UWARUNKOWANIA PROCESÓW WIETRZENIOWYCH
Cechy skały macierzystej
Warunki klimatyczne
Lokalne ukształtowanie terenu
Czas
Skład mineralogiczny i chemiczny
decyduje przede wszystkim o charakterze wietrzenia chemicznego
w zależności od charakteru i siły wiązań chemicznych struktura minerałów może być trudniejsza lub łatwiejsza do rozerwania skały zawierające dużo kwarcu są najbardziej odporne na wietrzenie chemiczne, a skały magmowe obojętne i zasadowe mniej
jednorodność składu zwiększa odporność skały na wietrzenie termiczne
WIĘŹBA
stopień związania minerałów w skałach jest niejednakowy
skały o skrytokrystalicznej strukturze (magmowe wylewne) oraz kwarcyty i marmury, w których minerały ściśle przylegają do siebie, są mniej podatne na rozpad ziarnisty niż skały grubokrystaliczne
SYSTEM SPĘKAŃ
ma największy wpływ na wietrzenie
spękania są głównymi drogami krążenia wody w skale, dlatego skała gęściej spękana jest bardziej podatna na wietrzenie chemiczne i fizyczne (solne, mrozowe)
gęstość spękań decyduje o wielkości odłamków skalnych powstających w wyniku wietrzenia skały bardzo masywne, rzadko spękane, rozpadają się na duże bloki, a te o gęstej sieci spękań na niewielkie okruchy
WYTRZYMAŁOŚĆ
zwłaszcza na rozciąganie naprężenia powstające w trakcie wietrzenia fizycznego są najczęściej związane ze wzrostem kryształów soli, lodu lub organizmów żywych w spękaniach i porach
wytrzymałość skał na rozciąganie jest bardzo różna, od 4-5 do 25-30 MPa
TEMPERATURA - zgodnie z prawem Arrheniusa intensywność reakcji chemicznych rośnie wraz ze wzrostem temperatury, dlatego wietrzenie chemiczne jest bardziej wydajne a pokrywy zwietrzelinowe na ogół grubsze w obszarach o klimacie ciepłym
OPADY
z wielkością opadu związana jest gęstość pokrywy wegetacyjnej, która decyduje o różnorodności procesów wietrzenia biogenicznego
warto przy tym pamiętać, że dostawa wody z atmosfery niekoniecznie musi być w postaci deszczu wydajne wietrzenie odnotowano także w obszarach o dużej częstotliwości mgieł
LOKALNA RZEŹBA TERENU
wietrzenie solne powoduje, że przygruntowe fragmenty skał (w tym konstrukcji kamiennych stworzonych przez człowieka) są szczególnie narażone na (bardzo szybkie) niszczenie powszechnym widokiem są kamienie nagrobne i pomniki uszkodzone przy podstawie
obecnie uważa się, że powstanie osobliwych form grzybów skalnych jest konsekwencją różnic w intensywności wietrzenia u podstawy