Studia nie stacjonarne I-ego stopnia
Kierunek budownictwo
Rok 2013/14 Semestr II
TECHNOLOGIA BETONÓW I ZAPRAW
Prowadząca: Dr.Inż. Halina Ferens Budzyńska
SPRAWOZDANIE: PROJEKTOWANIE BETONU ZWYKŁEGO METODĄ ZACZYNU W ŚWIETLE PN-EN 206-1
Wykonali: Joanna Rudnik
Aleksandra Krause
Paulina Kaźmierska
Maciej Wiśniewski
1. Wyjaśnienie pojęcia projektowania betonu oraz podstawowych terminów z tym związanych:
Projektowanie betonu – jest to ustalenie składu ilościowo-jakościowego na 1m3 z uwzględnieniem założeń projektowych, wynikających z założeń eksploatacji betonu w konstrukcji.
Głównym wyznacznikiem w projektowaniu betonu jest pożądana wytrzymałość na ściskanie.
W projektowaniu uwzględnia się następujące warunki:
- wymaganą ciekłość (konsystencję);
- klasę ekspozycji;
- przeznaczenie (np. wymagana odporność chemiczna);
beton: materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego, wody oraz ewentualnych domieszek, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu;
zaczyn cementowy: jest to mieszanina cementu oraz wody, która po dodaniu kruszywa tworzy mieszankę betonową;
beton stwardniały: beton, który jest w stanie stałym i który osiągnął pewien poziom wytrzymałości;
beton zwykły: beton o gęstości w stanie suchym większej niż 2000 kg/m3, ale nie przekraczającej 2600 kg/m3;
mieszanka betonowa: całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą;
zarób: ilość mieszanki betonowej wyprodukowana w jednym cyklu operacyjnym mieszarki;
powietrze uwięzione: pory powietrzne w betonie, które nie powstały w wyniku celowego ich wprowadzenia;
konsystencja mieszanki betonowej: oznacza stopień jej ciekłości;
urabialność mieszanki betonowej: określa zdolność do łatwego i szczelnego wypełnienia formy przy zachowaniu jednorodności
klasa wytrzymałości na ściskanie: jest to symbol literowo-liczbowy (np. C25/30) klasyfikujący beton pod względem jego wytrzymałości na ściskanie; liczby 25 i 30 po literze C oznaczają minimalne wytrzymałości charakterystyczne dla betonu oznaczone na próbkach walcowych i sześciennych w MPa;
wytrzymałość charakterystyczna: wartość wytrzymałości betonu, poniżej której może się znaleźć 5% populacji wszystkich możliwych oznaczeń wytrzymałości dla danej objętości betonu.
3. Projektowanie betonu metodą zaczynu:
ETAP I . Założenia wstępne :
Przeznaczenie betonu: element monolityczny – belka żelbetowa,
Klasa wytrzymałości betonu: C16/20
Klasa ekspozycji : X0 (brak zagrożenia agresją środowiskową lub zagrożenia korozją)
Najmniejszy wymiar przekroju poprzecznego: 100 mm
Odległość w świetle między prętami zbrojenia leżącymi w płaszczyźnie poziomej: 60 mm,
Przekrój prosty rzadko zbrojony
Zagęszczenie betonu przez wibrowanie
Dojrzewanie naturalne.
ETAP II Wymagane właściwości mieszanki betonowej i betonu
Średnia wytrzymałość na ściskanie :
fcm=fck,+z(6-12 MPa)
z=8MPa
fcm=20=8=28MPa
Maksymalna średnica ziaren kruszywa: Dmax
Dmax<1/3·100mm=33,3 mm
Dmax<3/4· 60mm=45 mm
Przyjęto Dmax=31,5 mm
Konsystencja plastyczna K-3
– oznaczono metodą Vebe : Vebe ·s= 13÷7 sek
Urabialność wg założeń wstępnych:
Z=450-550 dm3/m3
Vcp=80 dm3/m3
Minimum cementowe- brak przy ekspozycji X0
ETAP III Dobór i ocena składników mieszanki betonowej .
