Celem ćwiczenia laboratoryjnego było zbadanie nadajnika i odbiornika radiotelefonu GM.

Na początku dokonaliśmy pomiaru mocy poprzez określenie mocy na wyjściu nadajnika przy nominalnym napięciu źródła zasilającego. Wartość ta wyniosła 30,2 W.

Następnie zmierzyliśmy częstotliwość roboczą nadajnika – określenie odchyłki częstotliwości roboczej nadajnika od częstotliwości przypisanej danemu kanałowi – wartość ta wyniosła 40000 kHz + 0,01 kHz.

Kolejnym pomiarem było badanie charakterystyki modulacji nadajnika GM dla dwóch wartości dewiacji odniesienia ∆f₀ przy danej częstotliwości modulującej F, co pozwoliło na określenie dewiacji nadajnika w zależności od zmian częstotliwości modulującej. Przebiegi wskazują, że krzywe modulacji zachowują się nieco inaczej. Wraz ze wzrostem sygnału modulującego, zmierzona wartość dewiacji ulegała zwiększeniu dla ∆f₀=1,5kHz, natomiast zachowywała się odwrotnie dla ∆f₀=3kHz. Na końcu dokonaliśmy pomiaru charakterystyki ograniczenia dewiacji, na której widać, że wartość dewiacji ma największe wartości dla częstotliwości modulującej z zakresu 0,7-2,2 kHz.

Druga część ćwiczenia polegała na badaniu odbiornika FM. Najpierw dokonaliśmy pomiaru czułości odbiornika, czyli minimalnego poziomu mocy, przy którym na wyjściu uzyskujemy moc normalną oraz określony stosunek sygnał/szum. Czułość ta wyniosła 0,27 µV dla stanowiska 1 oraz 0,5 µV dla drugiego stanowiska przy stosunku SINAD=20dB.

Kolejnym etapem był pomiar blokady szumów, który stosuje się w celu wyciszenia wyjścia odbiornika w sytuacji, gdy na jego wejście nie jest podawany żaden sygnał użyteczny. Czułością blokady szumów nazywamy minimalny poziom sygnału o częstotliwości znamionowej, który powoduje odblokowanie wyjścia odbiornika. W badanym przypadku, czułość blokady szumów wyniosła U­_min = 0,4 µV, natomiast maksymalna wartość blokady 1,4 µV.

Następnie dokonaliśmy pomiaru mocy wyjściowej i zniekształceń nielinowych odbiornika. Z wykresu odczytaliśmy maksymalną moc wyjściową, dla której współczynnik zawartości harmonicznych jest mniejszy od 10% - wartość ta wynosi ok 380 mW. Wykres wskazuje, że wraz ze wzrostem mocy wyjściowej, następuje wzrost zniekształceń nieliniowych.

Ostatnim badanym parametrem był pomiar charakterystyki deemfazy, która stosowana jest w odbiorniku w celu przywrócenia pierwotnego widma sygnału zmienionego przez preemfazę w nadajniku (używanej do poprawienia dynamiki).