Kawitacja jest zjawiskiem polegającym na gwałtownej  przemianie fazowej z fazy ciekłej w fazę gazową pod wpływem zmniejszenia ciśnienia. Jeżeli ciecz gwałtownie przyśpiesza zgodnie z zasadą zachowania energii, ciśnienie statyczne cieczy musi zmaleć. Dzieje się tak np. w wąskim otworze przelotowym zaworu albo na powierzchni śruby napędowej statku. Kawitacja jest gwałtownym i najczęściej bardzo niepożądanym zjawiskiem. Lokalne nagłe zmiany ciśnienia mogą przekraczać ciśnienie cieczy nawet kilkusetkrotnie, a powstające uderzenia są tak silne, iż mogą zniszczyć niemal dowolny materiał. Kawitacja jest też źródłem korzyści np. nalazła zastosowanie w produkcji emulsji powodując dokładne jej mieszanie i łączenie się cząsteczek, czyszczeniu powierzchni.

Kontrakcja strugi - obserwacje strugi cieczy wypływającej przez otwór dowodzą, że przekrój strugi w pewnej odległości od otworu jest mniejszy niż przekrój samego otworu. Zjawisko to nosi nazwę kontrakcji strugi i wynika z faktu istnienia sił masowych w płynie. Płyn znajdujący się w zbiorniku dopływa do otworu z małymi prędkościami ze wszystkich kierunków i zostaje przyśpieszony w jego okolicach. Elementy płynu płynące w pobliżu ścianek nie mogą gwałtownie zmienić zarówno modułu jak i kierunku wektora prędkości. Pełne przewężenie strugi następuje dopiero w pewnej, niewielkiej odległości od płaszczyzny otworu. Dopiero w tym miejscu ustala (wyrównuje) się w całej strudze ciśnienie, w przybliżeniu równe ciśnieniu atmosferycznemu. Wektory prędkości cząstek płynu są w całym przekroju równoległe. Stosunek powierzchni przekroju strugi F do powierzchni otworu F0 (A2) nazywa się współczynnikiem kontrakcji (przewężania) strugi. Wartość współczynnika kontrakcji zależy od ukształtowania krawędzi otworu, zaokrąglenia jego brzegów oraz chropowatości.