“NIE LĘKAJCIE SIĘ

SZUKAĆ PRAWDY”

Papież Jan Paweł II 

WYSTĘPUJĄ:

NARRATOR I

NARRATOR II

NARRATOR III

LEKTOR I

LEKTOR II

KOMENTATOR I

KOMENTATOR II

KOMENTATOR III

KOMENTATOR IV

RECYTATOR I

RECYTATOR II

PRZEDSTAWICIEL MŁODZIEŻY I

PRZEDSTAWICIEL MŁODZIEŻY II

DZIECKO I

DZIECKO II

DZIECKO III

DZIECKO IV

DZIECKO V

SCHOLA PARAFIALNA

 

Tarnów 2005

 Refleksję najlepiej przeprowadzić w prezbiterium kościoła parafialnego. Może wziąć w niej udział dowolna liczba uczestników. Należy jednak zadbać, aby wśród aktorów znaleźli się przedstawiciele trzech grup wiekowych: dzieci, młodzieży i dorosłych.

W centralnej części fotel papieski przystrojony kwiatami. Na fotelu portret Jana Pawła II, odpowiednio wyeksponowany światłem. Między ołtarzem a pulpitem Paschał.

KAPŁAN

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Prawda – to słowo bardzo niepopularne i niemodne w dzisiejszym świecie. Ten, kto mówi prawdę, kto szuka prawdy, niszczony jest przez obmowę, oszczerstwo, kłamstwo. Żyjemy w niewoli i na usługach kłamstwa.

Ale był Człowiek, Boży Człowiek, który kłamstwu powiedział “dość”, a nam wszystkim ukazał blask prawdy. Człowiek, który odnowił oblicze ziemi i przemienił ludzkie umysły i serca. Człowiek, który zgromadził nas w ten wyjątkowy wieczór tutaj, w tej świątyni. Człowiek, któremu na imię Jan Paweł II, Papież.

Za chwilę będziemy uczestniczyć w misterium o wielkim Polaku, Orędowniku Prawdy. W refleksji przygotowanej przez dzieci, młodzież i dorosłych z naszej parafialnej wspólnoty, jako podziękowanie Ojcu świętemu Janowi Pawłowi II za wszystko, co nam ofiarował. Za to, że był Papieżem wszystkich: dzieci, młodzieży, dorosłych.

W duchowym przeżywaniu tej refleksji pomoże nam nastrojowa muzyka, a także projekcje multimedialne o naszym wielkim Rodaku.

“Nie lękajcie się szukać prawdy. Godzina z Janem Pawłem II”.

Serdecznie zapraszam.

1. Z życia do życia

Wygaszenie świateł w prezbiterium.

Podkład muzyczny. Wchodzą dziewczęta ze Scholi niosąc zapalone znicze, które ustawiają przed fotelem papieskim. Następnie zajmują miejsce w głębi prezbiterium.

Koniec muzyki. Projekcja multimedialna: Komunikat o śmierci Jana Pawła II i pierwsze reakcje świata na wieść o śmierci Papieża..

RECYTATOR I

Na początku powiał wiatr

Wynieśli Twoją trumnę z Bazyliki świętego Piotra

Postawili ją przed ołtarzem

W niej Ciało Świątynia Boga

Na niej Ewangeliarz

Wiatr nie ustawał

Stronice Ewangelii otwierały się jak Twoje życie

W Nim było Twoje życie: przejrzyste i jasne jak Księga Życia

Nic nie było zasłonięte

Życie i śmierć odbijały się jak w lustrze

Widoczne dla ludzi wszystkich kontynentów

Wiatr zamknął Ewangeliarz jak Ty oddałeś swojego ducha

Życie skończyło się ale non omnis moriar

Ja jestem Zmartwychwstanie i Życie

Janie Pawle przywołaj Ducha jeszcze raz

Przywołałeś
Pożyteczne jest dla was moje odejście

W śmierci jest życie

I Duch

Dla całego globu

W prezbiterium – reflektor niebieski.

NARRATOR I

Nocą 2 kwietnia na Placu Świętego Piotra rozległ się głos dzwonu. Cały świat zwrócił swe oczy ku oknom apartamentu papieskiego. Przed Bazyliką trwała właśnie modlitwa różańcowa.

Tak jak w poprzednich dniach – zebrało się tysiące wiernych. Teraz ci, za których się modlił i do których pielgrzymował, modlili się za Niego.

