Bez naganki
Jest wykonywane przez jednego myśliwego lub przez większą liczbę osób działających nie zależnie od siebie w tym samym obwodzie łowieckim.
Myśliwy może polować z pomocnikiem , ale nie może on pełnić roli naganiacza.
Dozwolone tylko na podstawie pisemnego pozwolenia wydanego przez dzierżawcę lub zarządcę obwodu
Każdy wyjazd należy zgłosić łowczemu koła łowieckiego lub osobie upoważnionej przez zarząd koła (wpis do książki ewidencji pobytu myśliwych na polowaniu indywidualnym)
Polowanie na deptaka bez psa lub z psem myśliwskim
Polowanie na czatach( zasiadka)
Polowanie z podchodu
Polowanie z podjazdu
Polowanie po tropie
Polowanie na wabia
Jest to najbardziej rozpowszechniony typ indywidualnego polowania na ptaki łowne.
Myśliwy chodząc po polach i łąkach , mokradłach szuka sam lub przy użyciu psa myśliwskiego danego gatunku ptaków na które poluje. Strzela do podrywających się lub lecących ptaków .
Metoda stosowana przy polowaniu na kuropatwy, bażanty, dzikie kaczki.
Polowanie to polega na czatowaniu w ukryciu, czyli zasadzaniu się na zwierzynę
Myśliwy oczekuje na zwierzynę w wybranym, ukrytym miejscu bądź też na ambonach myśliwskich. Jest wyposażony w lornetkę ,
najczęściej o świcie lub o zmierzchu .
Polowanie tego typu wprowadza najmniej niepokoju w łowisku- nie płosząc zwierzyny.
Metoda stosowana przy polowaniu na: zwierzynę płową (łosie, jelenie, daniele, sarny) a także na borsuki, zające, dzikie kaczki, gęsi, słonki. (dawniej także na cietrzewie)
Ten sposób polega na podchodzeniu do zwierzyny na dość bliską odległość -umożliwiająca oddanie celnego strzału.
Konieczne jest rozpoznanie, ocena i zakwalifikowanie zwierzęcia do odstrzału (właściwie dotyczy to wszystkich typów polowań) przed oddaniem strzału.
Tak polujemy na zwierzynę płowa , dziki, jarząbki i piżmaki (dawniej także głuszce i cietrzewie)
Polowanie polegające na podjechaniu pojazdem konnym lub podpłynięciu łódką w pobliże interesującej myśliwego zwierzyny.
Podjazd można stosować przez cały sezon polowań.
Wykorzystywana jest tu słabsza reakcję zwierzyny na widok pojazdu niż na widok poruszającego się człowieka .
Metoda stosowana przy polowaniu na: zwierzynę płową , dziki, lisy, gęsi kaczki.
Metoda polowania będąca rodzajem polowania z podchodu.
Myśliwy podąża świeżym tropem zwierzyny odciśniętym na świeżym śniegu lub ewentualnie na miękkiej ziemi.
Przy tropieniu zwierzyny należy zachować ostrożność aby dojść do niej na odległość strzału- polowanie takie wymaga dużego doświadczenia w tropieniu.
W trop polujemy na łosie, jelenie, daniele, dziki i kuny a także bażanty.
Polowanie polegające na przywabianiu zwierzyny na odległość strzału.
Stosowane są wabiki, za pomocą których myśliwy naśladuje głosy niektórych zwierząt.
W ten sposób poluje się na byki jeleni (w czasie rykowiska) i łosi (podczas bukowiska), na zające (w czasie rui), jarząbki, a także lisy.
Innymi metodami polowań indywidualnych są polowania z psami.
Na lisy, zające i borsuki- norowce.
Na dziki- dzikarze.
Polowanie po tropie- tropowce.
Szerzej o tym mówić będzie kolejna grupa…
Ustawa Prawo Łowieckie z dnia 13 października 1995 r. (z późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Środowiska
z dnia 22 marca 2005 r. (z późn. zm.)
w sprawie szczegółowych zasad i warunków wykonywania polowania oraz obowiązku znakowania- Rozdział 4: Polowanie indywidualne
1) jelenie szlachetne:
a) byki - od dnia 21 sierpnia do końca lutego,
b) łanie - od dnia 1 października do dnia 15 stycznia,
c) cielęta - od dnia 1 października do końca lutego;
2) daniele:
a) byki - od dnia 1 października do dnia 31 stycznia,
b) łanie i cielęta - od dnia 1 października do dnia 15 stycznia;
3) sarny:
a) kozły - od dnia 11 maja do dnia 30 września,
b) kozy i koźlęta - od dnia 1 października do dnia 15 stycznia;
4) dziki:
a) odyńce, wycinki, przelatki oraz warchlaki, przy czym za warchlaki uznaje się dziki od dnia urodzenia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego - od dnia 1 kwietnia do końca lutego,
b) lochy - od dnia 15 sierpnia do dnia 15 stycznia;
5) borsuki - od dnia 1 września do dnia 30 listopada, a na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew - przez cały rok;
6) tchórze i kuny (leśne i domowe) - od dnia 1 września do dnia 31 marca, a na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew - przez cały rok;
7) lisy, jenoty i szopy pracze - od dnia 1 lipca do dnia 31 marca, a na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew - przez cały rok;
8) norki amerykańskie - od dnia 1 lipca do dnia 31 marca, a na terenach obwodów łowieckich, w których występuje głuszec lub cietrzew, oraz na terenach rybackich obrębów hodowlanych - przez cały rok;
9) piżmaki - od dnia 11 sierpnia do dnia 15 kwietnia, a na terenach rybackich obrębów hodowlanych - przez cały rok;
10) zające szaraki i dzikie króliki - od dnia 1 listopada do dnia 31 grudnia, a w drodze odłowu - do dnia 15 stycznia;
11) bażanty:
a) koguty - od dnia 1 października do końca lutego,
b) kury - wyłącznie na terenach ośrodków hodowli zwierzyny, gdzie prowadzi się wolierową hodowlę bażanta - od dnia 1 października do dnia 31 stycznia;
14) kuropatwy - od dnia 11 września do dnia 21 października, a w drodze odłowu - do dnia 15 stycznia;
15) krzyżówki, cyraneczki, głowienki i czernice - od dnia 15 sierpnia do dnia 21 grudnia;
16) gęsi gęgawy, zbożowe i białoczelne - od dnia 1 września do dnia 21 grudnia, a na terenie województw: zachodniopomorskiego, lubuskiego, wielkopolskiego i dolnośląskiego - do dnia 31 stycznia;
17) łyski - od dnia 15 sierpnia do dnia 21 grudnia;
18) gołębie grzywacze - od dnia 15 sierpnia do dnia 30 listopada;
19) słonki - od dnia 1 września do dnia 21 grudnia;
20) jarząbki - od dnia 1 września do dnia 30 listopada.