Księżyc i Nowy Rok
Judaizm zdecydował, że Nowy Rok zaczyna się 1 tiszri, który jest siódmym miesiącem roku. To był tradycyjnie początek roku cywilnego i judaizm podniósł, że widok z Babilończyków. Określają cały kalendarz z co nazywają Molad tiszri, który jest ustalony przez obliczenia i nie jest oparty na prawdziwej nowiu, albo przez połączenia lub obserwacji. Jest to system człowieka pochodzi od rabinicznych oznaczeń wprowadzonych z Babilonu w 344 CE i sankcjonowanych przez rabina Hillela II w 358 CE. System końcowy nie został ustalony aż do XI wieku. To nie ma podstaw biblijnych (patrz artykuł Kalendarz Boga (156) ) .
Bóg dał wyraźne instrukcje do Mojżesza, że Abib lub Nisan miał być początkiem miesięcy w Izraelu. On celowo usunięte babilońskiego pozycję ustalania Nowy Rok od Tishri. Babilońska nazwa tiszri jestTeshritu z którego pochodzi Tiszri jest jasno, to znaczy miesiąc początków . Kalendarz żydowski jest notowana od Tishri do Elul. Nisan odbywa się w środku sekwencji z ich rocznym ujęciu kalendarza nawet dzisiaj ( kalendarz żydowski , Nicholas de Lange, Atlas świata żydowskiego, Time Life, 1996, ss. 88-89). Jednak Bóg powiedział, że to nie jest tak z Izraelem. Abib lub Nisan miał być początkiem miesięcy dla nich.
Księga Wyjścia 12:1-2 I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej, mówiąc: 2 W tym miesiącu [Abib] będzie dla was początkiem miesięcy: powinien to być pierwszy miesiąc roku do Ciebie. (BT)
W tym miesiącu Abib lub Nisan miał być przede miesiące, a jego determinacja by określić początek i koniec roku, a więc z kalendarza.
Zaskakujące Faktem jest, że gdy badamy Biblię i historię starożytną i archeologię, znaleźć starożytny Izrael nie w rzeczywistości stosować się do poleceń Boga, utrzymując 1 Nisan w Nowym Roku, jak i uroczystej uczty. Judaizm sobie wiele trudu, aby ukryć ten fakt i nawet zmienił rozumienie tekstów biblijnych i tłumaczeń do osiągnięcia tego oszustwa. Jesteśmy zobowiązani do Morza Martwego (DSS), Septuaginty (LXX) i nowoczesnych stypendium na pomaganiu nam w ujawnianiu sprawy w tym wieku. Jednak nawet rabinicznych uczonych, takich jak rabin Kohn, główny rabin Budapesztu, pisząc w 1894 roku, stwierdza kategorycznie, że Nowy Rok Rosz Haszana w tiszri jest późno III wieku po Temple okres innowacji (por. sabatarianie w Transylwanii , CCG Publishing, 1998, s.. przeciwko, i nast.).
Biblia daje nam wyraźne instrukcje, że Izrael trzymał - i jesteśmy na bieżąco - Święto Nisan jako uroczyste święto. Że instrukcja znajduje się w Psalmach.
Psalm 81:1-7 Do Muzyk głównego po Gittith, Psalm Asafa. Śpiewać na głos do Boga naszą siłę:. Zrobić radosny hałas do Boga Jakuba 2 . Weź psalm, i przynieść tutaj bębnem, przyjemny harfie z psalterium 3 Wysadź trąbce w nowiu, w wyznaczonym czasie, . na naszym uroczystym dniu święta 4 Do tego był statut Izraela i prawo Boga Jakuba. 5 To on wyświęcony w Józefa na świadectwo, kiedy wyszedł z ziemi egipskiej, gdzie usłyszałem, że język I nie rozumie. 6 usunąłem ramię od ciężaru: jego ręce zostały dostarczone z doniczek. 7 Tyś calledst w kłopoty, a ja cię wydał, odpowiedziałem ci w sekretnym miejscu grzmotu: I okazało cię u wód Meriba . Selah. (BT)
Ten tekst pokazuje, że nów jest uroczyste Święto. Została błędnie zinterpretowana, aby zapoznać się Święto Trąbek, ale nie odnosi się do Tishri w ogóle. Ponadto, odnosi się do nowiu, i próbuje się zrobić tłumaczenie czytaj nowiu i pełni księżyca . od tekstu hebrajskiego Interlinear Greena tekst próbuje dokonać tej lektury:
Cios w trąbę na nowiu i pełni księżyca w naszym uroczystym świętem.
To dlatego, że tekst hebrajski używa słowa Chodesz (SHD 2320) i keseh (SHD 3677) do nowiu. Zielona interpretuje SHD 3677 jako odnoszące się do pełni księżyca, który wykorzystuje tę interpretację z judaizmu w skardze do dni święte, które umieszcza na Trąbki, a nie na 1 Nisan, gdzie powinien być. Soncino tłumaczy tekst jako:
Cios róg na nowiu, na księżyc w pełni naszej święto.
Nawet interpunkcja jest tak ułożone w tłumaczeniu, jak zrobić księżyc w pełni uroczyste Święto, więc zwraca się uwagę, że od 1 Nisan jako uroczyste święto.
Niektórzy nawet próbują przypisywać istotę do siódmego miesiąca lub tiszri, ponieważ KJV wyraźnie pokazuje, że księżyc w pełni nie rozumie się tutaj w tekście, ale tylko nowiu, a więc zakładają, że Tiszri rozumie, bo Żydzi nie prowadzą 1 Nisan w Nowym Roku, jak i uroczyste święta. Rozumowanie jest więc okrągły.
Soncino stwierdza daremną próbę komentatorów, aby zastosować tekst tiszri. Ich komentarze pokazują długości, do których pójdą uzasadnić swoje tradycje.
4 . róg . Hebrajski Shofar , róg barani.
w nowiu . To nie może odnosić się do wdmuchiwania przy każdym nowiu (Lb X.10), ponieważ przy tej okazji srebrnych trąb, i nie Szofar zostały brzmiało. Pierwszy dzień siódmego miesiąca, jednak cechował dmuchanie (w szofar) (Lb xxix.1) i obserwuje jako pomnik ogłoszonej z wybuchu (w Shofar) (Kpł xxiii.24). Ibn Ezra, jednak twierdzi, że to może również odnosić się do każdego nowiu, na przy tej okazji Szofar też był zachwycony. Użycie słowa hodesh jako odniesienie do Nowego Roku jest aluzją do słowa hadesh (co oznacza nowy lub odnowienia) z tego samego korzenia, i sugeruje, że Nowy Rok to w tym samym czasie do odnowienia swoich czynów (Midrasz Shocher tow).
na księżyc w pełni . oświetlone. zasłanianie [księżyca]; tak, Hirsch. Podczas gdy wszystkie inne dni świąteczne występują w tym samym miesiącu, przy pełni księżyca, tylko Nowy Rok pojawi się na początku miesiąca, kiedy księżyc jest wciąż "pokryte" (RH 8a). Większość komentatorów czyni "w wyznaczonym czasie" (por. Prz. Vii).
