WNIOSKI:

Schemat toru pomiarowego siły posuwowej i momentu.

1. Siłomierz tokarski

2. Mostek tensometryczny

3. Karta analogowo-cyfrowa

4. Komputer z oprogramowaniem do pomiaru i analizy sygnałów napięciowych.

Rejestracja oraz analiza sygnału siły posuwowej realizowana jest za pomocą wyżej wymienionych elementów stanowiska badawczego. W wyniku obciążenia siłomierza tokarskiego tensometry ulegają odkształceniu , co powoduje zwiększenie poszczególnych rezystancji. Za pomocą mostka tensometrycznego w wyniku zmiany rezystancji bada się zmianę napięcia. Sygnał zostaje przekierowany do karty anlogowo-cyfrowej otrzymane wielkości trafiają do oprogramowania badającego sygnały napięciowe i w ten sposób otrzymujemy badane wartość na monitorze komputera.

Metodyka pomiarów

Do pomiarów siły posuwowej Ff oraz momentu skrawania Mc wykorzystano tensometryczny siłomierz wiertarski. Rejestracja oraz analiza sygnału z ww. urządzenia odbywa się za pomocą komputera z odpowiednim oprogramowaniem. Oddzielny sygnał oraz zestaw czujników (układ pomiarowy) jest dla Ff i oddzielny dla Mc. Przetwornikiem momentu jest belka z naklejonymi dwoma tensometrami, jednym końcem zamocowana we wrzecionie siłomierza, drugim podparta przesuwnie w korpusie. Przetwornikiem siły osiowej (Ff) jest tulejka z naklejonymi czterema tensometrami, osadzona sztywno w korpusie. Do pomiaru wykorzystano specjalnie przygotowaną próbkę ze stali automatowej, w której wiercenie odbywało się w trzech fazach: 
faza 1 - w skrawaniu brały udział tylko krawędzie główne (przedmiot mniejszy, niż średnica wiertła oraz otwór wewn.)
faza 2 - krawędzie główne i pomocnicze
faza 3 - krawędzie główne i pomocnicze oraz ścin

Na każdą fazę przypadały 3 próby wiercenia z różnym posuwem (0,1mm, 0,14mm, 0,2mm), dzięki czemu można było uśrednić wyniki i zminimalizować błąd pomiarów, a następnie porównać z danymi literaturowymi średnie obciążenie elementów konstrukcyjnych ostrza wiertła.

Analiza pomiarów i danych literaturowych:

Przy porównaniu wyników empirycznych średniego obciążenia wiertła momentem skrawania z danymi literaturowymi widać prawidłową proporcję obciążenia krawędzi głównej oraz krawędzi pomocniczych. Rozbieżność jest natomiast przy obciążeniu ścina, która może wynikać z tego, iż próbka i wiertło nie zostały idealnie ustawione współosiowo, w związku z czym w dwóch pierwszych fazach ścin prawdopodobnie w małym stopniu brał udział w skrawaniu.
Ten sam wniosek odzwierciedla i potwierdza wykres średniego obciążenia siłą posuwową, przy czym nieścisłość jest przy średnim obciążeniu krawędzi pomocniczej. Wynikać ona może z błędu rozpoczęcia pomiaru, tzn. pomiar przy posuwie 0,1mm i 0,14mm został przeprowadzony, prawdopodobnie jeszcze w końcówce fazy pierwszej, gdzie krawędzie pomocnicze nie brały jeszcze czynnego udziału w skrawaniu.