi na jednym punkcie. Wystarczy tylko usiąść w wygodnej pozycji i powtarzać, najpierw na głos a potem po cichu. Po pewnym czasie możesz stracić świadomość powtarzania i odnieść wrażenie, że to dźwięk się sam powtarza przez ciebie.
Odczuwanie muzyki
Kolejnym sposobem na zwiększenie wrażliwości na dźwięki jest słuchanie muzyki, zarówno w grupie, jak i pojedynczo. Prostym ćwiczeniem i techniką relaksacyjną jest przesłuchanie utworu muzycznego z intencją odczuwania muzyki w całym ciele i obserwowania obrazów czy nawet zapachów, które mogą się pojawić w umyśle.
Ćwiczenia węchu
Węch jest prawdopodobnie najsłabiej zrozumianym i najbardziej niedocenianym z naszych zmysłów. Ciężko jest nam opisać jakiś zapach bez porównywania go z innymi. Zapachy otaczają nas ze wszystkich stron, ale do naszej świadomości docierają tylko wyjątkowo przyjemne lub odrażające, innych nie zauważamy, o ile nie podejmiemy świadomego wysiłku, żeby zwrócić na nie uwagę. Mimo to, zapachy mają niezwykle potężną moc przywoływania wspomnień i stanów emocjonalnych. Wystarczy najmniejszy powiew pewnych zapachów, by wywołać pożądanie, głód, pragnienie lub obraz wydarzenia z przeszłości. Zapachy są gorącą linią, która łączy nas z pamięcią. Większość szpitali jest zaopatrzona w `zestawy śpiączkowe', zawierające potężne, syntetyczne zapachy, od świeżo skoszonej trawy do dymu cygara, które mają pomagać w wybudzaniu ofiar wypadków z głębokiej śpiączki. Warto jest zwrócić uwagę na to jak postrzegamy zapachy i w jaki sposób wpływają na nasze zachowanie, czy zainteresować się zapachem własnego ciała, który w naszym sterylnym społeczeństwie stał się tematem tabu. Zapach potu zmienia się od czasu do czasu, w zależności od diety i stanu organizmu. Przy pomocy feromonów (substancji infochemicznych) przekazujemy i podświadomie odbieramy mnóstwo informacji. Niewykluczone, że ludzie, jak i zwierzęta są w stanie wychwycić zapachową wiadomość na temat strachu, bólu, przyjemności i najróżniejszych chorób. Aura otaczająca niektórych ludzi, wywołująca u innych strach, lub spokój, może mieć związek z feromonami. Osoba opłakująca utratę partnera, może poczuć jego pocieszającą obecność, jeśli wychwyci jego unikalny zapach. Wiele duchów oznajmia swoje przybycie nagłym przypływem zapachów, a dziwne wonie często towarzyszą spotkaniom z UFO.
Skojarzenia z obrazem lub wspomnieniem
To ćwiczenie pokazuje przywoławczą moc zapachów. Poproś kogoś o przygotowanie różnych substancji zapachowych (np. olejków aromatycznych) w nieoznakowanych pojemnikach. Zrelaksuj się i powąchaj każdy z pojemników, pozwalając obrazom i wspomnieniom pojawić się w twoim umyśle. Podążaj za nimi.
Alfabet zapachów
Zamiast polegać na tym co inni ludzie przypisują do perfum i kadzideł, wymyśl własne skojarzenia. To okaże się bardzo przydatne jeśli zechcesz zrobić własne kadzidło lub skorzystać z zapachów w trakcie uzdrawiania czy osiągania transu.