W metodzie nefelometrycznej: a i b
Metodą turbidymetryczną mierzy się stosunek: a
Refrakcja: a i d
Jednostką współczynnika załamania światła: b
substancje optyczne czynne: c i d
Podstawą oznaczeń ilościowych polarymetrycznych: b
Turbidymetria: a, b, c
natężenie światłą rozproszonego w nefelometrii: a i b
przy przygotowaniu roztworu badanego wzorca : a,b,c,d
W polarymetrii mierzy się: b
kat skręcenia płaszczyzny polaryzacji światłą: a, b, c, d
Współczynniki załamania światłą: a,b,c,d
Refrakcja molowa: c,d
Urządzeniem pozwalającym zmierzyć współczynnik światłą: b
skręcalność właściwa zależy: a, b, c, d
Metodą nefelometryczną i turbidymetryczną: b,d

Refrakcja molowa- stanowi sumę poszczególnych atomów, grup funkcyjnych i wiązań w danej cząsteczce. Zależy od rodzaju i liczby atomów, wiązań i grup funkcyjnych w cząsteczce.

Przedstaw za pomocą rysunku i opisz światło padające na granice dwóch ośrodków: Kąt padania= kątowi odbicia. Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta odbicia nazywamy współczynnikiem załamania ośrodka drugiego względem pierwszego.

Określ co jest podstawą analizy jakościowej i ilościowej w refraktometrii: w analizie ilościowej wykorzystuje się liniową zależność współczynnika załamania światłą od stężenia. W analizie jakościowej współczynnik załamania światłą, który wielkością charakterystyczną dla danej substancji.

Na podstawie jakiego pomiaru wyznacza się współczynnik załamania: na podstawie pomiaru kąta granicznego. Kąt graniczny- zwiększa się przy zwiększeniu kata padania i osiąga max wartość.

Światło spolaryzowane- fala elektromagnetyczna której drgania zachodzą we wszystkich możliwych kierunkach, zawsze prostopadłych do kierunku biegu padania
Światło niespolaryzowane- drgania fali świetlnej uporządkowane w jednej płaszczyźnie i zachodzi w różnych kierunkach.

W jakich warunkach mierzy się załamanie światła- 20 w stałej temp., przy tej samej długości fali 589,8nm, stałe ciśnienie atmosferyczne

Czemu jest równy współczynnik załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego- stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania jest dla danych dwóch ośrodków wielkością stałą, zwaną współczynnikiem załamania ośrodka drugiego względem pierwszego

Podaj wzór na skręcalność właściwą substancji: (alfa)- zmieniony kąt płaszczyzny polaryzacji światła przed badaną próbkę wyróżniamy w , C- stężenie, L- grubość warstwy