DYREKTYWY DOTYCZĄCE
ZNAKÓW BEZPIECZEŃSTWA, PAKOWANIA I ETYKIETOWANIA

1. Dyrektywa Rady z 24 czerwca 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących znaków bezpieczeństwa i/lub zdrowia w miejscu pracy (dziewiąta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG); 92/58/EWG (Dz.Urz. WE L 245 z 26.8.1992 r.).

Dyrektywa wprowadza nowe rodzaje znaków, aby umożliwić pracodawcom oraz pracownikom identyfikację i unikanie zagrożeń dla bezpieczeństwa i/lub zdrowia w pracy. Znaki bezpieczeństwa i/lub zdrowia muszą być przewidziane w przypadku, gdy niebezpieczeństwo nie może być odpowiednio zredukowane technicznymi środkami ochrony zbiorowej lub środkami, metodami czy procedurami stosowanymi w organizacji pracy. Wiele różnic między znakami bezpieczeństwa i/lub zdrowia obecnie stosowanymi w państwach członkowskich prowadzi do niepewności, co może stać się powszechniejsze wraz ze swobodnym przepływem pracowników w obrębie rynku wewnętrznego. Stosowanie ujednoliconych znaków w pracy powinno zredukować niebezpieczeństwa, które mogą powstać w wyniku różnic lingwistycznych i kulturowych między pracownikami.

2. Dyrektywa Komisji z 27 lipca 2001 r. zmieniająca po raz drugi dyrektywę 91/155/EWG określającą i ustanawiającą szczegółowe uzgodnienia dotyczące systemu szczególnych informacji o preparatach niebezpiecznych w związku z wykonaniem art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 99/45/WE oraz odnosząca się do substancji niebezpiecznych w związku z wykonaniem art. 27 dyrektywy Rady 67/548/EWG (arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa); 2001/58/WE (Dz.Urz. WE L 212 z 7.8.2001 r.).

3. Dyrektywa Rady z 7 czerwca 1988 r. w sprawie zbliżenia przepisów prawnych państw członkowskich dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania niebezpiecznych preparatów 88/379.

Dyrektywa zawiera wykaz stężeń granicznych używanych przy stosowaniu konwencjonalnych metod oceny zagrożeń zdrowia.

4. Dyrektywa Rady z 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów prawnych państw członkowskich dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych 67/548.

Dyrektywa zawiera:

• rodzaje szczególnego niebezpieczeństwa charakterystycznego dla niebezpiecznych substancji,

• wskazówki bezpieczeństwa dotyczące niebezpiecznych substancji.

5. Dyrektywa Rady z 19 września 1979 r. (szósta poprawka Dyrektywy 67/548 w sprawie ujednolicenia przepisów prawnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych); 79/831/EWG (Dz.Urz. WE L 259 z 15.10.1979 r.).

Dyrektywa zawiera ogólne wymagania klasyfikacji i etykietowania niebezpiecznych substancji jak również wymagane badania i testy.

6. Decyzja Komisji z 11 maja 1981 r. ustanawiająca kryteria, według których dostarczane są przez Państwa Członkowskie do Komisji informacje dotyczące spisu substancji chemicznych; 81/437/EWG (Dz.Urz. WE L 167 z 24.6.1981 r.).

7. Dyrektywa Komisji z 23 października 1981 r. dostosowująca po raz trzeci do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 81/957/EWG (Dz.Urz. WE L 351 z 7.12.1981 r.).

8. Dyrektywa Komisji z 25 marca 1982 r. dostosowująca po raz czwarty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 82/232/EWG (Dz.Urz. WE L 106 z 21.4.1982 r.).

9. Dyrektywa Komisji z 29 lipca 1983 r. dostosowująca do postępu technicznego po raz piąty dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 83/467/EWG (Dz.Urz. WE L 257 z 16.9.1983 r.).

10. Dyrektywa Komisji z 25 kwietnia 1984 r. dostosowująca do postępu technicznego po raz szósty dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 84/449/EWG (Dz.Urz. WE L 251 z 19.9.1984 r.).

11. Decyzja Komisji z 21 grudnia 1984 r. dotycząca wykazu substancji chemicznych notyfikowanych na mocy dyrektywy Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 85/71/EWG (Dz.Urz. WE L 030 z 2.2.1985 r.).

12. Siódma Dyrektywa Komisji z 24 czerwca 1986 r. dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 86/431/EWG (Dz.Urz. WE L 247 z 1.9.1986 r.).

13. Dyrektywa Komisji z 22 lipca 1988 r. w sprawie dziesiątego dostosowania do postępu technicznego dyrektywy Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 88/490/EWG (Dz.Urz. WE L 259 z 19.9.1988 r.).

14. Dyrektywa Komisji z 25 lipca 1990 r. w sprawie klasyfikacji i etykietowania di(2-etyloheksylo)ftalanu zgodnie z art. 23 dyrektywy Rady 67/548/EWG; 90/420/EWG (Dz.Urz. WE L 222 z 17.8.1990 r.).

15. Dyrektywa Rady z 9 października 1990 r. po raz jedenasty dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 90/517/EWG (Dz.Urz. WE L 287 z 19.10.1990 r.).

16. Dyrektywa Komisji z 5 marca 1991 r. określająca i ustanawiająca szczegółowe uzgodnienia dotyczące systemu szczególnych informacji o preparatach niebezpiecznych w związku z wykonaniem art. 10 dyrektywy 88/379/EWG; 91/155/EWG (Dz.Urz. WE L 076 z 22.3.1991 r.).

17. Dyrektywa Rady z 18 czerwca 1991 r. zmieniająca po raz jedenasty dyrektywę 76/769/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw członkowskich odnoszących się do ograniczeń we wprowadzaniu do obrotu i stosowaniu niektórych substancji i preparatów niebezpiecznych; 91/339/EWG (Dz.Urz. WE L 186 z 12.7.1991 r.).

18. Dyrektywa Komisji z 22 lipca 1991 r. po raz czternasty dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 91/410/EWG (Dz.Urz. WE L 228 z 17.8.1991 r.).

19. Dyrektywa Komisji z 28 października 1991 r. dostosowująca do postępu technicznego po raz piętnasty dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 91/632/EWG (Dz.Urz. WE L 338 , 10/12/1991

20. Dyrektywa Rady z 30 kwietnia 1992 r. zmieniająca po raz siódmy dyrektywę 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 92/32/EWG (Dz.Urz. WE L 154 z 5.6.1992 r.).

21. Dyrektywa Komisji z 1 września 1993 r. dostosowująca po raz dziewiętnasty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych; 93/72/EWG (Dz.Urz. WE L 258 z 16.10.1993 r.).

22. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego; 1980/2000/WE (Dz.Urz. WE L 237 z 21.9.2000 r.).

Rozporządzenie ustanawia dobrowolny program przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego, które ma promować produkty wywierające ograniczony wpływ na środowisko w ciągu całego cyklu życia.

23. Decyzja Komisji z 3 września 2002 r. ustanawiająca zrewidowane kryteria ekologiczne odnoszące się do wspólnotowego programu przyznawania oznakowań ekologicznych dla farb i lakierów do stosowania wewnątrz pomieszczeń i zmieniająca decyzję 1999/10/WE (notyfikowana jako dokument nr C(2002) 3202); 2002/739/WE (Dz.Urz. WE L 236 z 4.9.2002 r.).

Decyzja precyzuje zasady uzyskiwania wspólnotowego oznakowania ekologicznego. Podaje też wykaz kryteriów ekologicznych, jakie muszą spełnić farby i lakiery aby uzyskać oznakowanie.