Recykling kineskopów wygląda następująco:

1. Demontaż wyrzutni elektronów i zabezpieczenia antyimplozyjnego za pomocą szlifierki tarczowej. Zabezpieczenie antyimplozyjne jest odłączane od kineskopu ręcznie lub za pomocą elektrycznego urządzenia odkręcającego.

Szkło ekranu i szkło stożka zostaje oddzielone za pomocą rozgrzanego drutu. Po rozgrzaniu, a następnie ochłodzeniu drutu elementy szklane pękają i mogą zostać zdemontowane.
Usunięcie luminofory z wewnętrznej powierzchni ekranu za pomocą „odkurzacza szczotkowego”. Odkurzacz ten jest specjalnie przystosowany do eksploatacji przemysłowej i posiada filtr ceramiczny, w którym gromadzi się luminofor.
Podział frakcji na szkło ekranu, szkło stożka, maskę metalową i wyrzutnię elektronów.

Co dzieje się później?

·         Szkło stożka jest wykorzystywane jako nowy surowiec do produkcji szkła stożka.

·         Szkło ekranu jest rozdrabniane i mielone na ziarna wielkości ziaren piasku, a następnie mieszane z surowcem dziewiczym

·         Maska metalowa, zabezpieczenie antyimplozyjne i wyrzutnia elektronów są przetwarzane razem z pozostałymi frakcjami metali, uzyskiwanymi w STENA Technoworld, i zostają wykorzystane jako surowiec do przetopu.

·         Luminofor jest przesyłany do wyspecjalizowanej firmy w Szwecji w celu utylizacji.

Procesu recyklingu sprzętu elektrycznego i elektronicznego.

Odbiór urządzeń

Zużyte urządzenia elektroniczne zostają dostarczone do zakładu demontażu firmy STENA w Swarzędzu. Zostają tam zważone i pogrupowane. Każdy pojemnik transportowy jest poddany osobnej obsłudze, w ramach której przydziela mu się identyfikator dla uzyskania jak największej możliwości śledzenia go w przyszłości.

Przetwarzanie wstępne , Demontaż

Najważniejszym zadaniem pracownika działu demontażu jest usuwanie odpadów niebezpiecznych z urządzeń elektronicznych i segregacja oraz wykorzystywanie zasobów w nich zawartych, np. metali i szkła. Z tego względu demontaż prowadzony jest przede wszystkim ręcznie. Prowadzimy również odzysk szkła z kineskopów, co zapewnia nam wyjątkową pozycję w kraju. W wyniku tego ok. 90 procent frakcji, które opuszczają firmę STENA, przeznacza się do odzysku (na obecnym poziomie możliwości technologicznych nie jest możliwe odzyskanie 100%). Fakt ten przyczynił się również do tego, że nasz firma zajmuje czołową pozycję w recyklingu zużytych urządzeń elektronicznych w Polsce.

Podczas wstępnego przetwarzania urządzeń elektronicznych należy usunąć wszelkie szkodliwe dla środowiska substancje, na przykład:

Baterie niklowo-kadmowe;
Wyłączniki rtęciowe
Kondensatory zawierające PCB,

Pierwsza czynność procesu demontażu jest prowadzona przy pomocy urządzeń pneumatycznych i elektrycznych. Następnie komponenty te podlegają dalszemu specjalnemu przetworzeniu.

Frakcje
Podczas demontażu wydziela się wiele różnych frakcji, m.in.:

·         Metale
Recykling większości metali polega na ich rozdrobnieniu i wieloetapowym odseparowaniu.

·         Płytki drukowane

Z płytek drukowanych usuwa się odpady niebezpieczne. Następnie odzyskuje się metale, np. miedź, żelazo i niewielkie ilości złota i srebra. Zwraca się je do przemysłu, gdzie są wykorzystywane do wyrobu nowych produktów.

·         Tworzywa sztuczne

Tworzywa sztuczne przeznacza się, m.in. razem z drewnem, do odzyskiwania energii.

·        Kineskopy
Z kineskopu kolorowego odzyskuje się metal, szkło ekranu i szkło stożka. Metale z maski są przetwarzane w taki sam sposób jak inne metale (patrz powyżej). Szkło ekranu i szkło stożka są przesyłane do recyklingu, gdzie są wykorzystywane jako surowiec do produkcji nowego szkła ekranu i szkła stożka.

