Opracowanie mikroby – poprawki Ania Gorlicka, Edyta Izdebska

Zakażenia dróg oddechowych.

1. 7-letnie dziecko z wysoką gorączką 39°C z bólem gardła od 2 dni. W badaniach : zaczerwienienie gardła, obrzęknięte migdałki pokryte gęstą ropną wydzieliną, powiększone węzły chłonne podżuchwowe.

Streptococcus Pyogenes (Grupa A Lancefield, β-hemoliza) albo mononukleoza

1. Wymaz z Gardła (Unieruchomić język szpatułką, pobrać z białego wysięku, unikając kontaktu ze śliną i miejscami niezmienionymi, pobierać na wacik materiał).

2. Nie wykonuje się preparatów bezpośrednich – flora fizjologiczna.

Niebieskie (G+) ziarenkowce ułożone w łańcuchy.

3. Materiał wysiewa się na agar z krwią i podłoża namnażające (bulion Todda – Hewitta lub cukrowy). W przypadku zakażeń uogólnionych pobiera się krew i hoduje w warunkach tlenowych i beztlenowych. Materiały zawierające oprócz paciorkowców różnorodną florę bakteryjną, należy wysiewać na agar z krwią i podłoża selektywne (podłoże Pike'a, podłoże Holmesa i Termita i inne) [posiew na poż. beztlenowe wykonuje się w przypadku podejrzewania zakażenia paciorkowcami beztlenowymi albo obecności paciorkowców w preparacie mikroskopowym, a braku wzrostu lub materiał wydziela przykrą woń charakterystyczną dla beztlenowców].

Kolonie średnicy 1-2mm, gładkie, okrągłe dookoła przeźroczysta strefa (β-hemoliza).

4. Identyfikacja oparta na typie hemolizy(β), analizie cech biochemicznych, wrażliwości na

związki (na bacytracynę (+)), nie wrażliwe na 6,5% NaCl, żołć i optochinę (-)

Białko M, Streptolizyna O

Testy EIA (5-10min i wynik) – wykorzystują unieruchomione p/ciała

5. Penicylina, Erytromycyna

2. 55 letni mężczyzna choruje od ok.9 miesięcy. Objawy : stany podgorączkowe, nocne poty, kaszel z odkrztuszaniem ropnej wydzieli, od niedawna podbarwionej krwią. Od rozpoczęcia choroby pacjent schudł 7 kg. Próba tuberkulinowa dała wynik dodatni.

Mycobacterium tuberculosis (prątek) – Gruźlica

1. Plwocina – duża objętość. Przynajmniej przez 3-5 dni, jedna próbka dziennie. Rano pacjent oklepany, jama ustna przepłukana wodą, pacjent odkrztusza do naczynia. W plwocinie będzie ZAWSZE flora fizjologiczna j. ustnej.

Materiał z bronchoskopii.

Krew.

2. Preparat bezpośredni barwi się metodą Ziehla-Nielsena (I etap – fuksyna karbolowa, płukamy wodą i kwaśnym alkoholem, prątki mają kwas mikolowy – są kwasoodporne i się nie odbarwią, II etap – błękit metylenowy 1-2 min – tło na niebiesko), widać czerwone pałeczki na niebieskim tle.

Stosuje się również metodę fluorescencji barwiąc preparat roztworem fenolu i auraminy – żołte, oranżem akrydyny – czerwone; (inne na zielono)

3. Prątki trudno się hoduje, przez okres 3-6 tygodni, na podłożu specjalnym Lowensteina-Jensena (jaja kurze, L-asparagina, mąka ziemniaczana, glicerol, fosforany potasu, siarczan magnezu, cytrynian magnezu, woda destylowana, zieleń malachitowa, która hamuje kontaminację). Kolonie rosną w postaci charakterystycznych brodawkowatych, kremowych kolonii. Rosną w formie R.

Podłoże Middlebrooka – przezroczyste, łatwiej wykryć małe kolonie

Rożnicowanie z M. Bovis – na pożywce z czerwienią bromokrezolową Wagnera –Mitscherlicha. Pożywka ma kolor niebieski, M. Tuberculosis zmienia jej kolor na żółty po 3-8tyg (utlenianie gliceryny i powstawanie wolnego kwasu ). M. Bovis nie utlenia gliceryny.

Rosną szybciej na bulionie. Wczesne wykrywanie - prekursor znakowany C14. Prątki metabolizują te substancje i uwalniają CO2 znakowany C14.

4. Jedyny odczyn serologiczny to hemaglutynacja Middlebrooka-Dubosa – swoista, ale mało czuła 60%.

Odczyn tuberkulinowy (Test Mantoux) – test śródskórny. Wstrzykujemy 5 jednostek antygenu (tuberkulina). Wynik dodatni – stwardniały rumień, co najmniej 10mm.

Próba tuberkulinowa może być fałszywie dodatnia – wynik krzyżowej reakcji z innymi prątkami, może być też fałszywie ujemna – u ludzi u których nie wytworzyła się nadwrażliwość, u ludzi starych, wyniszczonych inną chorobą lub u których stosuje się leki p/histaminowe lub kortykosteroidy.

Próby biologiczne (2 świnki)

Śwince wstrzykujemy materiał homogenizowany w okolicę węzła pachwinowego. Po 3 tygodniach robimy pierwszą próbę tuberkulinową. 24-48h – naciek -> odczyn dodatni, powiadamiamy lekarza o dodatniej próbie. Jeżeli przeżyją to jedną się zabija po 6 tygodniach a drugą po 12. Oglądamy węzeł, wątrobę, śledzionę, płuca – gruzełki. Preparaty pod mikroskop – prątki.

5. Lekowrażliwość: probówka bez leku i inne z antybiotykami. Gdy na tej bez leku zaobserwujemy wzrost, obserwujemy inne probówki.

Oporności: MDR – wielolekooporność, XDR – oporność na izoniazyd (mutacja w obrębie receptora białkowego InhA) i rifampicynę (mutacja polimerazy RNA zależnej od DNA) + oporność na 3 główne leki z 6 drugiego rzutu.

Prątki są streptomycyno zależne.

Leczenie skojarzone: etambutol, pirazynamid, izoniazyd, streptomycyna (tylko w iniekcji), ryfampicyna (mutacja polimerazy RNA zależnej od DNA powoduje powstanie szczepów opornych).

2 rzutu: kapreomycyna, cykloseryna, fluorochinolony, etionamid.

Szczepionka: BCG z żywych atenuowanych M. Bovis.

3. Dziecko 5-letnie od 2 godzin skarży się na bardzo silny ból gardła, uniemożliwiający przełykanie. Ślina wypływa z ust. Narastająca duszność,

gorączka 39,5°C. Objawy wskazują na ostre zapalenie nagłośni.

Haemophilus influenzae typβ otoczkowy (G- beztlenowa pałeczka)

– Ostre bakteryjne zapalenie nagłośni.

Należy różnicować z obecnością ciała obcego w górnych drogach oddechowych

z pseudokrup? (wirusowym zakażeniem okolicy podgłośniowej)

z paciorkowcowym zapaleniem gardła i migdałkow

1. Przy ostrych zapaleniach nie pobiera się wymazów. materiał pobiera się tylko w

przypadkach przewlekłych, powtarzających się. Więc KREW.

2. Badania mikrobiologiczne: Barwienie Gramma – Gram- pałeczki, szybkie testy lateksowe na antygeny (testy aglutynacji lateksu)

3. H. influenzae rośnie na agarze czekoladowym (z NAD5 i Heminą), lub obserwujemy wzrost satelitarny na agarze z krwią + S.aureus (czynnik X jest obecny w agarze, a wzrost aureusa dostarcza NAD).

Pożywka Levinthala - Agar to which is added blood heated to the boiling point, whereafter the blood-coagulates are filtered off. It is a solid nutritious substrate for cultivating demanding microorganisms.

Kolonie mogą być szorstkie lub gładkie.

4. Próby biochemiczne:

- redukują azotany do azotynów

- nie dają odczynu hemaglutynacji

- rozkładają glukozę, ksylozę i mocznik

- wytwarzają indol

Badania serologiczne:

- test bezpośredniej immunofluorescencji (p/ciała znakowane fluoresceiną)

- reakcja pękania otoczek

5. Leczenie empiryczne: cefalosporyny III gen, chloramfenikol, amoksycylina + kw

Klauwlonowy. Po udowodnieniu obecności: amoksycylina albo ampicylina (ale 30% szczepów jest opornych). W przypadku uogólnionego zakażenia: chloramfenikol, cefalosporyny III.

4. W miesiąc po przebytej anginie ropnej (Streptococcus pyogenes) , u dziecka lat 9 zaobserwowano następujące symptomy: bóle wielostawowe (duże stawy),

gorączka, słuchowo-szmery zastawkowe, objawy neurologiczne – pląsawica

(niekontrolowane mimowolne ruchy), guzki podskórne.

Streptococcus Pyogenes

Rozpoznanie oparte na kryteriach Jonesa – przynajmniej dwa duże lub jedno duże i dwa małe kryteria (duże: zap.serca, zap.wielostawowe, guzki podskórne na powierzchniach wyprostnych kończyn, rumień brzeżny, pląsawica; małe: gorączka, bóle stawów, OB. podwyższone, wywiad, wydłużony odstęp PR w EKG) i serologicznym wykazaniu przebytych zakażeń paciorkowcowych np. ASO., lub przeciwciała przeciw DNAzie B.

ASO – odczyn antystreptolizynowy – określenie poziomu antystreptolizyny O, miano

powyżej 200 świadczy o chorobie.

OB – odczyn biernackiego – wzrost

Leczenie obejmuje NLPZ (np. Aspiryna – zmniejszenie bólu), supresja penicylinowa do końca życia– zapobieganie nawrotom.

5. U dziecka w wieku szkolnym wystąpiły następujące objawy: gorączka powyżej 39C, drobno-grudkowa wysypka rozsiana na całym cele („papier ścierny”), blednąca pod wpływem ucisku, „malinowy język”, po ustąpieniu gorączki doszło do złuszczenia się skóry na dłoniach i stopach

Streptococcus pyogenes - szkarlatyna

1. Krew, wymaz z nosa i gardła, ropa, wymaz z miejsc zmienionych, płyny wysiękowe, punktaty z nacieków, płyn m-rdz, mocz, plwocina (po objawach plus wymaz z gardła)

2. Nie wykonuje się preparatów bezpośrednich – flora fizjologiczna. Niebieskie (G+) ziarenkowce ułożone w łańcuchy.

3. Materiał wysiewa się na agar z krwią i podłoża namnażające (bulion Todda – Hewitta lub cukrowy). W przypadku zakażeń uogólnionych pobiera się krew i hoduje w warunkach tlenowych i beztlenowych. Materiały zawierające oprócz paciorkowców różnorodną florę bakteryjną, należy wysiewać na podłoża selektywne (podłoże Pike'a, podłoże Holmesa i Termita i inne) [posiew na poż. beztlenowe wykonuje się w przypadku podejrzewania zakażenia paciorkowcami beztlenowymi albo obecności paciorkowców w preparacie mikroskopowym, a braku wzrostu w obecności tlenu lub materiał wydziela przykrą woń charakterystyczną dla beztlenowców].

Kolonie średnicy 1-2mm, gładkie, okrągłe dookoła przeźroczysta strefa (β-hemoliza).

4. Identyfikacja oparta na typie hemolizy(β), analizie cech biochemicznych, wrażliwości na związki (na bacytracynę (+, czym różni się od beta hemolizującego agalactiae)), wrażliwy na 6,5% NaCl (różnica od enetrokoków), nie wrażliwy na żółć i optochinę (-)

Białko M, Streptolizyna O

Testy EIA (5-10min i wynik) – wykorzystują unieruchomione p/ciała

Odczyn Dicków – śródskórne wstrzykujemy 1 jednostkę skórną toksyny erytrogennej. U osób wrażliwych po 24h – odczyn dodatni (zaczerwienienie o średnicy 1cm). Ujemy = odporność.

Odczyn Schultza-Charltona – doskórne wstrzyknięcie surowicy przeciwpłoniczej w miejsce najlepiej rozwiniętej wysypki -> wybielenie lub zniknięcie wysypki = zobojętnienie toksyny przez surowicę = płonica.

5. MLSb, kotrimoksazol, tetracykliny – oporność.

Naturalnie wrażliwy na penicylinę (leczenie powyżej 10 dni – skuteczna eradykacja). Antybiogram jedynie w przypadku uczulenia na antybiotyki beta laktamowe.

