Podział: ogólny odlewnictwo żeliwa, staliwa, metali nieżelaznych. Wg sposobu zalewania formy grawitacyjne, odśrodkowe, ciśnieniowe, próżniowe, wibracyjne. Ze wzgl na rodzaj formy forma odlewnicza: nietrwała: piaskowa: (wilgotna, suszona, utwardzona CO2, z mas ciekłych samoutwardzalnych) Skorupowa: (proces „C”, proces „D”). Precyzyjna: (modele wytapiane: woskowe, rtęciowe, soli azotowych, polistyrenowych. Szklana, gipsowa, kauczukowa, wykonana metodą SHAWA) trwała (grawitacyjna, wirująca, ciśnieniowa, zalewana w sposób ciągły) półtrwała (szamotowa, metaloceramiczna, cementowa). Układ wlewowy system kanałów i komór w formie odlewniczej którego zadaniem jest ciągłe jednostajne wypełnienie wnęki formy z zapewnieniem prawidłowego rozkładu temp gwarantującego wymagane warunki krzepnięcia i stygnięcia odlewu. Zbiornik wlewowy (zadanie) ciągłe dostarczanie metalu w głąb formy, a jeśli jest to czaszowy zbiornik, wstępne zatrzymanie żużla. Wlew główny dostarczanie metalu w głąb formy lub przy odp konstr zatrzymanie żużla. Wlew rozprowadzający (belka żużlowa) rozprowadzanie metalu na symetryczny układ wlewów doprowadzających, umieszczana w górnej połówce zatrzymuje żużel. Odżużlacz i filtr zatrzymanie żużla. Wlew doprowadzający powinien być tak usytuowany aby nie następowało miejscowe przegrzanie formy lub rdzenia. Nadlew i zasilacz usunięcie niekorzystnego skutku wynikającego z przejścia metalu ze stanu ciekłego w stan stały. Przelew sygnalizacja końca zalewania, wyprowadzenie powietrza i gazów, wyprowadzenie tzw zimnej czołówki ciekłego metalu. Rodzaje układów wlewowych układ wlewowy zamknięty to taki w którym przekrój wlewów doprowadzających jest najmniejszy, układ zamknięty (na odwrót), rodzaje ze wzgl na konstrukcję górny, boczny, deszczowy, syfonowy, rożkowy, ukośny, dolny, styczny. Nadlew jest to naddatek technologiczny zapobiegający powstaniu jam skurczowych w odlewie. Rodzaje górny, boczny, atmosferyczny, łatwo usuwalny, cylindryczny, kulisty, krawędziowy, ciśnieniowy, stożkowy, eliptyczny, nerkowy. Ochładzalnik element formy metalowy, którego zadaniem jest zwiększenie szybkości krzepnięcia w miejscu mocowania (węzeł cieplny). Rodzej: wewnętrzne (jednokrotnego użycia, stapiające się z odlewem), zewnętrzne (wielokrotnego użycia, niestapiające się). Materiały formierskie podział: materiały na osnowę mas (kwarcowe piaski formierskie, inne- piaski cyrkonowe), materiały wiążące (gliny formierskie, spoiwa nieorganiczne, spoiwa mieszane), dodatki do mas (dodatki poprawiające właściwości technologiczne mas, utwardzacze, katalizatory, spieniacze) powłoki form i rdzeni (powłoki ochronne, aktywne), materiały pomocnicze (kleje i kity rdzeniowe, pasty uszczelniające nacisku. Zalewnie form- odpowiedni dobór kadzi, podział kadzi: ręczne (na tzw widełkach) suwnicowe (z otworem w dziobie lub ze szczeliną, z otworem w dnie, syfonowa). Wybijanie odlewów ręczne, zmechanizowane, oczyszczanie i wykańczanie odlewów. Podział pieców odl płomieniowe: żeliwiak, gazowe, olejowe. Elektryczne: oporowe, indukcyjne, łukowe. Żeliwiak to piec działający na zasadzie przeciwprądowej. Od góry piec jest ładowany wsadem na który składają się: materiały metalowe, paliwo, topniki. Żeliwiak jest piecem do pracy ciągłej. Obok żeliwiak zawsze usytuowany jest piec przetrzymujący. Na zewnątrz żeliwiak jest osłonięty metalowym płaszczem chłodzonym wodą. Piec łukowy rozróżnia się o działaniu pośrednim- łuk elektr powstaje pomiędzy elektrodami nie stykającymi się ze wsadem. O działaniu bezpośr- łuk powst pomiędzy elektrodami a wsadem metalowym. W piecu łukowym stosuje się elektrody grafitowe. Piece indukcyjne działają na zasadzie indukcji elektromagnetycznej. Wsad metalowy jest umieszczony w polu elektro magnetycznym