święto . Hebrajski Chag , festiwal pielgrzymka do Jerozolimy, z których były trzy: Paschy, Pięćdziesiątnicy i Namiotów (Pwt xvi.16). Słowo Chag jest zwykle stosowany w odniesieniu do Święta Namiotów, która rzeczywiście ma miejsce w tym samym miesiącu, co w Nowym Roku. Meiri oddaje cios Shofar w nowiu, w wyznaczonym czasie tego miesiąca, w którym następuje nasze święto.
5 . że ... Bóg Jakuba . Róg skierowany jest w ustawie z Bogiem Jakuba, który odkupił jego potomków z Egiptu.
6 . jest. ten może odnosić się zarówno do instytucji Nowego Roku, nowiu lub do rozdmuchiwania rogu (patrz Hirsch).
Pierwszym i głównym punktem Psalmu jest to, że łączy ten festiwal do czasu, że Bóg odkupił Izraela z Egiptu i okazało je w wodach Meriba, jak widzimy z wersetu 7. To jest w miesiącu Abib lub Nisan, gdy Izrael został przywieziony z Egiptu i udowodnił w Meriba. Tak więc, jest nów pierwszego miesiąca (Nisan lub Abib) których mówimy, a nie siódmego miesiąca (Tishri).
Widzimy z komentarzem, że kolejna seria czynników doprowadza się do gry. Termin przetłumaczony pełni księżyca tutaj jest dopuszczone do myśli dosłownie się zasłona Księżycu . Tak więc to nie może być księżyc w pełni, a Hirsch przyznaje się, że jest tak. Słowo zaangażowany jest keseh (SHD 3677), która oznacza silny posiada pełnię lub księżyc w pełni , tzn. jego festiwalu w wyznaczonym czasie, ale wynika to z rabinicznych użytkowania i mówi, że jest najwyraźniej pochodzi od SHD 3680, który następnie mówi Oznacza pulchny tj. wypełnić wgłębienia , a tym samym, aby ubierać lub przykrywać, ukryć, uciekać, ukrywać lub przytłoczyć .
Nowa Brown-Driver-Briggs-Gesenius Hebrajski Lexicon mówi, że to oznacza, księżyc w pełni , ale jego pochodzenie jest wątpliwe. Jest to słowo, jako pożyczka Kuseu czyli stroik lub czapkę , a takżeksiężyc w pełni jako diadem boga księżyca ... jako święto.
Jednak słowo to nie było tak zrozumiałe Hirsch, a co ważniejsze, nie był rozumiany w ten sposób, w starożytnym Izraelu, jak widzimy z LXX. Kiedy Siedemdziesiąt przetłumaczone Septuaginta w Aleksandrii, są renderowane ten werset rozumieć:
Psalm 80 [81] :3-5 Cios trąbka w nowiu w chwalebny dzień swojego święta.
Na to zarządzenie do Izraela i statut Boga Jakuba. Zrobił to być świadectwo w Józefie, kiedy wyszedł z ziemi egipskiej ... (Brenton, Hendrickson, 1992 druku).
Nie ma wątpliwości, że w czasie tłumaczenia LXX ten tekst był rozumiany w odniesieniu do New Moon - Księżyc w nowiu, a jedynie - w miesiącu Abib lub Nisan w exodusu Izraelitów z Egiptu. Było to uroczyste Święto Nowego Roku dzieci Izraela. Tak więc, nie zawsze jest to ustawa dotycząca uroczyste święto 1 Nisan. To nie może być interpretowane jako odnoszące się do Tishri. To był bez wątpienia nów Nisan, ale nacisk miał być skręcone.
Należy także zauważyć (jak powyżej), że Chag dotyczy wszystkich świąt, a nie tylko namiotów, a zatem nie Tishri. W Chagigah koncerty były trzy pielgrzym Święta Paschy / Przaśników, w Święto Tygodni lub Zielone Świątki i Święto Szałasów lub Namiotów. Samarytanie przechowywane te trzy święta i udał się na pielgrzymkę do Mt. Garizim na okres 14 i 15 dnia pierwszego miesiąca. Nadal to robić do tej pory.
LXX zaprzecza jakieś przesłanki późniejszego judaizmu rabinicznego i dlatego została odrzucona lub odrzucone z Jamnia w drugim wieku, wraz z Nisan, według rabinicznych judaizmu, aby uzasadnić swoje tradycje.
Słowa tego tekstu odnoszące się do nowiu wzmocnić koncepcję, że jest ukrywanie nowiu Nisan, który jest rzeczywisty początek roku. To ukrywanie jest pełna Dark of the Moon i zapewnia, że tradycje nie może wypierać święta lub miesiące, jeśli jest to jedyna podstawa wyliczenia. Ta obserwacja nowiu Abib lub Nisan, jak na początku roku, jak zarządzenia Boga, było rozumiane w całym Izraelu aż do zniszczenia świątyni w 70 rne.
Ruch księżyca w jego fazach szczegółowo rejestrowane na jednej części cyklu (DSS:.. 4Q317 Frag 1 Col 2 + Frag 2 kol. 2). Fazy zatem rozumieć, na co dzień w tym czasie i nie było obserwacji krytycznych funkcji został fałszywie twierdzili się przez późniejszego judaizmu rabinicznego.
Historyk Galen rejestruje judaizm rozumieć miesięcy 30 dni był następnie miesięcy 29 dni i 59 dni są przypisane do każdego z dwóch miesięcy.
Festiwal Nowego Księżyca znajduje się w Temple Scroll (11Q19-20). W kolumnie 14 widzimy, że ofiary na pierwszy dzień miesiąca, czyli New Moon, są wymienione, jak są specjalne instrukcje Nowym Roku Pierwszego dnia pierwszego miesiąca. Tak więc, Morza Martwego dość jasno określić nowiu pierwszego miesiąca (Nisan), jak Nowy Rok, aw dniu uroczystego zgromadzenia i poświęcenia. Te nakazy są następnie wymagania dotyczące oczyszczania z siedmiodniowym rocznego święceń kapłańskich.
Uświęcenie kapłanów wziął zatem miejsce w siedmiodniowym rocznego ponownego wyświęcenia, prawdopodobnie od następnego dnia po lub w następstwie do nowiu Nisan, jak na początku systemu religijnego i procesu prowadzącego do uświęcenia proste i błędne 7 Nisan (Ezek. 45:20). Alternatywą jest, że 7 Nisan rozpoczęła proces, który zakończył się w dniu 14 Nisan, ale jest to mało prawdopodobne. Cała ta koncepcja została utracona na rabinicznych judaizmu poprzez ich przestrzeganie babilońskiego systemu tiszri jak Nowy Rok, a nie posłuszeństwa Bogu i utrzymanie Nisan jako początek miesięcy. Wymagania uświęcenia badano i przedstawił w papierowej Uświęcenie świątyni Boga (241) .