Cement : CEM II/B-V portlandzki klasy 32,5R Lafarge
pc=3,1 kg/dm3
Kruszywo:
Drobne 0/2 (K1): P1=98,64 % pk=2,65kg/dm3
Frakcja | Pozostaje na sicie (Ri) | Przechodzi przez sito | |
---|---|---|---|
otwór sita | 1 próba | 2 próba | |
[mm] | [mm] | [g] | [g] |
0,0-0,063 (P) | 0,000 | 2,0 | 2,0 |
0,063-0,125 | 0,063 | 1,0 | 1,0 |
0,125-0,250 | 0,125 | 0,0 | 2,0 |
0,250-0,5 | 0,250 | 0,0 | 1,0 |
0,5-1 | 0,500 | 1,0 | 2,0 |
1-2 | 1,000 | 30,0 | 25,0 |
2-4 | 2,000 | 250,0 | 140,0 |
4-8 | 4,000 | 449,0 | 325,0 |
8-16 | 8,000 | 696,0 | 925,0 |
16-31,5 | 16,000 | 71 | 77,0 |
31,5-63 | 31,500 | 0 | 00 |
RAZEM | - | 1500 | 1500 |
Grube 2/31,5 (K2): P2=1,88 % pk=2,65kg/dm3
Frakcja [mm] |
Procentowa zawartość | Iloczyn Kol.3·x |
Suma Kol.2+4 |
Iloraz
|
Rzędna krzywej |
---|---|---|---|---|---|
kr. drobne 0/2 |
kr. grube 2/16 |
||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
0,0÷0,063 | 0,2 | 0,13 | 0,23985 | 0,43985 | 0,1546 |
0,063÷0,125 | 2,5 | 0,07 | 0,12915 | 2,62915 | 0,9241 |
0,125÷0,25 | 7,1 | 0,07 | 0,12915 | 7,22915 | 2,541 |
0,25÷0,5 | 30,0 | 0,04 | 0,0738 | 30,0738 | 10,5707 |
0,5÷1 | 43,4 | 0,1 | 0,1845 | 43,5845 | 15,3197 |
1÷2 | 15,4 | 1,5 | 2,7675 | 18,1675 | 6,3858 |
2÷4 | 1,3 | 13,0 | 23,985 | 25,285 | 8,8875 |
4÷8 | 0,1 | 26,13 | 48,20985 | 48,30985 | 16,9806 |
8÷16 | 0 | 54,03 | 99,65835 | 99,65835 | 35,02929 |
16÷31,5 | 0 | 4,93 | 9,09585 | 9,09585 | 3,1971 |
Uziarnienie i cechy techniczne kruszyw odpowiadają wymaganiom PN-EN 12620.
Dla Z=450-550 dm3/m3 , konsystencji mieszanki betonowej : plastyczna K-3,
przy c/w=1,8 przyjęto punkt piaskowy P=32% .
Obliczenie stosunku z mieszania kruszywa x:
$$x = \frac{P_{1} - P}{\ P - P_{2}} = \frac{98,64 - 32}{32 - 1,88} = 2,21\%$$
Krzywa kruszywa mieszanki kruszywowej mieści się w polu zalecanego uziarnienia.
Woda: wodociągowa odpowiada wymaganiom w normie PN-EN 12620:2000
ETAP IV Projektowanie :
Wyznaczenie c/w
Dla kruszywa naturalnego i klasy cementu 32,5, A1=18
Z przekształconego wzoru Bolomeya obliczamy wartość c/w dla c/w<2,5:
$$\frac{c}{w} = \frac{f_{\text{cm}}}{A_{1}} + 0,5 = \frac{28}{18} + 0,5 = 2,06$$
Wykonanie zarobu próbnego:
Ustalając ilość kruszywa K należy pamiętać, że objętość próbnego zarobu nie powinna być mniejsza od 8 dm3 , co oznacza że ilość K nie powinna być mniejsza od 15 kg.
