Ustalona relacja pionowa żuchwy do szczęki podczas rejestracji zwarcia powinna zapewnić:

A	obecność szpary spoczynkowej w położeniu spoczynkowym.
B	brak kontaktu łuków zębowych szczęki i żuchwy podczas mówienia.
C	harmonijny wygląd odcinka bródkowego twarzy podczas zwarcia.
D	dostosowanie do warunków anatomicznych odstępu powierzchni okluzyjnej od wyrostka zębodołowego.
E	wszystkie wymienione odpowiedzi są prawdziwe.

Czynności związane z korektą okluzji przez likwidację kontaktów przedwczesnych i zabiegi korygujące w zakresie powierzchni okluzyjnej z likwidacją przeszkód zgryzowych i węzłów urazowych:

A	należą do wstępnego postępowania protetycznego.
B	nie należą do wstępnego postępowania protetycznego.
C	należą do leczenia przedprotetycznego.
D	należą do docelowego leczenia protetycznego.
E	nie należą do leczenia protetycznego.

Do grupy drugiej przypadków powikłanych w aspekcie diagnostyczno- terapeutycznym i prognostycznym kwalifikują: 1) wady okluzyjne i zaburzenia czynnościowe US; 2) niekorzystne warunki miejscowe i ogólne; 3) strukturalne uszkodzenia koron zębów; 4) utrudniony kontakt z pacjentem; 5) niepowodzenia w dotychczasowym leczeniu protetycznym. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,3.
B	2,4,5.
C	1,2,4,5.
D	1,2,5.
E	wszystkie wymienione.

Uogólnione starcie zębów może doprowadzić do:

A	stomatopatii protetycznej.
B	próchnicy kwitnącej.
C	złamania żuchwy.
D	utrudnionego wyrzynania zębów mądrości.
E	obniżenia wysokości zwarciowej.

Który z poniższych czynników nie jest uważany za przyczynę patologicznego starcia zębów?

A	parafunkcje.
B	bruksizm.
C	nawyki żywieniowe: spożywanie pokarmów kwaśnych i gruboziarnistych.
D	palenie papierosów.
E	wzmożone napięcie psychoemocjonalne.

Patologiczne starcie zębów wraz z periodontopatią i mioartropatią zaliczane jest do zgryzu:

A	ortognatycznego.
B	eugnatycznego.
C	urazowego.
D	krzyżowego.
E	prostego.

Podświadome, nadmierne napięcie mięśni żwaczowych, zgrzytanie i zaciskanie zębów doprowadzające do ich nadmiernego starcia określa się jako:

A	fenomen Christensena.
B	biokompatybilność.
C	biomechanikę.
D	bruksizm.
E	decubitus.

Całkowicie nastawialne, indywidualne artykulatory, określane są inaczej jako:

A	artykulatory zawiasowe.
B	okludatory.
C	artykulatory symultaniczne.
D	symulatory ruchów żuchwy.
E	artykulatory synchroniczne.

Schemat przedstawia diagram Posselta. Punkt 6 ilustruje:

A	maksymalne wysunięcie żuchwy.
B	położenie spoczynkowe żuchwy.
C	maksymalne zaguzkowanie zębów.
D	punkt końcowy ruchu zawiasowego żuchwy.
E	maksymalne odwiedzenie żuchwy.

Pojęcie okluzja oznacza:

A	wzajemny kontakt zębów przeciwstawnych w maksymalnym zaguzkowaniu.
B	wzajemny kontakt zębów w zwarciu centrycznym.
C	wzajemny zarówno statyczny jak i dynamiczny kontakt zębów przeciwstawnych.
D	wzajemny kontakt zębów przeciwstawnych zarówno w zwarciu ekscentrycznym.
E	prawdziwe są odpowiedzi B i D.

Norma ruchu doprzedniego żuchwy wynosi przeciętnie:

A	7 mm.
B	4 mm.
C	2 mm.
D	10 mm.
E	12 mm.

Płytka podjęzykowa (RPP) wg Włocha jest:

A	szyną ochronną zalecaną do stosowania w czasie uprawiania sportów.
B	aparatem relaksacyjnym, zalecanym do stosowania w nocy.
C	aparatem retencyjnym utrwalającym wcześniej przeprowadzone leczenie zaburzeń czynnościowych narządu żucia.
D	szynoprotezą stosowaną w leczeniu zaburzeń czynnościowych narządu żucia.
E	szyną zgryzową przylegającą do brzegu dziąsła i kontaktującą się z zębami przeciwstawnymi.