·         Odpady niebezpieczne

Odpady niebezpieczne (np. baterie, baterie niklowo-kadmowe, przekaźniki zawierające rtęć, komponenty zawierające PCB) są niszczone, a w pewnych przypadkach podlegają składowaniu końcowemu.

Jaki jest procent odzysku materiałów?

· Ok. 90 procent frakcji, które obecnie opuszczają firmę STENA, przeznacza się do odzysku. Pracujemy nad tym, aby zwiększyć tę ilość poprzez ciągłe doskonalenie procesu rozwoju.

Etapem wstępnym większości procesów przeróbki złomu elektrycznego i elektronicznego jest ręczny demontaż elementów stalowych, aluminiowych, oraz elementów zawierających dużą koncentracje metali szlachetnych. Na tym etapie oddziela się również obudowy z tworzyw sztucznych, płytki drukowane i kineskopy.

Największy problem stanowią obudowy z tworzyw sztucznych zawierających mieszaninę różnych polimerów oraz środków powodujących niepalność. Ich przerób ogranicza się do rozdrabniania i wykorzystywania w budownictwie (materiały podłogowe) i do budowy dróg (domieszki do materiałów kompozytowych).

Płytki obwodów drukowanych można często zawrócić do ponownego użytku. Istnieją firmy, które skupują tego typu odpady. Alternatywnym rozwiązaniem jest poddanie ich procesowi rozdrabniania i odzyskanie metali w procesach metalurgicznych.

Recykling kineskopów koncentruje się na odzysku luminoforu oraz szkła kineskopowego i metalu. Po rozdzieleniu części ekranowej i szyjki balonu, szkło podlega rozdrobnieniu i separacji w wyniku której oddziela się części metalowe. Szkło sprzedawane jest do zakładów produkujących kineskopy, a metale do hut.

Wyodrębniony złom zespolony, czyli mieszanina elementów stalowych, aluminiowych oraz elementów zawierających dużą koncentrację metali szlachetnych poddawane są odrębnym procesom recyklingu. W pierwszym etapie elementy wielkogabarytowe ulegają pomniejszeniu w prasonożycach, a następnie razem z mniejszymi elementami trafiają do linii strzępiąco-separującej. System sit, separatorów magnetycznych i komorowo-powietrznych usuwa lekcje frakcje niemetaliczne oraz dzieli pozostały materiał na frakcje lekką i ciężka. Frakcja lekka traktowana jest jako odpad ze względu na małą zawartość metalu. Frakcja ciężka zostaje poddana dalszej obróbce w separatorze powietrzno-obrotowym w wyniku czego uzyskuje się trzy kolejne frakcje. Pierwszą grupę stanowią grube kawałki aluminium oraz miedzi i jej stopów (95% zawartości metali), drugą drobne kawałki miedzi aluminium i cynku (90%), a trzecią głownie niemetale (ponad 50%) oraz elementy metaliczne jak np. druciki aluminiowe i miedziane. Następnym etapem procesu przeróbki złomu jest separacja elektrodynamiczna i cieczy ciężkich. Produktem końcowym opisanej technologii są granulaty polimetaliczne mogące być wykorzystywane do uzyskiwania stopów gatunkowych.

Zdaniem specjalistów, recykling odpadów elektrycznych i elektronicznych jest trudniejszy i bardziej złożony niż recykling np. papieru czy szkła. Podstawowy problem stanowi konieczność zastosowania odmiennych procesów przerobu do poszczególnych materiałów, wyodrębnianych w kolejnych fazach recyklingu. Cieszy jednak fakt, iż pomimo tych trudności na rynku polskim istnieją już firmy specjalizujące się w tej branży, a nowa ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektroniczny niesie nadzieje na dalsze pozytywne zmiany.