Ilość zarobu : 12 dm3
Ilość kruszywa : K1+K2=K=27kg
gdzie: K1-kruszywo drobne
K2-kruszywo grube
Kruszywo drobne 0/2 – $K_{1} = \frac{K}{1 + x} = \frac{27}{1 + 2,21} = 8,41kg$
Kruszywo grube 2/31,5 - K2 = K − K1 = 27 − 8, 41 = 18, 59kg
Do uzyskania mieszanki kruszywa należy zmieszać 8,41kg kruszywa drobnego oraz 18,59kg kruszywa grubego. Łączna masa K0=27kg
Przygotowanie zaczynu:
Skład zaczynu obliczono ze wzoru:
Woda- $w = \frac{z}{1 + \frac{c}{w}} = \frac{6}{1 + 2,06} = 1,94$
Cement - $c = w \bullet \frac{c}{w} = 2,94 \bullet 2,06 = 6,05kg$
Wykonanie mieszanki betonowej:
Do odważonego kruszywa dolewamy zaczynu cementowego stale mieszając, aż mieszanka uzyska założoną konsystencję . Przy dostatecznej wprawie można konsystencję ocenić przed pomiarem . Przypadku braku wprawy należy dodać ok. 2/3 zaczynu i jeżeli konsystencja nie odpowiada założeniom dodawać zaczynu porcjami ok. 0,3kg do momentu uzyskania założonej konsystencji.
Konsystencja pomierzona aparatem Vebe (PN-EN 12350-6) =11sek, a więc odpowiada konsystencji plastycznej K-3.
Korekta wody i cementu w zarobie próbnym:
- masa naczynia z zaczynem i prętem przed dolaniem : 10,083kg
- masa naczynia z zaczynem po pierwszym dolaniu : 3,06kg
- masa naczynia z zaczynem po drugi dolaniu : 2,89
- masa dolanego zaczynu: 7,193kg≈7,2kg
Ilość składników w dolanym zaczynie cementowym (z1) wynosi:
$w_{1} = \frac{z_{1}}{1 + \frac{c}{w}} = \frac{7,193}{1 + 2,06} = 2,35kg$
$\mathbf{\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }}c_{1} = w_{1} \bullet \frac{c}{w} = 2,35 \bullet 1,94 = 4,84kg$
z1=w1+z1=6, 59kg
Mieszankę nałożono warstwami do formy i zawibrowano.
Gęstość wyniosła V=6,9 dm3
Masa cylindra z mieszanką: 22,37kg
Waga cylindra: 5,641kg
Waga netto mieszanki: 16,731kg
Gęstość objętościowa: pob=16,731:6,9=2,42kg/dm3
Vb= $\frac{K^{0} + m_{1}}{p_{\text{ob}}} = \frac{27 + 7,2}{2,42} = 14,13\text{dm}^{3}$
Obliczenie ilości składników na 1m3 mieszanki betonowej.
$c = 1000 \bullet \frac{c_{1}}{V_{b}} = 1000 \bullet \frac{4,84}{14,13} = 342,53kg$
$K = 1000 \bullet \frac{K}{V_{b}} = 1000 \bullet \frac{27}{14,13} = 1910,83kg$
$K_{1} = 1000 \bullet \frac{K_{1}}{V_{b}} = 1000 \bullet \frac{8,41}{14,13} = 595,19kg$
$K_{2} = 1000 \bullet \frac{K_{2}}{V_{b}} = 1000 \bullet \frac{18,59}{14,13} = 1315,64kg$
$W = 1000 \bullet \frac{w_{1}}{V_{b}} = 1000 \bullet \frac{2,35}{14,13} = 166,31kg = 166,31\text{dm}^{3}$
$\frac{c}{w} = \frac{342,53}{166,31} = 2,06$
Badanie na zawartość powietrza w mieszance betonowej przeprowadzono wg normy PN-EN 12350-7 i wyniosło pp=0,92%.
Obliczenie ilości zaprawy w 1m3 mieszanki betonowej:
$$\mathbf{z =}\frac{\mathbf{K \bullet P}}{\mathbf{p}_{\mathbf{k}}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{c}}{\mathbf{p}_{\mathbf{c}}}\mathbf{+ W =}\frac{\mathbf{1910,83 \bullet 0,32}}{\mathbf{2,65}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{342,53}}{\mathbf{3,1}}\mathbf{+ 166,31 = 230,74 + 110,49 + 166,31 = 507,56}\mathbf{\text{dm}}^{\mathbf{3}}\mathbf{/}\mathbf{m}^{\mathbf{3}}$$
Obliczenie objętości absolutnej ziarn kruszywa poniżej 0,125mm i cementu:
$V_{\text{cp}} = \frac{\mathbf{595,19 \bullet 0,2}}{\mathbf{3,1}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{1315,64 \bullet 0,002}}{\mathbf{2,65}}\mathbf{+}\frac{\mathbf{342,53}}{\mathbf{3,1}}\mathbf{=}115,08\text{dm}^{3}/m^{3}$
Vcp=115,08 dm3/m3 > vop normowe=80 dm3/m3
Dojrzewanie mieszanki: w sposób naturalny przez 21 dni.