6. U dziecka (7 lat) imigrantów stwierdzono w gardle obecność obfitych szarozielonych nalotów na migdałkach, języczku podniebiennym i ścianie gardła utrudniających oddychanie. Przy próbie ich usunięcia dochodziło do krwawienia.

Corynebacterium Diphteriae – Błonica różnicowanie: mononukleoza, paciorkowcowe zapalenie gardła, białaczka z agranulocytozą.

1. Wymaz z gardła spod błon rzekomych (mimo tego, że to powoduje krwawienie)

2. Pleomorficzne pałeczki G+ o maczugowatym kształcie, często w parach lub trojkach, pismo X Y Z.

Barwienie Neissera - zawierają ziarnistości metachromatyczne (błękit metylenowy + fiolet krystaliczny 2:1 przez 10 minut, spłukujemy wodą, chryzoidyna, suszymy) (ciałka Babesa-Ernsta – białka zasadowe – wolutyna - granatowe na żółtym tle)

3. C. diphteriae dobrze rośnie na agarze z krwią.

Do diagnostyki używa się Loeflera (pobudza tworzenie ziarnistości), agar Tindale'a - zawiera tellurek potasu hamujący wzrost innych bakterii (podłoże McLeoda również)

Na wszystkich podłożach:

- gravis – kolonie duże, nieregularne, szare, niehemolizujące, prążkowane, stokrotki

- mitis – kolonie małe, wypukłe, czarne, hemolizujące, lśniące, perełki

- intermedius – pośrednie

Barwa wywołana redukcją teluru

4. Rozpoznanie na podstawie objawów klinicznych i hodowli + w/w test ELEKA test na obecność toksyny – podwójna dyfuzja na płytce agarowej. Jeżeli szczep produkuje toksynę – linia precypitacyjna. Test jest zbyt powolny, ale trzeba go zrobić bo błonica podlega obowiązkowej rejestracji.

5. Leczenie podtrzymujące (w razie konieczności), penicylina, antytoksyna błonicza domięśniowo.

Szczepionka: DPT – anatoksyna błonicza

Test Shicka – Podskórne podanie małej dawki toksyny -> brak odczynu -> odporność

Test immunoenzymatyczny – wykrywanie ochronnego stężenia przeciwciał >0,15j/ml

7. Na przełomie grudnia i stycznia stwierdzono liczne przypadki infekcji górnych dróg oddechowych, przybierające postać epidemii. U pacjentów występowały charakterystyczne objawy: wysoka gorączka, dreszcze, bóle stawowo-mięśniowe.

Wirus grypy – Ortomyxovirus Grypa

Rozpoznanie na podstawie obrazu klinicznego (czynniki świadczące o zakażeniu wirusowym)

Podejrzenie epidemii:

1. Materiał – wymaz z gardła lub popłuczyny z nosa (cenniejsze).

2. Wirusa można hodować na wielu rożnych liniach komórkowych. Hodowla na zarodkach kurzych służy do opracowywania szczepionki.

3. Diagnostyki bezpośrednia (ELISA, PCR) przeważnie nie stosuje się, co nie znaczy że nie można.

4. Diagnostyka serologiczna opiera się na wykrywaniu i określeniu miana przeciwciał skierowanych przeciwko hemaglutyninie wirusowej (przeciwciała hamujące hemaglutynację) / zawiesina wirusa w kolejnych rozcieńczeniach surowicy chorego i określenie najwyższego rozcieńczenia surowicy w którym hemaglutynacja jest jeszcze zahamowana/

Leczenie: Amantadyna (skuteczna gdy podana w ciągu 48h od wystąpienia objawów), rymantadyna – wirusy typu A. Inhibitory neuraminidazy – wirusy typu A i B.

5. Szczepionka zabita zawierająca 3 typy najczęściej występujących wirusów, dwa typy A i jeden B – starsi, ochrona przed powikłaniami, z POChP, choroby serca. Wirusy szczepionkowe są namnażane w jamie omoczni zarodków kurzych (nie można podawać uczulonym na jajka).

8. Mężczyzna 35-letni zgłasza się do lekarza z następującymi objawami: suchy

męczący kaszel i ból ucha. W wywiadzie pacjent podaje złe samopoczucie, ból

głowy i gorączkę ok.38,4C, utrzymujące się przez ok.3 tygodnie; objawy te

ustąpiły po pojawieniu się kaszlu. Badanie RTG klatki piersiowej wykazuje

jednostronne, plamiste zacienienia w prawym płacie.

Mycoplasma pneumoniae (brak ściany kom!!!) - Atypowe zapalenie płuc

1. Plwocina, popłuczyny, wymazy z tylnej ściany gardła/nosa.

2. Preparat bezpośredni nie ma znaczenia – brak ściany komorkowej, jedyne barwienie to metoda Giemsy (wewnątrz leukocytów).

3. Mycoplasmy do wzrostu wymagają steroli i białek surowicy (lub wyciąg z drożdży).

Kolonie mają wygląd sadzonego jajka, rosną wolno, w warunkach tlenowych. Podłoże PPLO – wzrost po 10-30 dniach.

4. Testy biochemiczne:

- rozkład glukozy

- hydroliza argininy

- hydroliza mocznika

- biosynteza karotenoidow

Badania serologiczne:

- badanie poziomu zimnych aglutynin (pojawiają się izoaglutyniny aglutynujące krwinki)

- testy na swoiste przeciwciała za pomoca OWD

- testy na swoiste IgM

- ELISA, immunofluorescencja

5. Ze względu na brak ściany kom – leczenie tylko tetracyklinami i erytromycyną!!!

9 . Dziecko przedszkolne lat 4,5 z nawracającym zespołem zatokowo-oskrzelowym, zgłasza się z następującymi objawami: złe samopoczucie, gorączka 38,2C, katar z ropną, zielonkawo podbarwioną wydzieliną, kaszel wilgotny z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny o tej samej barwie.

Najpierw badania w kierunku wirusów – Coronaviridae, Adenoviridae, potem

Streptococcus pneumoniae G+ ziarenkowce, dwa płomyki świecy, α-hemoliza

– pneumokokowe zapalenie płuc “charakterystyczne dreszcze” ZNAJDŹ PRZY NASTĘNYCH PRZYPADKACH -> pneumoniae jest tu milion razy

Haemophilus, Moraxella – zapalenie zatok obocznych nosa

1. wymaz z jamy nosowej

2. G-, tlenowa, oksydazododatnia dwoinka (ziarenkowiec)

10. U kobiety sprzątającej pokoje hotelowe z klimatyzacją, wystąpiły bóle głowy, mięśni, dreszcze, kaszel bez odkrztuszania. Pojawiła się biegunka i wymioty.

Legionella pneumophila – Choroba legionistów (atypowe zap płuc). – trudna w hodowli – objawy + wywiad

1. Standardowo – mocz, surowica, w laboratoriach o szerokim profilu – bioptat z płuc, plwocina.

2. Legionella jest cienką, pleomorficzną pałeczką G-. Trudno się wybarwia. Najlepszą i najszybszą metodą jest wysrebrzanie z bioptatu lub plwociny. Inne barwienia: immunofluorescencja bezpośrednia (w specjalnych laboratoriach - barwi się trudno)

3. Hodowla w specjalnych laboratoriach tylko z próbek tkanki, bardzo trudna, na agarze z wyciągiem z drożdży z węglem aktywowanym zbuforowanym do pH6 i uzupełnionym cysteiną. Do wzrostu potrzebuje zwiększonego CO2 i większej wilgotności.

4. Identyfikacja:

sondy DNA

testy serologiczne - miano przeciwciał wynoszące 256 lub więcej w ostrej fazie choroby wskazuje na prawdopodobne zakażenie (diagnostyka retrospektywna)

5. W moczu wykrywamy antygen serogrupy I, PCR coraz szersze zastosowanie w diagnostyce atypowych zapaleń płuc.

6. Leczenie: penicylina nieskuteczna (B-laktamazy). Stosujemy antybiotyki makrolidowe (erytromycyna, klarytromycyna, arytromycyna) i doksycyklina (nietolerancja erytromycyny).

11. U kobiety w ciąży pracującej w przedszkolu pojawiły się stany podgorączkowe z nieżytem spojówek i gardła, po 2 dniach nastąpiło bolesne powiększenie węzłów chłonnych potylicznych i karkowych. Na plecach i po stronie prostowników wystąpiła wysypka średnioplamista, jasnoróżowa, nie występująca pod pachami i okolicach podkolanowych.

Rubella Virus – Rożyczka, ODRA?? (testy serologiczne), EB

Dużą rolę odgrywa wywiad i obraz kliniczny. Bardziej zaawansowana diagnostyka jest niezbędna w przypadku kobiet ciężarnych i infekcji wrodzonej.

1. Materiałem jest krew.

2. Hodowli nie prowadzi się.

3. Obecność przeciwciał przeciw wirusowi różyczki w surowicy pacjentki oznacza uprzednio przebyte zakażenie. W celu ustalenia, czy zakażenie było niedawno przebyte, należy oznaczyć swoiste przeciwciała klasy IgM.

Po 28 dniach (18 dni wylęgania plus 10 na wytworzenie przeciwciał) ponownie badamy (gdyby wynik był ujemny). W przypadku noworodków stosuje się zestaw TORCH obejmujący wszystkie możliwe czynniki powodujące zakażenia wrodzone.

4. Leczenie jest podtrzymujące, brak swoistego leczenia przeciwwirusowego. Ciężarnej można podać gammaglobulinę, jeśli była narażona na zarażenie wirusem, aby zapobiec zakażeniu.

5. Szczepionka, żywa atenuowana. Nie należy szczepić ciężarnych kobiet. A zaszczepione nie powinny zachodzić w ciążę przez 3 miesiące po szczepieniu.

12. W bardzo ciężkim stanie przewieziono na Izbę przyjęć kobietę z kaszlem i

wysoką gorączką 39C. W badaniu radiologicznym stwierdzono płatowe zapalenie płuc.

Streptococcus pneumoniae G+ ziarenkowce, dwa płomyki świecy, α-hemoliza

– pneumokokowe zapalenie płuc “charakterystyczne dreszcze”

1. Plwocina, krew żylna (2-3 próbki z nakłuć w różnych miejscach)

2. W barwieniu met Gramma pneumokoki widoczne są w postaci jajowatych lub

lancetowatych G+ ziarenkowców tworzących pary o wspólnej otoczce (“dwa płomyki

świecą połączone podstawami”) – dwoinki w plwocinie to wstępne rozpoznanie pneumokokowego zapalenia płuc u pacjentów z objawami.

3. Hodowla i izolacja z plwociny i próbek krwi żylnej, wysiew na agar z krwią (zawiera katalazę, plus podwyższone stężenie CO2 – naczynie ze świeczką) – będzie widoczna hemoliza alfa, lub na bulion pneumokokowy.

4. - metody wykrywania otoczek negatywno-pozytywne

- α-hemoliza,

- test wrażliwości na optochinę (wrażliwy – zahamowanie wzrostu),

- test rozpuszczalności w żołci – rozpuszczalny – w odróżnieniu od Viridans

-nie rośnie w NaCl (w odróżnieniu od enterokoków)

Testy serologiczne:

- reakcja pęcznienia otoczek pod wpływem swoistych p/ciał lub użycie p/ciał znakowanych fluoresceiną

5. PRSP – obniżona wrażliwość na penicylinę.

III gen cefalosporyn, wankomycyna, amoksycylina (wg rekomendacji), zaleca się wykonanie antybiogramu.

Szczepionka poliwalentna (z otoczek 23 typów serologicznych), nowa –koniugowana (polisacharydy pneumokoków + toksoid bakteryjny).

Zakażenia układu pokarmowego.

1.U młodego mężczyzny w 3 godziny po spożyciu gotowego dania tzw. ”gorący kubek” poddanego obróbce termicznej ok.100C, wystąpiły następujące objawy: nudności, ból głowy, wymioty.

toksyna Staphylococcus Aureus – zatrucie pokarmowe.

W tym przypadku przyczyną zatrucia jest intoksykacja (spożycie toksyn). Charakterystyczne jest wystąpienie objawów w czasie <12h dla toksyn ogólnie. S. Aureus szybko namnaża się w żywności (mięso, ciastka z kremem, sałatki, budynie). Gronkowiec złocisty wytwarza: TSST-1, leukocydynę, toksyny eksfoliatywne, enzymy (penicylinaza, DNA-za, fosfolipaza), białko A oraz Enterotoksyny A, B, C1-3, D, E, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, U (ciepłostałe, odpowiedzialne za zatrucia).

