Źródła odnawialne:
– biomasę we wszystkich postaciach,– energię wody,– energię wiatru,– pompy ciepła,– energię słoneczną,– energię geotermalną
Ze względu na znaczenie w ogólnym bilansie energetycznym określono potencjał energetyczny tych składników biomasy, które w województwie warmińsko-mazurskim mają lub mogą mieć istotny udział.
Należą do nich:– słoma,– uprawy energetyczne,– biogaz,– drewno opałowe i odpady drzewne.
Gleby województwa warmińsko-mazurskiego charakteryzują się dużą zmiennością, na którą ma wpływ:- różnorodność skał macierzystych, -urozmaicona rzeźba -odmienne warunki klimatyczne i hydrologiczne.
Różnorodność ta powoduje, że na obszarze województwa występuje strefowa zmienność pokrywy glebowej w kierunku północ-południe.
-Strefa północna – występują gleby urodzajne, przeważnie brunatne, a także spotyka się czarne ziemie;
-Strefa środkowa – charakteryzuje się różnorodnością pokrywy glebowej (gleby brunatne, płowe, rdzawe, deluwialne, glejowe). W tej strefie ważną rolę spełniają zwłaszcza torfowiska;
-Strefa południowa –gleby mało urodzajne, piaski fluwioglacjalne, przeważnie rdzawe i bielicowe.
52%brunatne 26%bielice7%bagienne 5%mady
W Woje.70%brunatne14%hydrogeniczne
MELIORACJE
-Ogólna powierzchnia zmeliorowanych użytków rolnych w województwie stanowi ponad 50% -ogólnej powierzchni użytków rolnych (w kraju 36,2%).
-Zabiegi melioracyjne sprowadzają się przede wszystkim do odwadniania (drenowania) zarówno gruntów ornych, jak i użytków zielonych.
-W przypadku zabiegów polegających na osuszaniu terenów podmokłych i bagien bardzo często dochodzi do stopniowego pogarszania ich wartości rolniczej, której konsekwencją jest ich degradacja. Problem ten występuje szczególnie w południowej strefie województwa.
PRZYCZYNY EKOLOGICZNEGO SKAŻENIA ŻYWNOŚCI
-Rozwój populacji ludzi i konieczność wyżywienia (zwiększanie areału pól uprawnych kosztem powierzchni lasów oraz intensyfikacja rolnictwa)
-Zanieczyszczenie powietrza (przemysł, motoryzacja) w krajach rozwiniętych
-Zanieczyszczenie wód ściekami przemysłowymi i komunalnymi (około 40% wód powierzchniowych jest silnie zanieczyszczonych) , co uniemożliwia ich gospodarcze wykorzystanie
związki szkodliwe dla człowieka i zwierząt są: metale ciężkie, pestycydy, Radionukleidy , WWA , polichloro- i polibromowane bifenyle i dibenzofurany.
W żywności występuje bardzo duża liczba metali
Źródła zanieczyszczenia:powietrze atmosferyczne, gleba, woda
proces produkcji i przetwarzania ,opakowania do przechowywania i transportu
Ale także :-odcieki z podmiejskich wysypiska i składowiska odpadów komunalnych i przemysłowych
-nawozy fosforowe i wapniowe, obornik i ścieki komunalne-środki dezynfekujące i ochrony roślin, komponenty paszowe zanieczyszczone studnie i powierzchniowe ujęcia wody
Kumulacja metali pobranych z gleby przez rośliny zależy od:
-temperatury-odczynu-pojemności wodnej-potencjału redoks -obecności związków kompleksowych
-obecności drobnoustrojów-stopnia wysycenia gleby
Zasadniczym aktem UE ustalającym maksymalne dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych jest Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19.12.2006 r.
W przypadku rtęci rozporządzenie to podaje jedynie maksymalne poziomy zanieczyszczeń dla produktów rybołówstwa i niektórych gatunków ryb (0,5-1,0 mg/kg).
Rozporządzenie podaje również dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń cyną nieorganiczna, której zawartość w żywności pakowanej w puszki nie może przekraczać 50-200 mg/kg.
Europejska Komisja Ekspertów FAO/WHO ds. Żywności (JECEFA) ustaliła, że przekroczenie norm zawartości metali w produktach żywnościowych nie dyskwalifikuje ich całkiem pod względem przydatności w żywieniu człowieka. Ważna jest wielkość pobierania metali z pokarmem w określonym czasie.
Ekspertyza dotycząca skażenia polskiej żywności wykazała że tradycyjnie odżywiający się Polak pobiera 20% Pb, 40% Cd, 35% Hg dopuszczalnej dawki tygodniowej. Najwięcej tych metali dostarcza żywność roślinna.
Szkodliwość
Oddziaływanie mikotoksyn na organizm człowieka może mieć charakter zaburzeń o przebiegu ostrym lub przewlekłym. Niekiedy nawet niewielkie ilości silnie toksycznej mikotoksyny powodują groźne w przebiegu zmiany w procesie przemian białek, tłuszczów lub węglowodanów.
W zanieczyszczonej żywności i paszach z importu występują aflatoksyny i fumonizyny.
