ORZECZENIE DO TEMATU: SWOBODNY PRZEPŁYW OSÓB
15 XII 1995
Wyrok w sprawie 93/415
Bosman
[prawo zawodnika do wolnego transferu w piłce nożnej]
STAN FAKTYCZNY:
Jean-Marc Bosman był piłkarzem belgijskiego pierwszoligowca Royal Football Club de Liège, którego kontrakt wygasł w 1990, skutkiem czego zawodnikowi obniżono pobory i przesunięto go do zespołu rezerw. Piłkarz znalazł sobie nowego pracodawcę, klub z Dunkierki, lecz klub belgijski zażądał za niego odstępnego (Przed wejściem prawa w życie, nawet w przypadku wygaśnięcia kontraktu danego zawodnika, klub chętny na jego przejęcie musiał zapłacić staremu klubowi sumę odstępnego). Bosman uznał to za złamanie unijnej zasady wolnego przepływu osób i zaskarżył klub, belgijską federację i UEFA. Ponadto, klauzule narodowe nie pozwalały na korzystanie z usług graczy zagranicznych powyżej pewnego limitu. Wreszcie, reguły tego rodzaju wywierały ujemny wpływ na handel między państwami członkowskimi, w szczególności przez ograniczenie mobilności zawodników.
TEZY ETS:
Biorąc pod uwagę cele Wspólnoty, sport podlega prawu wspólnotowemu tylko w takim zakresie, w jakim stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 [2] TWE
Fakt, że zatrudniające zawodników kluby muszą wnosić opłaty z tytułu pozyskania zawodnika z innego klubu, wpływa na możliwość znalezienie zatrudnienia oraz warunki pracy tych zawodników
Przepisy te mogą ograniczać swobodę przepływu piłkarzy, którzy chcą kontynuować swoją karierę w innym państwie członkowskim, poprzez uniemożliwienie lub zniechęcenie ich do opuszczenia dotychczasowego klubu nawet po wygaśnięciu kontraktu
Nie można zaakceptować argumentu, że kwestionowane przepisy są niezbędne do zrekompensowania klubom wydatków za rekrutację zawodników, ponieważ prowadzi on do usprawiedliwienia utrzymania przeszkód w swobodnym przepływie pracowników tylko na tej podstawie, że podobne przeszkody istniały w przeszłości
Art. 48 [39] TWE zabrania stosowania zasad ustanowionych przez stowarzyszenia sportowe, na mocy których piłkarz zawodowy, będący obywatelem innego państwa członkowskiego, nie może, po wygaśnięciu kontraktu z dotychczasowym klubem, zostać zatrudnionym przez klub z innego państwa członkowskiego, dopóki klub ten nie zapłaci poprzedniemu klubowi opłaty za transfer, wyszkolenie i rozwój tego zawodnika.
wyklucza również zastosowanie reguł ustanowionych przez związki sportowe, na mocy których w meczach rozgrywanych w ramach rozgrywek organizowanych przez te stowarzyszenia kluby piłkarskie mogą wystawić tylko ograniczoną liczbę zawodowych piłkarzy mających obywatelstwo innego państwa członkowskiego
pomimo argumentów, że klauzule narodowe zapobiegają angażowaniu przez najbogatsze kluby najlepszych zawodników zagranicznych, klauzule te nie są w stanie utrzymać równowagi w rywalizacji między klubami, ponieważ nie istnieją przepisy ograniczające możliwość zatrudniania przez takie kluby najlepszych graczy krajowych, co w takim samym stopniu narusza omawianą równowagę