Temple Scroll (kol. 14) mówi o Nowym Roku Nisan:
Od pierwszego dnia [pierwszy] mon [th przypada początek miesięcy, dla Ciebie jest to początek miesięcy] roku. [Jesteś zrobić] żadnej pracy, [Będziesz oferują kozła jako ofiarę przebłagalną,], które muszą być oferowane oddzielnie od innych ofiar do Aton [e dla Ciebie. Ponadto, jest to, aby poświęcić jeden młody byk,] baran, i [siedem nieskazitelny rok] ling jagnięta [...] nie w [wliczając w to drogę regularną oparzenie] t off [Ering pierwszego dnia miesiąca, wraz z Oferta ziarno trzech dziesiątych efy mąki zmieszanej z olejem wyboru,] połowy hin [na jednym byka, a wi] ne na ofiarę pić, [połowa hin przyjemny zapach do Pana ;] i dwie dziesiąte części efy mąki jako ofiarę wybór ziarna, zmieszane z olejem, [jedna trzecia z hin, oraz wina na ofiarę pić.
Jesteś oferować] jedno-th [IRD] z hin na barana [jeden], [ofiara spalana, miła woń dla Pana, a jedną dziesiątą efy mąki wyboru] jako grai [n ofercie , miesza się z olejem, jedna czwarta z hin, oraz wina na ofiarę pić ... ] (Wise, Abegg i gotować Morza Martwego: tłumaczenie , Hodder i Stoughton, 1996, ss. 460-461).
Autorzy pracy, z którego został wykonany ten tekst notowane obserwację, że ten tekst nie był w Biblii. Ez 45:18 przedstawia zamiaru i może odnosi się do sekwencji, które Byk pierwszym elementem.Szczególne rozwiązania dla ofiary nie były notowane. Jednak rozporządzenie Nowego Roku 1 Nisan jako początek miesięcy, został wyświęcony przez Boga jako ustawie i zrozumienie dnia co uroczystej święto jest zachowana w Psalmach i utrzymuje się aż do pierwszego wieku naszej ery. Innymi słowy, było rozumiane jako ważne rozporządzenie lub statut w całym okresie Temple.
Tylko w rabinicznych judaizmu okresu post-Temple znajdziemy Tiszri najbliższych jak Nowy Rok. Kalendarz jest następnie opiera się na tiszri z opóźnioną molad, zamiast być na prawdziwej molad na połączeniu w Nisan jako właściwej uroczyste święto Nowego Roku, jak widzimy z Psalmu 81.
Czy istnieje jakikolwiek dowód na twierdzeniu, że Juda i Judaizm zmienił zamiar i sposobu ustalania kalendarza i Nowy Rok? Odpowiedź jest, że dowody są oczywiste i niepodważalne. Jest to w rzeczywistości przeważająca. Oto kilka cytatów z wybitnych naukowców w tej sprawie.
Ferdinand Dexinger Samarytanin Origins i Qumran Teksty, metody badań z Zwoje znad Morza Martwego i Khirbet Qumran strony, Annals of New York Academy of Sciences, tom 722, 1994 (ISBN 0-89766-794-8).
W kontekście naszych rozważań metodologicznych w zakresie relacji między Samaritanology i Qumranology dotyczą musimy zwrócić się do kalendarza festiwalowego. Czy to możliwe, aby znaleźć się w istniejących Samarytanin tradycji liturgicznych wskazówek od daty separacji zarówno Samarytaninie i żydowskich tradycji liturgicznych? Oraz w jaki sposób może być pomocny materiał Qumran w tej dziedzinie badań? (Tamże, rozdział:. Święto siódmego miesiąca, s. 239)
Punktem wyjścia naszych rozważań jest oczywisty fakt, że kalendarz Samarytanin porównaniu żydowskich ma swoje plusy i minusy. Bez zdziwienia rejestrujemy fakt, że Żydzi i Samarytanie akcja święta Pesah, Szawuot i Sukot wszystkie wymienione w Pięcioksięgu. Pewna różnica istnieje w miarę Mazzot-święto jest zaniepokojony, który obchodzony jest przez Samarytan jako święto, w odróżnieniu od Pesah. Nie będę realizować to pytanie, ale z kolei do innego biblijnego święta, czyli "święta w siódmym miesiącu" jak wspomniano w LV 23,24 i obchodzone w kalendarzu żydowskim jako Rosz ha-Szana.
...
"Święto 7 -tego miesiąca "mogą być postrzegane jako kolejny przykład starożytnej, czyli Drugiej Świątyni tradycji w obrębie Samaritanism.
Zarówno żydowskich i Samarytanin teksty liturgiczne połączyć, choć w zupełnie innym brzmieniu, różnych idei religijnych na podstawie tekstów biblijnych z święta w siódmym miesiącu. Niektóre z nich są podane istotne znaczenie ...podczas gdy inne są oczywiście traktowane jako istoty o mniejszym znaczeniu. Rola Shofar może według mnie być pomocne, aby uzyskać wgląd w historycznym rozwoju tego święta. Znowu materiał Qumrān będą przydatne do tego celu.
Dmuchanie na Shofar jest integralną częścią żydowskiej Rosz ha-Szana liturgii, ale to nie jest wymienione w LV 23,24. Biblijny dowód na Shofar jako instrument Teruca można uzyskać jedynie przez odniesienie do innego biblijnego fragmentu, a mianowicie Lv 25,9. Jeśli chodzi o dmuchanie w Shofar jako polecenie tego święta, Amida cytuje trzy istniejące wiersze Pentateuchal przywołujące Shofar jako część historii Synaj. Pomimo wprowadzenia przez te teksty na temat Dekalogu, sam Dekalog nie jest recytowane w żydowskim Rosz ha-Szana Musaph, a to jest w przypadku Samarytanina Shaharit. To przypomina nam o tym, co zostało powiedziane wcześniej, w związku z Dekalogu. Ilość 10,10 w wersecie zawieranie Pentateuchal są zawarte w tekście biblijnym Samarytanina w liturgii tego dnia. Werset ten jednak nie mówić o Shofar ale z Hswsrt. Przypomina nam, że wzmianka o Shofar brakuje mrh 3,3-4. Heinemann stwierdziła zatem, że Miszna tutaj opisuje randki praktyki z czasów Drugiej Świątyni. Dlatego ta część Amida używając Num 10,10 była częścią żydowskiej świątyni liturgii.
Samarytanin Shaharit nie zawiera Shofar-wiersze w ogóle, natomiast Hswsrt wspomniano kilka razy. "Shofar" nie jest związane z Samarytanina Święto 7 miesiącu.
Porównując ten materiał z Temple przewijania (11QTemp 25,3) zamieszcza Święto 7 miesiącu, a także w oparciu o Księdze Kapłańskiej, widzimy, że nie wspomniano Shofar też, choć trzeba przyznać, że tekst Kolumna 25 jest bardzo fragmentaryczna .
Jeśli nie zakładamy, że Samarytanie w nieznanym terminie rozpoczęła obchody ich święta 7 miesiąca trzeba poszukać chronologicznie rozsądnym punktem wyjścia.