W świetle europejskiej dyrektywy WEEE (European Directive on Waste Electrical and Electronic Equipment), trzeba też pamiętać o kosztach związanych ze złomowaniem zużytego sprzętu komputerowego. Już teraz wiele krajów Unii Europejskiej stosuje się do zaleceń dyrektywy, a kolejne będą musiały wdrożyć ją w przyszłości. Oczywiście wytyczne dyrektywy odnoszą się także do monitorów. Monitory CRT zawierają duże ilości szkła i toksycznego ołowiu, jak również wymagają większych wysiłków logistycznych i bardziej wykwalifikowanych pracowników zajmujących się bezpiecznym demontażem sprzętu. Wyświetlacze LCD są nie tylko znacznie lżejsze i łatwiejsze w transporcie, ale też zawierają niewielkie ilości szkodliwych materiałów. Mówiąc krótko: łatwiej poddają się złomowaniu, demontażowi i recyklingowi.

Urządzenie do recyklingu kineskopów telewizyjnych

Zasada działania:

Kineskop jest dzielony na dwa kawałki za pomocą gorącego drutu (proces pęknięcia naprężeniowego): część ekranowa oraz część tylna stożkowa. Po procesie dzielenia, powłoka fluorescencyjna jest usuwana z części ekranowej za pomocą podciśnienia. W rezultacie z kineskopu odzyskiwane są dwa gatunki szkła.

Obrabia się kineskopy rozmontowane i napowietrzone, pozbawione obejmy z wydajnością 10 sztuk na minute.

Urządzenie separujące (w tym przypadku z boku)
Płyta podnoszenia kineskopów
Pokrywa teleskopowa
Pokrywa zabezpieczająca stacjonarna
Szafa sterownicza
Zbiornik na małe kawałki szkła
Końcówka ze szczotką do zbierania powłoki fluorescencyjnej
Urządzenie ssące K1
Przyrząd podciśnieniowy dla dwóch pokryw

Kineskopy – oddzielanie i czyszczenie - opis ogólny

Cel działania:

Urządzenie może być użyte do rozdzielania zdemontowanych kineskopów odbiorników telewizyjnych oraz monitorów. Efekt końcowy to rozdzielona część ekranowa i stożek tylny.
Rozdzielanie służy do dwóch celów:

wyczyszczenie przedniego szkła z zanieczyszczonej warstwy fluorescencyjnej
uzyskanie szkła do dalszego recyklingu
- główny składnik ze szkła przedniego – tlenek baru
- główny składnik ze stożka – tlenek ołowiu

Po rozdzieleniu, dwa różne rodzaje szkła mogą być przetworzone w materiał o wysokiej jakości. Recykling „szkła mieszanego” jest zwykle możliwy tylko przy wysokich kosztach sortowania.

Rozdzielanie dwóch części szklanych i dostęp do wnętrza kineskopu:

otwarcie pokrywy zabezpieczającej
wymontowany kineskop, pozbawiony próżni oraz obejmy stalowej jest ręcznie umieszczany pod pokrywą zabezpieczającą urządzenia, katoda do góry
mechaniczne nastawianie wysokości stożka (przyrząd regulacyjny jest dostępny pod stołem roboczym)
przygotowany drut jest mocowany do kineskopu na przyłączu pomiędzy przednią a tylną częścią kineskopu
zamknięcie pokrywy zabezpieczającej
automatyczne włączenie zasilania poprzez zamknięcie pokrywy. Mechaniczne podłączenie niskiego napięcia do drutu.

Drut rozgrzewa się (kilkaset stopni poniżej temperatury topnienia) i przekazuje ciepło do kineskopu.
Z powodu różnej zdolności do rozprężania szkła z części przedniej i tylnej, kineskop znajduje się pod wpływem naprężenia mechanicznego. Następuje automatyczne wyłączenie zasilania po 90 sekundach i automatyczna wentylacja (5 – 8 sekund) przyłącza. Po zakończeniu procesu grzania kineskop jest poddawany naprężeniom termiczno – mechanicznym co powoduje pęknięcie.
W rezultacie otrzymuje się dwie oddzielone części kineskopu – 2 rodzaje szkła.

Opisany powyżej proces rozpoczyna się automatycznie w momencie wciśnięcia włącznika.

Otwarcie pokrywy zabezpieczającej odcina zasilanie wszystkich elementów elektronicznych.