PRZEDSTAWICIEL MŁODZIEŻY I

Dzień przed śmiercią Jan Paweł II na wieść o tym, że młodzież modli się o jego zdrowie, powiedział: “Szukałem was, teraz przyszliście do mnie. Za to wam dziękuję”. W tym czasie młodzi ludzie ułożyli ze świec napis: “Con Te”, co znaczy: “Z Tobą”.

NARRATOR I

Ojciec święty odchodził do domu Ojca otoczony najbliższymi współpracownikami oraz trwającym za niego w modlitwie światem.

PRZEDSTAWICIEL MŁODZIEŻY I

Smutek po stracie Wielkiego Polaka jednoczył ludzi. W Krakowie pod słynnym oknem na Franciszkańskiej, gdzie Jan Paweł II podczas swoich pielgrzymek rozmawiał z młodzieżą, od rana tysiące ludzi trwało w modlitwie. Młodzież i starsi przychodzili, by w zadumie wspominać czas i słowa kierowane do nich z papieskiego okna, pod którym teraz składali fotografie Papieża i palili znicze.

NARRATOR I

Tego samego dnia wieczorem tłumy ludzi wypełniły krakowskie Błonia. Rodacy Papieża przyszli, by razem modlić się i oddać hołd Wielkiemu Polakowi. Brakowało słów, które mogłyby wyrazić ból milionów Polaków. Wzruszenie ściskało gardło, a łzy wypełniały oczy. Wszyscy przyszli, by o godzinie 21:37, w godzinie śmierci Papieża Jana Pawła II, zaśpiewać Mu jego ulubioną pieśń “Barkę”.

Piosenka “Barka”. Rozpoczyna Schola, potem włączają się wszyscy uczestnicy.

SCHOLA

Pan kiedyś stanął nad brzegiem,
Szukał ludzi gotowych pójść za Nim,
By łowić serca
Słów Bożych prawdą.

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś,
Twoje usta dziś wyrzekły me imię.
Swoją barkę pozostawiam na brzegu,
Razem z Tobą nowy zacznę dziś łów.

Jestem ubogim człowiekiem,

Moim skarbem są ręce gotowe

Do pracy z Tobą

I czyste serce.

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...

Ty potrzebujesz mych dłoni,

Mego serca młodego zapałem,

Mych kropli potu

I samotności.

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...

Dziś wypłyniemy już razem

Łowić serca na morzach dusz ludzkich

Twej prawdy siecią

I słowem życia.

Ref.: O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś...

Podkład muzyczny.

LEKTOR I

Z Testamentu Ojca świętego Jana Pawła II:

“Czasy, w których żyjemy, są niewymownie trudne i niespokojne. [...] W niektórych krajach [...] Kościół znajduje się w okresie takiego prześladowania, które w niczym nie ustępuje pierwszym stuleciom, raczej je przewyższa co do stopnia bezwzględności i nienawiści. Sanguis Martyrum - semen Christianorum. A prócz tego – tylu ludzi ginie niewinnie, choćby i w tym kraju, w którym żyjemy...

[...] «Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie» – te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę za nim podążyć i pragnę, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. Nie wiem, kiedy ona nastąpi, ale tak jak wszystko, również i tę chwilę oddają w ręce Matki mojego Mistrza: Totus Tuus. W tych samych rękach matczynych zostawiam wszystko i Wszystkich, z którymi związało mnie moje życie i moje powołanie. W tych Rękach zostawiam nade wszystko Kościół, a także mój Naród i całą ludzkość. Wszystkim dziękuję. Wszystkich proszę o przebaczenie. Proszę także o modlitwę, aby Miłosierdzie Boże okazało się większe od mojej słabości i niegodności.”

Koniec muzyki.

KOMENTATOR I

Przez te kilka dni setki tysięcy Polaków przeszło w marszach dziękczynnych. Ludzie zbierali się, aby modlić się za Papieża, ale także – jak mówili – za ojczyznę bez Papieża. Maszerowali ulicami miast z różańcami w rękach, nieśli polskie i papieskie flagi. Nikt nie miał wątpliwości, że ta śmierć zgasiła wszelkie spory, a wyzwoliła refleksje. Śmierć Ojca świętego przekonała, że życie nie składa się tylko z ciągłego zabiegania, ale może to być także marsz z drugim człowiekiem. Tego uczyły nas te dni. Bez względu na wiek, wykształcenie, zawód, wszyscy Polacy stanowili jedno. Modlili się i dziękowali Bogu za polskiego Papieża. Jasna Góra, Kraków, Warszawa, Wadowice – nikt nie liczył, ile osób modliło się w tych dniach za duszę Papieża.

