Sprawozdanie techniczne (spis treści)

• Wprowadzenie(wykonane prace):

• Pomiar szczegółów metodą(ortogonalną) rzędnych i odciętych....................1

1) wyznaczanie w terenie prostych wzajemnie prostopadłych.

2)Bezpośredni pomiar długości.

• Pomiar szczegółów metodą biegunową.........................................................2

1)Pomiar kąta poziomego

2)Pomiar długości poziomej

3)Obliczanie współrzędnych i azymutów

• Kartowanie mapy w skali 1:500.....................................................................3

• Załączniki operatu.......................................................................4

• Szkic polowy nr 1.........................................................................załącznik nr 1

• Mapa sytuacyjna nr 1................................................................. załącznik nr 2

• Szkic polowy nr 2................................................ ........................załącznik nr 3

• Mapa sytuacyjna nr2.................................................................. załącznik nr 4

• Dziennik pomiaru szczegółów................................................... załącznik nr 5a

• Tabela Obliczonych współrzędnych.......................................... załącznik nr 5b

• Obliczenia współrzędnych punktów........................................... załącznik nr 6

• Szkic polowy nr 3.........................................................................załącznik nr 7

• Mapa sytuacyjna w skali 1:500 nr 3.............................................załącznik nr 8

• Obliczenia punktu 25...................................................................załącznik nr 9

• Pomiar szczegółów metodą rzędnych i odciętych.

Za pomocą przyrządów:

1. węgielnica pryzmatyczna + pion

2. ruletka

3. tyczka

1)

Wyznaczenie w terenie prostych wzajemnie prostopadłych.

Przyrządem służącym do tyczenia kątów prostych jest węgielnica. Jest to niewielki przyrząd trzymany podczas pomiaru w ręce lub do ustawiania na specjalnym pionie drążkowym. Ze względu na zastosowaną zasadę węgielnice dzielimy na:

a) przeziernikowe,

b) zwierciadlane,

c) pryzmatyczne

Tych ostatnich działanie opiera się o osiągnięciach fizyki optycznej, a mianowicie wykorzystane zostały prawa załamania i odbicia promienia świetlnego przechodzącego przez ośrodki o różnych gęstościach. Zbudowana jest z dwóch umieszczonych jeden nad drugim pryzmatów oraz okienka pomiędzy nimi. Pryzmaty umożliwiają patrzenie pod kątem prostym na prawo i lewo. U dołu węgielnicy podwieszany jest pion ułatwiający poprawne ustawienie urządzenia.

2)

Bezpośredni pomiar długości przy pomocy ruletki

ruletka - przyrząd mierniczy, ma postać zwiniętej taśmy metalowej.

Prace przygotowawcze:

- zasygnalizowanie punktów tyczkami

- wytyczenie mierzonego odcinka za pomocą tyczek pośrednich( dla długich odcinków, gdy zachodzi konieczność)

- odczytanie z taśmy odległości.

• Pomiar szczegółów metodą biegunową.

Za pomocą przyrządów:

1. teodolit

2. ruletka

3. pikiety

Mapę tworzy się na podstawie wyników pomiarów inwentaryzacyjnych.

Pomiary sytuacyjne : pomiar kąta poziomego, pomiar długości (poziomej)

1)

Pomiar kąta poziomego:

Teodolit jest to instrument geodezyjny przeznaczony do pomiaru kątów poziomych oraz kątów pionowych. Wyróżnia się teodolity optyczne oraz elektroniczne. W teodolitach optycznych zastosowane jest szklane koło poziome (limbus) i koło pionowe z naniesionym podziałem kątowym (w Polsce praktykowany jest dziesiętny podział gradowy, w którym kąt prosty równa się 100 gradom), z którego obserwator wykonuje odczyt kierunku. W teodolitach elektronicznych odczyt kierunku jest wykonywany automatycznie.

Teodolit wyposażony jest w lunetę, która wraz z korpusem instrumentu może obracać się wokół pionowej osi instrumentu. Umożliwia to swobodne i dokładne wykonanie odczytu kierunków poziomych oraz pionowych.

-przygotowanie teodolitu do pomiaru:

• centrowanie

• poziomowanie

• usunięcie paralaksy

Pomiar kąta:

I położenie lunety - wycelowanie na lewe ramię kąta (cel A)

- odczyt kierunku α_A ,

- wycelowanie na prawe ramię kąta (cel B)

- odczyt kierunku α_B

- obliczenie kąta α′_ACB =α_B – α_A

przerzucenie lunety przez zenit

II położenie lunety - wycelowanie na lewe ramię kąta (cel A)

- odczyt kierunku α_A,

- wycelowanie na prawe ramię kąta (cel B)

- odczyt kierunku α_B

- obliczenie kąta α″_ACB =α_B – α_A

obliczenie kąta z pełnej serii α_ACB= ½ (α′_ACB + α″_ACB)

(Kąt wyliczony na podstawie pomiaru w dwóch położeniach lunety jest

wolny od błędów osiowych teodolitu)

2)

Pomiar długości poziomej:

Jest to długość odcinka A’B‘, rzutu odcinka AB na płaszczyznę poziomą.

Jak na rysunku:

A

A` D<sub>AB</sub> B`

3)

Obliczanie współrzędnych i azymuta:

Azymut kartograficzny jest to kąt od dodatniego kierunku osi x do danego kierunku mierzony w prawo.

