Klifowe wysokie wybrzeże opadające ku morzu stromą ścianą zwaną klifem; u podnóża klifu niekiedy występuje wąska plaża fale uderzające z wielką siłą w wysoki brzeg podcinają go, powodując jego obrywanie się i cofanie; u podnóża klifu tworzy się lekko nachylona ku morzu platforma abrazyjna wyspa

Mierzejowe płaskie wybrzeże z zatokami zamykanymi przez piaszczyste, wąskie półwyspy

Deltowe płaskie wybrzeże poprzecinane odnogami uchodzącej do morza rzeki, liczne łachy i płycizny, piaszczyste półwyspy wysunięte w stronę morza tam, gdzie działalność budująca rzeki jest większa niż działalność niszcząca morza: rzeki usypują równinę akumulacyjną i uchodzą do morza licznymi ramionami

Limanowe wybrzeża z wąskimi, prostopadłymi do linii brzegowej zatokami często odciętymi od morza pasem lądu powstaje najczęściej na obszarach o budowie płytowej; nawet jeśli ujście doliny rzecznej do morza jest zamknięte, to woda przesiąka pod przegrodą i uchodzi do morza

Fiordowe wysokie wybrzeże z głębokimi, długimi i wąskimi zatokami o stromych ścianach sięgających często setek metrów wysokości przez zalanie morzem długich, głębokich (U-kształtnych) dolin lodowcowych w obszarach górskich

Fierdowe wybrzeże z zatokami o ścianach dość stromych, ale niezbyt wysokich (zazwyczaj 30–50 m)przez zalanie morzem niezbyt głębokich dolin lodowcowych na obszarach wyżynnych

Namorzynowe płaskie, porośnięte lasami i zaroślami rosnącymi przy brzegu morza, w wodzie w klimacie gorącym, w strefie pływów o dużych amplitudach, ale przy niewielkiej energii fal.

Riasowe wysokie strome wybrzeże o urozmaiconej linii brzegowej, liczne głębokie, kręte zatoki, półwyspy, wysepki, w większości wydłużone prostopadle lub prawie prostopadle do lądu zatopienie dolin wciętych w zrównane i odmłodzone masywy starych gór, biegnących prostopadle do brzegu; skaliste pół­wy­s­py odpowia­da­jące bardziej odpornym grzbie­tom gór, a w ich prze­dłużeniu występują wyspy

Dalmatyńskie liczne wyspy i półwyspy wydłużone równolegle do lądu, długie zatoki i kanały; często wybrzeżu temu towarzyszą zjawiska krasowe przez zalanie mocno rozczłonkowanych grzbietów górskich, tak że kulminacje grzbietów tworzą ciągi

Szkierowe - rodzaj wybrzeża morskiego, powstałego w wyniku częściowego zatopienia silnie zmutonizowanego obszaru polodowcowego, czyli obszaru, na którym występują płytkie doliny polodowcowe. Charakteryzuje się obecnością setek małych, sterczących wysepek, zwanych szkierami.