Tylna część kineskopu może być usunięta ręcznie i przechowana w pojemniku. Odsłonięta, stalowa maska kineskopu może być również usunięta i przechowana w pojemniku. Wewnętrzna warstwa ekranowa jest teraz dostępna i może być usunięta.

Usuwanie warstwy wewnętrznej ze szkła przedniego:

ekran jest umieszczany pod drugą pokrywą, dostęp jest możliwy poprzez ograniczony otwór.
w pokrywie jest zainstalowana końcówka ssąca ze szczotką. Końcówka ssąca jest podłączona do podciśnienia.
należy usunąć warstwę fluorescencyjną wraz z wewnętrzną warstwą aluminium.

W rezultacie szkło przednie jest czyste i wygląda jak „wypolerowane”. Czyszczenia szczotki dokonuje się ponad siatką podciśnieniową, która jest umieszczona pod pokrywą wentylacyjną.
Po wyłączeniu przyrządu ssącego czyste szkło ekranowe może być wyciągnięte i przechowane w pojemniku.
Szkło może być teraz poddane recyklingowi do wysokojakościowych substancji.

Materiały do przetwarzania:

tylko rozmontowane, napowietrzone i nieuszkodzone kineskopy (według niemieckich przepisów utylizacji odpadów), kineskopy z ekranową warstwą syntetyczną lub obejmą wykonaną z żywic akrylowych nie mogą być przetwarzane.

Elektrośmieci zawierajq wie|e szkodliwych substancji, które po wydostaniu się z uszkodzonego urządeenia przenikaią do g|eby i atmosfery. Powoduje to nie tylko zatruwanie środowiska natura|nego, ale również zagrożenie dla zdrowia |udzi i zwierząt. Niestety, e|ektrośmieci rzadko trafiają do odpowiednich punktów zbierania. Nieuzywane. przestarzałe |ub zepsute pralki, lodówki, komputery, świet|ówki i żarówki energooszczędne, te|ewizory, sprzęt audio, że|azka, te|efony, wiertarki i inne sprzęty najczęściej przechowujemy na strychach, w piwnicach, w szufladach, bo... może kiedyś jeszcze się przydadzą. Tymczasem po ki|ku |atach stare urządzenia trafiajq na śmietnik lub są porzucane w lesie. Elektrośmieci nie wo|no wyrzucać do śmietnika! Grozi za to kara grzywny do 5 tysięcy zlotych. Lista punktów zbierania e|ektrośmieci dostępna jest w urzędzie gminy oraz na stronie: www.e|ektrosmieci'pl". Elektrośmieci można także zostawić bezpłatnie w sk|epie prey zakupie nowego sprzętu e|ektrycznego i elektronicznego. Sklep ma obowiqzek przyiąć tę samq i|ość i ten sam rodzaj sprzętu, co nowo zakupiony,bez wzg|ędu na markę. Z punktów zbierania i sk|epów eIektrośmieci trafią do zakładów przetwarzania. gdzie zawańe w nich substancje szkodliwe zostaną zneutralizowane. E|ementy odzyskane z e|ektrośmieci trafią następnie do recyk|era, który pozyska z nich wartościowe materiały nadajqce się do powtórnego wykorzystania.

Dlaczego warto zbierac odpady?

Przede wszystkim po to, by chronić środowisko naturalne przed zanieczyszczeniami m.in. nadmierną iIością gazów, takich jak freony, amoniak czy inne pochodne azotu, przed trudno rozkładającymi się tworzywami sztucznymi typu pianki, przed olejami, które mogą być w spręzarkach, w transformatorach, w różnych urządzeniach e|ektrycznych, a które zawierają polichlorowane bifenyle. KoIejny aspekt środowiskowy to aspekt estetyczny. oddając zużyty sprzęt elektryczny i elektroniczny do uty|izacji sprawiamy, że nie znajdzie się on kiedyś w miejscach które mają słuzyć do regeneracji, odnowy, odpoczynku. Ważny jest tez element ekonomiczny, znacznie taniej i tatwiej jest odzyskiwać że|azo, miedz i inne metale rzadkie z czegoś, co jest juz przetworzone

Czy są miejsca gdzie można oddawać sprzęt elektorochemiczny i elektryczny w naszym rejonie?

W Szczecinie taki punkt znajduje się na ul.Dworskiej