Czas: 0,5-6h od spożycia pokarmu do wystąpienia objawow.

Mechanizm działania – bezpośrednio na receptory neuronowe układu wspołczulnego i przywspołczulnego co wpływa na ośrodek wymiotny w CUN.

Toksyny (głownie A i B) są odporne na działanie proteaz i wysoką temp.

Wykrycie toksyny w żywności (precypitacja w żelu).

Leczenie: podtrzymujące, ostre objawy ustępują po 5-8h, całkowicie po 12h.

2. U kobiety lat 40 w dobę po spożyciu konserwy mięsnej pojawiły się niepokojące symptomy takie jak: chrypka, zaburzenia ostrości widzenia, trudności w połykaniu oraz zaburzenia oddychania.

toksyna Clostridium Botulinum – zatrucie toksyną botulinową.

W tym przypadku przyczyną zatrucia jest spożycie pokarmu ze sporami. Klasyczna triada objawow 3xD (Dysplonia, Dysfagia, Dysfonia). W Polsce dominuje enterotoksyna B. Działa na część presynaptyczną neuronu – hamuje wydzielanie ACTh – dochodzi do porażenia wiotkiego.

Toksyna wydzielana jest podczas lizy komorki (mimo to jest egzotoksyną). Jest wrażliwa na temp (gotowanie przez 20min załatwia sprawę).

Okres inkubacji 12-36h

1. Kał, krew, treść żołądkowa, pokarm – na wykrycie toksyny botulinowej

-próba biologiczna na myszkach

-hemaglutynacja pośrednia, ELISA (szybkie, ale niska czułość i swoistość)

-pomiar aktywności endopeptydazowej toksyny

-PCR

2. Wyhodowanie laseczek (w warunkach beztlenowych) z kału

Leczenie podtrzymujące z aparaturą podtrzymującą oddychanie (porażenie mm

oddechowych), podawanie antytoksycznej surowicy, penicylina.

3. U kilkunastu osób uczestniczących w przyjęciu weselnym w czasie od 18 do 72 godzin wystąpiły objawy: gorączka do 38C, nudności, bóle brzucha, wymioty i obfita biegunka.

Salmonella enteritidis – Gram- pałeczki salmonelloza

1. Kał, wymiociny, krew nie bo nie przenika do krwi i innych narządów, mocz lub żółć (nosicielstwo). Do transportu materiału używa się podłoża Cary-Blaira.

2. W preparacie obserwujemy Gram- pałeczki (ale nie ma to większego sensu w przypadku kału – za dużo flory)

3. Hodowla: podłoże namnażające - kwaśny bulion z selenianem sodu (w cieplarce 24h).

Po wyrośnięciu bakterii przesiewamy je na:

podłoża wybiorczo-namnażające:

-Agar SS (Podłoże to służy do izolacji pałeczek z rodzaju Salmonella i Shigella z materiałów klinicznych. Duże stężenia soli kwasów żółciowych, cytrynianu, zieleni brylantowej i tiosiarczan sodu hamują wzrost bakterii Gram dodatnich i większości bakterii Gram-ujemnych. Zawarta w podłożu laktoza pozwala odróżnić bakterie laktozododatnie. Wskaźnik – czerwień obojętna – Salmonella nie fermentuje laktozy i nie zakwasza, więc rośnie w postaci przejrzystych kolonii. Tiosiarczan sodowy jest źródłem siarki i uczestniczy w wykrywaniu szczepów wytwarzających H2S, który z jonami żelaza (cytrynian żelaza) daje czarny strąt zabarwiający środek kolonii.)

Pałeczki z rodzaju Shigella rosną w postaci bezbarwnych kolonii, a szczepy Salmonella wytwarzające siarkowodór – w postaci koloni bezbarwnych z zaczernieniem środka)

-McConkey – nie fermentuje laktozy – białe/bezbarwne kolonie (pałka gram – nie fermentująca laktozy) – sole żółci i fiolet krystaliczny hamują Gram+, substrat różnicujący – laktoza, wskaźnik – czerwień obojętna, odżywcze – peptony. E.coli i inne lac+ zakwaszają – różowe kolonie

-Wilson-Blaira- nie rośnie Schigella, a pałeczki Salmonella rosną w postaci metalicznie zabarwionych kolonii z zaczernieniem podłoża wokół nich. Pozwala na wykrycie laktozo (+) szczepów Salmonella.

po rozpoznaniu hodowli wykonuje się test Kaufmana-Whitea - aglutynacja szkiełkowa z poliwalentną surowicą odpornościową

4. Identyfikacja: szereg biochemiczny:

- podłoże Kligera - różnicowania Enterobacteriaceae na podstawie zdolności do rozkładu glukozy, produkcji kwasu z glukozy, rozkładu laktozy oraz produkcji siarkowodoru – Salmonella – skos zasadowy, słupek kwaśny, gaz +/-, H2S +.

5. Leczenie wspomagające – woda (ustępuje samo, po 2-5 dniach)

4. U kilkuletniego dziecka wystąpiły nagle następujące objawy; gorączka 38,3C, nudności, wymioty, bolesne kurcze brzucha, wolny stolec. Trzeciego dnia dołączyło się złe samopoczucie i krwawa biegunka, przyspieszona akcja serca i częstotliwość oddechów, bladość błon śluzowych, zmniejszenie napięcia skóry. W wywiadzie dziecko spożyło niedosmażone kotlety wołowe.

Escherichia Coli (szczep EHEC) – biegunka krwotoczna

1. Próbka kału

2. Barwimy Gramem - G- czerwone pałeczki (nieistotne ze względu na florę fizjologiczną).

3. Na Agarze z krwią E.Coli tworzy kolonie 3-6mm, okrągłe, wypukłe, o gładkiej

powierzchni, równych brzegach.

4. Podłożem różnicującym jest podłoże McConkeya (z laktozą, solami żółci i fioletem

krystalicznym). Kolonie stają się różowe (E. Coli fermentuje laktozę -> wydziela kwas -> rośnie na żółto), Klebsiella też ale rośnie w postaci śluzowych kolonii.

Dla potwierdzenia można wykonać posiew na SS (laktoza i czerwień obojętna) -> E. Coli powoduje powstawanie czerwonych plam.

Identyfikacja na szeregu biochemicznym:

bulion peptonowy (z czerwienią metylową) + (czerwony pierścień na dnie probowki)

Christiansen – (żołty, bo E.coli nie wytwarza ureazy i nie zmienia koloru na fioletowy)

Kliger - Laktoza + (żołty skos, rozkład do gazu), Glukoza + (żołty słupek z pomarańczowym osadem)

Tryptofan rozkłada do indolu na bulionie tryptofanowym. Dodajemy odczynnik Ehrlicha -> intensywnie czerwony pierścień na granicy hodowli i warstwy eterowej.

Simmons( – )służy do różnicowania bakterii wg ich zdolności do asymilowania cytrynianu jako jedynego źródła węgla w podłożu (wskaźnik – błękit bromotymolowy, jeśli zeżre to zmiana barwy z zielonej na niebieską)

Test na wytwarzanie enterohemolizyny.

Ostatnim krokiem jest serotypowanie obejmujące określenie dla każdego antygenu (O, K, H) O157-H7.

Leczenie: objawowe + kotrimoksazol.

5. Wśród turystów podróżujących po Indiach, którzy odbyli szczepienie przeciwko cholerze, w kilkadziesiąt godzin po spożyciu niebutelkowanej wody doszło do częstego oddawania wodnistego stolca (biegunka sekrecyjna).

Biegunka nieinwazyjna spowodowowana przez kolonizacje E. Coli EPEC i ETEC(tak samo się wykrywa) może być Vibrio cholerae jeżeli coś tam nie tak ze szczepionka (ale raczej wykluczyć)

6. Wśród kilkunastu osób żywiących się w stołówce przyzakładowej w okresie letnim (niezabezpieczone okna-muchy) w 24-72 godzin po spożyciu posiłku doszło do zachorowań. Objawy kliniczne to: zwyżka temperatury, silne kurczowe bóle brzucha z częstym i bolesnym oddawaniem, małej ilości stolca zawierającego krew i śluz.

Shiegalla dysenteriae Czerwonka bakteryjna – MUCHY!, kurczowe bóle brzucha, krew, śluz

1. Próbka kału, wymazy odbytnicze z owrzodzeń pobranych podczas sigmoidoskopii (może spowodować perforację).

2. G- pałeczki (zanieczyszczenie florą fizjologiczną)

3. Na agarze z krwią Shigella tworzy okrągłe, wypukłe, przeźroczyste kolonie o gładkich brzegach i średnicy około 2mm.

4. W przypadku zatruć pokarmowych najpierw wysiewamy bakterie na podłoże McConkeya. Shigella nie fermentuje laktozy, podłoże nie zmienia barwy i proba jest ujemna.

Agar SS(shigella/salmonella) pozwala na odrożnienie Shigella od Salmonella – Shigella nie wytwarza H2S, dlatego na agarze SS nie będą widoczne czarne plamy.

Podłoże Kliglera – skos zasadowy, słupek kwaśny, nie wytwarza gazu ( w przeciwieństwie do Salmonelli)

Barwienie błękitem metylenowym leukocytów w kale – nie jest swoiste.

Test Sereny’ego – może potwierdzić inwazyjność wyizolowanych szczepów. Kroplę zawiesiny inwazyjnego szczepu nakładamy na rogówkę świnki morskiej – ciężkie zapalenie rogówki i spojówki -> owrzodzenie.

5. Leczenie objmuje nawodnienie i użycie antybiotyku (u młodych chorych): biseptolu, ampicyliny i amoksycyliny

7. U mężczyzny w wieku 54 lat wystąpiły objawy o charakterze dyspeptycznym: zgaga po posiłku, bóle brzucha, wzdęcia, nudności; nasilające się w okresie jesienno wiosennym. Wykonano gastroskopię i pobrano próbkę tkanki na test CLO (bezpośredni test ureazowy), który dał wynik dodatni.

Helicobacter Pylori – infekcja helicobacter

1. Najlepszym materiałem jest wycinek z biopsji pobrany podczas endoskopii (podłoże transportowe PBS lub Stuarta), gastroskopii, biopsji żołądka, krew, kał.

2. Barwienie Grama - Pałeczka G-, o kształcie helikalnym (kształt cukierka, po 2-3 wici biegunowo (4-6). Metoda Giemsy.

3. Testy aktywności ureazy:

a) inwazyjne - fragment pobranej błony umieszcza się w bulionie zawierającym mocznik i wskaźnik pH. H pylori wytwarza ureazę i powoduje zmianę ph - > barwy na ciemnoróżową. Większa swoistość 20-60 minut.

b) nieinwazyjne

Mocznikowy test oddechowy (mocznik ma znakowany węgiel C, wydychamy CO2)

Badanie moczu (mocznik ma znakowany N, wydalamy amoniak – pomiar metodą spektrometrii masowej)

PCR. Wykrywanie przeciwciał w krwi (IgM, IgG), antygenu w kale.

5. Leczenie po zrobieniu MIC:

1) leki zawierające kwas (omeprazol) lub sole bizmutu (kiedy nie może sts inhibitorów pompy)

2) klatromycyna, metronidazol, amoksycylina, doksycyklina, tetracyklina.

8. U mężczyzny na drugi dzień po powrocie z Tajlandii wystąpiły nudności, wymioty, bóle kurczliwe brzucha, biegunka z częstymi wypróżnieniami co doprowadziło do ciężkiego odwodnienia, ubytku elektrolitów i kwasicy metabolicznej. Stolce początkowo miały zabarwienie żółtawe, a następnie przybrały wygląd wodnistego ryżu. Nie zawierały krwi.

Vibrio cholerae – Cholera

1. kał

2. W mikroskopie widoczne G- przecinkowce z rzęską (zanieczyszczenie florą fizjologiczną)

3. Hodowla (nie wszystkie szczepy da się hodować):

- bulion peptonowy, zasadowy (pH=8,4-8,6) z NaCl (jest podstawą “czerwonego testu na cholerę” - tryptofan jest rozkładany do indolu, a azotany redukowane. Dodanie kwasu siarkowego daje czerwone zabarwienie(ale nie w obecności glukozy).

- podłoże TCBS z tiosiarczanem sodu , cytrynianem żelaza (wykrywanie siarkowodoru), sacharozą (Vibrio cholerae fermentuje sacharozę – żółta kolonia [wskaźniki to błękit tymolowy i bromotymolowy – zmieniają barwę na żółtą],

V. parahemolyticus nie fermentuje), pH=8,6, desoksycholan żółci – czynniki selektywne.

4. Zasadowe podłoże pomaga rożnicować z jakim gatunkiem mamy do czynienia. W testach biochemicznych Vibrio rozkłada sacharozę i mannozę, ale nie arabinozę.

