Gr 1/II	Pomiar hałasu	ZiIP Rok II
7.12.09r.	Golmento Maciej Bubula Jakub Głuszek Tomasz	Wydz. GiG

CEL ĆWICZENIA:

Celem ćwiczenia był pomiar wartości hałasu na stanowisku pracy. Pomiary przeprowadzone zostały poprzez odtwarzanie dźwięków z taśmy magnetofonowej, na której nagrane zostały typowe hałasy dla maszyn i urządzeń górniczych oraz ich pomiar.

WSTĘP TEORETYCZNY:

Według PN/T – 01009 za hałas uważamy dźwięk o dowolnym charakterze akustycznym niepożądany w danych warunkach i dla danej osoby. Ocena dźwięku pod tym względem jest bardzo subiektywna i zależy w znacznym stopniu od tego, czy jest to dźwięk pożądany, czy też nie, oraz od naszego stosunku do danego dźwięku.

Hałas jest zjawiskiem szczególnie niepożądanym w górnictwie, gdyż oprócz ogólnej szkodliwości dla organizmu człowieka zmniejsza słyszalność sygnałów ostrzegawczych, ruchowych i alarmowych, utrudnia słyszenie zjawisk akustycznych zwiastujących niebezpieczeństwo.

Zwalczanie hałasu powinno rozpoczynać się już przy projektowaniu nowych maszyn i zakładów przemysłowych.

Oddziaływanie hałasu na organizm człowieka:

1. specyficzne , które całkowicie uszkadza funkcję narządu słuchu,

2. wegetatywne, które wywiera szkodliwy wpływ na funkcję układu wegetatywnego,

3. psychiczne, które wywiera szkodliwy wpływ na centralny układ nerwowy

4. somatyczne , które powoduje zaburzenia w obrębie gruczołów wewnętrznego wydzielania.

Kryteria oceny szkodliwości hałasu:

Oddziaływanie hałasu na organizm człowieka można podzielić na:

• dokuczliwe,

• szkodliwe,

• przeszkadzające lub uniemożliwiające porozumienie się.

W Polsce przyjęto zalecenia opracowane w ramach ISO. Zalecenia te przyjmują tzw. wskaźnik oceny poziomu hałasu N. Wskaźnik ten , nazywany także liczbą hałasową, określany jest w PN 70/ B – 02151 jako liczba określająca oddziaływanie hałasu o widmie złożonym. Wskaźniki oceny hałasu N są równe poziomowi ciśnienia akustycznego w dB dla pasm oktawowych, których częstotliwość środkowa wynosi 1000 Hz.

Podział hałasu ze względu na zakres częstotliwości:

• h. infradźwiękowy – do 16 Hz ,

• h. słyszalny 16 – 16000 Hz ,

• h. ultradźwiękowy 10 – 100 kHz.

OBLICZENIA:

1. Wyznaczenie poziomu ekspozycji L_EX,8h (poziomy hałasu odczytane w ciągu kilku minut przyjmuje się jako te, które występują w ciągu 8 godzin pracy)

Poziom dźwięku	Wartość, dB	Czas pomiaru	Wartość, min	Przyjęta liczba godzin pracy, h
LA1	77	t1	2	3
LA2	78	t2	2	2
LA3	79	t3	2	1
LA4	79	t4	2	2

T_e = t₁ + t₂ + t₃ + t₄ = 8h

L_Aeq,Te = 10*$\log\left\lbrack \frac{1}{\text{Te}}\sum_{i = 1}^{n}\left( t_{i}*10^{0,1*L_{\text{Ai}}} \right) \right\rbrack =$ 78 dB

T_o = 8h

L_EX,8h = L_Aeq + 10*log$\frac{T_{e}}{T_{0}}$ = 78 dB

1. Wyznaczenie maksymalnej wartości L_Amax wskazaną przez miernik po całym dniu pomiaru – 79 dB

2. Wyznaczenie maksymalnej wartości L_Cmax zarejestrowanej w ciągu dnia przez miernik poziomów szczytowych – 93 dB

3. Zestawienie charakterystyki oktawowej hałasu, dla 3 różnych pomiarów: całego stanowiska oraz z materiałem tłumiącym nr 1 i nr 2

Lp	f [Hz]	pomiar hałasu [dB]	pomiar całego stanowiska [dB]	pomiar tłumienia materiału nr.1 [dB]	pomiar tłumienia materiału nr.2 [dB]
1	63	57	78	75	74
2	125	70	79	73	71
3	250	69	81	78	79
4	500	69	84	77	71
5	1000	61	90	79	79
6	2000	74	82	59	60
7	4000	75	82	50	54
8	8000	48	54	25	25

WNIOSKI:

Obliczane wartości	Wartości uzyskane w ćwiczeniu	Dopuszczalne normy
LEX,8h	78 [dB]	85 [dB]
LAmax	79 [dB]	115 [dB]
LCmax	93 [dB]	135 [dB]

1. Żadna z wartości uzyskanych w ćwiczeniu nie przekracza dopuszczalnych norm.

2. Przy niskich częstotliwościach korzystniejsze będzie zastosowanie materiału tłumiącego nr 1 (co wynika z analizy pomiarów zamieszczonych w tabeli).

3. Przy wysokich częstotliwościach korzystniejsze będzie zastosowanie materiału tłumiącego nr 2 (co wynika z analizy pomiarów zamieszczonych w tabeli).