Biorąc pod uwagę, że Samarytanie nie sprzyjają wykorzystywaniu żydowskich nazwisk miesiąca, ale zamiast korzystać z numerów porządkowych, założenie wydaje się prawdopodobne, że proto-Samarytanie nie przestrzegać kalendarza żydowskiego od czasu, gdy do nazwy babilońskie miesiące zostały ostatecznie wprowadzone wraz z kalendarzem Jesień. Dodatkowe wsparcie dla tego datowania jest fakt, że Samarytanie nie obchodzić świąt żydowskich Purim i Chanuki wprowadzony w okresie Machabeuszy. To po raz kolejny równolegle do Festiwalu Qumran kalendarzem. W związku z tym dochodzę do wniosku, że począwszy od okresu Machabeuszy proto-Samarytanie zatrzymany rozwija swoje tradycje religijne i liturgiczne na wspólnym biblijnego dziedzictwa Żydów. (Tamże, s.. 240)
Krzyż, co Frank Moore powiedział o tekście Samarytanina Pięcioksiąg może być stosowana do religii Samarytanina w ogóle. "Samarytanin typu tekst jest więc późno i pełna wzorem wspólnej tradycji palestyńskiej, w użyciu zarówno w Jerozolimie i w Samarii." To wspólne dziedzictwo żydowskie, to, co stanowi podobny tło Qumran i Samarytan, jak również . I to jest materiał Qumran, że pozwala nam na dotarcie świeżego naukowych widok pochodzenia Samarytanin. (Tamże, rozdział:. Wnioski, s. 244)
MICHAEL WISE ( Univ of Chicago) : Mam do was pytanie w odniesieniu do koncepcji wspólnego dziedzictwa żydowskiego. Mam tu na myśli w szczególności tekstów kalendarza z Qumran. Jak wiecie, jest ich grupa, która utworzyła zgodność między lunisolar kalendarza (wersja formularza lub z niego, lub tak się wydaje) i kalendarza 364 dni nam znane. Rzecz, która jest dla mnie interesujący o tym porozumieniem jest to, że wersja lunisolar oblicza na dzień, w którym miesiącu kończy. Fakt ten wydaje mi się, aby sugerować, że nów jest obliczana i jest odpowiednikiem współczesnego astronomicznym nowiu, zamiast nów określa obserwacji. Innymi słowy, jest to po połączeniu między słońcem i księżycem występuje, a nie wtedy, gdy pierwsza część Księżyca jest widoczne, że nów jest wyznaczony.
Widzę to samo w lunisolar kalendarza Samarytanina. To znaczy, obliczoną Nów: nie na podstawie obserwacji, ale astronomiczne nowiu. Twoim zdaniem, czy to wtedy stanowią jeden z elementów dziedzictwa żydowskiego, wracając do okresu Drugiej Świątyni? (Tamże, rozdział: Omówienie Księgi)
Czy to kalendarz żydowski reprezentują zmianę z oryginalnego, który wydaje się być zbliżona do Samarytanina wyjątkiem po 25 marca Księżyc w nowiu reguły?
Ferdinand Dexinger ( Univ of Vienna, Austria ): Nie jestem ekspertem w calendrial badań, ponieważ ma do czynienia z matematyki, ale o ile dotyczy badania Samarytanin, Sylvia Powels pisał o kalendarzu Samarytanina. Jadąc do Twojego pytania, myślę, że to ma coś wspólnego ze wspólnym dziedzictwem. Eksperci tacy jak ty i inni powinni postarać się o dokładne porównanie. Kalendarz jest niezwykle ważne dla życia wspólnoty. Mimo wszystkich średniowiecznych zmian, calendarical obliczeń pozostał konserwatywny. Moja odpowiedź brzmi: tak. (Cytowane wcześniej).
1Chr 24:1-18 opisuje kolejność kursów kapłańskich kiedyś określa upadku partii. Jak to jest określone w Chronicles, porządek zaczął się Jehoiarib i zakończył się Maaziah. Qumran mishmarot używać tych samych nazw dla kursów - najwyraźniej wskazuje, że ich system postdates 1 Kronik 24 - ale w innej kolejności. Zamiast literę Jehoiarib teksty Qumran zaczynają się Gamul. Prawdopodobnie powodem tej zmiany jest to, że lista podana w 1 Kronik rozpoczął obrót na jesieni. Jehoiarib obrócony do użytku na początku siódmego miesiąca tiszri. Natomiast teksty kalendarza Qumran zakładać wiosenne Nowy Rok, począwszy roku w Nisan. Inny początek wywodzi się z zrozumienia narracji Creation. Tworzenie się wiosną. Wieczny porządek oparty na tworzeniu, dlatego muszą zacząć w tym czasie. Wiosenne Nowy Rok oznacza, że obrót zacznie kapłańskie z Gamul.
Wskazuje na to, że kalendarz Qumran pierwotnie składał jeden pełny cykl sześciu lat. Czas przybycia Każdy kurs został zauważyć, jak były "Nowi" 7 i najważniejsze festiwale w kalendarzu religijnym. ...
7 tekst mówi o sdvdv dh , ponieważ w systemie Qumran astronomiczne nów sporadycznie spadł na początku miesiąca. (Michael O Wise Annalistic Kalendarz z Qumran NYAS722 rozdział:. Dyskusja, s. 395)
Nie ma biblijne podstawy dla działań rabinicznych judaizmu.
Bóg jest jasne, w jego instrukcji: miesiąc Abib lub Nisan "jest początek miesiąca dla Ciebie". Pierwszy dzień Świętego Roku jest uroczyste święto i było tak zrozumiałe od czasu królów, i przez wieki aż do zniszczenia świątyni. 1 Nisan jest Boża prawda, Nowy Rok i to uroczyste święto, jako pierwszego dnia pierwszego miesiąca.
To prowadzi nas do następnego punktu.
Określenie Nowego Roku
Określenie Nowego Roku w dniu 1 Nisan jest powiązany z Paschy. Starożytna zasada określania Nisan był prosty wzór, z którego cały rok została ustalona.
Wzór znajduje się w Schürer ( Historia narodu żydowskiego w epoce Jezusa Chrystusa, Cz. I , 'Kalendarz dodatku " , s. 590, 593). On mówi po prostu, że w święto Paschy, która rozpoczęła się 14 Nisan (tamże), zawsze musi przypadać po równonocy wiosennej, kiedy słońce stało w znaku Barana (str. 593). Punkty Schurer do uwag Anatolius zachowane w Euzebiusza, który posiada to być jednomyślny pogląd wszystkich władz żydowskich.