Szyna repozycyjna jest aparatem terapeutycznym, który powinien być stosowany:

A	tylko w nocy.
B	tylko w ciągu dnia.
C	całodobowo.
D	nie krócej niż 8 tygodni.
E	nie dłużej niż 6 miesięcy.

Ograniczenie rozwarcia ze zbaczaniem w jedną stronę świadczy o przemieszczeniu krążka stawowego:

A	z zablokowaniem po stronie przeciwnej.
B	z zablokowaniem po tej stronie.
C	bez zablokowania po tej stronie.
D	bez zablokowania po stronie przeciwnej.
E	żadna odpowiedź nie jest prawidłowa.
U 33-letniego pacjenta stwierdzono nieznaczne odchylenia w odniesieniu do morfologii układu zębowego polegające na zmianie położenia zębów 13, 15, 37 oraz braku zębów 36 i 14. W wyniku dogłębnego badania układu stomatognatycznego nie stwierdzono objawów patologii, pacjent nie podał w wywiadzie żadnych dolegliwości bólowych. Zalecane postępowanie lecznicze powinno obejmować: A wyrównanie płaszczyzny zwarciowej za pomocą stałych uzupełnień protetycznych. B szlifowanie korekcyjne zębów dolnych. C wizyty kontrolne co 12 miesięcy. D wykonanie szyny nagryzowej w celu odbudowy prawidłowych warunków w stawie skroniowo-żuchwowym. E leczenie ortodontyczne aparatem ruchomym.

Powierzchnia okluzyjna odpowiada swoim przebiegiem 1) płaszczyźnie okluzyjnej; 2) krzywej Spee; 3) krzywej Wilsona (Monsona). Prawidłowa odpowiedź to:

A	tylko 1.
B	1,2.
C	1,3.
D	2,3.
E	wszystkie wymienione.

Ruch żuchwy po stronie pracującej określany jest mianem:

A	laterotruzji.
B	mediotruzji.
C	ekstruzji.
D	ruchu Bennetta.
E	żadna z odpowiedzi nie jest poprawna.

Trójkąt Bonwille’a utworzony jest poprzez połączenie:

A	punktu B wg Downse’a oraz punktów kłykciowych, zlokalizowanych w środkach głów żuchwy.
B	punktu siecznego oraz punktów kłykciowych, zlokalizowanych w środkach głów żuchwy.
C	punktu Gonion oraz punktów zlokalizowanych na przednich powierzchniach głów żuchwy.
D	punktu Gonion oraz punktów kłykciowych, zlokalizowanych w środkach głów żuchwy.
E	żadna z powyższych odpowiedzi nie jest poprawna.

Szyny zgryzowe są konstrukcjami stosowanymi:

A	przy pełnych łukach zębowych.
B	na górny łuk zębowy.
C	do użytku w nocy.
D	żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.
E	odpowiedzi A, B i C są prawidłowe.

O przemieszczeniu krążka stawowego bez zablokowania mogą świadczyć trzaski odwrotne występujące:

A	na początku ruchu ślizgowego oraz pod koniec ruchu odwodzenia.
B	w końcowej fazie otwierania jamy ustnej oraz w początkowej fazie przywodzenia.
C	w początkowej i końcowej fazie ruchu ślizgowego, gdy głowa żuchwy lokalizuje się na guzku stawowym.
D	gdy krążek umieszcza się między powierzchniami stawowymi i gdy głowa stawowa zeskakuje z krawędzi krążka do pozycji związanej z maksymalnym zguzkowaniem zębów.
E	na początku ruchu obrotowego oraz pod koniec ruchu odwodzenia.

W jakich sytuacjach klinicznych, u pacjentów z uogólnionym starciem pato- logicznym, możliwe jest przeprowadzenie jednoetapowego leczenia protetycznego?

A	w przypadkach, gdy ograniczony czas, którym dysponuje pacjent nie pozwala na długotrwałe leczenie wieloetapowe.
B	nie wolno odstępować od wymaganego leczenia wieloetapowego u pacjentów z uogólnionym starciem patologicznym.
C	tylko w przypadkach bez klinicznych objawów dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwo- wego, gdzie przebudowa okluzji wiąże się z koniecznością jej podniesienia do dwu milimetrów.
D	u każdego pacjenta, u którego rozpoznano uogólnione starcie patologiczne możliwe jest przeprowadzenie jednoetapowego leczenia protetycznego.
E	jest to możliwe w czwartym stopniu patologicznego starcia wg Martina.

