• Media do transportu energii:

Zalety wody –ogólna dostępność - tanie koszty – duże ciepło parowania –nietoksyczność

Wady wody – wysoka temp zamarzania – wysoka temp wrzenia(można ją podnieść przez wzrost ciśnienia) –zarastanie rurociągów kamieniem kotłowym

Idealny Płyn: -wysoka temp. wrzenia – niska temp krzepnięcia –mała skłonność do pienienia – mała korozyjność – brak tworzenia kamienia kotłowego – odpornosć na korozję biologiczną – ekonomiczność.

Stosuje się wodne roztwory glikoli-jako alternatywe wody

a)glikol etylenowy C₂H₆O₂ C₂H₄(OH)₂

b) glikol propylenowy (toxic) C₃H₈O₂ C₃H₆(OH)₂

-są Bardzo silnie korodujące - mają bardzo małe napięci powierzchniowe (rozpuszczanie produków korozji)

Glikol Etylenowy: Jest to bezbarwny płyn o słabym zapachu(temp. wrzenia > 165 C; temp. krzepnięcia <-15 C ; temp. zapłonu >100 C)Miesza się z wodą w dowolnych proporcjach. Posiada stabilność termiczną w temp do 200 C i gęstość strumienia ciepła do 40 W/cm². Nie wytrącają się osady, co chroni powierzchnię wymienników przed przegrzaniem oraz instalację przed zamuleniem Krótkotrwałe przegrzanie od 140 C do 200 C nie stanowi zagrożenia dla stabilności płynu pod war. Że będzie on zaraz ostudzony. Długotrwała praca >140 C prowadzi do przedwczesnego starzenia płynu, przekroczenie 200C powoduje uszkodzenie chemiczne Odporność korozyjna zapewniona przy stęż. Objętościowym glikolu 20 % Temp krzepnięcia glikolu z wodą niższa niż obu tych składników osobno.

Glikol propylenowy: - tw >150C -tk < -50 C t zapł >100 C –monimalna zawartosc glikolu >20% max 75% -długotrwała temp. pracy do 170 C- powyżej 200 C przyspieszenie stażenia płynu. Unikac połączeń o dużym potencjale elektrochemicznym. Glikole wykazują silne działanie korozyjne na metale trzeba je wyposażyć w inhibitory ”opóźniacze” korozji(Anodowe ulegają rozkładowi w procesie korozji, Katodowe wywołują korozje i tworzą warstwę ochronną na pow. metalu) Instalację trzeba wypłukać i wytrawić- usunąć korozję pokrywającą wnętrze instalacji, w przeciwnym wypadku związałyby się produkty korozji z inhibitorami korozji pozbawiając płyn ochrony. Napełnianie Instalacji: -wlewamy najpierw 2/3 wymaganej ilości wody, dodajemy glikol i resztę wody, włączamy pompę obiegową- gdy nie ma pompy mieszanine trzeba przygotować wcześniej.

Aby zapewnić długowieczność instalacji: - instalacja powinna być typu zamkniętego aby tlen nie absorbował inhibitorów korozji. – trzeba zastosować odpowiednie naczynie wzbiorcze – w instalacjach miedzianych zaleca się luty twarde na osnowie ze srebra lub miedzi – przewody elastyczne powinny być szczelne na dyfuzjętlenu(zaleca się metalowe) – w instalacjach nie wolno stosować elementów ocynkowanych gdyż cynk ulega rozpuszczeniu. – należy unikac w instalacji połączeń o dużych różnicach potencjału elektrochemicznego – instalacje należy projektowć w taki sposób aby nie występowały zakłócenia przepływu(poduszki gazowe, osady) – instalacja powinna być całkowicie wypełniona – przy montażu i przed napełnieniem instalacja powinna być chroniona przed przed zanieczyszczeniem i wodą, po wykonaniu starannie wypłukana. – po 1 –szym napełnieniu i uruchomieniu, nie później jednak niż po 14 dniach należy oczyścić filtry instalacji. – ubytki płynu uzupełniamy mieszaniną o składzie początkowym

Działanie szkodliwe!! - 150 g dawka śmiertelna(glikol etylenowy 30%). – uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. – szkodliwy dla środowiska. – bóle i zawroty głowy, senność , wymioty, biegunka , utratę przytomności , przysp . oddech <pierwsza pomoc: oczy przepłukać wodą , po spożyciu sprowokować wymioty i wypić alkohol etylowy >P. POŻ – nie wolno gasić strumieniem wody.