OWI opracowanie

Są to dobra odnoszące się do umysłowej twórczości człowieka, takiej jak twórczości literackiej, naukowej czy wynalazczej. Ten szczególny rodzaj własności (własności intelektualnej) opiera się na konstrukcji praw podmiotowych bezwzględnych, które polegają na wolności prawnie chronionej określonego korzystania z danego dobra niematerialnego.

własność intelektualna to pojęcie odnoszące się do wytworów ludzkiego umysłu (ludzkiej twórczości), to jest: twórczości wynalazczej, dzieł literackich i artystycznych, a także symboli, nazw, znaków, wzorów używanych w działalności gospodarczej (przemyśle).

Podstawowymi przepisami regulującymi prawo własności intelektualnej w Polsce są w szczególności:

1. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. nr

119, poz. 1117 ze zm.),

2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity

opublikowany w Dz. U. z 2006 r. nr 90, poz. 631 ze zm.),

Zakres pojęcia własność intelektualna obejmuje dwie odrębne kategorie:

a) własność przemysłową – pojecie to odnosi się do dóbr niematerialnych, będących rezultatem umysłowej twórczości człowieka, których rola i znaczenie ujawniają się w przemyśle, a zatem we wszystkich dziedzinach działalności gospodarczej, odnosi się także do dóbr niematerialnych, które są instrumentem podboju klienteli.

b) własność naukową, literacką, artystyczną – pojecie to odnosi się do utworów, czyli każdego przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonego w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, a także do artystycznych wykonań, fonogramów i wideogramów oraz nadań radiowych i telewizyjnych będących przedmiotem praw pokrewnych, jak również baz danych, niezależnie od ich przemysłowego zastosowania.

Dobra niematerialny, nie są zatem rzeczami. Istnieją niezależnie od rzeczy, stanowiących jedynie nośnik (substrat) dający możliwość korzystanie z nich czy też ich poznanie ( substratem takim dla utworu będzie konkretny egzemplarz książki; dla wynalazku np. konkretny środek farmaceutyczny). Posiadają one wartość majątkową.

Dobra własności przemysłowej to: wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, topografia układu scalonego, projekty racjonalizatorskie, oznaczenia geograficzne, zwalczanie nieuczciwej konkurencji. Można wyróżnić trzy zasadnicze postaci dóbr niematerialnych: utwory, rozwiązania i oznaczenia.

Utwory w znaczeniu prawa autorskiego i rozwiązania (wyrazki, wzory użytkowe i przemysłowe, topografie układów scalonych) – to rezultat intelektualnej pracy człowieka. Wysiłek twórczy (nowość, oryginalność) stanowi konieczna przesłankę za uznanie ich za dobra prawnie chronione.

Można mówić o dwu znaczeniach pojęcia prawo własności intelektualnej (pwi):

  1. prawo własności intelektualnej w znaczeniu przedmiotowym – to zespół przepisów regulujących powstanie, treść, zmianie, ustanie i ochronę praw podmiotowych do dóbr niematerialnych.

  2. prawo własności intelektualnej w znaczeniu podmiotowym - to prawo podmiotowe o charakterze cywilno-prawnym, które odnosi się do dobra intelektualnego, prawo to ma charakter wyłączny. Wyłączny charakter oznacza, że podmiotowi uprawnionemu przyznany został pewna sfera monopolu, przy czym treść uprawnień składających się na dane prawo wyłączne określają ustawy. Dodatkowo przepisy prawa przyznają uprawnionemu uprawnienia zakazowe, które pozwalają na powszechne ściganie naruszeń. Ty samym na osobach trzecich ciąży obowiązek nie wkraczania w prawnie wyznaczoną sferę monopolu.

Pojecie „ochrona własności intelektualnej” to wnikające z przepisów prawa własności przemysłowej i prawa autorskiego, a także prawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, normy prawne regulujące stosunki związane z ochroną (zabezpieczeniem) przedmiotów tej własności.

Ochrona własności intelektualnej zasadniczo opiera się na zasadzie wyłączności polegającej na tym, ze podmiot uprawniony do danego przedmiotu własności intelektualnej uzyskuje wyłączność na korzystanie i decydowanie o obrocie danym dobrem niematerialnym.