Wnioski: zaczyn próbny został wykonany wg normy PN-EN 206-1 i odpowiada jej wymaganiom.
3. Przygotowanie próbek do badania wytrzymałości betonu na ściskanie , opracowanie recepty roboczej.
a Wykonanie próbek do badania wytrzymałości betonu na ściskanie.
Kolejność postepowania :
formy do wykonania próbek powinny odpowiadać normie PN-EN 12390-1
sposób wykonania i pielęgnacji próbek powinien być zgodny z PN-EN 12390-2
do badania wytrzymałości betonu na ściskanie mogą być stosowane próbki sześcienne lub walcowe
zaleca się , aby podstawowy wymiar był 3,5 razy większy od Dmax kruszywa w betonie
wymiary próbek sześciennych powinny być następujące: 100, 150, 200, 250, 300
tolerancja wymiarów pomiędzy powierzchniami uzyskanymi w formie powinna być mniejsza niż ± 0,5 % (dla d=150 ± 0,75)
pomiędzy górną zagładzoną powierzchnią , a dolną uzyskaną z formy , tolerancja wymiarowa powinna być mniejsza niż ± 1,0% (dla d=150 ± 0,09mm)
tolerancja płaskości powierzchni ,na które jest przekazywane obciążenie , powinna być mniejsza niż ± 0,0006 d, w milimetrach (dla d=150 ± 0,09 mm)
tolerancja prostopadłości płaszczyzn bocznych sześcianu , w odniesieniu do postawy przy betonowaniu powinna być mniejsza niż 0,5 mm
składniki betonu umieścić w mieszarce , a po wymieszaniu mechanicznym całość przemieszać ręcznie
beton w formach posmarowanych środkami antyadhezyjnymi należy układać i zagęszczać w dwóch warstwach , do zagęszczania używać drut stalowy o średnicy 16mm, miejsca zagłębienia pręta rozkładać równomiernie w przekroju poprzecznym formy , pręt nie powinien zbyt bardzo uderzać o dno formy oraz zbyt głęboko zagłębiać się w poprzednią ułożoną warstwę, każdą warstwę betonu poddać 25 uderzeniom, w celu usuwania zamkniętych pustek powietrza po zagęszczeniu każdej warstwy ostrożnie ostukać młotkiem drewnianym o boki formy aż na powierzchni przestaną pojawiać się duże pęcherzyki powietrza i znikną wgłębienia powstałe po pręcie
usunąć nadmiar betonu powyżej górnej krawędzi formy i dokładnie wyrównać powierzchnie
pozostawić próbki w formach przez co najmniej 16 godz lecz niedłużej niż 3 dni , zabezpieczając je przed wstrząsami, wibracją oraz utratą wody w temp. 20 ± 5˚C
po wyjęciu z form pielęgnować próbki aż do chwili badania w wodzie o temperaturze 20 ± 2˚C lub w komorze klimatycznej w temp 20 ± 2˚C i wilgotności względnej ≥95%
Opracowanie recepty roboczej mieszanki betonowej .
