1 slajd

Tematem, który przedstawię jest dyspersja i siatki dyfrakcyjne

2 slajd

Ogólnie dyspersja to : czyt.

Dyspersja w optyce jest szczególnym przypadkiem ogólniejszego zjawiska dyspersji fali i oznacza zależność prędkości fazowej fali od jej częstości, a tym samym i długości. W ośrodku niedyspersyjnym, gdzie ta zależność nie występuje, prędkość fazowa fali jest jednakowa dla wszystkich długości. Przykładem niedyspersyjnego rozchodzenia się światła jest rozchodzenie się fali elektromagnetycznej w próżni.

3 slajd

-opowiedzieć o zależności

-długość fali jest odwrotnie proporcjonalna do częstotliwości-fiolet najkrótszy(ok. 400 nm) a największa częstotliwość

-Liczba Abbego

4 slajd

Dyspersja normlana –zmiana wspołczynnika odwrotnie proporcjonalnie do długości fali

Anomalna-wprost proporcjonalnie

5 slajd

Jednym ze skutków dyspersji jest to, że wiązki światła o różnych barwach, padające na granicę ośrodków pod kątem różnym od zera, załamują się pod różnymi kątami. Efekt ten można zaobserwować, gdy światło białe pada na pryzmat i ulega rozszczepieniu na barwy tęczy.

6 slajd

-czyt.

-Jak widac na obrazku znajduje się siatka o 300 nacietych liniach na mm

7 slajd

-rozstaw szczelin jako stała

-dyspersja kątowa(omówić wzór)

8 slajd

Doświadczenie Younga – eksperyment polegający na przepuszczeniu światła spójnego przez dwie blisko siebie położone szczeliny i obserwacji obrazu powstającego na ekranie. Wskutek interferencji na ekranie powstają jasne i ciemne prążki w obszarach, w których światło jest wygaszane lub wzmacniane

9 slajd

Zacząłem od doświadczenia Younga, ponieważ siatka dyfrakcyjna jest w zasadzie powieleniem doświadczenia z dwiema szczelinami. Zasadnicza różnica polega na tym, że zamiast dwóch znajduje się na niej duża liczba (od kilkudziesięciu do kilkunastu tysięcy) jednakowych, równoodległych szczelin. Z tego powodu przez siatkę dyfrakcyjną przechodzi znacznie więcej światła niż przez dwie szczeliny w doświadczeniu Younga.

Przedstawiony wzór pokazuje warunek na obserowanie jasnych maksimów.

10 slajd

Rysunek pokazuje schematycznie jak działa siatka dyfrakcyjna w przypadku światła białego.

11 slajd

Aby zachodziło zjawisko dyfrakcji średnica szczeliny musi być porównywalna z długością fali…

Na slajdzie jest pokazane jakie siatki należy stosować aby obserwować prążki w ultrafiolecie, świetle widzialnym i podczerwieni

12 slajd

Diagram przedstawia podstawowy podział siatek na transmisyjne i odbiciowe

13 slajd

Pierwsza grupa to siatki transmisyjne, czyli takie przez które przechodzi światło

Są 2 metody uzyskiwania- nacianie rys na plytkach szkalnych co pozwala na uzyskanie kilka do kilkaset linii. Jest żmudna i kosztowna

Innymi metodami otrzymywania siatek transmisyjnych są metody fotograficzne lub holograficzne. W metodach tych, na specjalnych kliszach fotograficznych, o bardzo wysokiej zdolności rozdzielczej, rejestruje się obraz jasnych i ciemnych narysowanych linii lub jasnych i ciemnych, wzajemnie równoodległych prążków interferencyjnych. W taki sposób można uzyskiwać siatki dyfrakcyjne o bardzo dużej gęstości linii, nawet do 4000 linii/mm.

14 slajd

Siatką amplitudową nazywamy siatkę z kolejno nieprzezroczystymi (ciemnymi) i przezroczystymi (szczeliny) liniami. Profil zmiany stopnia zaczernienia prostopadle do linii może być skokowy lub łagodny. Stąd częsty podział siatek amplitudowych ze względu na profil – na siatki prostokątne lub sinusoidalne.

Siatka fazowa jest w całym swoim obszarze przezroczysta dla światła. Odpowiednikami naprzemian przezroczystych i nieprzezroczystych linii siatki amplitudowej są tutaj linie o okresowo zmiennej grubości ośrodka

przezroczystego, zmieniające periodycznie fazę przechodzącej fali świetlnej. Podobnie jak w przypadku siatki amplitudowej, w zależności od profilu grubości ośrodka, siatka fazowa może być prostokątna lub sinusoidalna.

15 slajd

-czyt.

-efekt ten jest widoczny przy obserwacji światła odbitego np. od dysku optycznego – CD).

16 slajd

Jak prawie wszystkie wynalazki także siatki dyfrakcyjne mają swoja bardzo ważną rolę w nauce
i technice, a w szczególności w dziale fizyki jakim jest optyka - służą do analizy widm, są elementami spektrometrów optycznych, dlatego tak ważne jest ich skrupulatne wytrzymanie
i doskonalenie technik produkcji.