Jakie szyny zgryzowe wykorzystywane są w czasie leczenia dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia?

A	szyny stabilizujące.
B	szyny repozycyjne.
C	RPP (repozycyjna płytka podjęzykowa).
D	prawdziwe są odpowiedzi A,B.
E	żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

Przykładem jakiej szyny jest szyna Michigan?

A	jest to szyna repozycyjna.
B	jest to aparat stosowany do leczenia wad szkieletowych klasy III.
C	jest to tymczasowa szyna stosowana w ramach pomocy doraźnej.
D	jest to szyna stabilizacyjna.
E	jest szyną utrwalającą wcześniej przeprowadzone leczenie wieloetapowe.

Termin okluzja obejmuje:

A	statyczne kontakty zębów górnych.
B	statyczne kontakty zębów dolnych.
C	statyczne i dynamiczne kontakty zębów górnych.
D	dynamiczne kontakty zębów górnych i dolnych.
E	statyczne i dynamiczne kontakty zębów górnych i dolnych.

Ocenę równomierności pionowego opuszczania żuchwy przeprowadza się w odniesieniu do:

A	linii Campera.
B	linii środkowej ciała.
C	linii źrenic.
D	płaszczyzny poziomej.
E	płaszczyzny czołowej.

 W warunkach prawidłowych, przy zwarciu i w czasie ruchów, fizjologiczne stosunki w stawach skroniowo-żuchwowych zależą od:

A	typu okluzji.
B	ukształtowania łuków zębowych.
C	wysokości zwarcia.
D	przebiegu i rodzaju powierzchni okluzyjnej.
E	wszystkie odpowiedzi są prawdziwe.

W prawidłowym zwarciu łuk funkcjonalny pasywny w szczęce kontaktuje się z:

A	łukiem funkcjonalnym pasywnym w żuchwie.
B	łukiem funkcjonalnym aktywnym w żuchwie.
C	łukiem estetyczno-funkcjonalnym w żuchwie.
D	łukiem estetycznym w żuchwie.
E	żadna z wymienionych.

Wysokość spoczynkowa oznacza klinicznie odległość pomiędzy punktami:

A	subnasale i gonion.
B	subnasale i pogonion.
C	nasale i gonion.
D	nasale i pogonion.
E	żadne z powyższych.

Jaka jest przeciętna wielkość siły żucia u pacjentów użytkujących protezy całkowite?

A	0,5-1 kg.
B	1,0-1,5 kg.
C	2,0-25 kg.
D	30-35 kg.
E	40-45 kg.

Więzadło boczne (ligamentum laterale) odgrywa zasadniczą rolę w funkcjonowaniu stawu skroniowo-żuchwowego. Które z poniższych cech odnoszą się do tego więzadła? 1) najsilniejsza część więzadła znajduje się w przedniej części stawu; 2) najsilniejsza część więzadła znajduje się w bocznej części stawu; 3) wzmacnia boczną część torebki stawowej; 4) chroni staw przed nadmiernym przemieszczaniem się wyrostków kłykciowych; 5) ogranicza doprzednie ruchy żuchwy; 6) chroni tylną część ściany dołu żuchwowego, oddzielającą go od przewodu słuchowego. Prawidłowa odpowiedź to:

A	2,3,4,5.
B	1,3,4,6.
C	1,3,4,5.
D	2,3,4,6.
E	2,3,5,6.

Które czynniki mogą zaburzyć prawidłowe ustalenie wysokości zwarcia z zastosowaniem metody centralnego sztyftu podpierającego i płyty rejestrującej? 1) pozycja sztyftu podpierającego; 2) siła zaciskania podczas rejestracji; 3) podatność błony śluzowej; 4) pozycja dotylna głowy pacjenta na fotelu dentystycznym; 5) morfologia szczęki i żuchwy; 6) pozycja wyprostowana głowy pacjenta na fotelu dentystycznym. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,3,4,5.
B	2,3.
C	3,5.
D	4,6.
E	wszystkie wymienione.

Wzmożone napięcie mięśni żwaczy jest wskazaniem do zastosowania:

A	repozycyjnej szyny zgryzowej.
B	jonoforezy przezskórnej stawów skroniowo-żuchwowych.
C	ćwiczeń mięśniowych ograniczających zakres ruchów żuchwy.
D	relaksacyjnej płytki podjęzykowej (RPP).
E	wszystkie odpowiedzi są błędne.