co powoduje powstanie na jego pow prądów wirowych. Przepływ tych prądów w wyniku oporności tych wsadów powoduje jego topienie. Wyróżniamy piece tyglowe i piece kanałowe. Odlewanie kokilowe (do form metalowych) dzieli się na grawitacyjne- proces wypełniania kokili następuje pod działaniem siły ciężkości. Pod niskim ciśnieniem- metal wypełnia kokilę pod niewielkim ciśnieniem. W odlew kokilowym ważne jest uzyskanie krzepnięcia kierunkowego, czyli takiego procesu w którym grubsze części odlewu zasilają cieńsze, a ostatni krzepnie nadlew. Przeciwieństwem krzepn kierunkowego jest objętościowe w którym wszystkie części odlewu krzepną w jednym czasie. Zalety: w porównaniu do form piaskowych: większa dokładność wymiarowa, lepsza jakość odwzorowania powierzchni, drobnoziarnista struktura zapewnia wysokie właściwości użytkowe, lepsza wydajność, eliminacja masy formierskiesj, eliminacja obiegu skrzynek formierskich, lepsze warunki pracy, niższe nakłady inwestycyjne dla uszyskania tych samych efektów. Wady: znaczne naprężenie cieplne wskutek dużej szybkości chłodzenia i hamowania skurczu metalu, większa niejednorodność struktury na przekroju ścianki, ograniczona trwałość form i kosztowne jej przygotowanie, większa wrażliwość na zmiany parametrów procesu technologicznego. Odlewanie pod niskim cisnieniem: pozwala na dużą oszczędność metalu na układzie wlewowym, wykonanie cienkościennych odlewów o skomplikowanych kształtach, zwiększenie wydajności. Metoda wytapianych modeli: polega na wykonaniu formy z modelu jednorazowego użytku i ze specjalnych materiałów formierskich. Do wytwarzania modeli służy matryca. Jako materiały na modele stosuję się najczęściej mieszaninę wosków naturalnych (pszczelich), syntetycznych, substancje woskowe i kwasy tłuszczowe (stearyna). Modele łączymy w zestawy wraz z el. ukł. wlewowego. Później odtłuszcza się je np. w acetonie, alkoholu metylowym. Następnie zespół modelowy zamraża się kilkakrotnie na przemian w masie ceramicznej i obsypuje drobnym piaskiem.Metoda SHAW’a: materiał: mieszanina materiałów ogniotrwałych (mączka cyrkonowa i inne); spoiwo: roztwór krzemianu etylu poddany hydrolizie. Spoiwa mieszają się z materiałem ceramicznym aż do uzyskania konsystencji szlamu, który jest wylewany na model ustawiony na płycie podmodelowej i chroniony skrzynką formierską. W wyniku hydrolizy powstaje alkohol etylowy i żel krzemionki. Po zżelowaniu forma przyjmuję konsystencję twardej gumy o dużej elastyczności. Formę poddaję się wypaleniu.Odlewanie ciśnieniowe: gorąco-komorowe(maszyna połączona z piecem); zimno-komorowe(metal dostarczany jest za pomocą łyżki lub maszyny).Odlewanie do form skorupowych: PORCES C-J.Croning w którym grubość skorupy zależy od czasu przetrzymywania na podgrzewanej płycie metalowej masy formierskiej.; PROCES D-H. Dietera w którym kształt i wymiary skorupy są określone przez przestrzeń między płytą z zamocowanym modelem a profilowaną nakładką. Stosowane żywice: fenolowo-formaldehydowem, krezolowe, fenolowo-krezolowe. Jako masę formierską stosuję się piasek otaczany (mieszanina piasku i żywic).Odlewanie odśrodkowe: Sposoby: -właściwe (poziome, pionowe, z rynną przesuwną). Oś odlewu pokrywa się z osią wirowania – odlew ma kształt bryły obrotowej ograniczonej z zewn. ścianką formy, a wewn. powierzchnią swobodną; -Odlewanie pod ciśnieniem odśrodkowym: wlew główny jest umieszczony w pionowej osi wirowania, a ciśnienie siły odśrodkowej umożliwia dokładne wypełnienie wnęki formy; -odlewanie półodśrodkowe: oś odlewu pokrywa się z osią wirowania, ale powierzchnia wew. odwzorowania jest przez rdzeń.Odlewanie ciągłe: proces chłodzenia zachodzący w dwóch etapach: 1.odlew chłodzony przez ścianki w dwóch etapach; 2.chłodzony przez powietrze.