Do szybkiej identyfikacji stosuje się p/ciała monoklonalne - aglutynacja szkiełkowa z surowicą anty-01 (pozwalają szybko wykryć szczepy, których nie da się hodować).

5. Leczenie – nawadnianie (r-r glukozy + elektrolity dożylnie). W ciężkich przypadkach tetracykliny, chloramfenikol i cefalosporyny.

9. Rodzina 4 osobowa w czasie podróży na wakacje do Turcji ze względu na panujący upał, piła różne napoje nie zwracając uwagi na ich pochodzenie, oraz jadła nie myte owoce i spożywała surowe jarzyny. Po 24 h wystąpiły u nich bóle brzucha, wymioty i biegunka.

Escherichia Coli (szczep ETEC) – biegunka podróżnych

Po objawach + biegunka bez krwi.

1. Próbka kału

2. Barwimy Gramem - G- czerwone pałeczki (nieistotne ze względu na florę fizjologiczną).

3. Na Agarze z krwią E.Coli tworzy kolonie 3-6mm, okrągłe, wypukłe, o gładkiej

powierzchni, równych brzegach.

4. Podłożem różnicującym jest podłoże McConkeya (z laktozą, solami żółci i fioletem

krystalicznym). Kolonie stają się różowe (E. Coli fermentuje laktozę -> wydziela kwas -> rośnie na żółto), Klebsiella też ale rośnie w postaci śluzowych kolonii.

Dla potwierdzenia można wykonać posiew na SS (laktoza i czerwień obojętna) -> E. Coli powoduje powstawanie czerwonych plam.

Identyfikacja na szeregu biochemicznym:

bulion peptonowy (z czerwienią metylową) + (czerwony pierścień na dnie probowki)

Christiansen – (żołty, bo E.coli nie wytwarza ureazy i nie zmienia koloru na fioletowy)

Kliger - Laktoza + (żołty skos, rozkład do gazu), Glukoza + (żołty słupek z pomarańczowym osadem)

Tryptofan rozkłada do indolu na bulionie tryptofanowym. Dodajemy odczynnik Ehrlicha -> intensywnie czerwony pierścień na granicy hodowli i warstwy eterowej.

Simmons( – )służy do różnicowania bakterii wg ich zdolności do asymilowania cytrynianu jako jedynego źródła węgla w podłożu (wskaźnik – błękit bromotymolowy, jeśli zeżre to zmiana barwy z zielonej na niebieską)

Można też określić typ serologiczny za pomocą wzorcowych surowic odpornościowych.

Określenie miana przeciwciał – metodą hemaglutynacji biernej.

Szczepy ETEC są sorbitolo-dodatnie.

Ostatnim krokiem jest serotypowanie obejmujące określenie dla każdego antygenu (O, K, H).

5. Leczenie obejmuje nawodnienie.

10. U kilku dzieci przebywających na kolonii wystąpiły objawy niestrawności, następnie żółtaczka z powiększeniem wątroby. Aktywność ALAT w surowicy narastała ok.10 dnia przed pojawieniem się hiperbilirubinemii. Dzieci przed wystąpieniem objawów nie miały żadnych iniekcji.

Hepatitis A Virus - Wirusowe zapalenie wątroby typu A (żołtaczka zakaźna)

Bierzemy pod uwagę obraz kliniczny i wywiad

1. Materiałem do badania jest krew.

2. wirusa nie hoduje się.

3. w pierwszej kolejności wykonuje się próby wątrobowe (AspAT, AIAT). Dodatkowym wskaźnikiem jest spadek ilości protrombiny i upośledzenie krzepnięcia.

4. Testy serologiczne opierają się na wykrywaniu swoistych przeciwciał anty-HAV klasy IgM, które wskazują na ostrą infekcje, lub anty-HAV klasy IgG (bez IgM), które wskazują dawno przebytą ekspozycję na wirus. Stosuje się też testy ELISA i RIA.

5. Leczenie: jest objawowe. Preparaty ludzkiej gamma-globuliny zawierające p/ciała anty-HAV podane zaraz po kontakcie z wirusem mogą zapobiec chorobie, lub złagodzić objawy.

6. Skuteczna szczepionka zawierająca zabity wirus HAV.

Zakażenia układu moczowego, płciowego, przenoszone

droga płciową i zakażenia okołoporodowe

1. Mężczyzna lat 28 zgłasza sie z objawami : ból i pieczenie cewki moczowej podczas oddawania moczu, towarzyszy temu ropny obfity wyciek. W wywiadzie kontakt seksualny z prostytutka przed 3 dniami.

Neisseria Gonnorhoe

1. Mężczyzna: ropna wydzielina z cewki moczowej, w przypadku braku wydzieliny materiał pobieramy wymazówką z głębokości 2 cm

Kobiety: ropne upławy, ropna wydzielina z cewki moczowej, wymaz z odbytu .

Jakakolwiek wydzielina z męskiej cewki moczowej jest nieprawidłowa!!!

W rzeżączce wydzielina jest obfita, ropna i pojawia się samoistnie.

W nierzeżączkowym zap. Cewki moczowej jest rzadka i lepka.

Należy odczekać 1h od ostatniej mikcji przed pobraniem.

Ujście cewki moczowej dokładnie umyć i osuszyć

Wydzielinę wycisnąć z cewki (pierwszą część odrzucić). Jeżeli nie udaje się wycisnąć, należy wprowadzić wacik do cewki moczowej.

Gonokoki są bardzo wrażliwe na środki dezynfekcyjne i niską temperaturę. Miejsce pobrania nie może mieć kontaktu z środkami dez. Materiał odpowiednio zabezpieczony, jak najszybciej przesłany.

2. Barwienie met Gramma może wykazać obecność licznych leukocytow – około 1/20

zawiera dużą liczbę G- (czerwonych), fasolkowatych dwoinek. U Mężczyzn dodatni rozmaz wystarczający jest do rozpoznania.

U Kobiet konieczna jest identyfikacja, ze względu że w skład fizjologicznej flory pochwy wchodzi inna G- dwoinka – Veilonella parvula. Pod mikroskopem: nerkowaty kształt, obserwowane jako dwoinki, otoczki, urzęsione, tlenowe, oksydazododatnie (jak większość ziarenkowcow)

3. Do Hodowli używa się podłoża Peizzera-Stefena (bulion trypsynowany + agar + plazma końska) i podłóż selektywnych z antybiotykami.

Najlepszy wzrost uzyskuje się na agarze czekoladowym. Jeśli podejrzewa się kontaminację należy użyć podłoży wybiorczych tj p Thayera Martina lub jego modyfikację – TransGrow. Stosuje się też podłoże Roiron. Na ww podłożach inkubacja w 35-37C przez 24-48h w atmosferze wzbogaconej 5% CO2

Kolonie bakterii są wypukłe, błyszczące, śluzowate o śr 1-5mm.

4. Test fermentacji – kwas wytwarzany przez N gonnorhoe - tylko z laktozy.

Dodatni odczyn immunofluorescencji z surowicą p/gonokokową i techniki hybrydyzacyjne z użyciem sond DNA lub RNA – nie wymagają żywych bakterii w materiałach.

5. Leczenie skojarzone z T. Pallidum – Ceftriakson, Cefiksym, Fluorochinolony,

Spektomycyna, Amoksycylina, znane są szczepy sylfonamidooporne.

Wskazane jest wykonanie dodatkowych badań w kierunku kiły i HIV.

2. U 22-letniej kobiety w czasie miesiąca miodowego rozwijają sie następujące objawy: gorączka 38,3C, ból i pieczenie podczas oddawania moczu (choroba miesiąca miodowego – raczej na pewno Staphylococcus saprophyticus ale można powiedzieć tez o E.coli)

Staphylococcus saprophyticus

1. Materiał – mocz,

2. Barwienie Gram +, układają się jak grona winogron.

3. Hodowla – agar z krwią (ilościowy posiew moczu – określenie znamiennej bakteriurii), MacConkey , Champan (mannitolo+), badanie odwirowanego osadu

oporny na nowobiocynę (inne wrażliwe), koagulazo -

4. Leczenie – antybiogram, krążki (stężenie antybiotyku w moczu nawet do 100x większe niż w surowicy). Cefalosporyny, wankomycyna, klindamacyna

3. U młodego mężczyzny prowadzącego intensywne życie seksualne (częsta zmiana partnerek), pojawiły sie niepokojące objawy: na żołędzi powstało niebolesne stwardnienie, które szybko uległo owrzodzeniu, jednocześnie doszło do powiększenia pachwinowych węzłów chłonnych.

Treponema Pallidum – krętek – Kiła I rzędowa.

1. Płyn surowiczy z wrzodu twardego (zmiana pierwotna). Okolice owrzodzenia i sam wrzód przemywamy jałowym gazikiem nasączonym fizjologicznym NaCl. Następnie ezą lub jałową bagietką podrażnia się dno owrzodzenia, nie dopuszczając do krwawienia. Prowadzi to do wydzielenia się płynu surowiczego, który zwiera krętki. Płyn przenosimy ezą na szkiełko podstawowe, przykrywamy nakrywkowym i od razu oglądamy w mikroskopie fazowo-kontrastowym. Metoda ta zwykle nie jest dostępna w warunkach ambulatoryjnych.

2. Niezabarwione, spiralne, świecące nitki/krętki o charakterystycznym ruchu oglądamy w mikroskopie w ciemnym polu widzenia, lub barwimy tuszem chińskim i oglądamy pod immersją.

3. Krętek się nie hoduje!

4. Identyfikacja: do diagnostyki używa się przede wszystkim testów serologicznych:

a) nieswoiste: (z kardiolipiną, odczyn Wassermana, testy kłaczkujące)

- krzyżowa reakcja p/ciał T. Pallidum z kardiolipiną (może być też dodatnia w grypie, mononukleozie i w chorobach autoimmuno lub tkanki łącznej, kobiet w ciąży, pacjentów w podeszłym wieku – przeciwciała w mniejszych mianach)

- odczyn Wassermana (OWD - wykrywanie IgG)

- testy kłaczkujące VDRL, RPR – wykrywają IgM i IgG

b) swoiste: (antygenem jest T. Pallidum)

- test mikrohemaglutynacji (MHA-TP)

- test immunofluorescencji w modyfikacji absorpcyjnej (FTA-ABS) (85% dodatnie odczyny w kile pierwotnej)

- test unieruchomienia (TPI)

Testy nieswoiste są zalecane jako testy przesiewowe, których dodatni wynik należy potwierdzić testami swoistymi. Do obserwacji dynamiki choroby i kontroli po leczeniu używa się VDRL, RPR i FTA-ABS. MHA-TP i TPI mogą pozostać dodatnie nawet przez wiele lat po wyleczeniu.

5. Leczenie: penicylina benzatynowa (wolno uwalniająca się).

a). pojedyncza, wysoka dawka domięśniowo gdy pacjent choruje krócej niż rok

b). domięśniowo raz w tygodniu przez 3 tygodnie – gdy dłużej niż rok

c). wlew dożylny przez 10 dni – późne stadium.

Reakcja Jarischa-Herxheimera.

W przypadku uczulenia: doksycyklina, tetracykliny, azytromycyna, a w ciąży ceftriaksonlub azytromycyna.

Chlamydia Trachomatis

1. Pobieramy zeskrobiny ze zmian, nie zawierające ropy. Pobrane próbki przechowujemy w +4C przez 72h. Jako podłoże transportowe zaleca się podłoże do hodowli tkanek z dodatkiem 10% surowicy cielęcej lub podłoże z sacharozą, fosforanami, glutaminą. W celu zahamowania wzrostu innej flory dodajemy do podłoża antybiotyki nie działające na Chlamydie, np. amino glikozydy.

2. Metoda Grama nie przydatna.

- ciałka podstawne barwią się purpurowo i czerwono barwnikiem Machiavello

3. W pierwszej kolejności należy wykluczyć zakażenie gonokokami – wysiać probkę na agar Thayera-Martina i wykonać preparat barwiony metodą Grama(patrz wyżej). Chlamydie nie rosną na sztucznych podłożach – są drobnoustrojami bezwzględnie wewnątrzkomorkowymi. Korzystają z ATP gospodarza, ale mają własne rybosomy i mogą syntetyzować białka.