Wyróżniamy 2 podstawowe modele ochrony prawnej przyznanej dobrom niematerialnym:

  1. ochrona powstająca, ex lege, to jest z mocy samego prawa na skutek spełnienia pewnych warunków – np. powstanie ochrony prawno-autorskiej, która powstaje na skutek stworzenia (ustalenia w jakiejkolwiek postaci) konkretnego utworu, bez potrzeby dokonywania jego rejestracji; ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa – po spełnieniu warunków określonych ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji;

  1. Ochrona powstająca na mocy decyzji administracyjnej – ochrona powstaje dopiero na mocy decyzji organu państwowego, w której to decyzji organ udziela ochrony, precyzując jej zakres, np. ochrona wynalazku wynikająca z decyzji o udzieleniu patentu. W Polsce takim organem jest Urząd Patentowy RP.

Podstawowe funkcje ochrony własności intelektualnej to:

Prawo autorskie „stanowi część praw własności intelektualnej i oznacza węższym znaczeniu zbiór przepisów wydanych z myślą o ochronie interesów twórców oraz stosunków prawnych związanych z tworzeniem utworów, korzystaniem z nich i ich ochroną. W szerszym znaczeniu pojęcie to obejmuje także regulacje odnoszące się do tzw. praw pokrewnych, a wiec praw wyłącznych przyznanych m.in. artystom wykonawcom, producentom fonogramów, nadawcom radiowym i telewizyjnym"

Prawa pokrewne to zbiorcze określenie na prawa wyłączne obejmujące różne dobra niematerialne, których ochrona została przyznana w ramach regulacji zawartych w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych w art. 85 – 103 prawa autorskiego. Są to prawa podmiotowe bezwzględne mogące być przedmiotem obrotu prawnego, za wyjątkiem dziedziczenia.

Rodzaje praw pokrewnych:

- prawo do artystycznych wykonań

- prawo do fonogramów i wideogramów

- prawo do nagrań programów

- prawo do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych

Spośród ogółu norm prawnych regulujących ochronę prawno autorską wywieść można następujące zasady o charakterze zasadniczym:

  1. Ochrona prawno autorska obejmuje utwory i przedmioty praw pokrewnych – ochrona nie dotyczy rzeczy, lecz dóbr niematerialnych.

  2. Warunkiem powstania ochrony prawno autorskiej jest ustalenie utworu, bez konieczności dokonywania rejestracji czy dopełnienie innych formalności.

  3. Prawo autorskie obejmuje autorskie prawa osobiste oraz autorskie prawa majątkowe. Prawa osobiste są nieprzenoszalne i bezterminowe. Prawa majątkowe są przenoszalne i ograniczone w czasie - czas życia autora plus 70 lat od jego śmierci. Przedmioty praw pokrewnych podlegają ochronie od 25 do 50 lat.

  4. Zakres ochrony autorskich praw majątkowych jest zróżnicowany: najszersza ochrona została przyznana utworom, natomiast przedmioty praw pokrewnych objęte są ochroną jedynie w zakresie ustawowo określonych pól eksploatacji.

  5. Ochrona prawa autorskich ma co do zasady charakter terytorialny, przy czym ochrona praw polskich twórców za granicą wynikać może zarówno z zawartych prze Polskę umów międzynarodowych, jak i ustawodawstwa państw obcych.

  6. Naruszenie praw autorskich powoduje odpowiedzialność karną i cywilną.

Prawa autorskie w znaczeniu ścisłym składają się z 2 kategorii praw:

  1. autorskich praw majątkowych (zbywalnych i ograniczonych w czasie – życie autora plus 70 lat po jego śmierci)

  2. autorskich praw osobistych ( niezbywalnych i nieograniczonych w czasie) – art. 16 i 17 prawa autorskiego. W stosunku do każdej z wymienionych grupy praw stosuje się odrębne uregulowania prawne.

Prawa autorskie mają charakter bezwzględny, wyznaczają monopol przysługujący uprawnionemu, zatem co do zasady każde wykorzystanie utworu chronionego prawem autorskim wymaga zgody osoby uprawnionej z wyjątkiem tzw. dozwolonego użytku oraz prawa cytatu. Brak zgody uprawnionego stanowi naruszenie praw autorskich.