W miarę rozwoju i dojrzewania układu stomatognatycznego ruchy żucia:

A	pozostają niezmienione.
B	zmieniają się okresowo i zawsze powracają do stanu wyjściowego.
C	stają się coraz bardziej zindywidualizowane.
D	mogą się zmieniać w zależności od np. rodzaju spożywanego pokarmu.
E	prawdziwe są odpowiedzi C i D.

Wysokość zwarciowa u osoby uzębionej jest to odległość międzyszczękowa mierzona:

A	w linii środkowej ciała, w położeniu relacji centralnej.
B	w linii środkowej ciała, w położeniu okluzji centralnej.
C	na wysokości pierwszego zęba przedtrzonowego, w położeniu relacji centralnej.
D	na wysokości drugiego zęba przedtrzonowego, w położeniu relacji centralnej.
E	na wysokości pierwszego zęba przedtrzonowego, w położeniu okluzji centralnej.

W czasie normalnego aktu żucia może dochodzić do przyjmowania przez żuchwę następujących położeń granicznych: 1) dotylnego położenia kontaktowego; 2) doprzedniej pozycji granicznej; 3) maksymalnego odwiedzenia żuchwy; 4) bocznej pozycji granicznej. Prawidłowa odpowiedź to:

A	tylko 1.
B	1,3.
C	1,4.
D	1,3,4.
E	wszystkie wymienione.

Termin okluzja centralna odnosi się do:

A	odpowiedniego ułożenia głów stawowych w dołach stawowych stawów skroniowo-żuchwowych.
B	wzajemnego ułożenia powierzchni żujących przeciwstawnych łuków zębowych z równomiernym, wielopunktowym kontaktem w obrębie zębów bocznych przy zachowanej wysokości zwarcia.
C	wzajemnego ułożenia powierzchni żujących przeciwstawnych łuków zębowych w spoczynkowym położeniu żuchwy.
D	dotylnego położenia kontaktowego powierzchni żujących zębów przeciwstawnych.
E	wzajemnego ułożenia powierzchni łuków zębowych względem osi zawiasowej.

Szyna repozycyjna powinna być użytkowana przez pacjenta: 1) w nocy i okresowo w ciągu dnia; 2) całodobowo; 3) tylko w momentach pobudzenia psychomotorycznego; 4) do 24 miesięcy; 5) do 8 tygodni. Prawidłowa odpowiedź to:

a	1,4.
B	3,4.
C	2,5.
D	1,5.
E	2,4.

 Ruch żuchwy w kierunku przyśrodkowym - przybliżenie do linii środkowej w rzucie na płaszczyznę strzałkową to:

A	mediotruzja.
B	laterotruzja.
C	dyskluzja.
D	poślizg centryczny.
E	żadna z powyższych.
29   Położenie spoczynkowe żuchwy jest to: 1) mimowolnie, odruchowo przyjmowana pozycja żuchwy w pionowej pozycji ciała; 2) pozycja zależna od obecności zębów, stopnia ich destrukcji i przemieszczenia; 3) pozycja utrzymywana dzięki fizjologicznemu zrównoważeniu mięśni przywodzących i odwodzących, wysuwających i cofających żuchwę; 4) pozycja, w której głowy żuchwy w stawach położone symetrycznie z nieznacznym przesunięciem ku dołowi i tyłowi. Prawidłowa odpowiedź to: A 2,4. B 1,2. C 1,3. D 4,5. E wszystkie wymienione.   30   Na podstawie tomografii komputerowej można ocenić możliwość korekty zgryzu konstrukcyjnego. Przyjmuje się, że przy podnoszeniu wysokości zwarcia szpara stawowa nie może być powiększona: A więcej niż o 1 mm w porównaniu do pozycji wyjściowej. B więcej niż dwukrotnie w porównaniu do pozycji wyjściowej. C więcej niż o 2 mm w porównaniu do pozycji wyjściowej. D w przypadku dolegliwości bólowych występujących podczas szerokiego rozwarcia szczęk. E żadna odpowiedź nie jest prawidłowa.   31   Mnogi ton okluzyjny świadczy o: A podwyższonej wysokości zwarcia. B obniżonej wysokości zwarcia. C kontaktach przedwczesnych. D artropatii stawu skroniowo-żuchwowego. E zaburzeniu koordynacji ruchów głów żuchwy i krążków stawowych.

Celem leczenia protetycznego mieszanych (nabytych i wrodzonych) zaburzeń zwarcia jest:

A	przywrócenie prawidłowych stosunków zwarciowych.
B	odtworzenie prawidłowego położenia głów żuchwy w stawie.
C	stworzenie nowych warunków zwarciowych.
D	podniesienie zwarcia maksymalnie o 2 mm.
E	prawdziwe są odpowiedzi C i D.

