1.Czym różni się żeliwo od stali?

Żeliwo – stop odlewniczy żelaza z węglem, krzemem, manganem, fosforem, siarką i innymi składnikami, zawierający od 2,11 do 4,3% węgla w postaci cementytu lub grafitu. Występowanie konkretnej fazy węgla zależy od szybkości chłodzenia i składu chemicznego stopu. Chłodzenie powolne sprzyja wydzielaniu się grafitu. Dzielimy ja na szare i białe. Żeliwo szare - żeliwo, w którym węgiel występuje w postaci grafitu. Nazwa jego pochodzi od faktu, iż jego przełom ma szary kolor. Uznawane za żeliwo wyższej jakości, jest bardziej ciągliwe, łatwiej obrabialne, charakteryzuje się dobrą lejnością i posiada mniejszy skurcz odlewniczy - (rzędu 1,0%), niż żeliwo białe. Wytwarza się z niego odlewy korpusów, obudów, bloków pomp, sprężarek i silników.
Stal – stop żelaza z węglem, plastycznie obrobiony i obrabialny cieplnie, o zawartości węgla nieprzekraczającej 2,11%, co odpowiada granicznej rozpuszczalności węgla w żelazie (dla stali stopowych zawartość węgla może być dużo wyższa). Podziału dokonuje się według składu chemicznego(nisko-, średnio-, wysoko-(węglowa, stopowa) oraz według ich zastosowania(konstrukcyjna, narzędziowa) i własności mechanicznych lub fizycznych.

2.
Odpuszczanie martenzytu - rodzaj obróbki cieplnej, której poddawana jest stal wcześniej zahartowana. Celem odpuszczania jest usunięcie naprężeń hartowniczych oraz zmiana własności fizycznych zahartowanej stali, a przede wszystkim zmniejszenie twardości, a podniesienie udarności zahartowanej stali. Odpuszczanie polega na rozgrzaniu zahartowanego wcześniej przedmiotu do temperatury w granicach 150 do 650 °C, przetrzymywaniu w tej temperaturze przez pewien czas, a następnie schłodzeniu. W czasie odpuszczania całość lub część martenzytu zawartego w zahartowanej stali rozpada się, wydzielając bardzo drobne ziarna cementytu.
Wyżarzanie odprężające - obróbka cieplna polegająca na nagrzaniu materiału do temperatury niższej od Acl, wygrzaniu i wolnym studzeniu. Nie dokonuje się zmiana struktury stali. Celem wyżarzania jest usunięcie naprężeń odlewniczych, spawalniczych, cieplnych oraz spowodowanych przeróbką plastyczną na zimno.

3 Ferrytyczne-Stal nierdzewna ferrytyczna jako główny dodatek stopowy zawiera chrom(12,5-17%) oraz niewielkie domieszki molibdenu, tytanu, niobu oraz innych składników. Stal nazywana jest ferrytyczną, gdyż w swojej budowie strukturalnej posiada ferryt.

4. Choroba wodorowa miedzi – szkodliwe zjawisko zachodzące w miedzi. Powyżej temperatury 380 °C tlen w miedzi występuje w postaci tlenku miedzi(I) Cu2O (poniżej znajduje się w postaci tlenkumiedzi(II). Wskutek wyżarzania w temperaturze powyżej 500 °C następuje dyfuzja atomów wodoru w głąb sieci krystalicznej tego metalu. Atomy wodoru potrafią penetrować miedź na znaczne głębokości. Wodór w miedzi reaguje z zawartym w niej tlenkiem miedzi, w której to reakcji wydziela się para wodna.
Para wodna, która nie będąc w stanie wydostać się na zewnątrz, gromadzi się wewnątrz struktury krystalicznej, wytwarzając znaczne ciśnienie, które powoduje powstawanie mikropęknięć i naderwań oraz zmniejszenia plastyczności miedzi.Choroby można uniknąć poprzez użycie miedzi niezawierającej tlenu lub przez wyżarzanie w atmosferze niezawierającej wodoru i jego łatwo rozkładających się związków.
5. 
Materiały ceramiczne - zagęszczone tworzywa polikrystaliczne - niemetaliczne. Charakteryzują się dużą twardością, żaroodpornością i żarowytrzymałością. Całkowicie kruche (nie da się ich odkształcić plastycznie.)
Szkło - ciało stałe zakrzepłe bez udziału krystalizacji, przypominającym przechłodzoną ciecz.

7. Metalurgia proszków – metoda wytwarzania przedmiotów z proszków metali bez topienia ich. Oddzielne cząstki proszków łączą się ze sobą w jednolitą masę podczas wygrzewania silnie sprasowanych kształtek w atmosferze redukującej lub obojętnej. Proces metalurgii proszków jest ekonomiczną metodą wielkoseryjnej produkcji elementów o niewielkich prostych kształtach, w wyniku której uzyskuje się w pełni zwarte sprasowane komponenty. Technologia ta umożliwia uzyskanie jednorodnej mikrostruktury wolnej od niemetalicznych wtrąceń i defektów.

Ceramika = Duża twardośc , żaroodporność i żarowytrzymałość . Całkowicie kruche ( nie da się ich odksztalcic plastycznie. 
Tworzywa sztuczne - mała gęstość, odporność na korozję oraz łatwość przetwórstwa (niskie koszty wykonywania dużych serii gotowych wyrobów w porównaniu do innych grup materiałów). Mała odporność na wysokie temperatury i mniejsze właściwości mechaniczne (np. twardość, podatność na pełzanie) w porównaniu do metali lub ceramiki.