Analiza technologiczności konstrukcji – opis zmian
- zmieniliśmy sposób łączenia korpusów na wargowe połączenie z otworami przelotowymi;
- zmieniliśmy wbijane kołki ustalające na kołki pozycjonujące ułatwiające montaż połówek korpusu względem siebie;
- usunęliśmy podcięcie technologiczne pod łeb śruby przy otworach mocujących reduktor do podłoża;
- dodaliśmy żebra do korpusu, zwiększające sztywność i wytrzymałość;
- zmieniliśmy skomplikowaną regulację napięcia łożysk z ograniczoną możliwością regulacji na płynną regulację śrubą trapezową ze sprężyną zabezpieczającą przed odkręcaniem. Dzięki temu możemy mierzyć napięcie łożysk pośrednio za pomocą siły na kluczu dynamometrycznym;
- usunęliśmy dodatkowy element gwintowany do mocowania wskaźnika poziomu oleju, przez wykonanie tego elementu jako część korpusu dolnego;
- usunęliśmy tuleje dystansowe spomiędzy kół zębatych a łożysk, zastępując je wykonaniem odsadzeń na kołach;
- zastosowaliśmy wystające kołnierze korpusów, służące do mocowania pokrywek i ułatwiające ich obróbkę skrawaniem;
- zastosowaliśmy pokrywki przykręcane od zewnątrz, zamiast mocowanych kształtowo, do których szczelności nie byliśmy pewni;
Dyskusja rezultatów projektowania
Rozpoczynając proces projektowania operacji montażu, należy sprawdzić technologiczność konstrukcji, ponieważ nie technologiczna konstrukcja może znacznie wydłużyć czas montażu, powodować braki lub nawet uniemożliwić montaż. Naszym zdaniem wyeliminowaliśmy najważniejsze nie technologiczne elementy zadanego reduktora.
Zastosowana przez nas forma montażu, pozwala na łatwy transport części do każdego stanowiska i nie powoduje kolizji między stanowiskami. Takt wymusza rytm pracy, dzięki czemu realne jest spełnienie założonego czasu na naszą produkcję.
Wykonywanie instrukcji stanowiskowych montażu jest bardzo czasochłonne jednak te instrukcje są potrzebne do szkolenia pracowników oraz do oceny poprawności pracy pracownika.
W razie potrzeby wykonania zadanej liczby reduktorów w krótszym czasie lub po prostu wykonania większej liczby reduktorów, należałoby przeanalizować możliwość zmniejszenia taktu linii montażowej przez podzielenie operacji montażu na jeszcze więcej stanowisk. Wymagałoby to zatrudnienia większej liczby pracowników, jednak mieliby mniej czynności do wykonania, dzięki czemu łatwiej byłoby zastąpić pracownika z danej stacji. Istniałaby możliwość zatrudnienia mniej wyspecjalizowanych jednostek i co za tym idzie zmniejszyć wynagrodzenie pracowników.