Tak więc, sposób jest prosty. Nowy Rok był nów najbliższy równonocy, że zapewnione pełni księżyca po równonocy spadł, podczas gdy słońce stało w znaku Barana. Prostota ta jest oczywista. Nie było poważnym problemem w określaniu New Moon. Jedynym problemem było to, że ludzie określenia równonocy. To było proste, w zakresie wiedzy Żydów w które rok słoneczny i równonocy zawsze były obliczone od Egipcjan, a Żydzi mieli tę wiedzę. To zbyt wiele dla najbardziej łatwowierny przyjąć, że były one zależne od zachodniego systemu, który w terminach Julian został zidentyfikowany z 21 marca z Aleksandrii, choć Rzym miał równonocy już w 18 marca (Julian) (patrz Nicejsko i post- Nicejsko Ojcowie , druga seria , Cz. XIV, s. 55ff. szczegóły konfliktu). W systemie może spaść gregoriańskiego dniach 21-23 marca.
Dlatego najwcześniej na Nowy Rok wynosił 14 dni przed 21 marca (Julian) - a mianowicie, 8 marca. To był najwcześniejszy termin 1 miesiąca Nisan. Ostatni termin jest określony przez 15 Nisan i słońca w Barana. Słońce pozostawia Baran w dniu 19 kwietnia. Tak więc, Dzień 19/20 kwiecień jest ostatnim dniem, w którym można rozpocząć Paschy. Zakładając, że jest to dopuszczalne w odniesieniu do 14 Nisan, to ostatni dzień Paschy w każdym kalendarzu jest 20 kwietnia. Tak więc, 15 Nisan, nie może być późniejsza niż 20/21 kwietnia.
Tak więc, według dawnych zasad Hebrajczyków, 1 Nisan lub na początku roku nie było Najświętszego wcześniej niż 8 marca, a nie później niż na dzień hebrajskiego: 5/6 kwietnia (Juliana) lub 8/9 kwietnia (gregoriańskiego) w Przypadek miesiąc trzydzieści dni spada z 23 marca równonoc.
To jest niemożliwe, w związku z tym, aby istniała Pascha wcześniej niż równonocy wiosennej i jeden później niż 20/21 kwietnia.
Fala Snop w niedzielę nie może spaść wcześniej niż 23 marca (22 marca) i Julian nie może spaść później niż w pierwszą niedzielę kwietnia lub po 20/21. Zatem, ostateczny termin to 25 Kwiecień (Julian) lub 26/27 Kwiecień (gregoriański) dla Wave Snop jeśli Pascha przypada na 20/21 kwietnia.
To teraz prowadzi nas do rozróżnienia między kalendarzu Samarytanina i Sadducean kalendarza obserwowanej w okresie Temple. Samarytanie i saduceusze przechowywane dokładnie tę samą metodę ustalania miesięcy przez obliczenia Fasis z astronomicznym nowiu. Jednak mieli znaczącą różnicę tym, że wydaje się, Samarytanin zapisy pokazują, że metoda ustalania Nowy Rok był w nowiu Po równonocy, a nie przed nim. Oznacza to, że na sporo czasu, kalendarz Samarytanin był jeden miesiąc za kalendarza żydowskiego w okresie Temple, co najmniej od II wieku pne. Samarytanie więc często trzymane ich ucztach w ósmym miesiącu kalendarza Temple. Co więcej, mieli inny starożytny błąd, który wydaje się potwierdzać punkt Dexinger że jakoś zamarł ich kalendarz kiedyś przez co najmniej okres Machabeuszy.Jesteśmy w stanie określić, z dużym stopniem pewności, że zostały one rzeczywiście zamrożone w czasie, w okresie przed rozpoczęciem drugiego wieku pne.
Jesteśmy w stanie to zrobić w następujący sposób. W gazetach Jeroboama i Kalendarz Hillel (nr 191) i T on Quartodeciman sporów (nr 277) Widzieliśmy, że Samarytanie określono ich Nowy Rok od równonocy w 25 marca. Teraz termin ten został ustalony na równonoc w kalendarzu juliańskim, w ostatnim stuleciu przed obecnych czasach, ale faktycznie odzwierciedla znacznie więcej starożytną praktykę.W tym tekście papieru nr 277 zauważyliśmy następujące punkty, które są ważne dla tego argumentu.
Nów i Festiwal
Nów był najważniejszym aspektem określania miesięcy, i nów Nisan określona rok, nie Tishri jak zauważył judaizmu od trzeciego wieku obecnej epoki. Rosz ha-Szana, pod obecną system oznaczania, nie może być uznana za prawidłową biblijnej lub Temple okres przestrzegania lub jako prawidłowe przestrzeganie judeo-chrześcijańskiej.
Filon z Aleksandrii w specjalnych praw, II, XI, 41 (tr. przez FH Colson, Harvard University Press, Loeb Classical Library, Cambridge, MA, 1937) mówi nam: "Trzeci [święto] jest nów, które następuje koniunkcja Księżyca w słońce ". I II, XXVI, 140 : "To jest nów, lub początek miesiąca księżycowego, a mianowicie okres między jednym a następnym razem, długość, która została dokładnie obliczona w szkołach astronomiczne". Należy zauważyć, że popularne wydanie Hendrickson Publishers (1993) Cd Jonge w 1854 tłumaczenia nie mają te same informacje, że tłumaczenie Colson daje. Wskazuje na to, że spójniki były decydujące przy podejmowaniu decyzji, pierwszego dnia miesiąca.
Samarytanie i saduceusze oznaczane kalendarza według związku, a festiwal została ustalona zgodnie z wspólnie przez wszystkich systemów w okresie Temple, z wyjątkiem Essene który miał stały kalendarz i 14 Abib każdego roku spadł we wtorek z wtrącenie na stałym cyklu. Samarytanie do dziś jeszcze ustalić, według wspólnie (por. papieru Kalendarz Boga (156) ).
Samarytanie wprowadziła błąd do swojego kalendarza, że ustalony w pierwszym miesiącu, jak występujące w nowiu, który zawsze musi spaść na lub po równonocy, a które są określone jako objęte w dniu 25 marca. Obliczenia (1988-2163 CE), jak wspomniano przez kapłana Eleazara ben Tsedeka, są zawarte w modlitewniku do Paschy i Mazzot, Knws tplwt HG hpsh WHG hmswt (Holon, 1964, s. 332-336, por. Reinhard Pummer. Samarytanin obrzędy i zwyczaje , ss. 681-682 fn. 201 w Alan D. Korony Ed. Samarytanie , 1989, JCB Mohr (Paul Siebeck) Tübingen). Fakt ten wskazuje, że mamy do czynienia starożytnej wspólnego źródła, które opiera się na kalendarzu w użyciu, gdy równonoc był w 25 marca. Ta data poprzedza długi czas Chrystusa i został przyjęty w kalendarzu Juliusza Cezara (por. David Ewing Duncan, Kalendarz , 4 th Estate London, 1998, s.. 81).
Wskazuje to, że prawdopodobny źródła błędu. Starożytny czas ustalania koniunkcję w 25 Marzec jest rzeczywiście pochodzą z okresu Drugiej Świątyni. Oznacza to również, że jesteśmy prawdopodobnie patrząc na kombinacji błędów, z których jeden może powstał z kalendarza pod Jeroboama (por. Jeroboama i kalendarzu Hillela (nr 191) .