Chlamydiami zakaża się hodowle komórkowe (komórki McCoy’a, po 72h barwienie jodyną Jonesa, czyli jodem + jodek potasu rozpuszczony w alkoholu metylowym - obecność niebieskich wtrętów wewnątrzkomórkowych) – jest to najbardziej czuła i swoista metoda diagnostyczna.

Ciałka wtrętowe mają kształt gruszkowaty!

Ciałko pośrednie jest wynikiem skupienia ciałek siatkowatych i wygląda pod mikroskopem jak oko byka.

4. Metody serologiczne: immunofluorescencja bezpośrednia. Hodowle barwi się p/ciałami monoklonalnymi znakowanymi izotiocyjanianem fluoresceiny swoistymi dla gatunku (nie opracowano metody rożnicowania C psittaci z C pneumoniae) – jeżeli ciałko wtrętowe łączy się z p/ciałem C trachomatis, a nie łączy się z p/ciałem przeciwko Chlamydiom – to jest to C trachomatis.

Testy immunoenzymatyczne – wykrycie antygenow LPS w probkach

Test Vidas Chlamydia – łączy technikę immunoenzymatyczną i immunofluoresencyjną. Stosowany głównie w laboratoriach szpitalnych.

hybrydyzacja DNA, PCR – kosztowne!

Odczyn Wiązania Dopełniacza

5. Leczenie: tetracykliny, erytromycynę( w przypadku uczelnia na tetracykliny), doksycylinę (etiologia potwierdzona). W terapii skojarzonej przeciwko N. Gonorrhoeae stosuje się dodatkowo cefalosporyny II i III generacji.

4. W trakcie wizyty u stomatologa stwierdzono u pacjenta zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej w postaci charakterystycznej osutki plamisto-grudkowej, zmiany o podobnym charakterze pojawiły sie także na skórze i narządach płciowych.

Treponema Pallidum – krętek – Kiła II rzędowa.

1. Płyn surowiczy z wrzodu twardego, ze zmian w błonie śluzowej j ustnej i narządów

płciowych (zmiany wtórne), krew (bo kiła wtórna to już uogólnione zakażenie).

2. Niezabarwione, spiralne, świecące nitki/krętki o charakterystycznym ruchu oglądamy w mikroskopie w ciemnym polu widzenia, lub barwimy tuszem chińskim i oglądamy pod immersją.

3. Krętek się nie hoduje!

4. Identyfikacja: do diagnostyki używa się przede wszystkim testów serologicznych:

a) nieswoiste: (z kardiolipiną, odczyn Wassermana, testy kłaczkujące)

- krzyżowa reakcja p/ciał T. Pallidum z kardiolipiną (może być też dodatnia w grypie, mononukleozie i w chorobach autoimmuno lub tkanki łącznej, kobiet w ciąży, pacjentów w podeszłym wieku – przeciwciała w mniejszych mianach)

- odczyn Wassermana (OWD - wykrywanie IgG)

- testy kłaczkujące VDRL, RPR – wykrywają IgM i IgG

b) swoiste: (antygenem jest T. Pallidum)

- test mikrohemaglutynacji (MHA-TP)

- test immunofluorescencji w modyfikacji absorpcyjnej (FTA-ABS) (100% dodatnie odczyny w kile wtórnej)

- test unieruchomienia (TPI)

Testy nieswoiste są zalecane jako testy przesiewowe, których dodatni wynik należy potwierdzić testami swoistymi. Do obserwacji dynamiki choroby i kontroli po leczeniu używa się VDRL, RPR i FTA-ABS. MHA-TP i TPI mogą pozostać dodatnie nawet przez wiele lat po wyleczeniu.

5. Leczenie: penicylina benzatynowa (wolno uwalniająca się).

a). pojedyncza, wysoka dawka domięśniowo gdy pacjent choruje krócej niż rok

b). domięśniowo raz w tygodniu przez 3 tygodnie – gdy dłużej niż rok

c). wlew dożylny przez 10 dni – późne stadium.

Reakcja Jarischa-Herxheimera.

W przypadku uczulenia: doksycyklina, tetracykliny, azytromycyna, a w ciąży ceftriaksonlub azytromycyna.

5. W trakcie pobytu na oddziale położniczym dwa dni po porodzie u zdrowego noworodka pojawiły sie następujące objawy: gorączka powyżej 39C, pęcherze na skórze wypełnione surowiczym płynem (objaw „oparzonej skóry”), stan dziecka uległ gwałtownemu pogorszeniu.

Staphylococcus Epidermidis lub Staphylococcus Aureus (Gronkowcowe zapalenie złuszczające skory SSSS). Oparzenie skory wywołane toksynami eksfoliatywnymi. Toksyny te rozszczepiają warstwę ziarnistą skory, powodując odłączenie i utratę powierzchniowych warstw naskórka.

1. Materiał ze skóry zmienionej pacjenta z ogniska infekcji np. nozdrzy, spojówek, pępka lub nosogardła. Nie są pomocne posiewy pobrane ze złuszczających się zmian skórnych lub z pęcherzy, gdyż SA one wynikiem krążących ET, a zatem są zwykle jałowe chyba, że nastąpiło ich wtórne zakażenie. Czasami – biopsja skóry.

Krew.

2. W preparacie bezpośrednim widoczne są G+ ziarenkowce układające się w

charakterystyczne grona.

3. S. aureus rośnie na agarze z krwią i bulionie, na Chapmanie rozkłada mannitol (7.5% NaCl hamuje wzrost innych bakterii, rośnie w postaci żółtych kolonii tak jak S. saprophyticus). Wygląd kolonii: śr 1-3mm, gładkie, okrągłe, wypukłe, błyszczące, wilgotne.

4. Identyfikacja:

test na koagulazę (+) - krzepnięcie osocza (aureus jest koagulazo + w odróżnieniu od saprophyticusa)

Nowobiocyna – hamuje wzrost aureusa, saprophyticusa nie.

Agar + mannitol jest podłożem różnicującym S. Aureus / epidermidis(nie rozkłada)

Clumping factor – koaguluje krew bez pomocy aktywatora trombiny.

Paski API – testy biochemiczne.

5. Próba biologiczna: pobraną krew wstrzykujemy myszce i patrzymy czy jej zejdzie żywcem skóra :P (we krwi są obecne toksyny eksfoliatywne).

6. Leczenie dożylne. Lekowrażliwość na podstawie antybiogramu wykonanego metodą dyfuzyjno-krążkową - są oporne na większość antybiotyków m.in. na:

MRSA -odporność na metycylinę, odporność na wszystkie leki B-laktamowe, karbapenemy, cefalosporyny – wrażliwe tylko na glikopeptydy

MLSb – odporność na makrolidy – erytromycynę

VISA, VRSA – odporność na wankomycynę

Wydziela b-laktamazy

NDM, efflux

6. Pacjent z nawracającymi zakażeniami dróg moczowych i kamica nerkowa w

wywiadzie zgłasza sie z objawami odmiedniczkowego zapalenia nerek. Analiza moczu wykazała pH alkaliczne, obecność białka i leukocytów.

Proteus vulgaris – infekcja dróg moczowych (może być tez Klebsiella)

1. Mocz – posiew ilościowy i jakościowy.

2. G- pałeczka

3. Proteus rośnie na agarze zwykłym i agarze z krwią. Wzrost mgławicowy - kolonie pokrywają całą płytkę, gdyż Proteus wykazuje się dużą ruchliwością. Gdy będzie to Klebsiella to kolonia będzie połyskliwa – wytworzenie śluzowej otoczki.

4. Rożnicowanie: McConkey – potwierdzenie lub wykluczenie udziału E.Coli lub Klebsielli (śluzowy wzrost).

Gdy McConkey (-), to 2 podłoże Christiansena (Mocznik + wskaźnik pH) – Proteus

wydzielając ureazę rozłoży mocznik powodując alkalizację i zmianę barwy na różową. Ta sama reakcja jest przyczyną powstawania kamieni nerkowych.

Szereg biochemiczny:

Proteus wydziela siarkowodór z tiosiarczanu sodu

fermentuje indol

wydziela deaminazę fenyloalaninową

wykazuje właściwości proteolityczne – upłynnia żelatynę

5. Lekowrażliwość wykonuje się metodą dyfuzyjno-krążkową (Muller-Hinton), gdyż Proteus jest oporny na szereg podstawowych antybiotyków. Najczęściej izolowane szczepy są zdolne do wytwarzania β-laktamazy, która inaktywuje penicyliny i cefalosporyny I gen.

Klebsiella – ESBL, KPC, AmpC, MBL, określamy antybiotykowrażliwość.

7. U 5 dniowego noworodka wystąpiły objawy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych . W preparacie bezpośrednim z płynu m.-rdz. Widoczne są Gram-dodatnie ziarenkowce układające sie w łańcuszki.

Streptococcus Agalactiae Zapalenie opon m-rdz

1. Płyn mózgowo – rdzeniowy; zasady pobierania (punkcja lędźwiowa): dokładne odkażenie miejsca nakłucia, upewnić się czy ciśnienie środczaszkowe nie jest zbyt wysokie, pobrać płyn w ściśle aseptycznych warunkach, 2-5ml do 2-3 naczyń. NIE WOLNO robić gdy zbyt wysokie ciś środczaszkowe, są widoczne zmiany na dnie oka, zaburzenia reakcji źrenic, nadciśnienie z narządoskurczem (należy wykonać TK w celu wykluczenia)

NIE DOPUŚCIĆ DO OCHŁODZENIA PROBKI PONIŻEJ 30'C

Rozpoznanie etiologia bakteryjnej: liczba krwinek w materiale >1000/ul, dominują granulocyty obojętnochłonne >50%, stężenie glukozy 5-20mg%(bardzo niskie!), stężenie białek wysokie >100mg/dl, chlorki nieco obniżone lub w normie.

Wymaz z gardła – NIE – flora fizjologiczna

Krew – gdy nie będzie można pobrać płynu MR

2. Barwienie Gram - ziarenkowce G+ układające się w łańcuszki

3. Posiewu można dokonać przy łóżku pacjenta na podłoże Meningomedium.

Na agarze z krwią β-hemoliza (czyli pełna – przeźroczysta strefa).

Nie wzrastają w obecności NaCl (w odróżnieniu od enterokoków)

Nie wrażliwe na bacytracynę (w odróżnieniu od beta hemolizującego PYOGENESA)

Wzrastają w obecności 40% żołci i optochiny (w odróżnieniu od S.pneumoniae)

Kolonie o średnicy 1mm, płaskie o równych brzegach, barwy kremowej otoczone strefą β-hemolizy.

4. Identyfikacja na podstawie:

szeregów biochemicznych;

bacytracyna (-)

optochina (-)

żołć (-)

Test CAMP (test synergicznej hemolizy) – wzrost aktywności hemolitycznej – Staph.

Aureus pod wpływem zewnątrzkomórkowego białka wytwarzanego przez paciorkowce grupy B

Test aglutynacji lateksowej

5. Leki: ampicylina i inne penetrujące barierę krew-mozg. Lekowrażliwość wykonuje się metodą dyfuzyjno-krążkową.

8. Pacjent lat 23 zgłasza sie do lekarza z następującymi objawami: śluzowa wydzielina z cewki moczowej, niewielka bolesność przy oddawaniu moczu. W preparacie bezpośrednim z wydzieliny barwionym metoda Grama widoczne sa leukocyty, ale nie stwierdza sie obecność bakterii.

Chlamydia Trachomatis – niegonokokowe zapalenie cewki moczowej.(może być jeszcze Mycoplasma, Ureaplasma i wirusy)

1. Mocz (wynik posiewu ilościowego i jakościowego nie jest miarodajny, ponieważ patogeny te rosną tylko na specjalnych pożywkach. W związku z tym w przypadku tzw. Jałowej leukocyturii czyli ponad 5 krwinek białych w polu widzenia bez bakteriomoczu, czy też jałowego ropomoczu (zlepy leukocytarne wpw) należy wykonać diagnostykę w kierunku zakażenia chlamydiowego)

Pobieramy wymaz z cewki moczowej, nasienie. U kobiet: wymaz z kanału szyjki macicy, cewki moczowej, badanie próbek moczu nie jest zalecane.

Materiał z cewki moczowej pobieramy jednorazową wymazówką, z głębokości około 2 cm od ujścia zewnętrznego cewki, w sposób umożliwiający zebranie komórek wyścielającego cewkę nabłonka przejściowego (zeskrobiny)

Jako podłoże transportowe zaleca się podłoże do hodowli tkanek z dodatkiem 10% surowicy cielęcej lub podłoże z sacharozą, fosforanami, glutaminą. W celu zahamowania wzrostu innej flory dodajemy do podłoża antybiotyki nie działające na Chlamydie, np. amino glikozydy.