KOMENTATOR II

Żałoba narodowa pokazała, że potrafimy mówić jednym głosem. Dowodem na to były Msze święte na stadionach sportowych, podczas których kibice nienawidzących się klubów podawali sobie ręce mówiąc, że pragną pojednania.

Śmierć Papieża jednała także polityków.

Papież, wielki Polak, spoczął we włoskiej ziemi, otoczony miłością i modlitwą całego świata. Papież Jan Paweł II – Orędownik Prawdy.

Komentator I zapala Paschał.

2. Orędownik Prawdy

LEKTOR II

Z Modlitwy Arcykapłańskiej Chrystusa:

“Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, żeś Ty Mnie posłał. [...] świat ich znienawidził za to, że nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego. Oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. Uświęć ich w prawdzie. Słowo Twoje jest prawdą. Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem. A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.”

NARRATOR II czyta

Prawda to zgodność słów z rzeczywistością. Tak brzmi definicja prawdy.

W szczególny sposób tę zgodność słów z rzeczywistością ukazał w swoim życiu nasz Pan, Jezus Chrystus. On jeden mógł powiedzieć o sobie: “Ja jestem Prawdą”, ponieważ Jego słowa były w stu procentach zgodne z Jego życiem.

Zamyka tekst. Dalej z pamięci.

Nie wystarczy tylko znać prawdę; trzeba też nią żyć.

Nie wystarczy znać prawdę, ale trzeba nią żyć, trzeba jej bronić i przekazywać ją innym.

Jan Paweł II był przez całe swoje życie obrońcą, rzecznikiem, orędownikiem prawdy.

KOMENTATOR III

Jan Paweł II w swoim nauczaniu wiele miejsca poświęcał zagadnieniu prawdy. W zasadzie całe jego życie było poszukiwaniem prawdy. Zgodnie z wielowiekową Tradycją Kościoła cierpliwie i z miłością przekonywał, że dzięki zbawczemu działaniu Boga i współpracy człowieka można z nadzieją patrzeć w przyszłość świata. Jako Orędownik Prawdy bezinteresownie wstawiał się za nią wszędzie tam, gdzie była zagrożona, fałszowana czy niszczona. Przede wszystkim przekonywał świat i każdego z nas, że prawda ma swój blask i siłę, że jest najwyższą wartością i ma uszczęśliwiającą, zbawczą moc. Jej fundamentem jest Jezus Chrystus. Zbliżając się do Niego zbliżamy się do źródła Prawdy o sobie i o sensie naszego życia, do prawdy o treści i celu naszej egzystencji. To On przekonywał, że tylko Prawda może nas wyzwolić.

Piosenka “Szukajcie wpierw królestwa Bożego” w wykonaniu Scholi.

SCHOLA

Szukajcie wpierw Królestwa Bożego

i Jego sprawiedliwości,

a wszystko inne będzie wam przydane.

Alleluja, alleluja.

DZIECKO I czyta

“Papież kocha wszystkich, każdego człowieka i wszystkich ludzi, ale pierwszeństwo daje najmłodszym, ponieważ oni mieli przed innymi miejsce w sercu Chrystusa, który pragnął przestawać z dziećmi i przebywać z młodymi.”

DZIECKO II

Te słowa skierował kiedyś Ojciec święty Jan Paweł II do dziesięciu tysięcy dzieci przybyłych na specjalną audiencję do Bazyliki Świętego Piotra. Podobne przesłanie zawarł też w “Liście do dzieci” pisząc:

Otwiera tekst. Czyta.

“Jest coś takiego w dziecku, co winno się odnaleźć we wszystkich ludziach, jeśli mają wejść do królestwa niebieskiego”.

DZIECKO III

Ojciec Święty darzył dzieci i młodzież szczególną miłością. Liczył na młode pokolenie, widząc w nim nadzieję dla Kościoła i świata. A młodzi odpowiadali Mu swoją miłością i żywą pamięcią.

Podkład muzyczny. Chwila przerwy.