Monistyczny oparty na koncepcji E. Ulmera

Dualistyczny oparty na koncepcji H. Debios

Model dualistyczny – prawo autorskie składa się z dwóch odrębnych praw: autorskiego prawa osobistego i autorskiego prawa majątkowego. Odrębność tych praw wynika z ich natury. Koncepcja przyjęła się m.in. we Francji, Włoszech, Hiszpanii i Polsce.

Model dualistyczny oparty jest na koncepcji H. Debios. Koncepcja ta zakłada, że prawo autorskie składa się z praw majątkowych, przenoszalnych i ograniczonych w czasie, oraz praw osobistych, nieprzenoszalnych i nieograniczonych w czasie. Wyodrębnienie uprawnień o charakterze osobistym i majątkowym sprzyja potrzebom obrotu prawnego.

Autorskie prawa majątkowe to cywilne prawa podmiotowe o charakterze bezwzględnym, terminowym
i zbywalnych (w drodze dziedziczenia lub umowy).

Autorskie prawa majątkowe obejmują prawa:

EKSPLOATACJA DIZEŁA W POSTACI MATERIALNEJ obejmuje

- korzystanie w opracowań

- reprodukcję

- wprowadzenie do obrotu

EKSPLOATACJA DZIEŁA W POSTACI NIEMATERIALNEJ obejmuje

- wykonanie

- wystawienie

- recytacje

- udostępnienie w Internecie

- inne formy rozpowszechniania

ZBYWALNY CHARAKTER AUTORSKICH PRAW MAJATKOWYCH –jeżeli ustawa nie stanowi inaczej

- autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia na podstawie umowy

- nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej

Osobiste prawa autorskie – treść i charakter

Autorskie prawa osobiste to prawa, które chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem o charakterze osobistym.

Autorskie prawa osobiste obejmują w szczególności prawa:

CHARAKTER PRAW OSOBISTYCH:

- OSOBISTY CHARAKTER

- NIEOGRANICZONOŚĆ

- NIEPRZENOSZALNOŚĆ

Utwór to każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze ustalone w jakiejkolwiek postaci niezależny od watrosci, przeznaczenia i sposobu wyrażania. Utwór:

- stanowi rezultat pracy człowieka – tym samym twórcą może być tylko człowiek

- jest oryginalny (stanowi przejawi przejaw działalności twórczej) – może być uznany subiektywnie za nowy wytwór intelektu

- ma indywidualny charakter – można go uznać za niepowtarzalny, nieposiadający wiernego odpowiednika

- nastąpiło jego ustalenie – co oznacza, że został uzewnętrzniony w sposób dowolny, ale

umożliwiający percepcję przez osoby trzecie ( wykonanie improwizacji muzycznej, wygłoszenie

referatu, zaśpiewanie piosenki); warunek ustalenia uznaje się za spełniony jeżeli z utworem

zapoznała się co najmniej jedna osoba poza twórcą

Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną

ZA GRANICZNE KATEGORIE WYRWORÓW INTELEKTU UWAŻA SIĘ te utwory, których zaliczenie do utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim jest szczególnie sporne ze względu na „niski poziom twórczości”

W orzecznictwie sądów polskich wskazuje się na następujące przyłady granicznych wytworów intelektu:

- ksiązki adresowe, telefoniczne, kucharskie

= formularze

- tabele

-zestawienia programów telewizyjnych i radiowych

- rozkłady jazdy

- instrukcje obslugi

- slogany reklamowe

Przejawy pracy intelektualnej będące POZA ochroną prawa autorskiego:

- odkrycia

-idee

-procedury

- metody

- zasady działania

-koncepcje matematyczne

Nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego:

- akty normatywne

-urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole

- opublikowane opisy patentowe lub ochronne

- proste informacje prasowe

TWÓRCA jest to osoba fizyczna, która wniosła twórczy wkład do utworu. Przyznanie statusu twórcy z rozumieniu prawa autorskiego wymaga stwierdzenia istnienia zależności pomiędzy działalnością tej osoby a powstaniem dzieła podlegającego ochronie autorskoprawnej.