Które z podanych określeń są właściwe dla oznaczenia prawidłowej relacji żuchwy do szczęki w czasie ustalania centralnego zwarcia? 1) okluzja statyczna; 2) maksymalne zaguzkowanie; 3) położenie protruzyjne; 4) położenie laterotruzyjne; 5) położenie mięśniowe. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,5.
B	1,3,4.
C	2,3,4.
D	3,4,5.
E	wszystkie wymienione.

Które parametry badania wolnych ruchów żuchwy mogą wskazywać na zaburzenie normy fizjologicznej układu stomatognatycznego? 1) pomiar ruchu odwodzenia żuchwy wielkości 64 mm; 2) odchylenie boczne podczas opuszczania żuchwy wielkości 1,5 mm; 3) boczny ruch żuchwy na stronę mediotruzyjną wielkości 7 mm; 4) ruch protruzyjny żuchwy wielkości 9-11 mm; 5) ruch protruzyjny żuchwy wielkości 7 mm. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2.
B	1,3,4.
C	2,4.
D	2,5.
E	wszystkie wymienione.

Położenie spoczynkowe żuchwy to: 1) niezwarciowy stan statyczny żuchwy, niezależnie od obecności zębów utrzymywany dzięki fizjologicznemu napięciu mięśni przywodzących i odwodzących, wysuwających i cofających żuchwę; 2) najbardziej dotylna pozycja żuchwy w stosunku do szczęki, w której mogą zachodzić ruchy żuchwy przy danej wysokości zwarcia; 3) położenie żuchwy, w którym mięśnie przywodzące i odwodzące, wysuwające i cofające żuchwę równoważą ciężar żuchwy, a pomiędzy powierzchniami żującymi zębów górnych i dolnych występuje tzw. szpara spoczynkowa; 4) nawykowa pozycja żuchwy do szczęki, którą przyjmuje pacjent w wygodnej, pionowej pozycji, w której głowy stawowe znajdują się w neutralnej, niewymuszonej pozycji w dołach stawowych; 5) położenie występujące w wyniku obustronnie równomiernego, minimalnego skurczu mięśni przywodzących i cofających żuchwę; 6) stosunek żuchwy do szczęki, w którym kłykcie znajdują się w swojej najwyższej pozycji względem dołu stawowego. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,3.
B	1,3,4.
C	1,4,6.
D	2,4,5.
E	wszystkie wymienione.

Odpowiednikiem ruchu Bennetta po stronie balansującej jest:

A	laterotruzja.
B	mediotruzja.
C	kąt Bennetta.
D	natychmiastowe przesunięcie boczne.
E	droga stawowa.

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wielkości szpary spoczynkowej jest prawidłowe?

A	szpara spoczynkowa zwiększa się wraz z pochyleniem lub protruzją głowy i zwiększa się przy odchyleniu głowy do tyłu dogrzbietowo.
B	szpara spoczynkowa zmniejsza się wraz z pochyleniem lub protruzją głowy, powiększa się przy odchyleniu głowy do tyłu dogrzbietowo.
C	szpara spoczynkowa nie zmniejsza się wraz z pochyleniem lub protruzją głowy, powiększa się przy odchyleniu głowy do tyłu dogrzbietowo.
D	szpara spoczynkowa zmniejsza się wraz z pochyleniem lub protruzją głowy, nie powiększa się przy odchyleniu głowy do tyłu dogrzbietowo.
E	szpara spoczynkowa zmniejsza się wraz z pochyleniem lub protruzją głowy, pomniejsza się przy odchyleniu głowy do tyłu dogrzbietowo.

W celu zarejestrowania ruchów żuchwy w rzucie na płaszczyznę poziomą stosuje się metodę graficznej rejestracji wewnątrzustnej. Rylec urządzenia wykreśla figurę zwaną łukiem gotyckim. Ramiona łuku gotyckiego wyznaczają:

A	pozycję dotylnego kontaktowego położenia żuchwy.
B	zasięg graniczny ruchów bocznych.
C	zasięg graniczny ruchu doprzedniego.
D	zasięg wolnych ruchów żuchwy.
E	zasięg graniczny ruchu otwierania.

Tkanki miękkie stawu skroniowo-żuchwowego można zobrazować za pomocą:

A	tomografii.
B	tomografii komputerowej.
C	zdjęcia pantomograficznego.
D	rezonansu magnetycznego.
E	wszystkich powyższych.

