Humanistyka dla inżynierów (8.10.2010r.)
Etyka (z greckiego „ethos” = zwyczaj, obyczaj, miejsce zamieszkania) jest to nauka o obyczajach tego, co przystoi postępowaniu człowieka i tego, co jest cenne w sensie wartościowym. Etykę określa się również, jako teorię wartości moralnych oraz teorię postępowania moralnego.
Dobro moralne jest to zgodność działania ludzkiego z naturą ludzką.
Moralność jest to relacjonalna właściwość każdego świadomego i dobrowolnego czynu ludzkiego oraz spełnia cza i sprawcy tego czynu – osoby ludzkiej.
Naczelną zasadą moralną jest:
„czyń dobro, a unikaj zła”
Norma moralna jest to czynienie dobra, a unikanie zła.
Normy moralne są to szeroko pojmowane wartości moralne jako przykłady doświadczeń tych wartości przez liczne pokolenia.
Ocena moralna jest to ujęcie wartości wedle definicji aksjologicznej (wartościujący). Ocena moralna jest to również doświadczanie wartości traktowanej jako przedmiot określany wedle definicji aksjologicznej „in concreto”.
Najwyższą normą moralną jest „Primum non nocere” – Pierwsza zasada, nie szkodzić!
PODZIAŁ ETYKI FILOZOFICZNEJ
Teoria wartości moralnych;
Teoria postępowania moralnego;
Teoria sprawności moralnych (aretologia arete=cnota);
„conexio virtutum” – więzi pomiędzy cnotami
Etyka specjalna;
np. etyka pracy, etyka biznesu, etyka lekarska, itp.
Percepcja (postrzeganie) oceny moralnej.
Typy hierarchii wartości wedle M.Schelera:
Wartości hedoniczne;
Wartości utylitarne(cywilizacyjne);
Wartości życiowe;
Wartości duchowe (kulturowe);
Wartości religijne.
Typy hierarchii wedle N.Hartmanna:
Wartości dóbr (do której zalicza się wszelkie wartości utylitarne I instrumentalne, a także wiele wartości samoistnych jak wartość życia lub szczęścia);
Wartości hedoniczne;
Wartości witalne;
Wartości moralne;
Wartości estetyczne;
Wartości poznawcze.
Wartość jest to wyobrażenie i idea która aktywizuje ludzkie działania.
Wartościami są treści życia i cele ludzkich dążeń.