Samarytanin odchylenie mocowania
Pierwszy element mamy do czynienia z jest ustalona data równonocy. Equinox jest stałym aberracja w czasie.
Równonoc lub faktycznie postępuje z czasem ustępuje, a więc Luni-słoneczny Nowy Rok przesuwa się stopniowo do przodu.
Wynika z tego, że jeżeli ustalimy daty równonocy, możemy ustalić najwcześniejsze i ostatnie punkty w czasie, w którym kalendarz Samarytanin może mieć miejsce, jakim go znamy.
David wszedł do Jerozolimy w 1005 roku pne i równonoc 30 marca był w tym czasie. W ten sposób Nowy Rok pod starym tabernakulum nigdy nie było wcześniej, niż do dnia 17 marca w każdym roku.
W czasie pierwszej świątyni i podziału Izraela i Judy równonoc był 29 marca i najwcześniej od nowego roku był w dniu 16 marca.
Gdy Izrael poszedł do niewoli w 722 roku pne, był równonoc 28 marca i najwcześniej na Nowy Rok był 15 marca.
Gdy Juda poszedł do niewoli babilońskiej i Świątynia została zniszczona równonoc 27 marca było. Najwcześniej na Nowy Rok miał 14 marca.
Z tego faktu jest również wątpliwości, że kalendarz Samarytanin, jak wiemy został ustalony jakiś czas po upadku pierwszej świątyni i nigdy nie było w praktyce w Izraelu w tym czasie. To nie znaczy jednak, że zasada ustalania nowiu po równonocy nie było na miejscu, oraz że zasada ta była zasada, że był w istocie w kalendarzu Jeroboama. Uważa się, że jesteśmy rzeczywiście patrząc na dwóch odchyleń w kalendarzu Samarytanina. Najpierw było to, że odchylenie umieszczając Nowy Rok Po równonocy, co oznaczało, że Jeroboama Nowy Rok zawsze będzie następnie do 28 marca podczas całego okresu izraelskiego królestwa.
Następnie możemy przystąpić do izolowania najkrótszy czas, kalendarz Samarytanin mógł przyjść do istnienia.
Gdy druga świątynia została ukończona i Świątynia została zniszczona w Elefantyny do 410 roku pne, był równonoc 26 marca i pozostał tam aż do przywrócenia mocy Ezdrasza i Nehemiasza. To nie wejdzie w życie dnia 25 marca do końca życia Ezdrasza i ustalania OT Canon w 321 roku pne.
Możemy zatem wnioskować, że ustalenie kalendarza Samarytanina nastąpiło jakiś czas po śmierci Ezdrasza (ok. 321). Może to być około wydarzeń wymienionych w odchyleń między Macedończyków i Babilończyków Kalifornia. 229 pne jak zauważył Frazer, które będziemy badać poniżej.
Gospodarstwo święto w ósmym miesiącu, potępione przez Biblię, by wystąpiły z praktyki dokonywania nów zawsze występują na lub po równonocy. Ten aspekt wydaje się nie zostały zmienione w przypadku Samarytan od upadku Izraela. Z tego powodu, że znalazł się pod klątwą i wciąż tylko Reszta Izraela nie błogosławiony z obietnicą przyrodzone Józefa. Obliczenia Samarytanin były utrzymywane w tajemnicy, być może właśnie z tego powodu. Jednak są i saduceusze zawsze określana kalendarza według związku, który był przy praktyki w trakcie całego okresu Temple.
Ustalenie odchylenia dwóch systemów
Możemy być w stanie określić moment, w którym kalendarz babiloński, a więc starożytny kalendarz oparty na starej równonocy, została skorygowana przez wyrzucenie linii w niektórych badań przeprowadzonych przez dwóch wybitnych uczonych ubiegłego wieku. Te dwa uczeni byli James Frazer, autor The Złotej gałęzi i jego przyjaciela, naukowca studiów semickich, W. Robertson Smith.
W The Złotej gałęzi (część V, Cz. 1 (czyli Cz. 7) w pkt. 259), Frazer sprawia obserwacji odnoszących się do miesięcy w roku w dniach Berosus chaldejskiego. On sprawia, że od obserwacji Berosus poświęcił historii do Antiocha Soter, musiał używany macedońskiego kalendarza, i że w jego czasach pojawia Macedoński miesiąc Lous się odzwierciedlał babilońskiej miesiąca Tamuz. Następnie przytacza powody w swoim przypisie 1 (poniżej) do strony. Wydaje się, że ani on, ani Robertson Smith miał uchwycić zdumiewającą znaczenie obserwacji, że uczynił. Mówi, że w przypisie 1:
Prawdopodobnie korespondencja miesiąca, który dostarcza tak witamy potwierdzenie domysłów w tekście, została wskazał mi przez mojego przyjaciela W. Robertson Smith, którzy umeblowane mnie z następującą adnotacją:
"W syro-macedońskiego kalendarza Lous reprezentuje Ab nie, Tammuz. Czy to różni się w Babilonie? Myślę, że to oraz miesiąc inny, co najmniej na początku czasów monarchii greckiej w Azji. Bo wiemy z obserwacji w babilońskiej Almagest ( Ideler , I, 396), który w 229 rpne Xanthicus rozpoczął 26 lutego. Nie było zatem miesiąc przed równonocy księżyca, nie Nisan ale Adar, a tym samym Lous odpowiedziało na księżycowego miesiąca Tammuz ".
Cytaty podnieść bardzo ważne pytanie.
Ustanawia on wątpliwości, że w 229 rpne macedoński kalendarza był miesiąc wcześniej niż babilońskiej kalendarza. Data 26 lutego jest dostarczany przez Robertson Smith.
Nie jest jednak inna odpowiedź. Że materia jest przyczyną różnicy w 229 roku pne. Bardziej prawdopodobną przyczyną jest to, że Xanthicus została ustalona z nowych obliczeń równonocy, który nie był już występujących w dniu 25 marca, jak to miało miejsce w Babilonie i Wschodu w ostatnich około sto trzydzieści lat, a tym samym, jak rozumiemy to, ze Samarytanie również. , Co może być patrząc na tutaj jest źródłem odchylenia między Samarytaninie i starożytnego kalendarza hebrajskiego, a kalendarz, jak to stało się dostosować do ruchu do punktu równonocy wcześniej w czasie od 25 marca bliżej do 22/23 marca. Tak więc, jeśli tak było, zrozumienie, kiedy babiloński miesiąc zaczął byłoby nieprawidłowe. Robertson Smith może rzeczywiście wpadł na rok, w którym Macedończycy nie zmienił kalendarz, ale Babilończycy nie poszły.
