1. Rosograf jako przyrząd służący do pomiaru rosy
Powstająca rosa osadza się na talerzowym zbiorniku1. Znajdujący się pod nim zbiornik 2 służy do zbierania spływającej do niej rosy, osadzającej się na zewnętrznej stronie zbiornika 1. Zbiorniki umieszczone są na jednym końcu dwustronnej dźwigni o osi w punkcie 0, przeciwległy koniec dźwigni zakończony jest piórkiem.
Ciężarek 3 równoważy ciężar zbiorników suchych, utrzymując dźwignię w położeniu zerowym. Pod wpływem ciężaru zbierającej się rosy dźwignia obraca się wokół osi, równowaga dźwigni w dowolnym jej położeniu utrzymywana jest za pomocą ciężaru 4. Zmiany położenia dźwigni, uwarunkowane ciężarem gromadzonej się rosy, rejestrowane są w postaci lini ciągłej, kreślonej przez piórko na papierze rejestracyjnym, rozpiętym na walcu 5 i wprawionym w jednostajny ruch obrotowy mechanizmem zegarowym. Podziałka taśmy rejestracyjnej wyskalowana jest w jednostkach ciężaru w zakresie od 0 do 0,3 mg. Górna wartość zakresu pomiarowego odpowiada wysokości osadu, równej .
Rosograf pozwala na ciągłą rejestrację zjawiska w okresie powstania rosy. Przyrząd włącza się na 1,5-2 godzin przed zachodem słońca i wyłącza się po 1,5-3 godzinach po wschodzie słońca, tj. po wyparowaniu rosy. Jeżeli w okresie pomiaru wystąpi opad lub wiatr o prędkości przekraczającej 3 m/s, pomiar rosy jest przerwany. Rejestracja wysokości rosy jest dokonywana z dokładnością
do .
Określenie czułości początkowej przyrządu i kontrola skali.
Napełnić cylinder tłumika olejem do wysokości nie niższej niż poniżej krawędzi. Otwory w tłoku tłumika powinny być całkowicie otwarte.
Ustawić rosograf na stole, wypoziomować i ustawić piórko na początku skali.
Czułość określamy poprzez położenie odważnika 200 mg położonego na talerzyk rosografu. Przy tym obciążeniu piórko powinni przemieścić się nie mniej niż na jedną działkę odpowiadającą rosy (połowa działki na taśmie). Kontrole skali rosografu przeprowadza się w czterech punktach odpowiadających 0,10, 0,15, 0,20 i rosy, co odpowiada obciążeniom 1600, 2400, 3200 i 4800 mg talerzyka odbiorczego.
Kontrolę przeprowadza się kładąc odpowiednie odważniki na talerzyk odbiorczy i rejestrując jednocześnie wskazania piórka na taśmie Wskazania rosografu należy odczytać z dokładnością (+,-) 0,1 działki taśmy.
Po kontroli należy zdjąć odważnik z talerzyka i sprawdzić czy piórko powróci do położenia zerowego. Odchylenie piórka nie może być większe niż +- 0,5 działki. Wyniki kontroli zapisujemy w tablicy. Dla określenia stałości wskazań rosografu przeprowadza się powtórną kontrolę skali w punktach 0,10 i co odpowiada naciskowi na talerzyk odbiorczy 1600 i 3200 mg.
Wartości dopuszczalne
1.Średnica talerzyka odbiorczego powinna być zawarta w granicach 100 +- , worząca stożka talerzyka 43,5 +- , a średnica wkładki wewnętrznej 15 +- .
2. Przy obciążeniu talerzyka ciężarem 200 mg piórko powinno przesunąć się co najmniej na działkę , co odpowiada 0,5 działki na taśmie.
3. Poprawki skali samopisu nie powinny przekraczać:
dla rosy - +- ,
dla rosy- +- ,
dla rosy- +- ,
dla rosy- +- .
4.Przy powtórnej kontroli poprawki uzyskane nie powinny różnić się więcej niż rosy od poprawek uzyskanych przy pierwszej kontroli.
5. Przesunięcie stożka przy jego ruchu w dół i w górę przy nieruchomym bębnie nie powinno przekraczać 1/3 odległości między łukami tamy.
6. Luz bębna nie może przekraczać +- 5 min na dobę.
Ogólny podział Pomiarów pokrywy śnieżnej
1. Pomiary grubości pokrywy śnieżnej
Śniegowskaz przenośny
Śniegowskaz stały
Śniegowskaz ultradźwiękowy
2. Pomiary równoważnika wodnego
Płyta śniegowa
Śniegomierz wagowy
Śniegomierz objętościowy
3. Pomiary zasobów wody w pokrywie śnieżnej
Śniegomierz ciśnieniowy
Śniegomierz radioizotopowy
Wymogi WMO
Grubość pokrywy śnieżnej mierzy się z dokładnością do 1 cm)
Gęstości śniegu wyznacza się z dokładnością 0.01 g/cm3 . Zmienia się ona w przedziale od 0.03 do 0.4 g/cm3.
Wodny równoważnik śniegu wyznaczany jest z dokładnością do 0.1 mm/cm.
Śniegomierz objętościowy – służy do pobierania prób śniegu o określonej objętości: 100 lub 200 cm3
Śniegomierz wagowy służy do pomiaru gęstości lub wodnego równoważnika śniegu za pomocą specjalnej sondy. Wielkości te wyznacza się w wyniku pomiaru grubości pokrywy śnieżnej oraz ciężaru próbki
Totalizator to deszczomierz z urządzeniem do samoczynnego opróżniania menzurki z wodą i rejestrowania ilości opadu. Ustawia się go w trudno dostępnych miejscach np. na szczytach górskich, a jego zapisy odczytuje się raz na miesiąc lub jeszcze rzadziej.