-Żywność może być skażona przez różne grzyby, wytwarzające więcej niż jedną toksynę (przeważnie zboża).-Najbardziej toksyczną spośród wszystkich mikotoksyn jest fumonizyna B1 a najmniej sterigmatocystyna.
!Wrażliwość zwierząt laboratoryjnych i hodowlanych na ostre zatrucia mikotoksynami jest bardzo zróżnicowana.
Najbardziej wrażliwe np. na aflatoksynę B1 są: pisklęta kaczek, pstrągi, świnki morskie, psy, króliki, indyki – DL 50 < 1mg/kg masy ciała.
Zwierzęta tolerujące DL 50 >10 mg/kg to: świnie, cielęta, szczury.
Objawów chorobowych nie mają myszy i owce.
Na fumonizyny są wrażliwe konie i świnie, bydło jest odporne.
PESTYCYDY
Pestycydy (pestis – szkodnik, zaraza, cedeo – zabijam) to bardzo duża grupa związków chemicznych pochodzenia naturalnego (roślinne) i syntetycznego, stosowanych do niszczenia pasożytów człowieka, zwierząt hodowlanych i roślin.
Są to substancje o dużej aktywności biologicznej i szerokim zakresie potencjalnego oddziaływania szkodliwego na człowieka i inne pożyteczne formy.
Pestycydy najczęściej klasyfikuje się ze względu na:
kierunek zastosowania i sposób działania
właściwości chemiczne i toksykologiczne.
Według Ustawy o ochronie roślin uprawnych z dnia 12.07.1995r. (Dz U RP Nr 90, poz.446), środkami ochrony roślin są substancje lub mieszaniny substancji, przeznaczone do:
a) ochrony roślin uprawnych przed organizmami szkodliwymi;
b) niszczenia niepożądanych roślin;
c) regulacji wzrostu, rozwoju i innych procesów biologicznych w roślinach uprawnych;
d) poprawy właściwości lub skuteczności substancji, o których mowa w punktach a-c;
PODZIAŁ PESTYCYDÓW
Ze względu na kierunek działania:
zoocydy (zwalczające szkodniki zwierzęce)
bakteriocydy (bakteriobójcze)
herbicydy (chwastobójcze)
fungicydy (grzybobójcze)
Ze względu na sposób działania:
środki kontaktowe
żołądkowe
duszące
Objawy zatrucia
Symptomy pojawiają się bardzo szybko, nawet do paru minut po ekspozycji na czynnik chorobotwórczy:
pierwsze objawy: nudności, zwężenie źrenic, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, pocenie się, obfita ślina, zaburzenia pracy serca.
kolejne objawy: brak koordynacji ruchowej, drżenie kończyn, oczopląs, a także osłabieniem siły mięśniowej wybranych mięśni
ostatnim etapem są zaburzenia ze strony mózgu takie jak: zawroty głowy, otępienie, wzmożona senność, może również nastąpić poważne zaburzenie ze strony pracy układu oddechowo-naczyniowego prowadzące do śmierci.
TOKSYCZNOŚĆ
Rtęć należy do pierwiastków, które już w niewielkich ilościach działają toksycznie na człowieka.
Toksycznie działa zarówno rtęć metaliczna jak i jej połączenia nieorganiczne, które w środowisku mogą być przekształcane przez mikroflorę do związków organicznych łatwiej wchłanianych i trudniej wydalanych przez organizmy zwierzęce.
Działanie rtęci prowadzi do zaburzeń procesów biochemicznych organizmu. Objawy ostrych zatruć występują szybko i są to reakcje ze strony układu nerwowego.
Zatrucia przewlekłe prowadzą do uszkodzenia mózgu, martwiczego zapalenia jelit, uszkodzenia w wątroby, nerek i serca.
Źródła radionuklidów w żywności:
naturalne promieniowanie kosmiczne,
naturalne izotopy promieniotwórcze znajdujące się w glebie, skałach, wodzie i powietrzu i w organizmach żywych
próby nuklearne,
awarie reaktorów atomowych
nieodpowiednie zabezpieczenie odpadów radioaktywnych
O efekcie biologicznym decyduje:dawka pochłonięta przez organizm, rodzaj cząstek jonizujących ,ich metabolizm oraz ,rozmieszczenie w organizmie
Głównym źródłem dioksyn w środowisku naturalnym jest niekontrolowane spalanie odpadów komunalnych, co ma miejsce w piecach domowych, przestarzałych spalarniach bez oczyszczania spalin, w spalaniu odpadów na wolnym powietrzu. Ich szkodliwe działanie polega głównie na zakłóceniu funkcji wydzielania wewnętrznego hormonów sterydowych, co skutkuje obniżeniem płodności, trudnościom w zachodzeniu i utrzymaniu ciąży, a nawet bezpłodnością
choroby nowotworowe, alergie, astma, choroby narządów wzroku i słuchu (powodowane nadmiarem światła, hałasu, promieniowania ultrafioletowego), choroby psychiczne (stres, nerwica, depresja, schizofrenia), choroby układu krwionośnego, choroby skóry, problemy z płodnością i ciążą.