Zatem babiloński rok był rzeczywiście miesiąc późno i Xanthicus nie została rozpoczęta w dniu 26 lutego jako Robertson Smith pomyślał, ale prawie miesiąc później, w dniu lub przed dniem 25 marca.Babilończycy może być następnie zakłada się, że zaczął ich miesięcy, tak jak Samarytanie do dziś, na nowiu po równonocy, a więc umieścić się miesiąc później, niż prawdziwego Nisan. Samarytanie są następnie w błąd na co najmniej sześćdziesiąt procent czasu, z czym ich pierwszy miesiąc później niż prawdziwego Nisan jako przeznaczone w okresie późno-Temple (jak rejestrowane przez Józefa Flawiusza). Nowoczesny judaizm jest w błędzie przez większość czasu ze względu na Hillela (i później) rabinicznego systemu, a tym samym Kościół na pustyni jest tylko jeden faktycznie utrzymywanie poprawnych Biesiady w czasie.
Ten obserwowany konflikt pozornie zostały spowodowane zmianą równonocy, i zgodnie z zasadami Pierwszy miesiąc zostałaby przesunięta. Obliczenia Robertson Smith wymagają dalszego zbadania.
Znaczenie tej obserwacji jest to, że w roku 229 pne, poważnego konfliktu było widoczne w zachowaniu kalendarza i pierwszy miesiąc roku, prawdopodobnie w następstwie zmian w równonocy. Konflikt wydaje się wykazywać ostatnią możliwą datę odchylenia. Wiemy, że z ewidencji, jak Dexinger zauważa powyżej, że na początku okresu Machabeuszy w pierwszej połowie II wieku pne odchylenie jest ostateczna. Samarytanie utrzymywane do 25 marca równonoc, które nadal obserwować. Ich rekord odporności na zmiany oznacza, że mogą one również prowadziły do ustaleń określonych w Izraelu, prawdopodobnie z czasów Jeroboama. Argument zostało zbadane i przedstawione przez niektórych badaczy, ale został odrzucony przez Sylvia Powels-niami. Jest jednak bezsporne, że ich kalendarz jest po renowacji i po OT Canon struktura.
Wnioski Robertsona Smitha dotyczące 26 lutego może wynikać z błędu, że kalendarz używany w Babilonie był stały, podczas gdy w rzeczywistości, to musiało się zmienić w równonocy. On i Frazer nie zobaczyć pełną znaczenia co oni badanie, mimo, a może właśnie dlatego, Frazer faktycznie do czynienia z zabicia króla w Lous makiety, którą utożsamia z samym Tammuz, co stwarza konieczność włączenia.
Randki na początku roku, w 229 roku pne przedstawił jasną i trudny problem do Samarytan. Equinox została poślizgiem do przodu w czasie i nie było już w punkcie demarkacyjnej z 25 marca, gdzie Persowie i ich stany wasale zauważył go na poprzednich sto lat. Obejmowały Samarytan. To rozróżnienie nie jest powiązany z problemem po równonocy Nowego Roku, który był prawdopodobnie związany z wcześniejszym problemem Jeroboama.
Co wydarzy się w 229 roku pne? Dlaczego to może być ważne? Robertson Smith uważa, że Macedończycy odbyło Xanthicus w dniu 26 lutego 229. To wydaje się być oparta na założeniu, że Babilończycy mieli ten sam kalendarz jak zawsze, ale to nie może być tak w ogóle.
W 229 rpne koniunkcja nowiu, który jest, gdy Grecy określana również księżyc, nie było 26 lutego, ale w dniu 24 lutego na 21:58 w Babilonie, i jakieś dwadzieścia minut wcześniej w Jerozolimie. Zatem nów byłby przestrzegany przez wszystkich narodów w dniu 25 lutego 229, począwszy od dnia 24 lutego wieczorem.
Równonoc 24 marca był na 17:01 lub 1701 godzin w 229 roku pne. Zachód słońca był na 18:14 czasu Babilon i jakieś dwadzieścia minut wcześniej na około 17:55 w Jerozolimie. To było główną wskazówką i prawdziwy powód zmiany. Samarytanie nie przyjęli, i nadal nie akceptują, zmiany w równonocy. Oni posiadał 25 marca jako równonocy i zawsze, tak jak twierdzą, nawet do dnia dzisiejszego. Nie rozpoczyna miesiąc do nowiu po dacie określonej w dniu 25 marca. Nów w 229 roku pne w marcu w dniu 25 marca 0001, wskutek czego pojawia się na wieczór i równonocy, jak określono, i przed samym dniu. Tak więc Samarytanie i nie przenosić nowiu do następnego nowiu 23 kwietnia o 21:42 Dlatego, że były one w absurdalnej sytuacji posiadania Nowy Rok w bardzo późnej porze 24 kwietnia oraz 14 i Pascha 15 Nisan dopiero 08 maja 229.
Jest prawdopodobne, że jest to prawdziwy powód do zmiany. Babilończycy rozpoczęli rok od tiszri, ale nadal związane z datami około równonocy. Faktem jest, że w tym roku, Xanthicus był miesiąc wcześniej niż Nisanu i Samarytanin Pierwszy miesiąc. Będziemy również zobaczyć poniżej, że istnieje inna możliwość. Być może opóźnienie było spowodowane jakimś wpływem odmowy zmiany daty odnoszące się do 25 marca. 25 marca pozostał podane równonocy dół do sformułowania kalendarza juliańskiego i było ustalenie dotyczące festiwalu Isztar lub Wielkanoc na Wschodzie, i pozornie związane z festiwalu Attis. 25 marca pozostał Nowy Rok wśród Anglosasów całej ich egzystencji we wszystkich obszarach ich pracy, w tym USA, aż do połowy 1700 roku w obecnej dobie. Możemy błądzić w kwestii Julian i randki gregoriańskiego, ale astronomiczne oznaczenia równonocy 25 marca jeszcze pokazać to okno czasu.
Tak więc, wszystkie pomieszczenia kalendarza i oznaczenia W. Robertson Smith należy zbadać dalej. To wynika z informacji, które mamy, że Samarytanin kalendarze były babilońskie i przez miesiąc w tym roku, a umieszczenie równonocy i Nowi wyjaśnić, dlaczego tak było, w porównaniu z systemem Samarytanina. System babiloński po prostu dostosowali i uważa się, że to w rzeczywistości się stało, jak żydowskie, greckie i babilońskie miesięcy zbiegła po tej dacie, z Xanthicus zbiegło się z Nisanu i Abib, i nie tak do końca okresu Temple w 70 pne.
System regulacji miesiące do równonocy był pozornie normalne wydarzenie w ciągu wieków, aż do XX wieku. Samarytanie, z jakiegoś powodu, pozostała stała w czasie i od tej pory ustalonej ich nowiu Pierwszego miesiąca po dniu 25 marca jako stałej równonocy. Skutecznie, oznaczało to, że dużo czasu z roku na rok się wstrzymali Święto w osiem miesięcy żydowskiej i grecko-babilońskiej kalendarza w poprzednich wiekach. Teraz zostały one stopniowo usuwane w wirtualnym całkowitej niezgodności. Z naszych wcześniejszych badań widzimy, że to był powód, dla którego Jeroboam był karany (por.Jeroboama i kalendarz Hillel (nr 191) ). Zamrożenie równonocy wzrosła ten błąd.