DOMNIEMYWA SIĘ ze twórca jest osoba, której nazwisko w tym charakterze zostało uwidocznione na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnieniem utworu.

Rodzaje utworów:

  1. utwór zależny – opracowanie jest przedmiotem prawa autorskiego bez uszczerbku dla prawa do utworu pierwotnego, ale rozporządzania i korzystanie z opracowania zależy od zezwolenia twórcy utworu pierwotnego, chyba że autorskie prawa majątkowe do tego utworu wygasły

  2. utwór współautorski – współtwórcom przysługuje prawo wspólnie, domniemywa się że wielkości udziałów (zakres uprawnień) są równe - dla wykonywania prawa w odniesieniu do całości dzieła wymagana jest zgoda wszystkich, wykonywanie prawa w odniesieniu do poszczególnych części: każdy może wykonywać prawo do swojej części mającej samodzielne znaczenia

  3. utwór połączony – nie powstaje nowy podmiot uprawniony, każdy zachowuje prawa do swojego własnego utworu, ale, jeżeli zawarto umowę w celu wspólnego rozpowszechniania, to każdy może żądać od pozostałych udzielenia zezwolenia na rozpowszechnianie tak powstałej całości, chyba że istnieje słuszna podstawa odmowy, a umowa nie stanowi inaczej;

  4. utwór zbiorowy- autorskie prawa majątkowe przysługują producentowi lub wydawcy, a do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie – ich twórcom

  5. utwór pracowniczy - pochodnym właścicielem nabywającym z mocy ustawy majątkowe prawa autorskie jest pracodawca w odniesieniu do utworów pracowniczych stworzonych w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy

Na cywilnoprawna ochronę praw autorskich składają się wszystkie środki i instrumenty prawne przewidziane przez cywilnoprawne normy zawarte w szczególności w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym roszczenia dochodzone w trybie postępowania cywilnego przez uprawnionego przez sądami powszechnymi w związku z naruszeniem jego praw wyłącznych.

W przypadku zagrożenia, a tym bardziej naruszenia swoich osobistych praw autorskich osobistych twórca może wystąpić z roszczeniami majątkowymi jak i niemajątkowymi przeciwko każdej osobie, której działania w sposób bezprawny naruszyły lub zagroziły tym prawom. Uprawnionym do wystąpienia z powództwem za życia twórcy przysługuje samemu twórcy lub w sytuacji nieujawnienia autorstwa twórcy: producentowi, wydawcy lub organizacji zbiorowego zarządzania. Po śmierci twórcy (nie następuje wygaśniecie jego autorskich praw osobistych), a powództwem mogą wystąpić osoby wskazane w art. 78 ust. 2 prawa autorskiego) lub osoba wskazana w testamencie.

W przypadku naruszenia autorskich praw majątkowych uprawniony może dochodzić przed sądem cywilnym zarówno majątkowych jak i niemajątkowych roszczeń w drodze powództwa. Uprawnionym do dochodzenia tych roszczeń może być: twórca lub jego następca prawny; innych niż twórca pierwotny podmiot praw autorskich; uprawniony z licencji wyłącznej, w zakresie objętym umową licencyjną; organizacja zbiorowego zarządzania w odniesieniu do pół eksploatacji objętych zbiorowym zarządzaniem.

Ochronę autorskich praw majątkowych przebiega na płaszczyźnie zarówno cywilno-prawnej jak i karnej. Zgodnie z art. 79 prawa autorskiego uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa szeregu roszczeń.

Przede wszystkim zaś:

Sankcje karne: kara grzywny, kara ograniczenia wolności, kara pozbawienia wolności.

Własność przemysłowa – pojecie to odnosi się do dóbr niematerialnych, będących rezultatem umysłowej twórczości człowieka, których rola i znaczenie ujawniają się w przemyśle ( są to rozwiązania), a zatem we wszystkich dziedzinach działalności gospodarczej, a także odnosi się do dóbr niematerialnych, które są instrumentem podboju klienteli (są to oznaczenia).