2. Meotda Grama – nie zobaczymy nic, chyba że będzie to rzeżączka – G- dwoinki.

- ciałka podstawne barwią się purpurowo i czerwono barwnikiem Machiavello

3. W pierwszej kolejności należy wykluczyć zakażenie gonokokami – wysiać probkę na agar Thayera-Martina i wykonać preparat barwiony metodą Grama (patrz wyżej).

Chlamydie nie rosną na sztucznych podłożach – są drobnoustrojami bezwzględnie wewnątrzkomorkowymi. Korzystają z ATP gospodarza, ale mają własne rybosomy i mogą syntetyzować białka.

Chlamydiami zakaża się hodowle komórkowe (komórki McCoy’a, po 72h barwienie jodyną Jonesa, czyli jodem + jodek potasu rozpuszczony w alkoholu metylowym - obecność niebieskich wtrętów wewnątrzkomórkowych) – jest to najbardziej czuła i swoista metoda diagnostyczna.

Ciałka wtrętowe mają kształt gruszkowaty!

Ciałko pośrednie jest wynikiem skupienia ciałek siatkowatych i wygląda pod mikroskopem jak oko byka.

4. Metody serologiczne: immunofluorescencja bezpośrednia. Hodowle barwi się p/ciałami monoklonalnymi znakowanymi izotiocyjanianem fluoresceiny swoistymi dla gatunku (nie opracowano metody rożnicowania C psittaci z C pneumoniae) – jeżeli ciałko wtrętowe łączy się z p/ciałem C trachomatis, a nie łączy się z p/ciałem przeciwko Chlamydiom – to jest to C trachomatis.

Testy immunoenzymatyczne – wykrycie antygenow LPS w probkach

Test Vidas Chlamydia – łączy technikę immunoenzymatyczną i immunofluoresencyjną. Stosowany głównie w laboratoriach szpitalnych.

hybrydyzacja DNA, PCR – kosztowne!

Odczyn Wiązania Dopełniacza

5. Leczenie: tetracykliny, erytromycynę( w przypadku uczelnia na tetracykliny), doksycylinę (etiologia potwierdzona). W terapii skojarzonej przeciwko N. Gonorrhoeae stosuje się dodatkowo cefalosporyny II i III generacji.

Różnicowanie z Mycoplasma i Ureplasma – pobieramy wymaz z wewnętrznej części szyjki macicy, z cewki moczowej przez pocieranie lub zdrapywanie śluzówki, mocz (odwirować a osad zawiesić w jałowym fizjologicznym NaCl), nasienie do jałowego pojemnika (rozcieńczyć w sts 1:10 jałowym NaCl).

Ureaplasma wytwarza ureazę.

Hodowla jest bardzo trudna, wymaga specjalnych pożywek i rzadko jest stosowana. Wymagają steroli, kolonie mają wygląd sadzonego jajka.

Nie barwimy – brak ściany.

Stosowane są podłoża specjalne np. PPLO (z sacharozą, penicyliną), agar SP z glukozą – umożliwiają wzrost ureaplasmy.

Metody biochemiczne – test Mycoplasma IST – wyniki już po 24 dla ureaplasmy i po 48h dla Mycoplasmy. Zaletą jest możliwość oceny ilościowej. Ilość powyżej 10 do 4 komórek pozwala na uznanie tych drobnoustrojów z dużym prawdopodobieństwem za czynnik etiologiczny i ułatwia interpretację lekarzowi. W teście tym na [podstawie umieszczonego antybiogramu można też ocenić wrażliwość szczepów na stosowane antybiotyki.

Wykrywanie mikoplazm – EIA, IF, odczyn lateksowy, metody molekularne.

9. Młoda kobieta po 2 tygodniowej antybiotykoterapii zgłasza sie do ginekologa z następującymi objawami: obfite serowe upławy, świąd i przekrwienie pochwy.

Candida Albicans – kandydoza

1. Zeskrobiny ze zmian, wymazy z pochwy. Waciki zwilżamy przed pobraniem jałową wodą lub 0,9% NaCl albo przesyłamy w podłożu transportowym.

2. Wymaz - barwienie metodą Grama, Gomoriego. Zeskrobiny – umieścić w kropli 10% KOH i lekko ogrzać. W preparacie obecne są owalne G+ kom. pączkujących drożdży tworzących strzępki rzekome.

3. Każdy materiał należy wysiać na dwie pożywki Sabourauda. Jedną pozostawia się w temp. Pokojowej (wzrost po 4- 5 dniach), drugą umieszcza się w 37°C (wzrost po 1- 2 dniach – widać strzępki rzekome). Hodowle ujemne trzymamy 10 dni.

4. Identyfikacja opiera się na

- tzw teście filamentacji (do niewielkiej ilości surowicy dodajemy 1-2 kropli wyhodowanych grzybów drożdżopodobnych), inkubujemy przez 3h w temp 37, wykonujemy preparat mikroskopowy i poszukujemy nici filamentacyjnych charakterystycznych dla C. albicans)

- test na wykrywanie chlamydospor – tworzą się na agarze z mączką kukurydzianą

- test asymilacji węglowodanów

- testy fermentacyjne

5. Identyfikacja biochemiczna – testy API

6. Lekowrażliwość:

a) ATB Fungus 2

b) Fungitest

c) E-test

Leczenie: ketokonazol albo flukonazol (preparaty doustne), czopki i maści dopochwowe.

10. U noworodka w pierwszym tygodniu życia zaobserwowano objawy wskazujące na zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. U matki stwierdzono w posiewie wymazu z pochwy obecność licznych Gram-dodatnich ziarenkowców. Co może być czynnikiem etiologicznym zakażenia u noworodka.

Streptococcus Agalactiae Zapalenie opon m-rdz – bytuje w drogach rodnych.

1. Płyn mózgowo – rdzeniowy; zasady pobierania (punkcja lędźwiowa): dokładne odkażenie miejsca nakłucia, upewnić się czy ciśnienie środczaszkowe nie jest zbyt wysokie, pobrać płyn w ściśle aseptycznych warunkach, 2-5ml do 2-3 naczyń. NIE WOLNO robić gdy zbyt wysokie ciś środczaszkowe, są widoczne zmiany na dnie oka, zaburzenia reakcji źrenic, nadciśnienie z narządoskurczem (należy wykonać TK w celu wykluczenia)

NIE DOPUŚCIĆ DO OCHŁODZENIA PROBKI PONIŻEJ 30'C

Rozpoznanie etiologia bakteryjnej: liczba krwinek w materiale >1000/ul, dominują granulocyty obojętnochłonne >50%, stężenie glukozy 5-20mg%(bardzo niskie!), stężenie białek wysokie >100mg/dl, chlorki nieco obniżone lub w normie.

Krew – gdy nie będzie można pobrać płynu MR

Wymaz z pochwy matki – wyhodowanie takiego samego szczepu – potwierdzenie zakażenia okołoporodowego.

2. Barwienie Gram - ziarenkowce G+ układające się w łańcuszki

3. Posiewu można dokonać przy łóżku pacjenta na podłoże Meningomedium.

Na agarze z krwią β-hemoliza (czyli pełna – przeźroczysta strefa).

Nie wzrastają w obecności NaCl (w odróżnieniu od enterokoków)

Nie wrażliwe na bacytracynę (w odróżnieniu od beta hemolizującego PYOGENESA)

Wzrastają w obecności 40% żołci i optochiny (w odróżnieniu od S.pneumoniae)

Kolonie o średnicy 1mm, płaskie o równych brzegach, barwy kremowej otoczone strefą β-hemolizy.

4. Identyfikacja na podstawie:

szeregów biochemicznych;

bacytracyna (-)

optochina (-)

żołć (-)

Test CAMP (test synergicznej hemolizy) – wzrost aktywności hemolitycznej – Staph.

Aureus pod wpływem zewnątrzkomórkowego białka wytwarzanego przez paciorkowce grupy B

Test aglutynacji lateksowej

5. Leki: ampicylina i inne penetrujące barierę krew-mozg. Lekowrażliwość wykonuje się metodą dyfuzyjno-krążkową.

11. U starszej kobiety, u której występowały trudności w oddawaniu moczu

(cewnikowanie pęcherza), nastąpiło podwyższenie temperatury ciała do 39,9C, dreszcze, spadek ciśnienia tętniczego, senność.

Odcewnikowe zapalenie cewki moczowej najczęściej w szpitalach zaraża się Klebsiella, Serratia, Pseudomonas, Proteus, S.epidermidis, E.faecalis.

Oporne na najczęściej używane antybiotyki.

Posiew moczu ze świeżo założonego cewnika. Koniecznie antybiogram

Leczenie : Amoksycylina na rodzine Enterobacteriacae, Fluorochinolony na Pseudomonas i Proteus.

Zakażenia OUN. Bakteriemia. Posocznica

1. U 30 letniej kobiety stwierdzono zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych typowych objawach neurologicznych. Przed wystąpieniem objawów kilka miesięcy wcześniej chora zaobserwowała na powierzchni skóry brzucha pierścieniowata zmianę z jasnym zabarwieniem w części centralnej i czerwonym brzegiem, powiększająca się obwodowo. Zmiana była bolesna, ustąpiła samoistnie, po ok. 2-3 tygodniach. Chora była wtedy osłabiona, miała podwyższona temperaturę.

Borelia burgdorferi – Borelioza (choroba z Lyme) w stadium II, zmiana na skórze to charakterystyczny rumień wędrujący (obraz kliniczny wystarcza do rozpoznania, jednak zmiana już ustąpiła i wiemy o niej tylko z wywiadu + objawy neuroboreliozy dlatego -> diagnostyka).

Podstawą rozpoznania boreliozy jest stwierdzenie jednego z następujących objawów: rumień wędrujący, borrelial lymphocytoma, przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn, zapalenie stawów, zapalenie mięśnia sercowego, neuroborelioza.

1. Krew, płyn m-rdz.

2. Izolacja jest b. trudna. Rozmaz krwi obwodowej lub osad płynu m-rdz barwiony:

oranżem akrydynowym swoistymi p/ciałami fluoryzującymi lub metodą Giemsy,

ewentualnie wysrebrzanie.

Obraz płynu MR u pacjentów z neuroboreliozą: pleocytoza limfocytowa, umiarkowany wzrost białka, prawidłowe stężenie glukozy.

3. Można hodować na podłożach płynnych – trudne, obarczone wysokim odsetkiem wyników fałszywych.

4. Testy serologiczne odgrywają kluczową rolę:

- W pierwszym etapie wykrywamy IgG (późne stadium boreliozy) lub IgM (obecne we krwi już po 2 tygodniach) metodą immunoenzymatyczną

- W drugim etapie u chorych z dodatnim wynikiem - Metoda Western-blot – wykrywanie p/ciał przeciwko białku 39kDa (typowe dla Borelia)

- Łańcuchowa reakcja polimeryzacji PCR – niewystandaryzowany w Polsce – pozwala na wykrycie DNA krętkowego nie określając czy pochodzi z żywych organizmów, a więc dodatni wynik nie jest równoznaczny z aktywnym zakażeniem.

5. Leczenie późnego stadium opiera się na zastosowaniu ceftriaksonu parentalnie. We wczesnym stadium podaje się doksycylinę, amoksycylinę lub erytromycynę. Terapie trwa przynajmniej 21 dni.

Profilaktyka poekspozycyjna – jednorazowa dawka doksycykliny (p.o. 200mg).

2. U osoby hospitalizowanej, która otrzymała drogą wlewu dożylnego roztwór glukozy zaobserwowano nagłe podwyższenie temperatury do 39,8C, z napadami dreszczy. W miejscu wkłucia cewnika dożylnego stwierdzono obrzęk i zaczerwienienie. Z pobranego wymazu w miejscu wkłucia cewnika wyhodowano drobnoustroje Gram-dodatnie.

Staphylococcus epidermidis

1. Materiał z cewnika, krew pacjenta.

2. Barwimy Gramem, widzimy G+ ziarenkowce tworzące grona.

3. Na agarze z krwią (gdy mamy materiał nie skażony inną florą, np. krew) tworzy białe kolonie, niektóre szczepy powoduję hemolizę.

Materiał z cewnika/krew: wzrasta na podłożu Chapmana (wybiórczo – różnicujące) (mannitolo - ) – białe kolonie.