Jeżeli układ nie Samarytańska według Babilończykami i była sama wada, to była w rzeczywistości, jak to opisano i w tym roku 229 był daleko. Jeśli W. Robertson Smith był poprawny i macedoński obraz był miesiąc wcześniej w ich kalendarzu w 229, to mamy trzy błędne systemy w tym roku. Jest jednak możliwe, że jego obliczenia oparto na terenie stałej babilońskiej kalendarzu. Babiloński kalendarz w tym roku mógł być miesiąc później, niż sądzono, i zgodnie z Samarytanina, oparte na ruchu równonocy przed dniem 25 marca, a które zostały obliczone i uznana przez Greków, ale nie działał zgodnie babiloński kapłaństwo.
Błąd ten został później uznany i regulowane przez Babilończyków pod wpływem macedońskiej, a także przez Żydów pod tym samym wpływów. Z jakiegoś powodu ta wiedza została pomijane przez Samarytan, którzy zachowały swój oryginalny kalendarz oparty na równonoc 25 marca w New Moon, który został ustalony po tej dacie. Może okazać się, że odchylenie od tego roku wystąpił 229 pne, jak prawidłowo obliczyć Macedończycy zmieniającego równonocy.
To nie dość, w celu określenia właściwej starożytnego kalendarza.
Alternatywną możliwością
Jest jeszcze inna alternatywa, w tym przepływu z trzech różnych systemów, jeśli weźmiemy Robertson Smith w wartości nominalnej.
Jeśli rzeczywiście Macedoński kalendarz był miesiąc wcześniej 26 lutego w 229, więcej niż dzień później, niż w połączeniu, które obserwowano, a następnie szukamy na posiedzeniu dwóch systemów pogańskich, a 229 jest naprawdę przełomowy rok. Mamy trzy kalendarze w efekcie i Samarytanie są w tyle ze względu na ich po 25 marca nowiu. Jeśli Xanthicus był miesiąc wcześniej, aż do 229 roku pne, a macedoński miesiąc Lous był rzeczywiście taki sam, jak w miesiącu Tamuz lub Dummuzi i ofiary są w istocie identyczne jak przypuszcza Frazer, to mamy do czynienia z wczesnym kalendarzu pogańskim. Że kalendarz jest prawdopodobnie taki, który został wzięty do Chin. To może też nawet wpływu Arabów w dół do systemu post-chrześcijańskiej pogańskiego, wpływając również swoje obliczenia i widok Ramadan w stosunku do wiadomości Mahometa.
Konsekwencje są takie, że ten kalendarz został zsynchronizowany w czasie macedońskiego panowania w Azji Mniejszej, a następnie w okresie jego Hellenisation. Jedynymi, którzy nie dostać w kroku byli Samarytanie, który utrzymuje się do tej wady post-25 marca nowiu. To nie wydaje się być w przypadku Babilończyków, chyba że są całkowicie oszukany co do ich oryginalnego kalendarza. Inne odchylenia byłby system pogański, który również pozornie zachowana w Chinach, a także wśród niektórych plemion na Bliskim Wschodzie.
Samarytanin kalendarz jest jedynym kandydatem do chwały jest następcą kalendarza Jeroboama, ze po równonocy nowiu. Jednak w obu przypadkach konsekwencje dla macedoński powyżej i babilońskich kalendarzy są zdumiewające.
Faktem jest, że Chrystus, apostołowie i wczesny Kościół nie miał problemu z kalendarza okresu Temple. Poszli do jego daty przez cały okres wczesnego Kościoła przed i po zniszczeniu Jerozolimy. One całkowicie ignorowane później kalendarz żydowski 358 CE z Hillela II. Że jest zdecydowanie najsilniejszy argument, że został uznany za poprawny.
Problemy z Nisan w chrześcijaństwie
Sobór Nicejski przyjęła formułę dla określenia miesiąca paschalnej lub Nisan. System Roman został utrzymanie sekwencji dla określenia, który został oparty na systemie obliczania różniący się od Wschodu i został oparty na cyklu osiemdziesiąt dwa lata, a nie w cyklu dziewiętnaście lat obserwowany w Syrii i Wschodu.
Brytyjscy chrześcijanie rzekomo również ten system (według Krusch, cf. Cath. Encyc. , sztuka. " Wielkanoc ", Cz. V, s.. 229). Te w Galii przyjęła cykl pięćset trzydzieści dwa lata z Victorius (tamże).Aleksandryjczyków miały ładunek kalendarza z Nicei, ale Rzym nie zawsze pobyt w kroku z ich długim cyklu, który również atrybut do Brytyjczyków (i prawdopodobnie błędnie, by uniknąć Quartodecimans;. Por. Józef Schmid Die Osterfestberechnung auf den britischen Inseln , 1904, cf. Cath Encyc.. , tamże;.. por. papieru W Spory Quartodeciman (nr 277) ).
Po Nicei, były sprzeczne z Aleksandrii w tej sprawie Wielkanocy w latach 326, 330, 333, 340, 341 i 343. Rzymianie różniły się także od Greków w przestrzeganiu Paschy. Że nie obchodzą Wielkanoc następnego dnia podczas pełni księżyca spadł na sobotę. Problem nie został rozwiązany ze Wschodu na kilka dziesięcioleci. Rezultatem było to, że zmiana dotyczy prostotę określenia miesiąca Nisan, a tym samym gospodarstwie Paschy lub późniejszego przestrzegania pogańskiego święta Wielkanocy.
Cerkiew / schizma katolicki
Gdy doszło schizmy między Wschodem i Zachodem, Kościół wschodni wrócił do utrzymania harmonogramu Nisan określone przez Żydów. Jedynym problemem było to, że między Sobór Nicejski i Rady w Konstantynopolu i późniejszych Rad Żydzi przyjął inny kalendarz pod rabina Hillela II od 358 CE i która zmieniła się aż do X wieku. Tak więc, Kościół prawosławny, również utrudniają kalendarza juliańskiego, który nadal wykorzystuje do celów religijnych, w 1997 roku miał swoją Wielkanoc w dniu 27 kwietnia, podczas gdy Kościoły zachodnie obchodził ich kompetencji w marcu rozpoczynający się w ostatni weekend, co było Przaśników - zgodnie do prawdziwego kalendarza, co obserwowano w okresie drugiej świątyni. Tak więc, rabinicznych farsa kalendarza Hillel jest wtargnięcie do Wschodnich Kościołów prawosławnych. Stąd, Nowy Rok jest nieprawidłowo określona przez ponad 100 milionów chrześcijan, a także ich systemu rabinicznego ślepo.
Nowy Rok Pierwszego dnia pierwszego miesiąca (1 Nisan) jest przykazanie od Boga i ma być obchodzony jako zarządzenia zawsze. To jest po prostu określona w regule podanej powyżej jest uroczyste zgromadzenie traktowane w taki sam sposób, jak inne dni świąteczne w Księdze Kapłańskiej 23, z obowiązkowego gromadzenia dla kultu i święta.
q