Inscenizacja pt.: ,,STARY I NOWY ROK”
w wykonaniu dzieci 5-letnich
przygotowana przez mgr Renatę A. Gumowską
CCele operacyjne:
Dziecko
- - potrafi wygłaszać z pamięci wiersz,
- - potrafi wspólnie z kolegami zaśpiewać piosenki: ,, Śnieg pada”, ,,Zima, zima, zima”, ,,Biały walczyk”,
- - potrafi tańczyć walca,
- -potrafi wyrazić mimiką, gestem i ruchem swoją kwestię,
Metody:
- - Czynna,
- - Słowna.
Formy:
- - Zbiorowa,
- - Indywidualna.
Pomoce:
Kas Kaseta magnetofonowa z nagraniem piosenki pt. ,,Biały walczyk”, dzwoneczki, rekwizyty dla miesięmiesięcy z wiersza pt. ,,Jak miesiące Nowy Rok obdarowały”, czapka konduktora , gwizdek ,tron, confet confetti, szarfy z nazwami miesięcy, tło do inscenizacji.
Przebieg inscenizacji:
Dzieci wbiegając na scenę śpiewają piosenkę pt.: ,,Śnieg pada, śnieg pada”, dziecko będące w inscenizacji konduktorem dmucha w gwizdek po czym mówi :
Konduktor :Proszę wsiadać!
Pojazd czeka
Podróż piękna i daleka
Dz.1: Dokąd ?
Dz.2: Czy za oceany?
Dz.3: Na pustynię?
Dz.4: W lasów mrok?
Konduktor: Nie ruszamy w kraj nieznany
Który zwie się Nowy Rok.
Wszyscy: Nowy Rok !?- dzieci wyrażają zdziwienie i zaskoczenie. Ustawiają się w pociągi truchcikiem obiegają scenę śpiewając dwie zwrotki piosenki pt.: ,,Zima, zima, zima”
Zima, zima, zima,
Pada, pada śnieg
Jadę, jadę w świat sankami
Sanki dzwonią dzwoneczkami
Dzyń, dzyń , dzyń, }x9
Zasypane pola
W śniegu cały świat
Biała droga hen przed nami
Sanki dzwonią dzwoneczkami
Dzyń , dzyń , dzyń)x9
Dzieci siadają po turecku na scenie ,wstają aby wygłosić swoja kwestię
Dz.5: Czy wiecie dzieci , że ...
O jednej porze , raz do roku
W zimowej nocy , ciemnym mroku,
Gdzieś , gdzie nie sięga ludzki wzrok
Schodzi się z rokiem rok
Wszyscy: Tak wiemy
Dz.6: Jeden jest wielki z siwa brodą
Dz.7: Drugi jest mały z buzią młodą
Dz.8: Czyli by rzec innymi słowy:
Jeden jest stary , drugi nowy
Dzieci przedstawiające Stary i Nowy Rok wychodzą na środek sceny , za pomocą pantomimy przedstawiają wygłaszaną kwestie przez dz. 9 i 10
Dz.9: Gwiazdy jak świeczki lśnią na niebie
A oni stoją obok siebie ,
Coś sobie mówią patrząc w oczy
Ale nikt nie wie o czym
Dz.10: Potem w ciemności słychać kroki...
To się rozchodzą oba roki
W całkiem przeciwne idą strony
Stary znużony i zmęczony...
Dz.11 wybiega na scenę i mówi : ...a Nowy Rok bal wielki wydaje
Mnóstwo gości prosi.
Każdy miesiąc przed nim staje,
Podarek przynosi.
Dzieci-miesiące recytując swoje kwestie składają w darze dla Nowego Roku (siedzącego na tronie) adekwatne rekwizyty.
Dz.11: Styczeń płaszcz futrzany suty.
Dz.12: Luty wręcza buty.
Dz.13: Marzec, że deszcz często pada, parasol mu składa.
Dz.14: Kwiecień pęk sasanek.
Dz.15: Maj konwalii białych.
Dz.16: Czerwiec niby młody panek, niesie jagód dzbanek.
Dz.17: Lipiec mąkę na placuszki.
Dz.18: Sierpień znakomite gruszki.
Dz.19: wrzesień kosz wziął na ramiona, są tam jabłka, winogrona.
Dz.20: październik różowe wrzosy.
Dz.21: listopad parę kaloszy.
Dz.22: grudzień starzec siwiuteńki pióro kładzie mu do ręki, mówiąc: piórem tym kochanie opisz swoje panowanie.
Nowy Rok: Dziękuję wam moi mili,
Żeście cudne dary mi złożyli.
Wszystkim życzę uśmiech,
Niech od stycznia po grudzień
Uśmiechają się ludzie.
Wszyscy: No a dzieciakom!?
Nowy Rok: Ach, dzieciom życzę z całą ochota
W zimie-śniegu jak srebro
W lecie- piasku jak złoto
W szkole- stopni najlepszych
W domu-szczęścia najwięcej
No i, żebyście dzieci miały zdrowe rumieńce.
Wszystkie dzieci śpiewają i tańczą w rytm piosenki pt. :,,Biały walczyk”, a nauczycielka obsypuje je confetti.
Kłaniają się i schodzą ze sceny.