NARRATOR II

Andre Frossard, wybitny pisarz francuski i przyjaciel Papieża, zapytał kiedyś Ojca świętego, które zdanie by wybrał, gdyby miał się udać na bezludną wyspę z tylko jednym zdaniem z Ewangelii. Ku jego zdziwieniu Jan Paweł II nie wskazał żadnego fragmentu mówiącego o miłości i miłosierdziu Boga ani też ukazującego postać Maryi czy świętego Piotra, lecz przywołał słowa Chrystusa z Ewangelii według świętego Jana: "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli".

To również jest jedna z głównych myśli w nauczaniu Papieża: wolność objawia swój sens i swe znaczenie w relacji do prawdy.

Wsłuchajmy się w kilka myśli Jana Pawła II na temat prawdy i zechciejmy zachować je w swoich sercach.

LEKTOR I

“Gdy człowiekowi odbierze się prawdę, wszelkie próby wyzwolenia go stają się całkowicie nierealne, ponieważ prawda i wolność albo istnieją razem, albo też razem marnie giną”.

LEKTOR II

“Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry. Musicie być mocni, tą mocą, którą daje wiara. Musicie być mocni, mocą wiary. Musicie być wierni. Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego”.

LEKTOR I

“Nie ma szczęścia, nie ma przyszłości człowieka i narodu bez miłości, tej miłości, która przebacza, choć nie zapomina, jest wrażliwa na niedolę innych, nie szuka swego, ale pragnie dobra dla drugich; miłości, która służy, zapomina o sobie i gotowa jest do wspaniałego dawania”.

Koniec muzyki. Wygaszenie świateł. Projekcja multimedialna: Z nauczania Jana Pawła II.

3. Cywilizacja miłości i prawdy

W prezbiterium – reflektor żółty.

NARRATOR III

Papież przełomu wieków dotarł do tysięcy milionów wiernych ze słowem Bożym, pocieszeniem, troską o sprawiedliwość i prawdę. Zmartwionych pocieszał, błądzącym pokazywał drogę, wątpiących wspierał radą.

Jan Paweł II był orędownikiem pokoju i sumieniem świata. Nie mówił ludziom tego, co chcieliby usłyszeć, ale niezmiennie głosił stałe prawdy Boże. Nieustannie przekazywał naukę Kościoła, uczył modlitwy, bronił życia. Żaden z papieży nie odbył tylu pielgrzymek apostolskich, co Jan Paweł II. Nikt tak jak On nie potrafił zgromadzić ludzi, aby czuli się wspólnotą wierzących. Każde Jego słowo, gest, uśmiech wzbudzały ogromny entuzjazm. Ludzie kochali Go, bo był autentyczny. Bezkompromisowy, ale rozumiejący każdego człowieka. Całym swoim życiem ukazywał Chrystusa.

RECYTATOR II

W tej obecności co jak ciepły płaszcz

dla siebie proszę o najprostsze z łask

Niech się otworzę jak na oścież dom

aby przeze mnie wiatr ogromny dął

Niech się rozjaśnię jak okno we mgle

Niech się przełamię jak gorący chleb

Niech się poruszę jak na fali łódź

Niech się odnajdę jak zgubiony klucz

Niech wzrok odzyskam i dotyk i słuch

Niech się nauczę zapomnianych słów

Piosenka “Zobaczcie, jak wielką miłością” w wykonaniu Scholi.

SCHOLA

Zobaczcie, jak wielką miłością obdarzył nas Ojciec.
Śpiewajmy dobremu Bogu, Alleluja!

On nazwał nas swymi dziećmi i rzeczywiście nimi jesteśmy.
Śpiewajmy dobremu Bogu, Alleluja!

Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni.
Śpiewajmy dobremu Bogu, Alleluja!

Będziemy widzieć Pana takiego, jakim jest.
Śpiewajmy dobremu Bogu, Alleluja!

Każdy, kto ma w Nim nadzieję, podobnie jak On jest święty.

Śpiewajmy dobremu Bogu, Alleluja!

KOMENTATOR IV

Obecnie następuje na całym świecie dewaluacja idei, ideologii, systemów. W obszarze światopoglądowym przyszłość jawi się mało optymistycznie, pełna jest znaków zapytania.

Jan Paweł II w odpowiedzi na te fakty przygotował jedyną możliwą wizję nowej cywilizacji. Jest to cywilizacja miłości i prawdy, cywilizacja nawróconego człowieka.

Podkład muzyczny.

LEKTOR II

“Przygarniając was do serca jak ojciec, mówię wam: Wybierajcie wąską drogę, którą Bóg wskazuje wam w swoich przykazaniach. Są to słowa prawdy i życia. Droga, która wydaje się szeroka i wygodna, często okazuje się później mylna i fałszywa”.

