Funkcja niekomercyjna zwierzyny:
podnoszenie walorów rekreacyjnych środowiska
podnoszenie heterogeniczności środowiska
rekonwalescyjne
Funkcja komercyjna zwierzyny:
ekoturystyka
dochód za pozyskiwane trofea
polowania
sprzedaż różnych wyrobów pochodzenia zwierzęcego
tworzenie nowych miejsc pracy
wysokojakościowe białka zwierzęce.
Łowiectwo w Kanadzie i USA:
służby państwowe odpowiadają za dokarmianie zwierząt itd. (wszystko co u nas robią myśliwi)
myśliwy musi tylko wykupić licencję na polowanie, ale nie może sprzedawać ubitej sztuki, z miejsca gdzie zabił zwierzę musi wszystko zabrać
Łowiectwo w Szwecji:
sezon na łosia jest bardzo krótki – 2 tygodnie
tylko na własne potrzeby
mogą w ciągu tego sezony strzelać niezależnie od wieku, płci, stanu zdrowia
mogą polować z psami
Polski Związek Łowiecki:
wydaje czasopismo „ Polski Łowiec”
zrzesza 100 tys. myśliwych
do zadań należy: współpraca z administracją rządową, samorządową
zobowiązani do przestrzegania zasad i etyki łowieckiej
zasady: jeżeli myśliwy postrzeli zwierzę to musi do niego dojść i zastrzelić; musi się dobrze odnosić do swojego psa
zwyczaje łowieckie, np. chrzest myśliwego, gdy zastrzeli pierwszy raz grubego zwierza
język łowiecki: otok – obroża psa, cewki – nogi sarny, omyk – ogon zająca
Listę gatunków łowieckich ustala w trybie rozporządzenia Minister Środowiska:
w 2001 roku na listę wprowadzono: norkę amerykańską i jenota amerykańskiego
w 2005 roku na listę wprowadzono: szopa pracza, a zdjęto z listy czaplę siwą
Okresy ochronne wprowadzane w celu ochrony zwierząt:
np. łoś – sezon odstrzału jest nieco inny na byki (od września do listopada) niż na klępy i cielaki (od końca października do stycznia)
Pozyskiwanie zwierzyny przez myśliwych:
przez polowanie
przez odłów
Polować można tylko:
Wyłącznie na terenach obwodów łowieckich
Może być tylko na podstawie planu hodowlano – łowieckiego
Polować może myśliwy, który posiada ważną na ten rok licencję, ma legitymację , jest członkiem PZŁ, powinien być członkiem koła łowieckiego i ma pozwolenie
Polowania indywidualne
Polowania zbiorowe, co najmniej dwóch myśliwych
Polowania: zbiorniki wodne, polne, na grubego zwierza i na drobną zwierzynę
Polowania indywidualne:
na ptaka bez psa (kuropatwy)
na ptaka z psem
polowanie na czatach (gruba i drobna zwierzyna)
polowanie z podchodu (podchodzi się pod wiatr)
polowanie z podjazdu
polowanie po tropie (jelenie, dziki)
polowanie na wabia
inne
Odłów – dozwolony do celów hodowlanych, naukowych i eksportowych:
prowadzi się także odłowy zwierzyny grubej
Odstrzały hodowlane:
odstrzał selekcyjny – usuwa zwierzęta nieprzydatne do dalszej hodowli, występujące w nadmiarze; odstrzelenie osobników, które nie dają gwarancji na zostawienie zdrowego potomstwa
odstrzały sanitarne – usunięcie z łowisk sztuk chorych, poranionych; przez cały rok; jest obowiązkiem; po takim odstrzale myśliwy musi zrobić protokół
odstrzał redukcyjny – tam gdzie stan pogłowia przekracza pojemność środowiska; redukcja zaczyna się od sztuk słabszych, należy zwracać uwagę na stosunek płci
Psy myśliwskie dzielimy na:
biegowce, np. wyżły, setery
płochacze, np. kokerspaniele, springerspaniele
gończe, np. ogar polski, gończy polski
posokowce
norowce, np. jamniki, foxteriery
Broń myśliwska:
śrutowa, np. dubeltówka – broń łowiecka, naboje wkładane od tyłu
pulowa (gwintowana) – przewód lufy zaopatrzony w zagłębienia nadające pociskom odpowiedni obrót, n sztucery jednolufowe
broń kombinowana, np. dwulufki, trójlufki, czwórlufki.
Plany hodowlane:
każde koło łowieckie musi mieć roczny plan łowiecki; są też plany na 10 lat
nazwę koła, powierzchnię obwodu, powierzchnię leśną, wodna
zagospodarowanie obwodu
musi być zatwierdzony przez nadleśniczego
na drugiej stronie planu – wykaz ile czego mają do sezonu rozrodczego (31. marzec)
Metody liczenia zwierząt:
tropienie w czasie zalegania śniegu, metoda pośrednia
metoda pędzeń próbnych, wymaga dużej ilości ludzi
aktywne tropienia
liczenie zwierząt wychodzących na powierzchnię