FIZJOLOGIA WYKŁAD 1 SEM II 15.02

FIZJOLOGIA UKŁADU ODDECHOWEGO

PODZIAŁ DOLNYCH DRÓG ODDECHOWYCH:

Strefa przewodząca 0-16

Strefa przejściowa 17-19 (oczyszczenie powietrza, ogrzanie)

Strefa oddechowa 20-23

Na mięśniówkę gładką wpływają – układ autonomiczny.

Skurcz mięśniówki gładkiej – nerw błędny, acetylocholina; histamina, leukotrieny, tromboksan, Substancja P, CGRP

Rozkurcz – nerwy współczulne, noradrenalina, jony Ca++, VIP, tlenek azotu

Odma (przebicie płuc):

Odma otwarta

Odma wentylowa

V*p = const

Ciśnienie transmuralne: ciśnienie przezścienne.

Ptm=Pw-Pz

Ciśnienie transpulmonalne płuc:

Pl=Pa-Ppl

Pa-ciśnienie pęcherzykowe

Ppl-ciśnienie wewnątrzopłucnowe

Równoważy siły retrakcji płuc! Siła rozciągająca płuca

Ciśnienie transmuralne ścian klatki piersiowej:

Pkpl=Ppl-Pz

Ppl-wewnątrzopłucnowe

Pz-atmosferyczne

Skierowanie dośrodkowo, pociąga ściany klatki piersiowej.

Ciśnienie transmuralne układu oddechowego:

Prs=Pa-Pz

Pa-ciśnienie pęcherzykowe

Pz- ciśnienie atmosferyczne

Pokonuje opory sprężyste/niesprężyste płuc i klatki piersiowej

Całkowity opór dróg oddechowych

-opory elastyczne (sprężyste):

• Siły retrakcji płuc -> sprężystość zrębu łącznotkankowego, siły napięcia powierzchniowego

• Sprężystość ściany klatki piersiowej

-opory oddechowe (niesprężyste) 30-60%:

• Opór tkankowy (wynika z sił tarcia)

• Opór dróg oddechowych (wyższe obciążenie)

Opór dróg oddechowych:

R= P/V [cmH2O/l/s]

Delta P – P atmosferyczne – P pęcherzykowe

V- jednostka objętości gazu przepływającego /s

R – u osób zdrowych 1-3 cmH2)/l/s

Rozmiar rurki intubacyjnej: Opór dróg oddechowych przepływ 30 l/min -//- 60 l/min

8 mmm 4 cm H2O/l/s 6

7 mm 6 cm 9

6mm 12 cm 20

Opór przepływu gazu:

R = n L / r do 4 x 8/pi

Opór oskrzelowy

n-gęstość gazu

L – długość dróg oddechowych

r – promień rurki

przepływ powietrza przed drogi oddechowe.

Przyczyny wzrostu oporu dróg oddechowych:

-zaleganie wydzieliny w drogach oddechowych

-rurka dotchawicza

-obrzęki błony śluzowej (astma, zapalenie oskrzeli, obrzęk płuc)

-skurcz oskrzeli

-ciało obce

-zwężenie dróg oddechowych (guz)

SURFAKTANT – zmniejszenie sił napięcia powierzchniowego.

Prawo Laplace’a

Skład chemiczny surfaktantu:

Lipidy 85%:

-dwupalmitylofosfatydycholina

-sole kwasów tłuszczowych

-cholesterol

-fosfatydyloetanoloamina

-lecytyna

Białka 13%:

-białka hydrofilne i hydrofobwe

Inne 2%

IRDS – Ostra niewydolność oddechowa niemowląt.

Zaburzenia produkcji surfaktantu:

-ubytek czynnościowej pojemności zalegajacej (FRC)

-wentylacja mechaniczna (wzrost objętości końcowo-wydechowej lub spadk objętości końcowo-wdechowej)

-długie oddychanie czystym tlenem

-gazy bojowe (chlor)

-promieniowanie jonizujące

-stany chorobowe (zaczopowanie oskrzeli, zatkanie tętnicy płucnej, operacja na otwartym sercu)

Kliniczna rola surfaktantu:

-zmniejsza napięcie powierzchniowe

-stabilizuje pęcherzyki płucne i dystalne odcinki dróg oddechowych

-wspomaga funkcje immunologiczne – aktywuje makrofagi pęcherzykowe, ułatwia osponizację

-wspomaga rzęskowy mechanizm oczyszczania dróg oddechowych

-uczestniczy w regulacji wymiany płynów między łożyskiem naczyń włosowatych i śródmiąższem. (zapewnia suchość pęcherzyków płucnych)

Podatność płuc : C=deltaV/deltaP [w przybliżeniu 0,24l/cmH2O]

Delta V – przyrost objętości płuc

Delta P – przyrost ciśnienia transpulmonalnego płuc)

Podatność płuc:

-wzrost: rozedma płuc

-spadek: leżąca pozycja ciała, hiperwentylacja, nieprzytomni, ogólne znieczulenie, zwłóknienie płuc, niedodma, obrzęk, nacieki zapalne, otyłość, procesy starzenia

Stosunek przepływu krwi przez płuca do wentylacji pęcherzykowej płuc:

Wentylacja/perfuzja (Va/Q)

Va-wentylacja pęcherzykowa w przybliżeniu 4,2 l/min

Q-przepływ krwi przez płuca (pojemność minutowa prawej komory serca)w przybliżeniu 5 l/min

Va/Q w przybliżeniu 0,85