Nie wydziela koagulazy

Wrażliwy na nowobiocynę jako jedyny z 3 gronkowców

Agar + mannitol jest podłożem rożnicującym S. Aureus / S. epidermidis(nie rozkłada)

4. Test API.

5. Antybiogram (MRCNS, MRSE, BL+)

3. U osoby z rozpoznaną cukrzycą pojawiają się okresowo zmiany ropne umiejscowione w tkance podskórnej, z towarzyszącą bolesnością i zaczerwienieniem (czyrak).

Staphylococcus Aureus - Czyrak – ropna infekcja skóry

1. Ropa

2. W preparacie bezpośrednim widoczne są G+ ziarenkowce układające się w

charakterystyczne grona.

3. S. aureus rośnie na agarze z krwią i bulionie, na Chapmanie rozkłada mannitol (7.5% NaCl hamuje wzrost innych bakterii, rośnie w postaci żółtych kolonii tak jak S. saprophyticus). Wygląd kolonii: śr 1-3mm, gładkie, okrągłe, wypukłe, błyszczące, wilgotne.

4. Identyfikacja:

test na koagulazę (+) - krzepnięcie osocza (aureus jest koagulazo + w odróżnieniu od saprophyticusa)

Nowobiocyna – hamuje wzrost aureusa, saprophyticusa nie.

Agar + mannitol jest podłożem różnicującym S. Aureus / epidermidis(nie rozkłada)

Clumping factor – koaguluje krew bez pomocy aktywatora trombiny.

Paski API – testy biochemiczne.

5. Lekowrażliwość na podstawie antybiogramu wykonanego metodą dyfuzyjno-krążkową - są oporne na większość antybiotyków min na:

MRSA -odporność na metycylinę, odporność na wszystkie leki B-laktamowe, karbapenemy, cefalosporyny – wrażliwe tylko na glikopeptydy

MLSb – odporność na makrolidy – erytromycynę

VISA, VRSA – odporność na wankomycynę

Wydziela b-laktamazy

NDM, efflux

4. U 1,5 rocznego dziecka stwierdzono objawy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, które wystąpiły po zapaleniu ucha środkowego.

Pneumokoki, Haemophilus

Haemophilus influenzae typβ otoczkowy (G- beztlenowa pałeczka) – zapalenie opon m-rdz.

1. Płyn mózgowo – rdzeniowy; zasady pobierania (punkcja lędźwiowa): dokładne odkażenie miejsca nakłucia, upewnić się czy ciśnienie środczaszkowe nie jest zbyt wysokie, pobrać płyn w ściśle aseptycznych warunkach, 5-10ml do 2-3 naczyń. NIE WOLNO robić gdy zbyt wysokie ciś środczaszkowe, są widoczne zmiany na dnie oka, zaburzenia reakcji źrenic, nadciśnienie z narządoskurczem.

Cechy bakteryjnego zapalenia opon w PMR.

2. Badania mikrobiologiczne: Barwienie Gramma – Gram- pałeczki, szybkie testy lateksowe na antygeny (testy aglutynacji lateksu) – cząsteczki lateksu SA opłaszczone przeciwciałami przeciw H.inf., dodajemy PMR.

3. H. influenzae rośnie na agarze czekoladowym (z NAD5 i Heminą), lub obserwujemy wzrost satelitarny na agarze z krwią + S.aureus (czynnik X jest obecny w agarze, a wzrost aureusa dostarcza NAD).

Pożywka Levinthala - Agar to which is added blood heated to the boiling point, whereafter the blood-coagulates are filtered off. It is a solid nutritious substrate for cultivating demanding microorganisms.

Kolonie mogą być szorstkie lub gładkie.

4. Próby biochemiczne:

- redukują azotany do azotynów

- nie dają odczynu hemaglutynacji

- rozkładają glukozę, ksylozę i mocznik

- wytwarzają indol

Badania serologiczne:

- test bezpośredniej immunofluorescencji (p/ciała znakowane fluoresceiną)

- reakcja pękania otoczek

5. Leczenie empiryczne: cefalosporyny III gen, chloramfenikol, amoksycylina + kw

Klauwlonowy. Po udowodnieniu obecności: amoksycylina albo ampicylina (ale 30% szczepów jest opornych). W przypadku uogólnionego zakażenia: chloramfenikol, cefalosporyny III.

Streptococcus Streptococcus pneumoniae G+ ziarenkowce, dwa płomyki świecy, α-hemoliza

– pneumokokowe zapalenie płuc “charakterystyczne dreszcze”

1. Krew żylna

2. W barwieniu met Gramma pneumokoki widoczne są w postaci jajowatych lub

lancetowatych G+ ziarenkowców tworzących pary o wspólnej otoczce (“dwa płomyki

świecą połączone podstawami”).

3. Hodowla i izolacja probek krwi żylnej, wysiew na agar z krwią lub bulion pneumokokowy.

4. - metody wykrywania otoczek negatywno-pozytywne

- α-hemoliza,

- test wrażliwości na optochinę (wrażliwy – zahamowanie wzrostu),

- test rozpuszczalności w żołci – rozpuszczalny

- nie rośnie w obecności NaCl (odróżnienie od enterokoków)

Testy serologiczne:

- reakcja pęcznienia otoczek pod wpływem swoistych p/ciał lub użycie p/ciał znakowanych fluoresceiną

5. PRSP – obniżona wrażliwość na penicylinę.

III gen cefalosporyn, wankomycyna, amoksycylina (wg rekomendacji), zaleca się wykonanie antybiogramu.

Szczepionka poliwalentna (z otoczek 23 typów serologicznych), nowa –koniugowana (polisacharydy pneumokoków + toksoid bakteryjny).

5. U hospitalizowanego pacjenta z rozległym oparzeniem rana po oparzeniu uległa zakażeniu. Na powierzchni rany jest obecna duża ilość ropy niebiesko-zielonym odcieniu i charakterystycznym słodkim zapachu.

Pseudomonas Aeruginosa (pałeczka G-) - infekcja rany pałeczką ropy błękitnej.

1. Materiałem jest ropa o niebiesko-zielonym zabarwieniu (za które jest odp piocyjanina).

2. W preparacie bezpośrednim widoczne są G- pałeczki.

3. Rośnie na zwykłych podłożach w temp 24-45'C, przy wysokim stężeniu NaCl, małym stężeniu środków antyseptycznych i antybiotyków. Kolonie mają śluzowaty, połyskujący wygląd ze względu na wytwarzaną otoczkę alginianową.

Wysiewamy na agar z krwią - piowerdyna zabarwia agar na kolor zielony. Fluorosceina powoduje jej świecenie w świetle UV na zielono.

Piocyjanina odpowiedzialna jest za niebiesko-zielony kolor ropy.

Nie fermentuje glukozy ani laktozy – MacConkey (bezbarwna/biała kolonia) + słodki zapach w odróżnieniu od Salmonella/Shigella

Agar laktozowy TTC (wskaźnik ph – błękit bromotymolowy, TTC – hamuje wzrost bakterii G+) – Pseudomonas nie fermentuje laktozy i redukuje TTC -> czerwona kolonia na niebieskim podłożu. E.coli – pomarańczowa kolonia na żółtym podłożu.

Podłoże KingB – odróżnia P. aeruginosa od innych Pseudomonasów (które nie wytwarzają barwników fluoryzujących z wyjątkiem P. fluorescens).

4. Do identyfikacji służy charakterystyczny wygląd kolonii – śluzowaty, połyskujący.

5. Konieczne jest wykonanie antybiogramu, gdyż bakteria ta cechuje się opornością na wiele antybiotyków. Koniecznie MIC!!!

6. Po występujących długotrwale u pacjenta bólu głowy, zaburzeniach świadomości i senności, stwierdzono objawy oponowe z podwyższoną temperaturą i postępującymi gwałtownie objawami neurologicznymi w postaci drgawek i pojawiających się niedowładów. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzono zwapnienia i zmiany jamiste.

Mycobacterium tuberculosis, gruźlicze zapalenie opon m-rdz

Rozpoznanie wymaga dociekliwości

1. Materiał: Płyn m-rdz – rozmazy są zwykle ujemne (płyn jest ubogo prątkowy).

Diagnostyka opiera się przede wszystkim na obrazie radiologicznym KLP i obrazie

tomografii komputerowej głowy. Widoczne są zwapnienia i jamy pogruźlicze w płucach i wodogłowie.

PMR w gruźliczym zapaleniu – przejrzysty/lekko mętny, białe krwinki 500 na mm3, z przewagę neutrofili w początkowym okresie choroby, potem – limfocytów, stężenie białek do 5g/L (duże ryzyko bloku podpajęczynówkowego), niskie stężenie glukozy (ponad dwukrotnie niższe niż we krwi).

Krew.

2. Preparat bezpośredni barwi się metodą Ziehla-Nielsena (I etap – fuksyna karbolowa, płukamy wodą i kwaśnym alkoholem, prątki mają kwas mikolowy – są kwasoodporne i się nie odbarwią, II etap – błękit metylenowy 1-2 min – tło na niebiesko), widać czerwone pałeczki na niebieskim tle.

Stosuje się również metodę fluorescencji barwiąc preparat roztworem fenolu i auraminy – żołte, oranżem akrydyny – czerwone; (inne na zielono)

3. Prątki trudno się hoduje, przez okres 3-6 tygodni, na podłożu specjalnym Lowensteina-Jensena (jaja kurze, L-asparagina, mąka ziemniaczana, glicerol, fosforany potasu, siarczan magnezu, cytrynian magnezu, woda destylowana, zieleń malachitowa, która hamuje kontaminację). Kolonie rosną w postaci charakterystycznych brodawkowatych, kremowych kolonii. Rosną w formie R.

Podłoże Middlebrooka – przezroczyste, łatwiej wykryć małe kolonie

Rożnicowanie z M. Bovis – na pożywce z czerwienią bromokrezolową Wagnera –Mitscherlicha. Pożywka ma kolor niebieski, M. Tuberculosis zmienia jej kolor na żółty po 3-8tyg (utlenianie gliceryny i powstawanie wolnego kwasu). M. Bovis nie utlenia gliceryny.

Rosną szybciej na bulionie. Wczesne wykrywanie - prekursor znakowany C14. Prątki metabolizują te substancje i uwalniają CO2 znakowany C14.

4. Testy serologiczne:

-hemaglutynacja Middlebrooka-Dubosa – swoista, ale mało czuła 60%

-technika immunochromatograficzna

-metoda ELISA

-RIA

-aglutynacja lateksu opłaszczonego odpowiednim antygenem prątkowym

Odczyn tuberkulinowy (Test Mantoux) – test śródskórny. Wstrzykujemy 5 jednostek antygenu (tuberkulina). Wynik dodatni – stwardniały rumień, co najmniej 10mm.

Próba tuberkulinowa może być fałszywie dodatnia – wynik krzyżowej reakcji z innymi prątkami, może być też fałszywie ujemna – u ludzi u których nie wytworzyła się nadwrażliwość, u ludzi starych, wyniszczonych inną chorobą lub u których stosuje się leki p/histaminowe lub kortykosteroidy.

Próby biologiczne (2 świnki)

Śwince wstrzykujemy materiał homogenizowany w okolicę węzła pachwinowego. Po 3 tygodniach robimy pierwszą próbę tuberkulinową. 24-48h – naciek -> odczyn dodatni, powiadamiamy lekarza o dodatniej próbie. Jeżeli przeżyją to jedną się zabija po 6 tygodniach a drugą po 12. Oglądamy węzeł, wątrobę, śledzionę, płuca – gruzełki. Preparaty pod mikroskop – prątki.

5. Lekowrażliwość: metoda dodawania leku do pożywki: probówka bez leku i inne z antybiotykami. Gdy na tej bez leku zaobserwujemy wzrost, obserwujemy inne probówki.

Oporności: MDR – wielolekooporność, XDR – oporność na izoniazyd (mutacja w obrębie receptora białkowego InhA) i rifampicynę (mutacja polimerazy RNA zależnej od DNA) + oporność na 3 główne leki z 6 drugiego rzutu.

Prątki są streptomycyno zależne.

Leczenie skojarzone: etambutol, pirazynamid, izoniazyd, streptomycyna (tylko w iniekcji), ryfampicyna (mutacja polimerazy RNA zależnej od DNA powoduje powstanie szczepów opornych).

2 rzutu: kapreomycyna, cykloseryna, fluorochinolony, etionamid.

Szczepionka: BCG z żywych atenuowanych M. Bovis.

7. Pacjent, lat 47, ze sztuczna zastawką serca zgłasza się do lekarza z powodu pojawienia się dreszczy, gorączka powyżej 39C, towarzyszy temu spadek ciśnienia tętniczego i przyspieszony oddech. W wywiadzie pacjent podaje przebycie ekstrakcji korzeni trzech zębów siecznych dolnych, na dwa dni przed pogorszeniem stanu zdrowia.