Ruch unoszenia żuchwy zachodzi dzięki obustronnemu skurczowi mięśni: 1) skrzydłowych bocznych; 2) skrzydłowych przyśrodkowych; 3) żwaczy; 4) skroniowych; 5) dwubrzuścowych; 6) żuchwowo-gnykowych. Prawidłowa odpowiedź to:

A	3,4,5.
B	1,3,4.
C	2,3,4.
D	2,3,5.
E	wszystkie wymienione.

Mięśniowa siła docisku szczęk podczas żucia w zakresie zębów trzonowych wynosi:

A	15-40 kg.
B	40-50 kg.
C	50-80 kg.
D	80-100 kg.
E	100-120 kg.

Pozycje więzadłowe to ułożenia głów stawowych w stawach skroniowo-żuchwowych w trakcie:

A	wszystkich granicznych ruchów.
B	maksymalnego dotylnego położenia żuchwy.
C	maksymalnego bocznego położenia żuchwy.
D	maksymalnego doprzedniego położenia żuchwy.
E	żadne z powyższych.

Podczas ustalania zwarcia centralnego u pacjentów bezzębnych korzysta się między innymi z metody połykowej. Test ten oparty jest na założeniu, że:

A	w końcowej fazie połykania zęby pozostają w ścisłym kontakcie.
B	połykanie nie ma związku z kontaktem zębów.
C	połykanie jest elementem aktu żucia.
D	nie wymaga doświadczenia lekarza podczas jego stosowania, bo jest czynnością odruchową.
E	pozwala jednoznacznie ustalić wysokość zwarcia, bez konieczności stosowania innych metod.

Które z czynników mogą wpływać na kliniczne ustalenie położenia spoczynkowego żuchwy? 1) stan emocjonalny pacjenta; 2) bóle w okolicy stawów skroniowo-żuchwowych; 3) środki farmakologiczne typu relaksanty mięśniowe; 4) położenie głowy względem kręgosłupa szyjnego; 5) abrazja zębów. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2.
B	2,3.
C	2,3,5.
D	1,2,3,4.
E	wszystkie wymienione.

Ruch wysuwania żuchwy zachodzi dzięki obustronnemu skurczowi mięśni: 1) skrzydłowych bocznych; 2) skrzydłowych wewnętrznych; 3) wewnętrznych włókien mięśni żwaczy; 4) przednich włókien mięśni skroniowych; 5) żuchwowo-gnykowych. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,4.
B	1,3,4.
C	1,2,3.
D	2,3,5.
E	wszystkie wymienione.

Która z przedstawionych wartości, dotyczących analizy ruchów żuchwy, jest prawidłowa?

A	zakres ruchu odwodzenia (opuszczania) żuchwy: 25-35 mm.
B	zakres ruchu odwodzenia (opuszczania) żuchwy: 40-60 mm.
C	zakres bocznych ruchów żuchwy: 2-7 mm.
D	zakres bocznych ruchów żuchwy: 13-16 mm.
E	ruch doprzedni żuchwy: 3-5 mm.

Ruch retruzyjny z pozycji maksymalnego wysunięcia następuje w wyniku kurczenia się następujących mięśni: 1) dwubrzuścowych; 2) żuchwowo-gnykowych; 3) bródkowo-gnykowych; 4) przyśrodkowych włókien mięśni żwaczy; 5) przednich włókien mięśni skroniowych. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,4.
B	1,2,3.
C	1,2,3,4.
D	1,2,3,5.
E	wszystkie wymienione.
Wzajemny statyczny i dynamiczny kontakt powierzchni zębów przeciwstawnych łuków zwarciowych nazywamy: A artykulacją. B okluzją centralną. C okluzją. D dyskluzją. E pozycją referencyjną.

Podczas ruchu bocznego żuchwy, głowa stawowa strony laterotruzyjnej może wykonywać ruch: 1) obrotowy dookoła osi pionowej; 2) boczny; 3) dotylny; 4) doprzedni. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,4.
B	1,2,3.
C	2,3,4.
D	1,3,4.
E	wszystkie wymienione.

W skład narządu żucia wchodzą: 1) szczęka, żuchwa; 2) zęby; 3) staw skroniowo-żuchwowy, współdziałające mięśnie; 4) wargi, policzki; 5) język; 6) gruczoły ślinowe. Prawidłowa odpowiedź to:

A	wszystkie wymienione.
B	1,2,3,4.
C	2,4,5,6.
D	1,2,3,5.
E	1,3,5.