Recepta laboratoryjna określa skład 1 m3 mieszanki betonowej w odniesieniu do suchego kruszywa . Dla warunków produkcyjnych należy sporządzić receptę roboczą uwzględniającą:
Zawilgocenie kruszywa
Pojemność betoniarki
Sposób dozowania
W celu sporządzenia recepty należy ustalić wilgotność kruszyw , gęstość nasypową w stanie luźnym oraz pojemność betoniarki i naczyń dozujących. Przy sporządzaniu recepty roboczej i stosowaniu cementu workowego należy , jeśli jest to możliwe , przyjąć taką objętość zarobu betoniarki , aby ilość cementu była równa pełnej ilości worków . Pojemność betoniarek : 150, 250, 500, 1000 oznaczają w dm3, pojemność nasypową mieszanki Vz (która odpowiada sumie objętości nasypowej składników sypkich ). Pojemność użyteczną Vu betoniarki odpowiada objętość gotowej mieszanki betonowej , otrzymanej z jednego zarobu (tzn. wydajność
zarobu :
Vu=Vz·α
gdzie: α oznacza współczynnik nasypowy składników , obliczony wg wzoru:
$\mathbf{\alpha =}\frac{\mathbf{1000}}{\mathbf{\Sigma}\mathbf{V}}$
gdzie: ΣV-suma objętości nasypowych składników sypkich dm3/m3
α = 0, 65 ÷ 0, 90 –wartość współczynnika α ustalona doświadczalnie
Ustalenie recepty roboczej na na podstawie następujących założeń:
Składniki | Recepta robocza (na 1m3) | Wilgotność | Gęstość nasypowa Pnas[kg/dm3] |
---|---|---|---|
Cement(C) | 342,53kg | 1,20 | |
kruszywo drobne(K1) | 595,19kg | 2,3% | 1,65 |
kruszywo grube(K2) | 1315,64kg | 1,8% | 1,55 |
Woda(W) | 166,31dm3 |
Pojemność betoniarki Vz=1000dm3
Sposób dozowania składników: cementu-wagowo ( 9 worków po 25 kg) ,kruszywa i woda- objętościowo.
Ustalenie recepty roboczej na pojemność betoniarki Vz=500dm3
Składniki | Skład laboratoryjny | Skład roboczy 0,5m3 betonu przy kruszywie wilgotnym | Recepta robocza na 1 zarób betoniarki Vz |
---|---|---|---|
wagowo [kg] | objętościowo [dm3] | ||
Cement (C) |
C=171,26kg | C=171,26 | Co=142,72 |
Kruszywo drobne (K1) |
K1=297,60kg | K1wc=304,44 | K1wc=184,51 |
Kruszywo grube (K2) |
K2=657,82kg | K2wc=672,95 | K2wc=434,16 |
Woda (W) |
W=83,16dm3 | Wc=61,19dm3 | Wc=61,19 |
Suma objętości nasypowych składników sypkich:
$$\sum_{}^{}{V = C_{o} + K_{1wo} + K_{2wo} = 142,72 + 184,51 + 434,16 = 761,39\text{dm}^{3}}$$
Współczynnik spulchnienia: $\alpha = \frac{500}{C_{o} + K_{1wo} + K_{2wo}} = \frac{500}{761,39} = 0,65$
Wydajność zarobu : Vu=Vz·α=1000·0,65=650dm3=0,65m3
Zakładając dozowanie cementu pełnymi workami należy użyć przy pojemności 500dm3 (przy dozowaniu 9 worków po 25kg na 1m3) – C=100kg.
Ilość składników obliczono korzystając z proporcji:
K1= $\frac{92,77}{100} = \frac{119,93}{x}$ $x = \frac{11991,30}{92,77} = 129,28\text{kg}$
K2= $\frac{92,77}{100} = \frac{282,2}{x}$ $x = \frac{28220}{92,77} = 304,19\text{kg}$
W= $\frac{92,77}{100} = \frac{39,77}{x}$ $x = \frac{3977}{92,77} = 42,87\text{kg}$
Dla ilości cementu C=125kg obliczono ilość kruszywa drobnego K1=129,28kg
Dla ilości cementu C=125kg obliczono ilość kruszywa grubego K2=308,19kg
Dla ilości cementu C=125kg obliczono ilość wody W=42,87dm3
Wydajność jednego zarobu wynosi: Vu=0,65· (100/92,77) =0,70m3
Końcowe zestawienie wyników obliczeń:
Składniki | Skład laboratoryjny na 0,5m3 |
Recepta robocza na zarób betoniarki | Skład roboczy na 1 zarób (dozowanie cementu pełnymi workami) |
---|---|---|---|
Cement | C=171,26 kg | 111,32 kg | 100 kg |
Kruszywo drobne | K1=297,60 kg | 119,93 dm3 | 129,28 kg |
Kruszywo grube | K2=657,82 kg | 282,20 dm3 | 308,19 kg |
Woda | W=83,16 dm3 | 39,77 dm3 | 42,87 dm3 |