LEKTOR I

“Przynoszę przesłanie nadziei płynące z Dobrej Nowiny, że Bóg bogaty w Miłosierdzie w Chrystusie objawia każdego dnia swoją miłość. To On, zmartwychwstały Chrystus, mówi dziś do każdego z was: «Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i Żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków». Oto przesłanie Bożego miłosierdzia, które przynoszę mojej Ojczyźnie i moim rodakom: «Przestań się lękać! Zaufaj Bogu, który bogaty jest w miłosierdzie»”.

Koniec muzyki.

NARRATOR III

Jakże aktualne jest wezwanie Papieża, które wygłosił podczas Mszy świętej inaugurującej swoją posługę 22 października 1978 roku. Wołał wówczas słowami powtarzanymi po dzień dzisiejszy: “Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Jego zbawczej władzy otwórzcie granice państw, ustrojów ekonomicznych i politycznych, szerokich dziedzin kultury, cywilizacji, rozwoju. Nie lękajcie się! Chrystus wie “co jest w człowieku. Tylko On to wie”.

Niech ta czwarta rocznica śmierci papieża zmobilizuje nas do modlitewnej wdzięczności za dar Jana Pawła II. Niech nie będzie on tylko wzruszającym wspomnieniem Orędownika Prawdy, lecz zaproszeniem do pójścia drogą, którą Ojciec święty wytrwale nam wskazywał. Niech nasza postawa – zakorzeniona w wierze, miłości i prawdzie – zaowocuje uczynkami życia autentycznie chrześcijańskiego.

PRZEDSTAWICIEL MŁODZIEŻY II

Jezu Miłosierny,

Ty pozwoliłeś nam żyć w czasie

Wielkiego Pontyfikatu Jana Pawła II.

Dzięki temu byliśmy świadkami

Jego trudnej i odważnej drogi do świętości.

Dopomóż nam wejść na tę drogę,

Która polega na przyjęciu prawdy

O sobie, o świecie i o Tobie Jezu.

Wierzymy, że Ty razem z Janem Pawłem II

Czekasz na nas w Domu Ojca.

DZIECKO IV

W październiku 1978 roku Karol Wojtyła został wielkim papieżem i autorytetem dla całego świata. Opuszczając ojczyznę, pozostawił swoją barkę na brzegu i rozpoczął wielki połów ludzkich serc.

DZIECKO V

My wszyscy, złowieni w tę sieć miłości, dziękujemy dziś Bogu Ojcu za dar tak wielkiego Papieża, Sługi Bożego Jana Pawła II. I jesteśmy przekonani, że nasz ukochany Ojciec Święty patrzy na nas z okna domu Ojca, uśmiecha się do nas i nam błogosławi.

NARRATOR I

Pod koniec lata 1997 roku na zaproszenie Papieża przybyli do Castel Gandolfo Jego serdeczni przyjaciele. Ich sypialnia znajdowała się pod apartamentem papieskim, więc każdego ranka przed świtem, słysząc stukanie laski, wiedzieli, że Gospodarz już wstał. Pewnego dnia przy śniadaniu Papież zapytał, czy nie przeszkadza im ten hałas. Odpowiedzieli, że nie, bo i tak wstają na mszę. “Ale dlaczego Wujek wstaje tak wcześnie?”

Karol Wojtyła, dwieście sześćdziesiąty czwarty biskup Rzymu, odpowiedział: “Bo lubię patrzeć, jak wschodzi słońce”.

LEKTOR II

“Chrystus objawia przede wszystkim, że warunkiem autentycznej wolności jest szczere i otwarte uznanie prawdy: Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”.

LEKTOR I

“Nie lękajcie się wejść na drogę waszego powołania, nie lękajcie się szukać prawdy o sobie i otaczającym was świecie”.

LEKTOR II

“Nie ma prawdziwej wolności bez prawdy. Tylko prawda czyni wolnymi”.

LEKTOR I

“Poznajcie Chrystusa i dajcie się Jemu poznać… Przyjmijcie, że On zna każdego z was lepiej, niż każdy z was zna sam siebie”.

Wygaszenie świateł. Projekcja multimedialna kończąca refleksję.

Po zakończeniu projekcji – włączenie świateł w prezbiterium. Słowo kapłana wprowadzające w Apel Jasnogórski.

Odśpiewanie Apelu.

Koniec