Termin okluzja jednostronnie zbalansowana oznacza

A	jednoczesne kontakty wszystkich zębów w czasie wszystkich ruchów artykulacyjnych.
B	kontakty wszystkich zębów po stronie pracującej, podczas gdy strona balansująca nie kontaktuje.
C	brak jakichkolwiek kontaktów po stronie pracującej, zaś po stronie balansującej pojedyncze kontakty w odcinku bocznym.
D	kontakt na kłach i zębach przednich podczas ruchów artykulacyjnych z dyskluzją zębów bocznych.
E	kontakt grupowy zębów po stronie pracującej i brak kontaktu zębów po stronie niepracującej w ruchach bocznych.

Ruch unoszenia żuchwy wiąże się z obustronnym skurczem mięśni:

A	żwaczy, skrzydłowych przyśrodkowych i skroniowych.
B	żwaczy, skrzydłowych bocznych i dwubrzuścowych.
C	skrzydłowych przyśrodkowych, skrzydłowych bocznych i nadgnykowych.
D	żwaczy, skrzydłowych bocznych i dwubrzuścowych.
E	skroniowych, skrzydłowych przyśrodkowych i skrzydłowych bocznych.

Jednostronny skurcz mięśnia skrzydłowego bocznego dolnego powoduje:

A	przywodzenie żuchwy.
B	wysuwanie żuchwy.
C	ruch żuchwy w stronę przeciwną.
D	ruch żuchwy w tę samą stronę.
E	doprzednie przemieszczenie wyrostka kłykciowego.

Do wykreślenia łuku gotyckiego można użyć: 1) przyrządu Böttgiera; 2) przyrządu Willisa; 5) pantografu Gerbera. 3) funkcjografu wg Kleinrok; 4) łuku twarzowego;Prawidłowa odpowiedź to:

A	2,3.
B	1,4.
C	1,3.
D	3,5.
E	4,5.

Ruch Bennetta można zaobserwować podczas:

A	opuszczania żuchwy.
B	protruzji.
C	retruzji.
D	mediotruzji.
E	laterotruzji.
trzask słyszalny podczas badania palpacyjnego stawu skroniowo-żuchwowego może wskazywać na: 1) dysfunkcję skroniowo-żuchwową z doprzednim przemieszczeniem krążka stawowego zablokowanego; 2) dysfunkcję skroniowo-żuchwową z doprzednim przemieszczeniem krążka stawowego bez zablokowania; 3) zsunięcie się krążka stawowego z głowy żuchwy podczas pierwszej fazy odwodzenia żuchwy; 4) wślizgnięcie się krążka stawowego na głowę żuchwy podczas pierwszej fazy odwodzenia żuchwy; 5) zsunięcie się krążka stawowego z głowy żuchwy podczas ostatniej fazy przywodzenia żuchwy; 6) wślizgnięcie się krążka stawowego na głowę żuchwy podczas ostatniej fazy przywodzenia żuchwy. Prawidłowa odpowiedź to: A 1,3. B 1,4. C 1,5. D 2,3,6. E 2,4,5.

 

99 

 W okresie noworodkowym krzywa Spee:

A	stanowi wycinek koła ze środkiem umiejscowionym w oczodole.
B	ma kształt linii prostej.
C	ma średnicę 20,42.
D	stanowi wycinek koła ze środkiem umiejscowionym w głowie żuchwy.
E	prawdziwe są odpowiedzi A i C.

 

100 

 Linia łącząca guzki policzkowe i językowe jednoimiennych zębów bocznych łuku dolnego, tworząca krzywą wypukłą ku dołowi to:

A	krzywa Spee.
B	linia Campera.
C	krzywa kompensacyjna.
D	linia Slavicka.
E	linia uszno-nosowa.

Podczas otwierania i zamykania ust u pacjenta stwierdzono w lewym stawie skroniowo-żuchwowym trzaski odwrotne. Żuchwa była odwodzona na 40 mm i nie zbaczała w żadną stronę. Świadczy to o:

A	przemieszczeniu krążka z zablokowaniem w lewym stawie skroniowo-żuchwowym.
B	przemieszczeniu krążka bez zablokowania w lewym stawie skroniowo-żuchwowym.
C	zmianach zwyrodnieniowo-wytwórczych stawu skroniowo-żuchwowego lewego.
D	zaburzeniu pracy mięśni żwacza i skroniowego po stronie lewej.
E	zwichnięciu krążka stawowego.