Prawo własności przemysłowej w znaczeniu podmiotowym to prawo podmiotowe do dóbr niematerialnych (m.in. wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych i usługowych, nazw handlowych). Często do jego zakresu zalicza się także prawa do nowych odmian roślin oraz prawo do informacji o charakterze know-how.(know – „wiedzieć”, how – „jak”) termin określający konkretną wiedzę techniczną z danej dziedziny, umiejętność wykonania lub wyprodukowania czegoś, kompetencję, biegłość. Definicja przyjęta przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu jako know-how określa całokształt wiadomości, czyli fachowej wiedzy oraz doświadczeń w zakresie technologii i procesu produkcyjnego dla określonego wyrobu. Prawo własności przemysłowej w znaczeniu przedmiotowym to zespół przepisów regulujących powstanie, treść, zmianę, ustanie i ochronę praw podmiotowych do wymienionych wyżej dóbr niematerialnych, w tym także stosunki materialne, procesowe, ustrojowe i organizacyjne związane z ochroną przedmiotów tej własności oraz korzystaniem z tych dóbr, w tym także obrotem nimi.

Wyróżniamy 2 rodzaje dóbr składających się na własność przemysłową:

  1. rozwiązania - to dobra niematerialne nadające się do przemysłowego (gospodarczego) stosowania, takie jak wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych -charakteryzujące się nowością i oryginalnością

  2. oznaczenia ( logo, firma, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne) – stanowią pewne wartości polegające na wytworzeniu w świadomości uczestników obrotu pewnych skojarzeń. Dla ich ochrony, nie jest ważna ich nowość czy oryginalność, a funkcja jaką pełnią w komunikowaniu się z klientelą

Prawo własności przemysłowej to regulacja prawna normująca stosunki związane z ochrona przedmiotów tej własności, która zakresem swoim obejmuje: stosunki materialne ( prawa i obowiązki stron), stosunki procesowe (procedury administracyjne i sądowe) oraz zagadnienia ustrojowe dotyczące zasad funkcjonowania Urzędu Patentowego i samorządu zawodowego rzeczników patentowych.

Prawo własności przemysłowej odnosi się do różnych dóbr niematerialnych, tym samym można wyróżnić pewne jego dziedziny: prawo patentowe, prawo znaków towarowych, prawo wzorów przemysłowych czy prawo konkurencji

29. Co to jest znak towarowy

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów

jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, melodia.

Co to jest utwór i jakie są rodzaje

Ze względu na zależność od siebie

Polskie prawo autorskie rozróżnia następujące typy utworów:

Ponadto w obiegu prawniczym jest też pojęcie "utworu z zapożyczeniami", które zawiera fragmenty utworów pierwotnych wykraczających poza zwykłe cytaty, ale jednak nie tyle aby go uznać za opracowanie utworu pierwotnego. Zapożyczenia stanowią potencjalne naruszenie majątkowych i osobistych praw twórców utworu pierwotnego, dlatego w praktyce odnoszą się do nich wszystkie zasady obowiązujące do opracowań, choć w zakresie proporcjonalnym do ilości i objętości owych zapożyczeń

Ze względu na naturę

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wymienia szczegółowo następujące rodzaje utworów

  1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

  2. plastyczne,

  3. fotograficzne,

  4. lutnicze,

  5. wzornictwa przemysłowego,

  6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,

  7. muzyczne i słowno-muzyczne,

  8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

  9. audiowizualne (w tym filmowe).

    1. Co to jest licencja i jej rodzaje?

Dokument prawny lub umowa, określająca warunki korzystania z produktu firmowego, znaku handlowego lub patentu.

Wyróżnia się licencje:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
OWI opracowanie ko c5 82a
OWI opracowane
egz. OWI opracowanie, owi
owi-opracowanie-odp-2, OCHRONA ŚRODOWISKA UJ, OCHRONA WŁASNOŚCI OINTELEKTUALNEJ
owi, opracowane zagadnienia pdf Nieznany
OWI Opracowanie wykładów
opracowanie 2 OWI, OWI
na koło opracowanie(1), AM SZCZECIN, OWI
Opracowanie - Ochrona własności intelektualnej, OWI
Ochrona, MiBM Politechnika Poznanska, VII semestr TPM, Ochrona Własności Intelektualnej, wojtysiak,
Wykł, OWI pytania opracowane

więcej podobnych podstron