Aby obliczyć azymut osnowy mając współrzędne punktów 1,2:

- liczymy przyrosty współrzędnych dla boku 1→2

ΔX12 = X2 – X1 ΔY12 = Y2 – Y1

- liczymy czwartak φ

(kąt pomiędzy danym kierunkiem a najbliższym kierunkiem osi x)

tg φ = |ΔY12| / |ΔX12| φ = arctg |ΔY12| / |ΔX12|

W zależności jakie znaki przyjmują przyrosty obliczamy azymut

jeżeli oba "+" to A1-2 = |φ|

jeśeli ΔX12 "-" a, ΔY12 "+" to A1-2 = 200g - |φ|

jeżeli ΔX12 " -" a, ΔY12 "-" to A1-2 = 200g + |φ|

jeżeli ΔX12 "+" a, ΔY12 "-" to A1-2 = 400g - |φ|

Aby wyznaczyć współrzędne X, Y kolejnych punktów mając

współrzędne X1 , Y1 punktu 1 i X2 , Y2 punktu 2 oraz

pomierzone kąty α pomiędzy bokam i długość D23 boku 23,

wykonujemy obliczenia:

- liczymy A_1-2 azymut boku 1-2 ze współrzędnych

- liczymy azymut boku 23 A_2-3= A_1-2+ α

- liczymy przyrosty współrzędnych dla boku 2→3

ΔX23 = D23 • cos A_2-3 ΔY23 = D23 • sin A_1-2

-liczymy współrzędne punktu 3

X3 = X2 + ΔX23 Y3 = Y2 + ΔY23

• Kartowanie mapy sytuacyjnej w skali 1:500:

Kartowanie - nanoszenie na podkład mapy szczegółów dotyczących wybranego tematu, na podstawie bezpośrednich obserwacji w terenie. Mając na arkuszu siatkę kwadratów 10cmx10cm w skali 1:500 jest to siatka 50mx50m. Wnosimy współrzędne które po zaznaczeniu tworzą mapę terenu pomniejszonego 500 razy.

• Załączniki operatu:

Załącznik numer 1 (szkic polowy nr 1)

Szkic zostały sporządzone dzięki pomiarom za pomocą węgielnicy ustawionej na pionie. Posłużyliśmy się węgielnicą pryzmatyczną, dzięki której łatwo wyznaczyliśmy odległości punktów oznaczonych na osnowie, oddalone od niej w linii prostopadłej. Jako osnowę wyznaczyliśmy róg budynku oraz właz od studzienki kanalizacyjnej(zaznaczona linią przerywaną "kreska-kropka").

Natomiast odległości punktów od osnowy zaznaczonych na szkicu(liniami przerywanymi) pomierzyliśmy za pomocą ruletki, która pozwoliła nam na odczytanie względnie dokładnych.

Załącznik numer 2 (mapa sytuacyjna nr 1)

Mapa zaktualizowana metodą rzędnych i odciętych, na podstawie wcześniej sporządzonego szkicu (zał 1) w terenie. Punkty wraz z osnową zostały wniesione na egzemplarz dołączonej mapy przy pomocy skalówki oraz ekierek.

Załącznik numer 3(szkic polowy nr 2)

Szkic został narysowany ołówkiem na gładkim papierze formatu a4

Szkic wykonany w terenie na podstawie pomierzonych kątów zawartych między osnową, a punktami oznaczonymi pikietami. Osowę poprowadzoną miedzy punktami 106, 1001 zaznaczyliśmy na szkicu linią przerywaną(kreska- kropka), ma niej ustawiliśmy kąt 0,00. Następnie nanieśliśmy prawdopodobne miejsce mierzonych celów.

Załącznik numer 4(mapa sytuacyjna nr 2)

Zaktualizowana mapa dzięki pomiarom metodą biegunową, na podstawie obliczonych współrzędnych. Każdy z punktów po skartowaniu został sprawdzony ze szkicem polowym (zał 3), zgodność punktów pozwoliła mi na uznanie że moje obliczenia były poprawne.

Załącznik numer 5a(dziennik pomiaru szczegółów)

Zgodnie z pomierzonymi kątami(kąt poziomy) oraz długościami(długość), sporządziliśmy dziennik pomiarów w którym odpowiednim punktom(numer celu) przyporządkowaliśmy wartości, odczytane ze sprzętu (Teodolitu oraz ruletki).

Załącznik numer 5b(tabela obliczonych współrzędnych)

Dzięki wcześniej obliczonym współrzędnym sporządziliśmy tabele w której zapisaliśmy wszystkie pomierzone i wyliczone wartości.

Załącznik numer 6(obliczenia współrzędnych i azymutów)

Załącznik zawiera szczegółowe obliczenia dotyczące azymutów poszczególnych celów oraz ich współrzędnych. Były one możliwe dzięki danym, które otrzymaliśmy przy pomiarach terenowych.

Załącznik numer 7(Szkic polowy nr 3)

Jest to szkic dołączony do pracy na podstawie którego było możliwe sporządzenie mapy sytuacyjnej w skali 1:500. Szkic wyznaczanych punktów opiera się na metodzie rzędnych i odciętych.

Załącznik numer 8(mapa sytuacyjna w skali 1:500 nr 3)

Sporządzona mapa dzięki załącznikowi nr 7 oraz przykładowej mapie. Arkusz a4 na którym ołówkiem skartowaliśmy mapę metodą rzędnych i odciętych w skali 1:500. Punkty które tworzyły osnowę p24 i p25 zostały zaznaczone na mapie. Jeden z nich p25 został wyznaczony przez numer osoby na liście obecności.

Załącznik numer 9(obliczenie punktu 25)

Załącznik zawiera szczegółowe obliczenia dotyczące jednego z punktów

osnowy(pkt. 25), na podstawie numeru z listy obecności.