Streptococcus Viridans (S.mitis, S.sanguis, S.salivarius) (grupa) – Bakteryjne zapalenie wsierdzia.

1. Krew

2. G+ ziarenkowce układające się w łańcuszki

3. S. Viridans rosną najlepiej na podłożach wzbogaconych w białko w warunkach

mikroareofilnych. Na agarze z krwią α-hemoliza, przez co podłoże staje się zielone (stąd nazwa). Nie wzrasta w obecności NaCl (w przeciwieństwie do enterokokow), (nie jest wrażliwy na bacytracynę). Nie jest wrażliwy na optochinę i żółć (w odróżnieniu od pneumoniae).

4. Paciorkowce tej grupy nie mają swoistych antygenów ściany kom – dlatego brak

klasyfikacji LANCEFIELD. Dla pełnego zróżnicowania stosuje się testy biochemiczne i surowice wzorcowe.

5. Przede wszystkim penicylina, gdy oporny – cefalosporyna, makrolidy.

8. U młodej kobiety od 10 lat sezonowo w okresie jesienno-zimowym (zwłaszcza po przechłodzeniu organizmu), na granicy błony śluzowej warg i skóry pojawia się bolesna, swędząca zmiana, która następnie przekształca się w pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem.

Herpes simplex virus typ 1 - Opryszczka ust

Rozpoznanie stawia się na podstawie objawów klinicznych ( nawracanie w momencie osłabienia organizmu, morfologia zmiany)

1. Materiał – zeskrobiny z dna pęcherzyka – zmiany pierwotnej.

2. HSV namnaża się szybko w rożnych liniach komórkowych, ale metoda ta jest stosowana głownie w przypadku opryszczki narządow płciowych.

W badaniu mikroskopowym stwierdza się obecność komórek Tzancka – olbrzymich kom. wielojądrzastych z wewnątrzjądrowymi wtrętami, spychającymi chromatynę na obwód.

3. Testy serologiczne stosuje się w wypadku powikłania (swoiste przeciwciała monoklonalne) np. opryszczkowe zapalenie mózgu, kiedy konieczne jest szybkie rozpoznanie - przeprowadza się biopsję tkanki i test bezpośredniej immunofluorescencji.

4. Można też wykrywać przeciwciała klasy IgM.

5. Zmiana ustępuje samoistnie. W przypadku powikłanych przypadków, albo u osób z upośledzoną odpornością – acyklowir (leczenie należy rozpocząć w przeciągu 72h od rozpoznania) lub famcykolwir (lepiej tolerowany).

9. Starsza kobieta kilka dni po ekstrakcji zęba, zgłosiła się z powodu ropnia

zlokalizowanego w okolicy żuchwy. W pobranej ropie znajdowały się żółte, grudkowate struktury.

Promienica – Actinomyces israeli

1. Obecność w wysięku ropnym żółtawych grudek stanowi podstawę do wstępnego rozpoznania. Wymazy są nieprzydatne ze względu na florę fizjologiczną).

Badamy TREŚĆ ROPNĄ, barwimy metodą Grama – widać dwubarwne ziarenka promienicze – środek G+(niebieski), obwód G-(czerwony).

2.. Hodowle należy inkubować w warunkach beztlenowych w temp 37. Kolonie wyrastają po 24-48h ale mogą potrzebować 2 tyg.

3. Leczenie – nacięcie i drenaż ropni, zapewniamy dostęp tlenu (jest to beztlenowiec, więc O2 go zabija). Duże dawki penicyliny G, przy przeciwwskazaniach: linkozamidy, makrolidy. Ponieważ zakażenie może mieć charakter wieloczynnikowy zalecane jest stosowanie leczenia skojarzonego np. z amino glikozydami.

10. Po ekstrakcji próchniczego zęba u pacjenta z wrodzona wadą serca zaobserwowano podwyższenie temperatury i złe samopoczucie. Co mogło być przyczyną zakażenia. Zaproponuj postępowanie diagnostyczne.

Streptococcus Viridans (S.mitis, S.sanguis, S.salivarius) (grupa) – Bakteryjne zapalenie wsierdzia.

1. Krew

2. G+ ziarenkowce układające się w łańcuszki

3. S. Viridans rosną najlepiej na podłożach wzbogaconych w białko w warunkach

mikroareofilnych. Na agarze z krwią α-hemoliza, przez co podłoże staje się zielone (stąd nazwa). Nie wzrasta w obecności NaCl (w przeciwieństwie do enterokokow), (nie jest wrażliwy na bacytracynę). Nie jest wrażliwy na optochinę i żółć (w odróżnieniu od pneumoniae).

4. Paciorkowce tej grupy nie mają swoistych antygenów ściany kom – dlatego brak

klasyfikacji LANCEFIELD. Dla pełnego zróżnicowania stosuje się testy biochemiczne i surowice wzorcowe.

5. Przede wszystkim penicylina, gdy oporny – cefalosporyna, makrolidy.

11. U pacjenta przyjętego na OIT stwierdzono na skórze wybroczyny o charakterze różowej wysypki i nieregularne wybroczyny krwawe, prowadzące do powstawania martwicy skóry. Następowało rozsiane wykrzepianie wewnątrznaczyniowe (DIC). Pacjent zmarł w wyniku obustronnego krwotocznego zniszczenia nadnerczy oraz narządów wewnętrznych.

Neisseria meningitidis Posocznica meningokokowa (objawy zespołu Waterhouse'a Friedrichsena) – lub posocznica pneumokokowa lub S. aureus

1. Krew.

2. Barwienie Gram - ziarenkowce G- najczęściej w postaci dwoinek. Pod mikroskopem: nerkowaty kształt, obserwowane jako dwoinki, otoczki, urzęsione.

Barwienie Fleminga na otoczki.

3. Hodowla: agar czekoladowy wzbogacony skrobią, CO2, pod zwiększonym ciśnieniem, 37C. W przypadku kontaminacji - Thayera Martina lub jego modyfikację – TransGrow.

4. Dla potwierdzenia gatunku – testy biochemiczne na obecność oksydazy – wynik dodatni.

5. Leczenie – Penicylina G (jeżeli potwierdzimy obecność Neisseri, bo inne powodujące zakażenie opon są przeważnie oporne), Ceftriakson, Chloramfenikol.

Chemioprofilaktyka – rifampicyna, ceftriakson.

12. Niemowlę 2-miesięczne, sztucznie karmione, ma następujące objawy: białawe naloty na błonie śluzowej policzków i języka, bolesne, na zapalnie zmienionym podłożu. W obrazie mikroskopowym barwionym metoda Grama, wykonanym z wymazu, widoczne są owalnego kształtu Gram-dodatnie komórki z obecnością form pączkujących.

Candida Albicans - kandydoza

1. Zeskrobiny ze zmian, wymazy z błony śluzowej policzków i języka (flora fizjologiczna). Waciki zwilżamy przed pobraniem jałową wodą lub 0,9% NaCl albo przesyłamy w podłożu transportowym.

2. Wymaz - barwienie metodą Grama, Gomoriego, zeskrobiny – umieścić w kropli 10% KOH i lekko ogrzać. W preparacie obecne są owalne G+ kom. pączkujących drożdży tworzących strzępki rzekome.

3. Każdy materiał należy wysiać na dwie pożywki Sabourauda. Jedną pozostawia się w temp. pokojowej(wzrost po 4- 5 dniach), drugą umieszcza się w 37°C (wzrost po 1- 2 dniach). Hodowle ujemne trzymamy 10 dni.

4. Identyfikacja opiera się na

- tzw teście filamentacji (do niewielkiej ilości surowicy dodajemy 1-2 kropli wyhodowanych grzybów drożdżopodobnych), inkubujemy przez 3h w temp 37, wykonujemy preparat mikroskopowy i poszukujemy nici fi lamentacyjnych charakterystycznych dla C. albicans)

- test na wykrywanie chlamydospor – na szkiełku wykonujemy mikrohodowlę, nakraplamy podłoże (agar ryżowy) na szkiełko, posiewamy identyfikowaną kolonię metodą rysową wgłębną i przykrywami nakrywkowym. Temp. Pokojowa.

5. Identyfikacja biochemiczna – testy API

6. Lekowrażliwość:

a) ATB Fungus 2

b) Fungitest

c) E-test

Nystatyna (zawiesina, maść), ketokonazol.

13. U pacjentki przebywającej z powodu udaru mózgu na oddziale Intensywnej Opieki Medycznej zaobserwowano dreszcze i podwyższenie temperatury do 39C. Przed wystąpieniem wysokiej temperatury chora miała na stałe podłączony cewnik żylny.

Staphylococcus epidermidis – Bakteriemia

1. Materiał z cewnika, krew pacjenta.

2. Barwimy Gramem, widzimy G+ ziarenkowce tworzące grona.

3. Na agarze z krwią (gdy mamy materiał nie skażony inną florą, np. krew) tworzy białe kolonie, niektóre szczepy powoduję hemolizę.

Materiał z cewnika/krew: wzrasta na podłożu Chapmana (wybiórczo – różnicujące) (mannitolo - ) – białe kolonie.

Nie wydziela koagulazy

Wrażliwy na nowobiocynę (S. Saprophiticus – oporny)

Agar + mannitol jest podłożem rożnicującym S. Aureus / S. epidermidis(nie rozkłada)

4. Test API.

5. Antybiogram (MRCNS, BL+)

.

14. U 6-letniego chłopca w wyniku upadku doszło do przebicia podudzia przez

zardzewiały gwóźdź. Matka chłopca przemyła ranę wodą. Następnego dnia u chłopca nastąpiło podwyższenie temperatury do 39C, ból i spuchniecie uda. Pod wpływem nacisku na spuchnięte miejsce można było wyczuć podminowanie gazowe tkanki (trzeszczenie).

Clostridium perfringens – zgorzel gazowa

1. wycinek z tkanki, z ran, ropa, krew

2. widoczne duże, G+ niebieskie, wydłużone laseczki, tworzące przetrwalniki (nie zawsze widoczne).

3. Jeśli wyhodujemy z innego miejsca niż fizjologiczne (u.pokarmowy, żeńskie drogi rodne) – ma wartość potwierdzającą.

Bulion z farszem mięsnym

Podłoże z tioglikolanem sodowym – tioglikolan obniża potencjał ox redox, rezazuryna pozwala na ocenę tego potencjału.

Agar krwawy + inkubacja w war beztlenowych (w aerostacie)

Tarozzi-Wrzosek – kostki wątroby obniżają potencjał ox redox (ma katalazę która rozwala tlen), dodaje się płynną parafinę – nie dochodzi tlen (pojawia się gaz, NH3 + CO2)

Podłoże płynne – skupienie hodowli na dnie probówki

4. Rożnicowanie poprzez pasażowanie na agarze z krwią – uzyskuje się czyste pojedyncze kolonie, ktore charakteryzuje się na podstawie reakcji biochemicznych (rozkład cukrow w obecności tioglikanu, działanie na mleko), hemolizy i wyglądu kolonii. Wytwarzanie lecytynazy potwierdza się poprzez hodowlę na podłożu jajecznym – powstają precypitaty wokoł kolonii. Końcowa identyfikacja opiera się na produkcji toksyny in vivo, in vitro, i ich neutralizacji przez swoiste antytoksyny.

Testów serologicznych nie przeprowadza się

5. Leczenie polega na chirurgicznym opracowaniu rany, penicylina, leczenie tlenem hiperbarycznym.

15. U 5 dniowego noworodka wystąpiło zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. W preparacie z płynu mózgowo-rdzeniowego barwionym met. Grama stwierdzono Gram+ pałeczki.

Tu jest błąd – nie ma pałeczek G+ - więc pewnie chodzi o laseczke G+ Listerie

Listeria monocytogenes – zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych noworodków, zakażenie okołoporodowe lub wewnątrzmaciczne.

1. Materiał – płyn m-r, wymaz z pochwy matki – gdy ta sama bakteria to jest zakażenie.

2. Hodowla i wzrost w niskiej temperaturze pozwala odróżnić od innych obecnych w badanym materiale ( bo rośnie w szerokim zakresie temperatur 5-40C – hodujemy w niskiej żeby tylko to urosło).

3. Rośnie na różnych podłożach, powoduje bardzo wąską strefę hemolizy beta na agarze z krwią baranią. Mikroaerofilna, katalazo dodatnia

4. Leczenie antybiotyki B-laktamowe