Szyna opracowana na Uniwersytecie w Michigan: 1) jest to cienka szyna stabilizująca; 2) jest to gruba szyna stabilizująca; 3) posiada płaską powierzchnię; 4) posiada powierzchnię odpowiadającą kształtem powierzchni żującej zębów przeciwstawnych; 5) wymaga wykonania swobody w centrum wynoszącej 0,5-1,0 mm; 6) charakteryzuje się prowadzeniem w ruchach doprzednich i bocznych na kłach; 7) charakteryzuje się prowadzeniem w ruchu poprzednim na siekaczach, a w ruchach bocznych - na kłach. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,3,5,6.
B	1,4,6.
C	2,3,5.
D	2,3,7.
E	2,4,5,7.

Wskazaniami do pozostawienia protez ruchomych w jamie ustnej przez całą dobę są: 1) parafunkcje; 2) artropatia stawów skroniowo-żuchwowych; 3) zespół Costena; 4) zaburzenia mięśniowo-nerwowe; 5) periodontopatie; 6) objawy akustyczne w stawie skroniowo-żuchwowym; 7) uogólnione starcie patologiczne zębów ze znacznym obniżeniem wysokości zwarciowej. Prawidłowa odpowiedź to:

A	1,2,4,5,7.
B	1,3,4,6.
C	2,3,5,6,7.
D	2,3,4,5,7.
E	1,4,5,6.

Synonimem zwarcia centralnego nie jest: 1) pozycja spoczynkowa; 2) relacja centralna; 3) maksymalna interkuspidacja; 4) pozycja mięśniowa; 5) pozycja nawykowa. Prawidłowa odpowiedź to:

A	2,4.
B	1,2.
C	1,3.
D	4,5.
E	wszystkie wymienione.
U osób bezzębnych zachodzą następujące zmiany w stawie skroniowo-żuchwowym: 1) spłaszczenie guzka stawowego; 2) przesunięcie chrząstki stawowej ku tyłowi; 3) przemieszczenie głów stawowych do dołu i przodu; 4) degeneracja powierzchni stawowych; 5) zaniki chrząstek stawowych. Prawidłowa odpowiedź to: A 1,2,3. B 2,3,4. C 1,4,5. D 3,4,5. E wszystkie wymienione.

Kąt Bennetta jest to:

A	kąt powstały pomiędzy drogą kłykcia podczas ruchu wysuwania żuchwy a torem dobocznego ruchu tego kłykcia po stronie balansującej, w rzucie na płaszczyznę strzałkową.
B	kąt powstały pomiędzy drogą kłykcia podczas ruchu wysuwania żuchwy a torem dobocznego ruchu tego kłykcia po stronie balansującej, w rzucie na płaszczyznę horyzontalną.
C	kąt powstały pomiędzy drogą kłykcia podczas ruchu wysuwania żuchwy a torem dobocznego ruchu tego kłykcia po stronie balansującej, w rzucie na płaszczyznę czołową.
D	kąt pomiędzy płaszczyzną Campera a torem głowy żuchwy podczas wysuwania lub odwodzenia w rzucie na płaszczyznę strzałkową.
E	kąt pomiędzy płaszczyzną Campera i frankfurcką w rzucie na płaszczyznę strzałkową.

U pacjenta stwierdzono uogólnione starcie patologiczne zębów bez klinicznych objawów dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego. Przebudowa zwarcia polega na: 1) podniesieniu wysokości zwarcia do 2 mm; 2) podniesieniu wysokości zwarcia o wielkość szpary spoczynkowej plus 2 mm; 3) stworzeniu prawidłowych warunków zwarciowych; 4) leczeniu jednoetapowym; 5) stworzeniu leczniczego zwarcia konstrukcyjnego na podstawie zdjęć rentgenowskich; 6) uzupełnieniu braków zębowych bez podnoszenia wysokości zwarcia. Prawidłowa odpowiedź to:

A	2,3,5.
B	4,6.
C	1,3,4.
D	2,3,4.
E	3,5.

Prowadzenie grupowe w czasie ekscentrycznych ruchów żuchwy w uzębieniu naturalnym polega na: 1) prowadzeniu kłowym w czasie doprzedniego ruchu żuchwy; 2) kontaktach na kłach i przedtrzonowcach po stronie pracującej; 3) kontaktach na kłach, przedtrzonowcach i trzonowcach po stronie pracującej; 4) braku kontaktów po stronie balansującej; 5) kontaktach na kłach i przedtrzonowcach po stronie pracującej i balansującej. Prawidłowa odpowiedź to:

A	tylko 5.
B	2,4.
C	3,4.
D	1,5.
E	1,2,4.