• zwiększenie efektywności procesów gospodarczych,

• podnoszenie zdolności obronnej państwa.

Cechy

planowanie przestrzenne jest:

procesem ciągłym,

współzależne z planowaniem społeczno-gospodarczym

interdyscyplinarne.

Cele wg ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym/07.07.94/ *przeznaczanie terenów na określone cele i ustalanie zasad zagospodarowania,

* określenie zasad rozwiązywania konfliktów między inte­
resami obywateli, wspólnot samorządowych i państwa,

ale też

* kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej pańs­
twa i województwa.

Cechy planowania przestrzennego wg ustawodawstwa niemieckiego:

* działalność interdyscyplinarna,

*racjonalne wyważenie interesów publicznych i prywatnych mające na celu poszanowanie i realizację dobra wspólnego,

* ciągłość.

Ciągłość planowania przestrzennego obejmuje:

*poznanie i zdiagnozowanie uwarunkowań i potencjału stanu istniejącego.

* prognozowanie i budowę scenariuszy,

* sporządzanie koncepcji, studiów i planów zagospodarowania przestrzennego, *monitoring aktualności opracowań w zmieniającej się sytuacji oraz ich ewentualną

* aktualizację.

Polityka przestrzenna /polityka zagospodarowania przetrzennego/. Zespół decyzji podejmowanych w sposób ciągły przez upoważnione organy publiczne, zmierzających do stworzenia w państwie/regionie, gminie/ pożądanego modelu zagospodarowania przestrzennego w sposób zgodny z ustalonymi celami i priorytetami społecznymi w danym okresie, zapewniając w tym procesie uporządkowany rozwój przestrzenny i ład zagospodarowania.

Polityka to:

1 )działalność związana z dążeniem do zdobycia i utrzymania władzy państwowej oraz z wytyczeniem kierunku działalności państwa i wykonywaniem władzy, 2)sztuka skutecznej działalności w określaniu i realizacji celów.

Poszanowanie dobra wspólnego /interesu publicznego/ stanowi o konieczności istnienia planowania przestrzennego i gospodarki przestrzennej.